Boston

	Boston;
	Herb
	Mapa
	Informacje
Państwo	Stany Zjednoczone
Region	Massachusetts
Powierzchnia	232,1 km²
Ludność	675 647
Nr kierunkowy	617
Kod pocztowy	02108–02137, 02217, 02222, 02241, 02266, 02283–02284, 02293, 02297–02298, 02163, 02196, 02199, 02201, 02203–02206, 02210–02212, 02215
	Strona internetowa

Boston

Boston, miasto historii i tradycji, oferuje dumną spuściznę kultury, edukacji i liczne mistrzostwa sportowe. Niezależny duch miasta został ukazany światu, odkąd koloniści, rozwścieczeni brytyjskim podatkiem na ich ukochaną herbatę, w proteście zrzucili ją do portu.

Na początku XVII wieku półwysep w Massachusetts, który stał się znany jako Boston, był kontrolowany przez rdzennych Amerykanów, dopóki John Smith (angielski żołnierz, odkrywca, gubernator kolonialny, admirał Nowej Anglii i pisarz) nazwał ten obszar Nową Anglią, aby przyciągnąć europejskich osadników. Boston został założony w 1630 roku, co czyni go jednym z najstarszych miast w USA.

Żadne inne amerykańskie miasto nie podjęło większego wysiłku, aby zachować swoją historię, a budynki, które pochodzą z okresu poprzedzającego republikę, są rozsiane po całym regionie. Ale Boston nie jest miastem, w którym można rozpamiętywać przeszłość: został odnowiony i zrewitalizowany, tracąc tym samym swoją niegdyś zasłużoną reputację parafialną. A jego kultura jest odświeżana każdej jesieni przez napływ nowicjuszy napływających do konstelacji potężnych uniwersytetów, które przyciągają wielkie umysły z całego świata.

Wizyta ujawni wyraźną mieszankę purytańskich ideałów i liberalnej polityki – pierwsza odpowiedzialna za pierwszą szkołę publiczną w obu Amerykach, druga zachęcająca Massachusetts do stania się pierwszym stanem USA, który zalegalizował małżeństwa osób tej samej płci. Nie wierz we wszystko, co słyszałeś o szorstkim zachowaniu mieszkańców. Bostończycy są często przyjaźniejsi, niż mogą się spodziewać nieznajomi… tylko nie nazywaj tego „Beantown” prosto w ich twarz.

Dzielnice

Greater Boston jest notorycznie prowincjonalny i jako taki, otaczający obszar zawiera setki małych społeczności, które są bliższe niż w innych częściach Stanów Zjednoczonych. Nawet duże miasto, takie jak Boston, miało trudności z zaanektowaniem okolicznych terenów w miarę rozwoju. Po wchłonięciu niepodległych miast zachowały one swoją wyjątkową kulturę, z której współcześni mieszkańcy są dziś niezwykle dumni. Co to oznacza dla podróżnika? Przekonasz się, że prawie każda dzielnica ma więcej niż jedną nazwę, a pełna liczba przekracza 110 różnych kwadratów, kół i punktów. Nie martw się o zapamiętanie wszystkich nazw; pamiętaj tylko, że Boston to bardzo zwarte miasto. Kiedy będziesz gotowy, aby przejść dalej, następny blok na pewno zaatakuje.

Centrum (Śródmieście, Chinatown, North End, West End)
Centrum miasta na tak wiele sposobów, w centrum Bostonu wszystko się zaczyna. Znajdują się tu odwieczne atrakcje turystyczne Faneuil Hall i Quincy Market, a większość atrakcji Freedom Trail znajduje się w pobliżu.

Back Bay-Beacon Hill
Klasyczna architektura federalistyczna, The State House, najstarszy park miejski w Ameryce i jedna z najczęściej fotografowanych ulic czekają. Później zjedz w jednej z najlepszych restauracji w mieście, aby naładować zmęczone nogi.

Fenway-Kenmore
Być może najbardziej rozpoznawalny jako dom Fenway Park i Boston Red Sox; Fenway szczyci się również wieloma czołowymi instytucjami kulturalnymi, w tym Muzeum Sztuk Pięknych.

South End
Ekskluzywna scena handlowa, gastronomiczna i artystyczna skupiła się wokół South End i SoWa Market. Słynne wiktoriańskie budynki z piaskowca i oświetlone gazem brukowane uliczki mogą oczarować o każdej porze roku.

Południowy Boston
Nie daj się zwieść filmom, South Boston to szybko gentryfikująca się dzielnica, która wciąż trzyma się swoich irlandzkich katolickich korzeni klasy robotniczej. Zmieniające się czasy najlepiej widać w dzielnicy Seaport, gdzie mieści się Instytut Sztuki Współczesnej.

Charlestown
Znajdujące się między rzekami Charles i Mystic miasto Charlestown jest domem dla ważnych zabytków, takich jak U.S.S. Konstytucji i Pomnik Bunker Hill. Najstarsza dzielnica Bostonu, Charlestown, ma również swoją najstarszą tawernę.

Wschodni Boston
To dawne centrum przemysłu stoczniowego zawsze było dzielnicą imigrantów. Dziś jego populacja składa się głównie z Amerykanów pochodzenia włoskiego oraz imigrantów z Ameryki Środkowej i Południowej oraz Azji Południowo-Wschodniej. Jeśli przylecisz samolotem, jest to pierwsza dzielnica, którą odwiedzisz.

Allston-Brighton
Ciągle zmieniające się Allston jest najbardziej znane ze swojej populacji studentów oraz sklepów i restauracji, które je zaspokajają. Krajobraz staje się bardziej mieszkalny, gdy przesuwasz się na zachód do Brighton.

Jamaica Plain-Mission Hill
Jamaica Plain jest domem dla Arnold Arboretum i Sam Adams Brewery, podczas gdy Mission Hill obejmuje zdrową grupę studentów i lekarzy z wielu pobliskich uczelni i szpitali.

Dorchester
Dorchester, największa dzielnica Bostonu, jest również jedną z najbardziej zróżnicowanych. Dawni mieszkańcy mieszają się z nowymi imigrantami z Irlandii, Wietnamu i Republiki Zielonego Przylądka. Dużą atrakcją jest potężna Biblioteka i Muzeum Prezydenckie JFK. Znajduje się tu również najstarszy dom w mieście, James Blake House.

Roxbury
Kiedyś społeczność rolnicza, Roxbury jest sercem czarnej kultury w Bostonie. Znajduje się tu także zabytkowy Shirley Eustis House, zbudowany przez brytyjskiego królewskiego gubernatora kolonialnego. Znajduje się tu również Park Franklin, uważany za „klejnot w koronie” systemu parków Szmaragdowego Naszyjnika Fredericka Law Olmsteda.

Zewnętrzne Przedmieścia
Niegdyś uważane za „ogrodowe przedmieście” Bostonu, dzisiejsi mieszkańcy Roslindale nadal są zainteresowani naturalnym pięknem okolicy. Populacja Mattapan składa się głównie z Afroamerykanów i imigrantów z Karaibów. West Roxbury w południowo-zachodniej części Bostonu słynie z aktywności obywatelskiej i programów dla młodzieży. Jako najbardziej wysunięta na południe dzielnica Bostonu, Hyde Park oferuje niematerialne elementy życia miejskiego, a także otwartą przestrzeń częściej kojarzoną z przedmieściami.

Wiele zabytków, które turyści spodziewają się zobaczyć, znajduje się poza granicami miasta. Politycznie różne od Bostonu, następujące trzy miasta są połączone z Bostonem wspólnymi granicami, opcjami tranzytu i wartościami kulturowymi. Burmistrzowie często spotykają się, aby zaplanować i omówić długoterminowe wydarzenia, a obywatele codziennie podróżują między nimi. Przypadkowi goście mogą w ogóle nie zdawać sobie sprawy, że opuszczają Boston.

Szybki przegląd kosztów

Wszystkie miasta na wschodnim wybrzeżu są drogie i Boston nie jest inny. Przekonasz się, że większość kosztów jest wyższa, ale w granicach oczekiwań dla miasta. Nie dotyczy to pokoi hotelowych, więcej informacji znajdziesz w części dotyczącej noclegu.

Metro:	$2.25	Szybki lunch:	$10	Rozsądny obiad:	$30
Kawa:	$4	Muzeum:	$20	Podwójny pokój:	$250
Piwo:	$7	Muzyka na żywo:	$30

Cambridge: „Republika Ludowa Cambridge” jest najbardziej znana z prestiżowego Uniwersytetu Harvarda i MIT. Warto odwiedzić wiele wspaniałych muzeów, architektury i wydarzeń należących do tych szkół. Cambridge ma również The Longfellow House wśród innych miejsc kolonialnych.
Somerville: Chociaż jest to głównie dzielnica mieszkaniowa, możesz się tu znaleźć, odkrywając wiele restauracji i dziwacznych sklepów na Davis Square. W cieplejszych miesiącach niezależni muzycy i artyści organizują festiwale, wyprzedzając Union Square i nie tylko.
Brookline: Zdecydowanie najbardziej zielona okolica, Brookline jest domem dla Fairsted Fredericka Law Olmsteda, pierwszego biura projektowania krajobrazu. W pobliżu znajduje się także Park Larza Andersona i Muzeum Motoryzacji. Dodatkowo wiele sklepów i lokali gastronomicznych można znaleźć w Coolidge Corner i Washington Square.

Charakterystyka

Historia

Pierwsi ludzie, którzy tu przybyli, odkryli archipelag wysp i przesmyków, pełen owoców lądu i morza. Nazywali krainę Shawmut i używali jazów rybnych i pływów do połowu swoich obiadów. Nazywając siebie Massachusett, co znaczy „ludzie wielkich wzgórz”, ścigali pory roku, kierując się w głąb lądu, by skulić się w zimowych obozach myśliwskich, podczas letnich połowów i żerowania przy wybrzeżu. Te tytułowe wielkie wzgórza są dziś znane jako Błękitne Wzgórza i znajdują się w pobliskim Milton.

Założenie

Pierwszym europejskim imigrantem, który się pojawił, był William Blaxton, angielski ksiądz, który w 1629 roku zaczął mieszkać samotnie na szczycie Beacon Hill. W następnym roku okręt flagowy Arbella i jego flota wypłynął z Anglii, przywożąc setki purytańskich rodzin przez Atlantyk. Wyznaczony gubernatorem przez Massachusetts Bay Colony, John Winthrop szybko nabył ziemię Blaxtona. Nazwał okolicę Bostonem po swoim rodzinnym domu. Winthrop następnie wygłosił mocne przemówienie do swoich kolegów osadników – jeden z pierwszych przykładów amerykańskiego wyjątkowości – ogłaszając Boston jako „miasto na wzgórzu”. To kazanie zainspirowało tych, którzy pragną żyć jako „model chrześcijańskiej dobroczynności”, aw ciągu następnej dekady do kolonii dotrze blisko 10 000 dodatkowych purytanów.

W odróżnieniu od Anglików, nowi przybysze purytańscy do Bostonu przywiązywali ogromną wagę do umiejętności czytania i pisania. Ustawodawstwo było opracowywane podczas zebrań miejskich, wymagające od mieszkańców umiejętności czytania i rozumienia Biblii oraz praw danego kraju. Boston Latin School i Harvard College zostały założone wcześnie jako środki do tego celu. To wczesne zaangażowanie w edukację i system zarządzania małymi miastami to wartości, które do dziś trwają w całej Wspólnocie Massachusetts.

Pod pewnymi względami myśląc przyszłościowo, purytanie byli wyjątkowo nietolerancyjni w innych aspektach życia. Anne Hutchinson, charyzmatyczna purytanka, została wygnana i ekskomunikowana w 1637 r. za swoje silne anty-establishmentowe przekonania religijne. Mary Dyer miała mniej szczęścia iw 1660 została powieszona w Boston Common za „zbrodnię” bycia kwakierem. I tak, obchody Bożego Narodzenia naprawdę zostały zakazane w Bostonie w latach 1659-1681, ponieważ były „szatańskie” i „świętokradcze”.

W ciągu następnych 100 lat koloniści z Nowej Anglii toczyli wojny z pozostałymi rdzennymi plemionami Indian, cierpieli na śmiertelne ataki ospy i postanowili odbudować się po niszczycielskich pożarach i trzęsieniach ziemi. Kiedy w 1691 kolonia rozszerzyła się o prowincję Massachusetts Bay, Boston pozostał stolicą regionu. Jego pozycja jako najbliższego amerykańskiego miasta do Anglii w połączeniu z wysokim wskaźnikiem urodzeń zapoczątkowała okres boomu dla ludności i gospodarki.

Rewolucja

W bezpośredniej konkurencji z Nowym Jorkiem, Filadelfią i Baltimore, Boston spędził lata na ulepszaniu swojej infrastruktury. Inwestycje w nabrzeża, magazyny i latarnie morskie pomogły Bostonowi stać się jednym z najbogatszych miast portowych na świecie. Handel niewolnikami, rumem, solonym dorszem i tytoniem był przez lata szczególnie ważny. Kiedy w połowie lat siedemdziesiątych XVII wieku nakładano podatki na przedmioty, które najbardziej cenili bostończycy, wspólne doświadczenia kolonistów i wspólne pochodzenie religijne wywołały opór nieoczekiwany dla odległego brytyjskiego parlamentu.

Opór osiągnął punkt wrzenia 5 marca 1770, kiedy Redcoats ostrzelali tłum kolonistów, strzelając Crispus Attucks i czterech innych na schodach Old State House. Ilustracja autorstwa Paula Revere'a przedstawiająca to, co stało się znane jako Masakra bostońska, wzywała amerykańskich kolonistów na całym wybrzeżu do zrzucenia jarzma kolonialnego ucisku. W nocy 18 kwietnia 1775 Revere wyjechał z Bostonu, krzycząc: „Brytyjczycy nadchodzą, Brytyjczycy nadchodzą!”, pomagając zaalarmować całą wieś przed brytyjskim atakiem. Po zwycięstwach pod Lexington i Concord, generał George Washington przybył na scenę, aby pomóc Armii Kontynentalnej w przełamaniu oblężenia Bostonu. Brytyjczycy zostali ostatecznie wygnani w 1776, kiedy po całonocnym zamieszaniu na szczycie wzgórza ufortyfikowano armaty i wyszkolono je na okrętach Korony. Z powodu tych kluczowych wydarzeń w historii Ameryki Boston jest często określany mianem Kolebki Wolności.

XIX wiek

Teraz nieobciążony obcą potęgą i szczycący się dobrze prosperującą gospodarką, Boston szybko się rozwijał, stając się miastem w 1822. Rozwinęła się elitarna klasa przywódców społeczności, nazywając siebie bostońskimi braminami. Rodziny o imionach Delano, Revere i Adams cenią sztukę i stały się powszechnie znane ze swojej rzadkiej kultury literackiej i hojnego mecenatu. Inni współcześni bostończycy, tacy jak słynny pisarz Ralph Waldo Emerson, nie mniej uprzywilejowany, ale z alternatywnym spojrzeniem na życie, nazywali siebie transcendentalistami. Wierzyli we wrodzoną dobroć ludzi i natury.

Grupy te współpracowałyby z abolicjonistami, aby kształtować amerykańską myśl liberalną przez całe stulecie. Nazywając Boston „Atenami Ameryki”, pomogli wprowadzić bezprecedensowe naukowe, edukacyjne i społeczne zmiany, które wkrótce ogarną cały kraj. Bostończycy wciąż myślą o mieście jak o braminie dr Oliver Wendell Holmes senior, który kiedyś określił to jako „Centrum Wszechświata”. Ten półpoważny termin to wszystko, co musisz wiedzieć, aby zrozumieć skomplikowany obraz siebie Bostonu.

Jednym z najbardziej widocznych wydarzeń historycznych, które ukształtowały Boston, był głód ziemniaczany w Irlandii pod koniec lat 40. XIX wieku. Ogromna liczba Irlandczyków uciekła ze swojej ojczyzny i znalazła kwaterę w nowym mieście. „Irlandczycy z Bostonu” zmienili kształt miasta, budując Katolicki Boston College i dając początek potężnej dynastii politycznej, Kennedym. Nawet lokalna drużyna koszykówki nosi nazwę „The Celtics”. Dziś wyobrażanie sobie miasta Boston bez Irlandczyków jest zadaniem niemożliwym.

Imigranci napływali przez cały XIX wiek, nie tylko z Irlandii, ale także z Włoch, Europy Wschodniej i nie tylko. Miasto potrzebowało miejsca, aby je wszystkie umieścić, więc zaczęło anektować pobliskie miejscowości i podejmować projekty rekultywacyjne. Boston w końcu urósł, by stać się ponad 40-krotnie większy od swojego pierwotnego rozmiaru! Gospodarka Bostonu nadal będzie się rozwijać wraz z jego lądem, ale nie tak szybko, a zyski nie będą dzielone równomiernie.

Czasy nowożytne

Pod koniec II wojny światowej Boston podupadał. Źle przemyślana polityka odnowy miast zniszczyła setki akrów etnicznych dzielnic. Fabryki były zamykane, nie budowano żadnych dużych budynków, rosła przemoc wobec Żydów i Murzynów. Nakaz sądowy zmusił bostońskie szkoły publiczne do integracji, wywołując napięcia na tle rasowym w całym mieście. Biała ucieczka trwała pełną parą, gdy bogatsi biali bostończycy uciekali z miasta. Szeroko rozpowszechniona fotografia, The Soiling of Old Glory, przedstawiała młodego białego studenta rzucającego masztem flagowym w powściągliwego czarnego mężczyznę, wzmacniając reputację Bostonu jako dyskryminującego. Ale w latach 70. również zasiane zostały ziarna nadziei.

Gdy rynek zaczął się otwierać w latach 70., Boston radził sobie dobrze w branży funduszy inwestycyjnych i finansowych. Sektor opieki zdrowotnej rósł, a wiele szpitali w Bostonie zaczęło przewodzić krajowi w dziedzinie innowacji medycznych i opieki nad pacjentem. Szkolnictwo wyższe również stało się droższe, a najlepsi i najzdolniejsi zostali przyciągnięci do potężnych uniwersytetów w Bostonie. W szczególności absolwenci MIT założyli wiele dochodowych firm high-tech i bio-tech.

Po zakończeniu Wielkiego Wykopu w 2007 roku Boston zaczął wracać do centrum uwagi na scenie narodowej. Napięcia na tle rasowym dramatycznie osłabły, a ulice miast ponownie rozbrzmiewają odgłosami działalności i budowy, których nie widziano od dziesięcioleci. Inne miasta zwracają się do Bostonu, aby dowiedzieć się, jak radzą sobie z opieką zdrowotną, przemocą policji i prawami obywatelskimi. W nowym tysiącleciu Boston ponownie staje się „centrum” myśli intelektualnej, technologicznej i politycznej.

Klimat

Prawie o każdej porze roku warto odwiedzić Boston. Wiosna to czas na odnowienie. Szczególnie w maju kwitnie i przekwita, a kolory są najjaśniejsze. Lato to oczywiście lato, a od czerwca do września to szczyt sezonu turystycznego. Światło dzienne w miesiącach późnej wiosny i wczesnego lata trwa od 5:00 do 20:00. Każdy zakątek miasta korzysta z ciepłej pogody i jest pełen festiwali i wydarzeń specjalnych. Jesienią Matka Natura jest w pełni widoczna. Daje takie show w październiku i listopadzie, wielu odwiedzających wybiera ten czas na wakacje niż wszystkie inne. Jeśli jesteś miłośnikiem śniegu, zima może być dla Ciebie sezonem. Większość mieszkańców obawia się jednak niskich temperatur i skąpych godzin światła dziennego występujących od grudnia do marca, a czasem nawet do kwietnia.

Chociaż daleko na północ jak na amerykańskie miasto, pobliski Ocean Atlantycki ma działanie moderujące. Zimy powoli się trzymają, podczas gdy wiosna powoli się zakorzenia. Jedna rzecz na północnym Atlantyku, nigdy nie robi się naprawdę ciepło. Nigdy. Bez względu na to, jak gorąco jest na plaży, możesz się założyć, że woda w oceanie będzie zimna! Atlantyk ma również mało prawdopodobny potencjał, by wywołać Nor'Easter, rodzaj mniej potężnego huraganu. Nor'easter na ogół ma miejsce od września do kwietnia, kiedy zimne powietrze Arktyki spotyka się z cieplejszym powietrzem nad Atlantykiem. Boston może osiągnąć 0-2 takich wydarzeń rocznie i jest na nie dobrze przygotowany. Więc po prostu przyczaj się na cały dzień, podczas gdy wietrzny potop przeminie.

Kiedy nadchodzi śnieg, a nadejdzie, zmienia rytm życia w mieście. Chodniki stają się śliskie i wąskie. Światło dzienne zaczyna się o 7 rano, tylko po to, by słońce zachodziło o 16:00. Rtęć spada poniżej zera i może tam pozostać miesiącami. Może zanurzać się nawet poniżej -18°C na kilka tygodni. Jednak przez kilka dni każdej zimy ciepłe karaibskie powietrze wdziera się do stanu Bay, przynosząc ze sobą mile widziane wytchnienie od zimna. Pomaga to zapobiegać gromadzeniu się śniegu, więc rzadko można zobaczyć więcej niż stopę akumulacji. Niesamowity wyjątek stanowiła zima 2014-15, kiedy ponad 110 cali (2800 mm) śniegu spadło na Boston w ciągu 18 dni. Miasto zrzuciło go w stosy o wysokości 23 metrów i musiało czekać do 14 lipca, aż ostatni z nich w końcu się stopił. Boston nie jest dobrze przygotowany do radzenia sobie z opadami śniegu w takim stopniu, więc spodziewaj się podobnych rozległych zakłóceń w tranzycie, jeśli ta liczba ponownie spadnie.

Oglądaj

Buntownik z wyboru (Gus Van Sant, 1996). Jeśli oglądasz tylko jeden film o Bostonie, zrób to. Podczas gdy opowieść o Romeo i Julii była opowiadana wiele razy, ta opowieść o miłośnikach „niebieskich kołnierzyków” i „wieży z kości słoniowej” mogła się wydarzyć tylko w Bostonie. Potężny, nagrodzony Oscarem występ Robina Williamsa i dialogi, które można przytoczyć, czynią ten film wyjątkowym. Good Will Hunting było przełomowym sukcesem Matta Damona i Bena Afflecka, a usłyszysz kilka świetnych akcentów i zobaczysz, jak miasto było przed obecnym boomem budowlanym. Jak lubisz te jabłka?!
Infiltracja (Martin Scorsese, 2006). Luźno oparty na wyczynach irlandzkiego gangstera Whiteya Bulgera i skorumpowanego agenta FBI Johna Connolly'ego. Ta gwiazdorska opowieść o morderstwie i oszustwie z Mattem Damonem, Leonardo Di Caprio i Jackiem Nicholsonem zdobyła cztery Oscary, w tym najlepszy film. Aby uzyskać bardziej biograficzne spojrzenie na gangstera, nie przegap Czarnej Mszy wyreżyserowanej przez Scotta Coopera w 2015 roku.
Chwała (Edward Zwick, 1989). Glory opiera się między innymi na osobistych listach pułkownika Roberta Goulda Shawa, dowódcy pierwszego całkowicie czarnego pułku podczas wojny secesyjnej. OK, więc dzieje się coś w rodzaju Białego Zbawiciela i nie dzieje się to w Bostonie; ale wciąż jest to świetny film i dokładnie przedstawia uczucia, jakie wielu bostończyków miało w związku z niewolnictwem w tym czasie.
Rzeka tajemnic (Clint Eastwood, 2003). Ten uznany przez krytyków film opowiada o przerażających skutkach maltretowania dzieci, które szalały w Bostonie w latach 70. XX wieku. Odkrywanie, gdzie naprawdę leży lojalność ludzi i pytanie, jak daleko posunąłbyś się, aby chronić to, co twoje. Główne zdjęcia miały miejsce w Bostonie.
Miasto złodziei (Ben Affleck, 2010) Jeśli intryguje cię bardziej surowa strona Bostonu, ten thriller kryminalny autorstwa Bena Afflecka z Bostonu da ci wgląd w wiele niesmacznych i robotniczych środowisk miasta, usianych złowrogimi, grubymi bostońskimi akcentami.
Ted (Seth MacFarlane, 2012). Z drugiej strony ta przezabawna komedia z kumplami zawiera wszystkie toaletowe humory i bostońskie akcenty, które można potrząsnąć kijem. Fenway Park oczywiście jakoś się w to angażuje, razem z kilkoma oryginalnymi (niekolorowymi) piosenkami.
Spotlight (Tom McCarthy, 2015). Film ten, podążający za zespołem „Spotlight” The Boston Globe, kontynuuje śledztwo w sprawie przypadków powszechnego i systematycznego wykorzystywania seksualnego dzieci w rejonie Bostonu przez licznych księży rzymsko-katolickich. Na podstawie serii opowiadań, które w 2003 roku zdobyły nagrodę The Globe nagrodą Pulitzera.
Dzień Patriotów (Peter Berg, 2016). Nakręcony w Bostonie i Quincy Dzień Patriota dotyczy zamachu bombowego w Boston Marathon w 2013 roku i późniejszej obławy na terrorystów. Chociaż film został dobrze przyjęty, został skrytykowany w Bostonie za to, że powstał zbyt wcześnie i urzekał wydarzeniami, na których się opierał.

Czytaj

Często Boston nie jest w centrum powieści, ale wielokrotnie pojawia się w niezapomnianych epizodach. Być może dzięki akademickiemu efektowi magnesu, który na kilka krótkich lat przyciąga tutaj bystre umysły. Zobacz przykłady Infinite Jest Davida Fostera Wallace'a lub The Sound and the Fury Faulknera. Kolejne arcydzieło, Opowieść podręcznej Margaret Atwood, również rozgrywa się w Bostonie.

Szkarłatna litera (Nathaniel Hawthorne, 1850). Zgłębianie tematów legalizmu, grzechu i winy; książka opowiada historię Hester Prynne, która poczęła córkę poprzez romans i stara się stworzyć nowe życie w XVII-wiecznym Bostonie.
Szklany kosz (Sylvia Plath, 1963). Esther Greenwood to młoda kobieta z przedmieść Bostonu, która przeżywa szereg niepowodzeń i zmaga się z depresją, próbując wybrać między robieniem tego, czego oczekuje, a tym, co leży jej w sercu. Na wpół autobiograficzna.
Common Ground (J. Anthony Lukas, 1985). Zdobywając nagrodę Pulitzera za literaturę faktu, ta powieść śledzi losy trzech rodzin, które doświadczają relacji rasowych w Bostonie w latach 60. i 70. XX wieku. Pokrótce opisuje, jak każda rodzina zamieszkała w swoim sąsiedztwie, zanim zawęziła się do konfliktów rasowych i klasowych.
The Rascal King (Jack Beatty, 2000). Bohater czy chuligan? Burmistrz Bostonu James Michael Curley (1874-1958) z pewnością może nim być. Przez cztery kadencje budował szkoły, place zabaw i plaże; nawet będąc w więzieniu na podstawie wyroku skazującego za oszustwo.
Ciemny przypływ (Stephen Puleo, 2003). W tej książce Puelo stara się odkryć strukturalne przyczyny wystąpienia wielkiej powodzi bostońskiej melasy w 1919 roku. Zobacz ten infobox, aby uzyskać więcej informacji.
Krótka historia Bostonu (Robert Allison, 2004). Przewodniczący wydziału historii Uniwersytetu Suffolk ożywia historię Bostonu na 128 stronach. Obejmuje wszystko, od teokracji purytańskiej po Wielkie Wykopaliska i nie tylko.
Kolejna gówniana noc w Suck City (Nick Flynn, 2004). Wspomnienie dramaturga i poety Nicka Flynna, opisujące jego spotkanie z ojcem, z którym przebywał w separacji, Jonathanem, alkoholikiem mieszkającym w schronisku dla bezdomnych, w którym pod koniec lat 80. był pracownikiem socjalnym.
Miasto niepokoju (Dennis Lehane, 2008). Powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w Bostonie na przełomie XIX i XX wieku. Jednym z głównych bohaterów opowieści jest Aiden „Danny” Coughlin, irlandzki policjant patrolujący policję bostońską. Lehane jest także autorem innych książek z Bostonu, często przerabianych na filmy. Być może słyszałeś o Shutter Island, Gone, Baby, Gone, Mystic River i wielu innych.
The Gardner Heist (Ulrich Boser, 2009). W nocy 18 marca 1990 roku dwóch mężczyzn dokonało największej w historii kradzieży dzieł sztuki. Zaginęło kilkanaście arcydzieł o wartości ponad 500 milionów dolarów, które do dziś pozostają na wolności. Zobacz to infobox, aby uzyskać więcej informacji.

Palenie

Palenie nie jest dozwolone w żadnej restauracji ani barze w obszarze metra Boston.

Język

Często używany w filmie i telewizji jako skrót dla stereotypów „robotniczych” lub „klasy robotniczej”, akcent bostoński pozostaje w większości żywy i ma się dobrze w regionie. Znany z upuszczania „R”, akcent jest uważany za kontynuację akcentu angielskiego importowanego przez pierwszych kolonistów. Dziś jednak działa na zasadzie podtrzymywania życia w samym mieście, ponieważ długoletni mieszkańcy wyprowadzają się, a młodsi przeszczepieni z całego kraju i świata wprowadzają się. Wsłuchaj się w rozmowy policji, straży pożarnej lub pracowników budowlanych, aby mieć najlepszą szansę, aby to usłyszeć w mieście. Jeśli masz czas, odwiedź północny lub południowy brzeg, gdzie jest znacznie bardziej prawdopodobne, że usłyszysz to w akcji.

Chociaż w większości unikali bostońskiego akcentu, młodsi mieszkańcy Bostonu wzbogacają swoje przemówienia mnóstwem lokalnego żargonu, przy czym szczególnie popularne jest słowo „wred”. Poza tym młodzi ludzie w Massachusetts (a także w Nowej Anglii) mówią dużo szybciej niż inni Amerykanie.

Słowo „niegodziwy” jest nadal mocno w użyciu, funkcjonując jako wzmacniacz zamiast „bardzo”. Usłyszysz także „packie” dla sklepu z alkoholami (paczkami) i „migacze” dla kierunkowskazów w Twoim samochodzie. A niektórzy z naszych angielskich przyjaciół mogą rozpoznać „obrotówkę” jako rondo. Istnieje wiele innych, ale te są obecnie najczęściej używane. Nie krępuj się wypróbowywać „złośliwe” tak często, jak chcesz, to świetny sposób na poznanie kultury. Staraj się nie przesadzać — mówienie takich rzeczy jak „Pahk tha cah w Hahvid Yahd” to martwa gratka dla turystów. Unikaj mówienia „pisser” — zobaczysz to wydrukowane na koszulkach, ale nikt już tak naprawdę tego nie mówi.

Boston, goszczący bardzo dużą populację latynoską, może być doskonałym miejscem do ćwiczenia języka hiszpańskiego.

Dojazd

Samolotem

1 Międzynarodowy port lotniczy Boston Logan (IATA: BOS), numer bezpłatny: +1 800 23-LOGAN (56426). Jest nowoczesny, czysty, łatwy w nawigacji i stanowi główną bramę do Bostonu i Nowej Anglii. Logan ma mnóstwo lokali gastronomicznych rozsianych po swoich terminalach, niektóre z nich są nawet dobre! W dzisiejszych czasach można znaleźć lokalne potrawy „od gospodarstwa do stołu” i szeroki wybór ekologicznych mikrobrowarów z beczki. Oczywiście to przecież Ameryka, więc możesz się założyć, że McDonald's lub Sbarro nigdy nie znikną z pola widzenia. Na zakupy z łatwością znajdziesz nową książkę lub czasopismo po przejściu przez zabezpieczenia. Można było też kupić nowe, wymyślne buty, słuchawki lub sto innych rzeczy.

Jako główne lotnisko w Nowej Anglii, Logan zapewnia częste usługi non-stop do większości dużych miast w Stanach Zjednoczonych i prawie wszystkich głównych europejskich lotnisk. Lotnisko Logan służy jako główne miasto dla JetBlue i jako hub dla Delta Air Lines, podczas gdy American Airlines to kolejny duży przewoźnik. Regionalne linie lotnicze Cape Air i podmiejskie linie lotnicze PenAir również czynią Logan swoją bazą operacyjną. Loty są zazwyczaj punktualne, ale nigdy nie wiadomo, kiedy panuje dzika pogoda w Nowej Anglii. Staraj się nie planować zbyt ciasno połączeń. Bezpieczeństwo jest zwykle surowe, jak na większości głównych amerykańskich lotnisk, i można oczekiwać, że TSA będzie dokładne, wydajne i szybkie.

Terminal	Usługi
A	Delta (wszystkie odloty), WestJet
B	Air Canada, Alaska Airlines, American Airlines (wszystkie odloty), Boutique Air, Southwest, Spirit, United
C	Aer Lingus, Cape Air, JetBlue (wszystkie odloty), TAP Portugal (międzynarodowe odloty)
E	Air France, Allegiant Air, American Airlines (międzynarodowe przyloty), Azores Airlines, British Airways, Cabo Verde Airways, Cathay Pacific, Copa Airlines, Delta (międzynarodowe przyloty), El Al, Emirates, Frontier, Hainan Airlines, Hawaiian Airlines, Iberia, Icelandair, ITA Airways, Japan Airlines, JetBlue (międzynarodowe przyloty), KLM, Korean Air, LATAM, Level, Lufthansa, Porter, Qatar Airways, Royal Air Maroc, Scandinavian Airlines, Sun Country Airlines, Swiss, TAP Air Portugal (międzynarodowe przyloty), Turkish Airlines, Virgin Atlantic

Transport naziemny

Wszystkie terminale w Logan są bezpośrednio połączone z centralnym garażem jak szprychy na piaście. Terminale A i B są dość blisko siebie i można chodzić z C do E. Naziemne chodniki łączą wszystkie terminale, a bezpłatne autobusy MassPort łączą wszystkie usługi lotniskowe. Shuttle #11 zapętla się i szybko łączy ze sobą cztery terminale. Shuttle #22 i #33 łączą metro i centrum wynajmu samochodów, odpowiednio z terminalami A&B i C&E. Prom nr 55 kursuje poza godzinami szczytu i łączy wszystko, a prom nr 66 dodaje również dok transportu wodnego. Wreszcie, shuttle nr 88 łączy wszystkie terminale z garażem ekonomicznym. Jeśli wynajmujesz samochód, skorzystaj z jednego z autobusów wahadłowych i nie czekaj na firmowy van.

Autobusy MassPort połączą Cię ze stacją lotniska, gdzie możesz przełączyć się na niebieską linię. Jednak dla większości podróżnych najlepszą opcją jest bezpłatne wejście na pokład Silver Line w Logan i bezpłatny transfer na linię Red. Linia Silver zabierze Cię prosto z terminalu do centrum miasta South Station. Transfery na inne linie również będą bezpłatne, ale spróbuj odebrać Charliecard na South Station, jeśli planujesz ponownie jeździć T. Usługa kończy się około 00:30, więc jeśli samolot przylatuje później, będziesz jechać taksówką.

Taksówki w Bostonie są droższe niż w wielu innych miastach. Na szczęście lotnisko jest dość blisko centrum. Koszty mogą wahać się od 25-50 USD, w zależności od miejsca docelowego. Nie ma jednego malowania bostońskich taksówek, chociaż są one głównie białe (stąd lokalna nazwa „białe taksówki”). Modele taksówek również będą się różnić, przy czym najbardziej popularne będą hybrydy Ford Crown Victoria i Toyota Camry. Usługi zamawiania przejazdów, takie jak Uber i Lyft, można odebrać i odwieźć w Logan. W marcu 2019 lotnisko poinformowało, że planuje przenieść wszystkie odbiory i dowozy na parter garażu centralnego, więc sprawdź przed odlotem.

Skontaktuj się z hotelem o transfer na lotnisko, jest to udogodnienie oferowane przez wielu. Inne usługi wahadłowe, które odwiedzają lotnisko, obejmują:

Logan Express. Oferuje bezpośrednie połączenie autobusowe z Braintree, Framingham, Woburn i Peabody. Autobusy odjeżdżają mniej więcej co godzinę, a podróż trwa około 30-45 minut. Autobusy ekspresowe kursują również na lotnisko z Copley Square i Hynes Convention Center w Back Bay. 7,50 USD w jedną stronę.
Axis Coach, ☏ +1 617 340-3403. Limuzyny lotniskowe do iz lotniska Logan lub lotnisk w Manchesterze. od 79 USD w jedną stronę.

Jeśli jedziesz do Logan, trasy są dobrze oznakowane, ale system dróg na lotnisku jest skomplikowany. Przeczytaj uważnie znaki i upewnij się, że jesteś na właściwym pasie. Jeśli niespodziewanie zaskoczy cię nieoczekiwany zjazd, nie panikuj, możesz po prostu ponownie objechać pętlę lotniska.

Inne lotniska

Kilka małych lotnisk w Nowej Anglii dodaje słowo „Boston” do swojej nazwy, nawet jeśli znajdują się w innym stanie lub mają niewielkie możliwości dotarcia do miasta środkami transportu publicznego. Loty na inne lotniska w Nowej Anglii, takie jak Portland, Maine (IATA: PWM) i Hartford (IATA: BDL) czasami pojawiają się w wynikach wyszukiwania online, ale są one oddalone o prawie 160 km od Bostonu! Lotniska te są nie tylko niepraktyczne, ale zazwyczaj są droższe ze względu na ekonomię skali. Używaj ich tylko wtedy, gdy kierujesz się na wieś.

Regionalny port lotniczy Manchester-Boston (IATA: MHT) (50 mil (80 km) na północ od Bostonu, dostępny przez autostradę międzystanową 93). Główna usługa jest oferowana przez Southwest Airlines, wraz z kilkoma lotami obsługiwanymi przez American, Delta i United. Jest to świetna opcja, jeśli planujesz wyjazd do północnej Nowej Anglii lub na północne przedmieścia Bostonu (Haverhill, Salem).
T.F. Green Airport (IATA: PVD) (60 mil (97 km) na południe od Bostonu, dostępne przez Interstate 95) – 15 lotów krajowych odlatuje codziennie z T.F. Green. Jest to również przystanek na linii kolei podmiejskiej MBTA Providence / Stoughton, chociaż tylko kilka pociągów w godzinach szczytu zatrzymuje się na tej stacji każdego dnia. W przeciwnym razie będziesz musiał pojechać autobusem lub taksówką na dworzec kolejowy w centrum miasta, aby złapać kolej podmiejskim do Bostonu.
Regionalny port lotniczy Worcester-Boston (IATA: ORH), 64 km na zachód od Bostonu. Obsługiwane przez JetBlue, z codziennymi usługami tylko do Orlando i Fort Lauderdale na Florydzie.

Jeśli przyjeżdżasz spoza Stanów Zjednoczonych, taniej może być lot na jedno z lotnisk w Nowym Jorku (IATA: JFK lub IATA: EWR) i dotarcie do Bostonu autobusem lub koleją (patrz poniżej). Uważnie zastanów się jednak nad nie wymienionym czasem i kosztami tej podróży, ponieważ będziesz musiał wszystko zorganizować sam. Po zsumowaniu opłat za przejazdy koleją Skytrain, metrem, autobusem i taksówkami; szybko zobaczysz, że Twoje oszczędności na przelotach wyparują. Na przykład dotarcie z EWR do Bostonu może zająć ponad 8 godzin, więc rozważ postój w Nowym Jorku, jeśli to robisz.

Lotnictwo prywatne

Boston to duże globalne miasto wśród 30 najpotężniejszych gospodarczo miast na świecie. Jego obszar metropolitalny jest szóstą co do wielkości gospodarką w Stanach Zjednoczonych i dwunastą co do wielkości na świecie, co czyni ją głównym prywatnym ośrodkiem lotniczym Nowej Anglii.

Boston Logan oferuje 3 prywatne terminale FBO do prywatnych podróży lotniczych, jednak głównym lotniskiem dla lotnictwa prywatnego i ogólnego w Bostonie jest Laurence G. Hanscom Field (FAA LID: BED), około 32 km na północny zachód w Bedford, MA. Norwood Memorial Airport (FAA LID: OWD) znajduje się na południowy zachód od I-95 w Norwood, MA, podczas gdy Beverly Regional Airport (FAA LID: BVY) i Lawrence Municipal Airport (FAA LID: LWM) oferują przyloty na północ od Bostonu.

Firmy czarterowe, takie jak Harvard Air Taxi, oferują loty wahadłowe na północnym wschodzie, podczas gdy brokerzy, w tym Tailwind Aviation i Jet Charter Boston, oferują dostęp do prywatnych samolotów na lotniskach w całym kraju w przypadku prywatnych lotów do/z Bostonu i okolic Nowej Anglii. Opcje samolotów mogą obejmować luksusowe samoloty, w tym Gulfstream, po ekonomiczne samoloty jedno- i dwusilnikowe dla osób indywidualnych i małych grup.

Pociągiem

Amtrak, numer bezpłatny: +1-800 872-7245. Boston jest obsługiwany przez krajowe pociągi pasażerskie, a także podmiejskie pociągi podmiejskie. Najważniejszą stacją jest 2 South Station, gdzie kończą się wszystkie dalekobieżne trasy Amtrak i większość kolei podmiejskich. Druga główna stacja to 3 North Station, która obsługuje cały ruch kolei podmiejskiej w kierunku północnym oraz trasę Amtrak do Maine. Przejście między dwiema stacjami zajmuje około 15-30 stresujących minut.

Wszystkie pociągi kolei podmiejskiej o dużej rozstawie torów (nazywane T lub fioletową linią) kończą się na Stacji Północnej lub Stacji Południowej. Po dotarciu do miasta znajdziesz wiele stacji, na których przesiadka na tramwaj (lub T) jest szybka i łatwa. Jeżdżą aż do Worcester, Lowell i Providence, RI i są znacznie tańsze niż pociągi Amtrak. Najdalej, jak możesz zejść z Cape, to Hyannis na pokładzie Cape Flyer. Ta usługa jest świadczona tylko w okresie letnim i we współpracy z MBTA i Regionalnym Urzędem Tranzytowym Cape Cod.

Acela Express, najszybszy pociąg w Ameryce (i najwolniejszy „szybki” pociąg na świecie) kursuje kilka razy dziennie z South Station do: New Haven (2 godz.), Nowego Jorku (3 godz. 45 min), Filadelfii (5 godz.) i Waszyngtonu (6 godz.). Drogie tak, ale pociągi są luksusowe, ze świetnym Wi-Fi i gniazdkami elektrycznymi. Nie będziesz też musiał przechodzić przez kontrolę bezpieczeństwa na lotnisku ani martwić się o opóźnienia w ruchu, które wpłyną na Twój harmonogram.
Northeast Regional tańszy pociąg kursujący kilka razy dziennie wzdłuż wschodniego wybrzeża. Podobny do Aceli, ale z lokalnymi przystankami z South Station, w tym: New Haven (3 godz.), Nowy Jork (5 godz.), Filadelfia (7 godz.), Waszyngton (9 godz.), Richmond, Wirginia (12 godz.). Nocna usługa Northeast Regional z Waszyngtonu obejmuje wagony sypialne, pociąg odjeżdża z Waszyngtonu około godziny 21:00 i przyjeżdża wczesnym rankiem do Waszyngtonu.
Downeaster kursuje kilka razy dziennie z Dworca Północnego do

Brunswick, Maine (3 godz. 20 min) przez Portland, Maine (2 godz. 30 min).

Lake Shore Limited kursuje codziennie z South Station do Chicago (21 godzin 30 minut) przez Albany (5 godzin) i wiele innych przystanków w północnej części stanu Nowy Jork i Ohio. Pełna podróż trwa około 19 godzin, więc weź ze sobą książkę!
Cape Flyer to letni weekendowy pociąg pasażerski, który kursuje od Memorial Day do Labor Day z South Station do Hyannis (2h20min), z przystankami w Braintree, Brockton, Middleborough/Lakeville, Wareham Village i Buzzards Bay.

Samochodem

Jeśli przyjeżdżasz z dowolnego miejsca, które nie znajduje się na wschodnim wybrzeżu, I-90 to sposób, w jaki wjedziesz do miasta. Oficjalnie nazywany The Massachusetts Turnpike, miejscowi nazywają go „The Mass Pike” lub po prostu „The Pike”. Biegnąca ze wschodu na zachód, z bezpośrednim połączeniem z lotniskiem Logan, ma ponad 3000 mil długości i może zabrać Cię aż do Seattle, jeśli masz czas. I-90 kończy się (a może zaczyna?) Tunelem Teda Williamsa. Zbudowany podczas Wielkiego Wykopu, zakopuje się pod Boston Harbor, aby połączyć wschodni Boston i lotnisko Logan z resztą miasta. Pike to droga płatna bez punktów poboru opłat, więc transakcje gotówkowe nie są dozwolone. Opłaty są uiszczane automatycznie przez E-ZPass (transpondery montowane w samochodach), które komunikują się z czujnikami zainstalowanymi wzdłuż drogi. Jeśli brakuje Ci transpondera, nie martw się. Kamery napowietrzne zrobią zdjęcie Twojej tablicy rejestracyjnej i wyślą Ci rachunek. Ogólnie opłaty za przejazd są niedrogie. Mniej niż 2 dolce za wydostanie się z miasta i 1,50 dolara na tunel Teda Williamsa.

I-93 i Route 1 to główne autostrady północ-południe w Bostonie. I-93 jest bezpłatna i jak wszystko inne w Bostonie ma kilka nazw, z którymi nikt się nie zgadza. Southeast/Northern Expressway lub po prostu Expressway są najbardziej popularne, zwykle odnoszą się do odcinka I-93 w obszarze metra Bostonu. Inna nazwa drogi to „Centralna arteria” lub „tunel O'Neilla na końcówce”, nawiązując do fragmentu biegnącego pod centrum miasta. Ten odcinek został zbudowany podczas Wielkiego Wykopu i łączy I-93 z I-90 i US-1. Trasa 1, znana również jako Northeast Expressway, łączy Boston z jego północno-wschodnimi i południowo-zachodnimi przedmieściami. Kierując się na północ od Bostonu, Trasa 1 jest płatną drogą, przecinającą most Tobin na północ od Zakim, zanim prowadzi do pasa rozwoju handlowego w Saugus i łączy się z I-95. Kierując się na południowy zachód, Trasa 1 jest malowniczym parkiem, który biegnie równolegle do systemu parków Emerald Necklace w Bostonie, zanim stanie się regionalną arterią handlową w West Roxbury. Przekraczając ujście rzeki Charles, przejedziesz przez most Zakim lub Bunker Hill Memorial Bridge. Ten efektowny wizualnie most znajduje się na skrzyżowaniu Trasy 1 i I-93 i został zaprojektowany tak, aby przypominał znajdujący się obok pomnik Bunker Hill.

Warto zauważyć, że I-95 (znana lokalnie jako Route 128) nie wjeżdża bezpośrednio do Bostonu. W latach sześćdziesiątych planowano przejechać I-95 wzdłuż torów kolei podmiejskiej od stacji Route 128 Amtrak do I-93, a następnie do Zakimu i wzdłuż dzisiejszej trasy Route 1, ale te plany zostały odrzucone. Znany lokalnie jako Route 128, zamiast tego omija miasto, otaczając jego północne i zachodnie przedmieścia.

Jadąc z wybrzeża New Hampshire, Maine lub wybrzeża Atlantyckiego Kanady, zjedź I-95 w dół do zjazdu 44, a następnie US 1 South do I-93. I-95 jest płatną drogą w całym New Hampshire i części Southern Maine, a Route 1 (jak wspomniano wcześniej) jest kontynuacją płatnej drogi I-95 do Bostonu. Jadąc z Providence, Nowego Jorku, Filadelfii, Waszyngtonu i kierując się na południe, wybierz I-95 na północ do I-93 w pobliżu Canton.

Jadąc z Hartford i większości Pensylwanii, jedź I-84, aby wjechać na I-90 w pobliżu Sturbridge.

W centrum Bostonu, wzdłuż Route 1A, znajdziesz dwa kolejne tunele zatopione pod portem, The Callahan Tunnel i The Sumner Tunnel. Tunele te są mniejsze i słabo zlokalizowane (łączą się w Haymarket), a korzystanie z nich nadal wymaga uiszczenia opłaty. Używaj ich tylko wtedy, gdy i tak jesteś w okolicy, albo masz problem z tunelem Teda Williamsa.

Inne godne uwagi drogi to Route 2, wijąca się z północno-zachodnich przedmieść, Route 9, która biegnie równolegle do Pike i jest bezpłatna. Jest to trasa alternatywna, jeśli przyjeżdżasz do miasta z Worcester lub przedmieść MetroWest w hrabstwie Middlesex oraz Storrow Drive i Memorial Drive (dwa parki równoległe do rzeki Charles).

Autobusem

Prawie każdy autobus odjeżdżający lub przyjeżdżający do Bostonu robi to na South Station. Dworzec autobusowy znajduje się zaledwie kilkaset stóp na południe od dworca kolejowego. Jeśli przyjeżdżasz T, idź na górę i na zewnątrz. Następnie trzymaj pociągi po lewej stronie i podążaj za znakami, aby dostać się na dworzec autobusowy. Powinieneś przybyć 30 minut przed planowanym odjazdem, zwłaszcza jeśli Twój przewoźnik nie przydzielił miejsc. Jeśli potrzebujesz jedzenia, postaraj się przybyć trochę wcześniej, aby kupić je w pobliżu pociągów. Stacja kolejowa oferuje różnorodne opcje gastronomiczne, podczas gdy w pobliżu autobusów dostępne będą tylko najbardziej podstawowe udogodnienia.

Wiele taryf autobusowych może być całkiem rozsądnych, jeśli zarezerwujesz z co najmniej tygodniowym lub dwoma wyprzedzeniem (ponieważ ceny są oparte na popycie), chociaż trasy obsługiwane przez Greyhound / Peter Pan mogą wahać się od drogich do wręcz wymuszenia. Niektóre firmy oferują opłaty za teaser tak niskie, jak 1 USD, ale musisz zarezerwować prawie rok wcześniej i mieć szczęście. Trasa nowojorska jest bardzo popularna i zajmuje średnio około 5 godzin. Jednak może to zająć mniej niż 4 godziny, jeśli wyjedziesz w środku nocy, lub ponad 8 godzin, jeśli nie będziesz miał szczęścia z korkami. Jeśli wybierasz się w inne miejsce niż Nowy Jork, zazwyczaj tylko jedna firma autobusowa obsługuje tę trasę. Jeśli masz do czynienia z podróżą autobusem trwającą 10 godzin lub dłużej, prawdopodobnie warto przyjrzeć się kosztom lotu, bilety lotnicze mogą być porównywalne lub nawet tańsze niż podróż autobusem.

BoltBus, Dworzec Południowy, numer bezpłatny: +1 877 265-8287. Kolejna opcja łącząca Boston z Nowym Jorkiem, Newark i Filadelfią. Była to jedna z pierwszych firm, które zaoferowały pasażerom Wi-Fi i gniazdka elektryczne na pokładzie. Dziś te udogodnienia znajdziesz w prawie każdym autobusie międzymiastowym.
C & J, South Station i Logan Airport, ☏ +1 603-430-1100, numer bezpłatny: +1-800-258-7111. Połączenie Bostonu z Newburyport w stanie Massachusetts, Portsmouth w stanie NH i Dover w stanie NH. edytować
Concord Coach Lines, South Station i Logan Airport, ☏ +1 603 228-3300, numer bezpłatny: +1-800-639-3317. Obsługuje Maine z Portland, Augusta, Bangor i wieloma mniejszymi społecznościami wzdłuż tras oceanicznych i autostrad. Obsługuje również New Hampshire z Manchesterem i Concord, zanim rozgałęzia się na dwie trasy. Każdy oddział obsługuje małe wioski wzdłuż drogi do Littleton w NH i Berlina w NH.
Flixbus, (przystanek autobusowy) 90 Traveller Street (obszar odbioru znajduje się na parkingu LAZ. Wjedź na parking na NE rogu ulic Traveller i Albany St. Obszar odbioru znajduje się w pierwszym rzędzie miejsc parkingowych, gdy samochody wjeżdżają na parking. będzie miał znak FlixBus „czekaj tutaj”.). Tylko do/z Nowego Jorku. Mają też kolejny przystanek w 38 Professors Row na Uniwersytecie Tufts. (aktualizacja lis 2019 | edytuj)
Go Bus, 11 Cambridgepark West, Cambridge (stacja Alewife). Nie znajduje się w Bostonie, ale ta firma łączy Cambridge (stacja Alewife) i Newton (stacja Riverside) z Nowym Jorkiem.
Linie autobusowe Greyhound, Dworzec Południowy, ☏ +1 617 526-1800. Jeśli znajdziesz to na mapie, Greyhound prawdopodobnie prowadzi tam autobus. Nie zawsze najlepsza opcja, ale czasami jedyna. Na przykład jest to jedyny przewoźnik łączący Boston z Montrealem.
LimoLiner, 39 Dalton Street, Sheraton Back Bay, ☏ +1 309 502-6411. Luksusowy transport autobusowy oferujący profesjonalistom usługi biznesowe między Nowym Jorkiem a Bostonem. Mogą oferować gorące posiłki, obsługę kelnerską i boazerię, ale będziesz musiał siedzieć w korku, jak wszyscy inni. 99 dolarów w jedną stronę.
Lucky Star Bus, Dworzec Południowy, ☏ +1 617 734-1268. Między dworcem południowym w Bostonie a nowojorską Chinatown. Autobusy są ładne i kursują co 30 minut. Bilety można kupić tylko na 24-1 godzin przed odlotem. 25 dolarów w jedną stronę.
Megabus, Dworzec Południowy, numer bezpłatny: +1-877-462-6342. Połączenie Bostonu z większymi miastami regionu. Nowy Jork, Filadelfia, Baltimore i Waszyngton, D.C. Obsługuje również Secaucus, NJ, Portland, ME, Burlington, VT, New Haven i Hartford, CT.
Peter Pan Bus Lines, Dworzec Południowy, numer bezpłatny: +1-800-343-9999. Trochę jak Greyhound, ale dla Nowej Anglii. Obsługuje prawie każde miasto w regionie, a także dużych chłopców: Nowy Jork, Filadelfia i Waszyngton
Plymouth & Brockton (Street Railway Co), South Station i Logan Airport oraz 200 Stuart St., ☏ +1 508-746-0378. Ta firma autobusowa obsługuje Cape Cod. Jadąc z Bostonu do Rockland, Plymouth, Sagamore, Barnstable i Hyannis. Następnie trasa biegnie od Hyannis w górę Przylądka, zatrzymując kilka przystanków w drodze do Provincetown.

Statkiem

Jak na miasto nad oceanem, istnieje zaskakująco mało możliwości przybycia statkiem. Na rejsy po stanach udaj się do 4 Long Wharf, położonego w centrum miasta, obok akwarium. Stąd promy MBTA odpływają sezonowo do Provincetown, Lynn i Salem; podczas gdy Hingham i Hull serwowane są przez cały rok. Jeśli chcesz spędzić trochę więcej czasu na morzu, udaj się do 5 terminalu rejsowego Black Falcon (☏ +1 617-330-1500). Stąd odpływają statki wycieczkowe do Fort Lauderdale, Montreal i Quebec City. Niektóre statki płyną aż do Bermudów, Holandii, a nawet San Diego przez Kanał Panamski!

Transport

Boston – zobacz pełnoekranową mapę

W przeciwieństwie do innych dużych amerykańskich miast, Boston nie jest ułożony w siatkę. Folklor mówi, że nowoczesne ulice zostały zaprojektowane przez wędrujące krowy, co z pewnością jest mitem. Bardziej prawdopodobne jest to, że istniejące szlaki rdzennych Amerykanów były ponownie wykorzystywane i rozszerzane przez lata. Wokół wzgórz i strumieni wycięto nowe ścieżki, a tam, gdzie wymagała tego siła handlu, pospiesznie zasypywano płytkie bagna. Nawet spalenie miasta w 1872 nie było na tyle powszechne, aby wywołać kompleksową modernizację urbanistyczną.

Dzięki kompaktowemu centrum, po którym można spacerować, Boston jest bardziej podobny do miasta europejskiego niż do jego amerykańskich odpowiedników. Wąskie, kręte uliczki mogą czasami sprawić, że poruszanie się po nich będzie nie lada wyzwaniem, ale z dobrą mapą i poczuciem przygody każdy może znaleźć swoją drogę. Większość ulic jest wyraźnie oznakowana, zwłaszcza w bardziej turystycznych obszarach. Nie zdziw się częstymi zmianami nazw ulic i ich ponownym użyciem. Wiele dzielnic Bostonu było niezależnymi miastami 100 lat temu, a ponieważ zostały anektowane, tak samo było z ich konwencjami nazewnictwa. To dlatego droga może mieć inną nazwę na każdym przystanku i dlaczego ulica Tremont przecina się z inną ulicą Tremont. Miej oczy szeroko otwarte na te dziwactwa, gdy będziesz w mieście.

Transportem publicznym

Najlepszym sposobem na poruszanie się po Bostonie jest MBTA, w skrócie „T”. Bostończycy narzekają na to bez końca, ale jego wygoda, przystępna cena i rozległy zasięg są niezaprzeczalne. Jako czwarty co do wielkości system tranzytowy w USA, T zapewnia codzienną symfonię każdego środka transportu, jaki można sobie wyobrazić, aby przewieźć ponad 1,3 miliona ludzi do ich miejsc docelowych. Użyj swojej ulubionej aplikacji mapowej lub oficjalnej aplikacji tranzytowej MBTA, aby zaplanować trasę.

Bilety można kupić w kioskach praktycznie przy każdym wejściu do każdej stacji w całym systemie; i wszystkie akceptują gotówkę, karty kredytowe i debetowe. Bez karty z możliwością doładowania Twoje opcje będą ograniczone, więc spróbuj (mocno) zdobyć CharlieCard przed podejściem do kiosku. Dotknij swojej karty i postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby dodać wartość. Przejazdy pociągiem kosztują 2,25 USD, niezależnie od tego, czy przemierzasz miasto, czy tylko jedziesz jeden przystanek. Zamiast płacić za przejazd, możesz zamiast tego kupić coś, co nazywa się „LinkPass”. Dzięki tej opcji otrzymasz nieograniczoną liczbę przejazdów za 12 USD/dzień lub 21,25 USD przez 7 dni. To nie jest szalona transakcja, ale może zaoszczędzić trochę pieniędzy, jeśli dużo jeździsz pociągiem. Przesiadka między liniami kolejowymi jest bezpłatna, gdziekolwiek się łączą. Po wyjściu z bramek wsiadanie do autobusu jest darmowym transferem, ale będziesz musiał zapłacić ponownie, jeśli zdecydujesz się wrócić do pociągu lub przesiąść się do trzeciego autobusu.

Nie udało Ci się zdobyć karty CharlieCard? Naprawdę? Mają je wszystkie duże stacje w centrum miasta. Są one również noszone przez wiele sklepów ogólnospożywczych, a może i Twój hotel. Czy wypróbowałeś sklep CharlieCard przy wejściu Roche Bros na Downtown Crossing Station? Wygląda na to, że utkniesz wtedy z CharlieTicketem. Wydrukowany na tanim papierze z cienkim paskiem magnetycznym, trzymanie tego biletu powoduje, że taryfy są droższe, a bezpłatne transfery nie są dozwolone. W porządku, jeśli jedziesz pociągiem tylko raz lub dwa.

Karty/bilety CharlieCards są ważne na wszystkie podróże metrem, tramwajem i lokalnymi autobusami. Jeśli podróżujesz koleją dojazdową lub łodzią, będziesz musiał przejść na mTickets, aby zapłacić za przejazd. Papierowe bilety można było kupić w staromodny sposób, w kasie biletowej na North Station, Back Bay lub South Station. Wreszcie, zawsze możesz po prostu użyć gotówki i kupić bilety na pokładzie, chociaż zapłacisz za to dopłatę w wysokości 3 USD.

Metro

Linie czerwona, pomarańczowa i niebieska stanowią tradycyjną usługę metra w Bostonie. Jedną rzeczą, którą Boston robi nieco inaczej, jest to, że każdy tranzyt biegnący do centrum jest oznaczony jako „przychodzący”, a wszystko uciekające jako „wychodzące”. Zawsze są znaki wskazujące ostatni przystanek w twoim kierunku, na wypadek, gdybyś uznał tę metodę za bardziej znajomą. Pociąg zaczyna się około 5:30 i kończy około 12:30, więc odpowiednio zaplanuj podróż. Rower możesz zabrać dowolnym metrem, ale nie w godzinach szczytu.

Linia czerwona jest najbardziej ruchliwa i jedna z najbardziej pomocnych dla odwiedzających Boston. Najszybsze metro w systemie, pociągi na północ od stacji JFK/UMass przyjeżdżają co 4-7 minut. Na południe od JFK/UMass pociągi kursują co 9-14 minut, ponieważ czerwona linia dzieli się na dwie odnogi. Jeden kończy się na stacji Ashmont w Dorchester, a drugi wyjeżdża z miasta do Braintree. Pociągi używane na tej linii są dość stare, ale wkrótce zostaną zastąpione przez nowe, błyszczące pociągi w latach dwudziestych.

Linia pomarańczowa z szarą, szykowną atmosferą lat 70. kursuje co 6-10 minut. Wagony z tej linii mają zostać wymienione na początku lat dwudziestych, a dla wielu bostończyków nie może to nastąpić wystarczająco szybko. Łączy śródmieście z Roslindale i Malden i jest świetnym sposobem na dostęp do Arboretum i Franklin Park.

Znacznie bardziej nowoczesna niebieska linia kursuje co 5-9 minut, zabierając Cię z centrum do Krainy Czarów na North Shore. Poza połączeniem z lotniskiem nie jest to zbyt przydatne dla turystów, chociaż na tej trasie można znaleźć świetne wypady.

Tramwaj

Większość ludzi uznałaby zieloną linię za Tramwaj, chociaż korzysta z tunelu metra w centrum miasta. Kiedy biegnie nad ziemią, zielona linia obsługuje wiele dzielnic, dzieląc się na cztery odgałęzienia: B, C, D i E. Każdy oddział jeździ tramwajami co około 6–11 minut, może to zależeć od natężenia ruchu. Linie B, C i D zbiegają się na stacji Kenmore. Oddział E jest trochę zwariowany, biegnie ulicą przez Mission Hill i Longwood, zanim dołączy do grupy na Copley Station. Wszystkie trolejbusy pojadą na Park Street, ale tylko niektóre pojadą do Lechmere. Musisz tylko wysiąść i poczekać na następny.

Serwująca Allston/Brighton, ironicznie nazwana linia B jest najwolniejsza z całej grupy. Jeśli jedziesz mniej niż cztery przystanki na B, prawdopodobnie szybciej będzie chodzić. Linia C podąża za Beacon Street przez Brookline. C musi poczekać na światła stopu, takie jak B, ale jest szybszy dzięki bezpośredniej trasie i mniejszej liczbie przystanków. Linia D przecina bardziej południową ścieżkę przez Brookline, kończącą się w Newton. Z wydzielonym prawem pierwszeństwa linia D jest (porównawczą) statkiem rakietowym.

Poza radarem większości bostończyków linia dużych prędkości Mattapan jest przedłużeniem linii czerwonej. Odjeżdżając co 5–12 minut z Ashmont, łączy Dorchester z Mattapan przez Milton. Te urocze małe wagony pochodzą z późnych lat czterdziestych i można je prawie uznać za atrakcję turystyczną samą w sobie dla miłośników pociągów.

Autobus

Podczas gdy MBTA klasyfikuje linię srebrną jako szybki tranzyt, jest to wyraźnie autobus. Autobusy srebrnej linii jeżdżą na gaz ziemny i energię elektryczną z przewodów napowietrznych, po różnych częściach trasy. Jest małe opóźnienie, kiedy autobus zmienia się z gazu na elektryczny, a silnik musi zostać wyłączony. Nie martw się, nie zostaniesz zamordowany. Pasażerowie płacą za przejazdy metrem do oddziałów SL1 i SL2, podczas gdy opłaty za przejazd autobusem są naliczane na pokład oddziałów SL4 i SL5. Jeśli masz CharlieCard, po prostu dotknij i przejdź, aby usunąć wszelkie wątpliwości.

SL4 i SL5 biegną od Downtown przez South End do Dudley. SL2 biegnie przez South Boston, łącząc się z SL1 na South Station. SL1 łączy stację South Station z lotniskiem Logan, przebiegając przez wiele terminali. SL3 jest nowym odgałęzieniem Srebrnej Linii, działającym na własnym, wydzielonym odcinku z Chelsea, z szybkim przystankiem na lotnisku, przed dalszą jazdą na Dworzec Południowy.

Regularna usługa autobusowa jest tańsza niż pociąg i zwykle zabiera Cię bliżej miejsca docelowego, ale może potrwać dłużej. Autobusy ekspresowe są droższe i podróżują na większe odległości. Użytkownicy CharlieCard będą mogli korzystać z bezpłatnych transferów z metra i zapłacić 1,70 USD za zwykły autobus, 4,00 USD za Inner Express i 5,25 USD za autobusy Outer Express. (Prawie na pewno będziesz w zwykłym autobusie.) Te biedne dusze, które nie zabezpieczyły CharlieCards, otrzymają dodatkowe 20-30% na taryfy i stracą bonus za darmowy transfer.

Koleją podmiejską

Z kolei podmiejskiej w Bostonie korzystają przede wszystkim pracownicy biurowi podróżujący tam iz powrotem do swoich domów na przedmieściach. Dwanaście linii kolejowych rozchodzi się we wszystkich kierunkach, a usługi są najczęstsze w godzinach szczytu. Ceny biletów wahają się od 2,25 USD do 12,50 USD w jedną stronę. Bilety można kupić raz na pokładzie, ale dla wygody zapłacisz dodatkowe 3 USD. Oficjalnym sposobem zakupu biletów jest aplikacja mTicket, którą można pobrać bezpłatnie i nie potrzebujesz konta. Jeśli wolisz robić rzeczy w staromodny sposób, poczekaj w kolejce, aby kupić bilety na North Station, South Station lub Back Bay Station. Rzadko pomocnym faktem jest to, że możesz jeździć pociągami podmiejskimi za darmo tylko z Back Bay do South Station.

Pociągi jadące na północ od miasta odjeżdżają z Dworca Północnego, a te jadące na południe lub na zachód odjeżdżają z Dworca Południowego. Obie stacje mają dobre połączenia z metrem. North Station jest na linii zielonej i pomarańczowej, a South Station jest na liniach czerwonej i srebrnej. Dwie stacje nie są bezpośrednio połączone, a połączenie między nimi może zająć 15-30 minut, w zależności od tego, jak to zrobisz. Pociągi North Station docierają do ulubionych turystów, takich jak Salem, Gloucester i Concord. Pociągi South Station kursują do Providence, Plymouth, Framingham, Worcester, a czasami do Gillette Stadium w Foxboro. Upewnij się, że wybrałeś swój pociąg powrotny! Pociągi stają się coraz rzadsze w miarę upływu nocy (usługi zwykle kończą się około północy - 12:40, a niektóre linie nie kursują w weekendy), a zakwaterowanie może być ograniczone w społecznościach podmiejskich.

Promem

MBTA przez cały rok obsługuje kilka promów wodnych. Najbardziej przydatny dla turystów jest prom Inner Harbor (F4) z Long Wharf do Navy Yard za 3,50 USD. Zapewnia to wygodne połączenie między USS Constitution a New England Aquarium. Istnieje również transfer z Long Wharf na lotnisko Logan, F2H, ale kursuje stosunkowo rzadko. Zaplanuj z wyprzedzeniem, jeśli chcesz to dobrze wykorzystać. Promy podmiejskie odwiedzają również Hull i Hingham w cenie 9,25 USD za sztukę. To trochę dalej, więc płacisz więcej.

Istnieją również promy publiczne spoza MBTA dostępne z kilku doków, w szczególności Aquarium i Rowes Wharf, a także taksówki wodne. To robią dziesiątki przystanków wzdłuż nabrzeża Bostonu. Możesz po prostu poczekać, aż pojawi się latem, lub zadzwonić 15 minut wcześniej, jeśli masz sztywny harmonogram. To 12 USD za bilet, a dzieci są bezpłatne. Ta sama firma, która obsługuje taksówki wodne, obsługuje również promy z wysp portowych na wyspę Georges; kilka innych mniejszych wysp jest dostępnych stamtąd.

The RIDE

The RIDE, ☏ +1 617 337-2727. Usługa paratransitowa dla tych, którzy nie mogą korzystać z regularnego systemu tranzytowego ze względu na swoją niepełnosprawność. Będziesz musiał zarezerwować sposób, z dużym wyprzedzeniem. Zadzwoń najlepiej na tydzień lub dłużej przed podróżą. Upewnij się, że masz „zaświadczenie o kwalifikowalności paratransitowej ADA” lub dużo czasu, aby spalić przez telefon, przeglądając twoje dane z personelem obsługi. Wszyscy są sfrustrowani tymi zniszczonymi furgonetkami, ale przynajmniej one istnieją.

Pieszo

Noś wygodne buty, ponieważ będziesz tu dużo chodzić. Naprawdę nie ma innego sposobu, aby właściwie zbadać schowane boczne uliczki i historyczne tablice. W szczególności Downtown i Back Bay są niewielkie i można je łatwo pokonać pieszo. Aby dać ci wyobrażenie, przejście dwóch mil między State House a Fenway Park powinno zająć tylko około 45 minut.

Będąc tutaj, prawie niemożliwe jest, aby nie zauważyć, jak wiele bostońskich spacerowiczów robi na co dzień. Ze względów historycznych może nie być dobrze zlokalizowanego przejścia dla pieszych, a ulice są wąskie, a ruch uliczny. Kiedy musisz przejść przez ulicę, rób to, co robią miejscowi i po prostu wyjdź na ulicę! Kieruj się oczywiście zdrowym rozsądkiem, nie wychodź zza ciężarówki ani nie próbuj przejeżdżać przez wielopasmową autostradę.

Samochodem

Kto pierwszy „Storrow” swoją ciężarówkę?

Chociaż „Storrowing” może odbywać się przez cały rok, często zbiega się z Allston Christmas we wrześniu. Ponieważ dziesiątki tysięcy studentów pierwszego roku przybywają po raz pierwszy, wielu nie zdaje sobie sprawy, jak niskie mogą być niektóre mosty w Bostonie. Oficjalnie się schowałeś, jeśli spróbujesz przejechać 12-metrową ciężarówką pod 11-metrowym mostem. Manewr nosi nazwę Storrow Drive, starszej arterii z bardzo cienkimi jak brzytwa prześwitami.

Zwykle ludzie zatrzymują się, zanim uderzą w most, albo policja zasygnalizuje kierowcom. Niezależnie od tego, każdego roku mnóstwo ciężarówek w ruchu jest rozdzieranych jak puszka sardynek. Lokalne stacje radiowe i zakłady pracy czasami organizują zakłady bukmacherskie; często obstawiasz pierwszy most, który zostanie uderzony, zdarzy się wypadek i na którą uczelnię uczęszcza student.

Jazda samochodem w Bostonie jest zdecydowanie odradzana w gęstych, przyjaznych turystom rejonach miasta. Bostońscy kierowcy są notorycznie agresywni i impulsywni, a budownictwo to sposób na życie. Tylko jaywalkers wywołają atak serca. Ale jeśli nalegasz, oto kilka pomocnych wskazówek. Lokalni kierowcy często włączają żółte (nawet czerwone!) światła, więc bądź ostrożny, przyspieszając, gdy zmienisz kolor na zielony. Bądź przygotowany na zmianę pasa w dowolnym momencie. Niektóre pasy ruchu stają się pasami tylko do skręcania w prawo lub pasami parkingowymi lub po prostu przestają istnieć. Kierowcy parkują podwójnie, gdzie chcą, więc przygotuj się na zatrzymanie w dowolnym momencie. Nie próbuj przeciskać się obok autobusu ani odcinać wózka, są znacznie większe od Ciebie i przegrasz. Jeśli napotkasz rotację, powinieneś ustąpić, pamiętaj, że pierwszeństwo należy do ruchu na rotacji. Nie zatrzymuj się w rotacji! Niektóre ulice są dwukierunkowe, ale są wystarczająco szerokie tylko dla jednego samochodu. Nie panikuj, po prostu zjedź na pas parkingowy, podczas gdy drugi facet będzie przechodził obok.

Parking w garażu jest drogi, około 12-15 USD za godzinę i 40-50 USD za dzień, zakładając, że są dostępne miejsca. Garaże znajdują się w pobliżu targu Quincy, akwarium, State Street Financial Center, dzielnicy teatralnej i Boston Common. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę około 30 minut, które zajmie pokonanie pół mili od autostrady do jednego z tych garaży. Parking na ulicy jest zwykle przeznaczony tylko dla mieszkańców, co wymaga specjalnej naklejki. Limity czasowe na parkometrach są gorliwie egzekwowane dla tych cennych miejsc, które pozostały. Miasto wprowadza zaawansowane technologicznie rozwiązania, a nawet eksperymentuje z „podwyższonymi cenami” w niektórych dzielnicach. Wiele liczników to cyfrowe kioski, które drukują pokwitowanie, które można wyświetlić na przedniej szybie, podczas gdy kilka z nich pozostaje starymi szkolnymi pożeraczami kwartałów. Z reguły, jeśli uważasz, że jesteś zaparkowany nielegalnie, prawdopodobnie tak jest. Mandaty za parkowanie wahają się od 25-120 USD w zależności od wykroczenia.

Jeśli wybierasz się do Bostonu na jednodniową wycieczkę, rozważ częste zostawianie samochodu i wsiadanie do środka. Parkowanie w lokalizacjach MBTA jest tańsze niż parkowanie w mieście i nie musisz zajmować się jazdą tam . Stacje te mają duże parkingi, ale w dni powszednie zapełniają się o 9:30.

Alewife (7 USD/dzień, 8 USD za noc), w sąsiedztwie Trasy 2
Braintree (7 USD/dzień, 8 USD za noc), w pobliżu I-93
Riverside (6 USD/dzień, 7 USD noc), w pobliżu I-90/Route 128
Quincy Adams (7 USD/dzień, 8 USD za noc), w sąsiedztwie I-93
Wellington (6 USD/dzień, 7 USD za noc), w pobliżu I-93, w sąsiedztwie trasy 16

Taksówką i wspólnym przejazdem

Chociaż nie ma jednej oficjalnej barwy, taksówki w Bostonie są głównie w kolorze białym (stąd nazywane przez miejscowych „białymi taksówkami”). Wliczając napiwek dla kierowcy i wszelkie opłaty drogowe, które możesz zapłacić, spodziewaj się, że wydasz co najmniej 15 USD, a być może nawet 40 USD na przejażdżkę po mieście. Taksówki są droższe w Bostonie, niż można by się spodziewać, więc rozsądnie korzystaj z taksówek, jeśli pieniądze są problemem. Na przykład opłata za 80 dolarów taksówką z lotniska do pobliskiego przedmieścia Wellesley nie byłaby nierozsądna. Uber X i Lyft są dostępne i mogą być tańsze niż korzystanie z białej taksówki, szczególnie w przypadku dłuższych podróży. Zachowaj ostrożność podczas dużych imprez, ponieważ „wzrost cen” może sprawić, że te opcje będą droższe niż tradycyjna taksówka.

Rowerem

Wielu mieszkańców Bostonu używa roweru jako głównego środka transportu przez cały rok. Mały rozmiar i względna płaskość Bostonu sprawiają, że jazda na rowerze jest skutecznym i atrakcyjnym sposobem poruszania się. Wysiłki administracji Menino zwiększyły inwestycje miast w jazdę na rowerze, a stare złe czasy „najgorszego rowerowego miasta w Ameryce” już dawno minęły. Cambridge ma zwykle więcej ścieżek i stojaków rowerowych niż Boston, chociaż Boston nadrabia zaległości.

Większość ruchu rowerowego odbywa się do iz Cambridge, więc często można zobaczyć mosty Longfellow i Mass Ave ozdobione spandexem. Comm Ave to ruchliwy korytarz wschód/zachód, w którym studenci i osoby dojeżdżające do pracy przemieszczają się przez Allston do centrum miasta. Inną popularną trasą jest ścieżka rowerowa Southwest Corridor, biegnąca równolegle do linii pomarańczowej. Łączy JP i Roxbury z Back Bay. Jest to doskonały środek transportu, jeśli zamierzasz odwiedzić niektóre z południowych parków miasta.

Boston i sąsiednie miasta prowadzą usługę wypożyczania rowerów, Bluebikes. Podobnie jak w przypadku wielu innych miejskich usług rowerów publicznych, rowerzyści odbierają rower na dowolnej stacji i zwracają go na dowolnej stacji. System jest zoptymalizowany pod kątem dojazdów i krótkich podróży. Twój karnet zapewnia nieograniczone 30-minutowe przejazdy, ale za długie przejazdy pobierane są opłaty, aby stacje rowerowe były pełne. Jeśli masz zamiar pojeździć na dystans, rozważ wypożyczenie własnego roweru na dzień lub dwa.

Bluebikes (dawniej Hubway). 24 godziny na dobę. Usługa wypożyczania rowerów oferująca 3000 rowerów na 300 stacjach w Bostonie i 4 pobliskich gminach. Podróż trwająca dłużej niż 30 minut (2 godziny w przypadku karnetu Adventour) kosztuje dodatkowe 2,50 USD/30 minut. Nie zapomnij zabrać kasku; żadne nie są oferowane na stacjach! 10 USD/dzień, 20 USD/miesiąc.
Cambridge Bicycle, 259 Massachusetts Ave (T: Central), ☏ +1 617-876-6555. Wynajęcie 3-biegowych Linus Dutchi i Roadster Sport. Skonfiguruj z odpornymi na płaskie dętki i opony oraz uroczym koszyczkiem do przechowywania wszystkiego, co masz. 35 USD/dzień.
Urban AdvenTours, 103 Atlantic Ave (T: Aquarium), ☏ +1 617-670-0637. Zapewnia wszystkie rodzaje wypożyczalni rowerów: górskie, szosowe, hybrydowe, a nawet „e-rowery” ze wspomaganiem pedałowania. Wynajem obejmuje kask i zamek. Dostawa dostępna. 40-100 USD/dzień.

Warto zobaczyć

Aby zobaczyć niektóre z najlepszych zniżek na popularne atrakcje turystyczne, sprawdź 50 Under 50. Prowadzone przez oficjalną organizację Massachusetts Tourism, oferują oferty na kilka najpopularniejszych opcji w mieście. Zajrzyj również do Boston CityPASS, który za 56 USD pozwala na 9 dni na zwiedzenie nawet czterech słynnych zabytków. Alternatywnie, karta GoBoston Card zapewnia większą elastyczność, oferując karnety zakupione według liczby dni lub odwiedzanych atrakcji. W cenie od 39 do 175 USD może to być okazja, jeśli naprawdę zamierzasz dużo zwiedzać.

Architektura

Wiele znanych budynków w mieście można znaleźć w dzielnicach Back Bay i Beacon Hill. Fasada i złota kopuła Massachusetts State House mają dobre proporcje; podczas gdy zarówno nowoczesna, jak i klasyczna połówka Biblioteki Publicznej w Bostonie wyróżniają się same w sobie. Liczne kościoły w pobliżu są również niezwykle malownicze. Kościół Trójcy Świętej zrodził swój własny styl architektoniczny, Stary Kościół Południowy zdobi wiele pocztówek, a teren Chrześcijańskiego Centrum Nauki zapewnia przyjemny spacer przez cały rok. Wreszcie żadna wizyta turystyczna nie jest kompletna bez zatrzymania się na czcigodnym targu Quincy.

Prawdopodobnie najlepszym przykładem nowoczesnej architektury w mieście jest Boston City Hall. Chociaż ta brutalistyczna struktura wyróżnia się głównie tym, jak bardzo jest nielubiana, nie rezygnuj jeszcze z sugestywnego modernizmu. Udaj się do Cambridge i poznaj kampusy Harvardu i (zwłaszcza) MIT. Zobaczysz tam fantastyczną „gwiazdową architekturę” autorstwa Le Corbusiera, Eero Saarinena i Franka Gehry'ego, żeby wymienić tylko kilku. Jeśli to lubisz, rozejrzyj się w Internecie, aby dowiedzieć się, kiedy uczelnie mają zaplanowaną następną wycieczkę.

Architektura kolonialna

Główną cechą wielu tras będzie zwiedzanie Bostonu z czasów kolonialnych. Jeden z najstarszych budynków użyteczności publicznej w kraju, Stary Dom Państwowy jest uderzający i ma historyczne znaczenie. Faneuil Hall jest dogodnie zlokalizowany i zawsze ulubionym miejscem, podczas gdy Stary Południowy Dom Spotkań był w swoich czasach siedliskiem patriotycznych działań. Bliżej nabrzeża North End w Bostonie nie jest garbaty, jeśli chodzi o miejsca historyczne. Odwiedź Old North Church, gdzie Paul Revere rozpoczął swoją słynną przejażdżkę. Następnie zatrzymaj się w jego pobliskim domu, Paul Revere House.

Longfellow House jest narodowym miejscem historycznym w Cambridge. To tutaj Waszyngton miał swoją główną siedzibę w 1776 roku, a jaka jest dobra wycieczka po kolonialnej Ameryce bez Jerzego Waszyngtona, prawda? Dodatkowe interesujące miejsca z XVIII wieku można znaleźć z dala od utartej ścieżki w Roxbury. Jeśli uda ci się to w ten sposób, nie przegap Domu Shirley-Eustis, jednej z ostatnich rezydencji królewskich gubernatorów. Niegdyś centrum miasta, w Roxbury Heritage State Park mieści się Dillaway-Thomas House oraz Pierwszy Kościół Roxbury. Wszystkie są fantastycznymi przykładami XVIII-wiecznego życia w Bostonie.

Wiele przedmieść Bostonu ma własne zabytki z epoki kolonialnej. Na szczególną uwagę zasługuje miasto Lexington, które jest koniecznością dla każdego miłośnika historii przybywającego do Bostonu. To 20-30 minut jazdy samochodem na północny zachód od miasta, w zależności od natężenia ruchu (kieruj się znakami na Trasę 2 lub jeśli masz rower, jedź czerwoną linią do trasy rowerowej Minuteman Commuter Bikeway). Miasto słynie z tego, że jest przystankiem na Midnight Ride Paula Revere'a, który powstał w Bostonie, a wiele kolonialnych pomników i historycznych budynków można znaleźć w całym mieście.

Zabytki

Jeśli jesteś blisko wody, nie możesz nie zauważyć Fort Independence na linii brzegowej południowego Bostonu. Jeśli jesteś frajerem fortów z czasów wojny domowej, sprawdź także Fort Warren na Wyspie Jerzego. Pozornie zlecone do obrony miasta, w rzeczywistości forty te były przestarzałe w czasie ich budowy. Również w porcie Charlestown ma pomnik Bunker Hill, który można zobaczyć z daleka. Nie zapomnij o kultowym U.S.S. Constitution, najstarszy oddany do użytku okręt wojenny na świecie. Zachowaj swoje przypuszczenia Amerykańskiego Tezeusza na lekcje, profesorze!

Muzea

Boston ma kilka fantastycznych muzeów obejmujących szeroką gamę tematów i zainteresowań. Muzeum Sztuk Pięknych w Fenway to premiera miasta, oferująca szeroką gamę artefaktów w bardziej tradycyjnym formacie muzealnym. Najważniejsze to dzieła popularnych francuskich impresjonistów, starożytne egipskie artefakty oraz obszerna kolekcja wczesnej sztuki amerykańskiej. Pobliskie Muzeum Isabelli Stewart Gardner jest natomiast pomysłową i eklektyczną przestrzenią, włoskim palazzo w Ameryce, prezentującym sztukę, której kuratorem jest wnikliwe oko Isabelli.

Zamiast tego, aby zobaczyć sztukę współczesną, odwiedź Institute of Contemporary Art w południowym Bostonie. Na wystawach wzięli udział tacy artyści jak Anish Kapoor, Tara Donovan i Shepard Fairey. Przedstawiają też mniej znanych artystów pracujących ze szkłem, tkaninami czy dźwiękiem. Jeśli wątpisz, że przyciągnie to uwagę twoich dzieci, zabierz je do Muzeum Dziecięcego w Bostonie. Bardzo interaktywna i wciągająca, poszukaj dużej butelki mleka z przodu. Jeśli „dzieci” są nieco starsze, spróbuj Muzeum Nauki na West Endzie. Mają ogromny generator Van de Graaffa (największy na świecie!), a niektóre eksponaty zostały zaprojektowane przez Charlesa i Raya Eamesów.

W samym środku tego całego centrum znajdziesz Akwarium Nowej Anglii. Przejdź się po gigantycznym cylindrze symulującym rafę koralową lub po prostu odpocznij i obserwuj, jak pingwiny robią swoje. Choć małe, Muzeum Historii Afroamerykanów w Beacon Hill opowiada wielką historię o często pomijanej narracji w historii Bostonu. Wreszcie, jeśli interesujesz się historią współczesną, nie przegap Biblioteki Prezydenckiej i Muzeum JFK w północnym Dorchester.

W Cambridge, Harvard University posiada bardzo imponujące kolekcje w Harvard Museum of Natural History oraz Peabody Museum of Archeology and Etnology. Sama wystawa „szklanych kwiatów” jest na listach turystów od ponad stu lat. Jeśli chodzi o sztuki stricte wizualne, odkryj The Fogg i The Sackler, wśród innych muzeów rozsianych po kampusie. Nie zapomnij o wciągającym Muzeum MIT! Ma wiele wspaniałych interaktywnych eksponatów i jest wart twojego czasu.

Parki

Jak każde szanujące się amerykańskie miasto, Boston ma szereg parków zaprojektowanych przez nikogo innego, jak Fredericka Law Olmsteda. Nazywane Szmaragdowym Naszyjnikiem parki te obejmują prawie połowę zielonej przestrzeni w mieście. Najstarszym i najbardziej lubianym z tych parków jest Boston Common. W centrum tego wszystkiego ten park jest zawsze używany. Tuż obok znajdziesz Ogród Publiczny. Chociaż mniejszy, jego liczne nasadzenia i formalny projekt nadają temu parkowi bardziej eleganckiego charakteru. Przepiękna Charles River Esplanade, która znajduje się tuż nad brzegiem wody, ułatwia relaks i zapewnia fantastyczną ucieczkę od miejskiego życia.

Jeśli jesteś w centrum, prawie nie można przegapić Rose Fitzgerald Kennedy Greenway. Ta cudowna zielona wstążka zastąpiła szkodliwą i zatłoczoną autostradę sztuką, jedzeniem i życiem. Jego budowa przywróciła połączenia z dzielnicami, które przez dziesięciolecia były odcięte od reszty miasta.

Nieco dalej Arnold Arboretum w Jamaica Plain oficjalnie zajmuje się nauką. Chociaż byłoby to wiadomością dla tłumów chłonących wspaniałość tego nieskazitelnie zagospodarowanego parku. Żadnych pikników proszę, to jest poważna zabawa. Kontynuuj zwiedzanie Roxbury i odwiedź Franklin Park, największe ogniwo w Szmaragdowym Naszyjniku Olmsteda. Pomimo konieczności konserwacji, Franklin Park ma kilometry wspaniałych szlaków pieszych i rowerowych. Nie wspominając o zoo i 18-dołkowym miejskim polu golfowym.

We wschodnim Bostonie znajduje się również wiele parków. Będąc po drugiej stronie portu, te parki i plaże są znacznie mniej odwiedzane niż inne w mieście. Jeśli pojedziesz, skorzystaj z okazji, aby spotkać się z mieszkańcami, obserwując odrzutowce przylatujące na lotnisko Logan.

Trasy

The Freedom Trail — Główna atrakcja turystyczna ważnych miejsc historycznych w Bostonie. Te 17 miejsc, rozmieszczonych na obszarze 4,4 km, ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia rewolucyjnej Ameryki.
Szlak Czarnego Dziedzictwa — Ten mniej turystyczny szlak obejmuje dziesięć miejsc ważnych dla amerykańskiej czarnej historii, rozsianych po całym Beacon Hill.

Aktywny wypoczynek

Aby uzyskać aktualne wykazy, zajrzyj do The Boston Calendar, filtrowalnej listy prawie wszystkiego, co dzieje się w mieście. Sprawdź także stronę wydarzenia miasta Bostonu. To mieszanka rzeczy, które przemawiają zarówno do mieszkańców, jak i do gości. Innym dobrym źródłem list wydarzeń o różnych kształtach i rozmiarach można znaleźć w bezpłatnej publikacji DigBoston. Weź kopię (lub konkurenta) z dowolnego pudełka z gazetami, które często można znaleźć na ruchliwych skrzyżowaniach.

Muzyka

Jeśli jesteś miłośnikiem muzyki, w Bostonie poczujesz się jak w domu. Dzięki szerokiej gamie miejsc, w mieście z pewnością znajdzie się ktoś, kto zadowoli Twoje gusta. Duża populacja studentów pomaga przez cały rok rysować różnorodne akty. Dla mega gwiazd i głównych wykonawców, sprawdź TD Garden lub Fenway Park. Tak, to są zwykle areny sportowe; ale będą też organizować wydarzenia muzyczne dla właściwych artystów (pomyśl o Janet Jackson, Bon Jovi lub Lady Gadze). Kolejną ogromną muzyczną atrakcją jest Boston Calling, kilkudniowy festiwal organizowany pod koniec maja. Przyjdź na Harvard Stadium z 20 000 przyjaciółmi, aby zobaczyć, których uznanych i dobrze zapowiadających się artystów są w dzisiejszych czasach dzieci.

Jeśli chodzi o mniejsze lokale, Allston-Brighton to miejsce, w którym warto być. Jest wiele opcji, ale jeśli szukasz następnej indie sensacji lub zespołu, który dopiero zaczyna wybuchać, spróbuj Paradise Rock Club, Brighton Music Hall lub Great Scott. Każde miejsce zwykle wybiera dobrych artystów, ale bilety mogą zostać wyprzedane niemal natychmiast, gdy przyjdą do gry większe nazwiska.

Istnieje wiele innych wspaniałych miejsc muzycznych w Charles w Cambridge. Sprawdź Middle East (na górze lub na dole), aby zobaczyć różne narodowe akty. Phoenix Landing to piłkarska restauracja napastnika, która do nocy przekształca się w klub taneczny. Aby przeżyć pełne wrażeń w nocnym klubie, wypróbuj pobliski Middlesex Lounge lub zamiast tego udaj się do The Plough & Stars na solidny bar z występami rockowymi na żywo. Przez tydzień w maju Together Boston jest elektronicznym festiwalem, na którym spektakle zawierają elementy sztuki i technologii.

Udaj się do centrum, aby znaleźć najlepsze kluby nocne w mieście. Wiele z nich jest zapakowanych w Faneuil Hall (jak Hong Kong) lub można je znaleźć w Boylston Place, malutkiej, ogrodzonej uliczce przy Boylston Street. Goszcząc muzykę rzadziej, niż mogłoby się wydawać, House of Blues na Lansdowne Street zwykle wystawia bardzo utalentowanych artystów, których popularność nie jest już tak „red hot” jak kiedyś.

W przypadku małych lokali, które oferują wyjątkowe wrażenia, najlepszym wyborem będzie Wally's Cafe w South End. Ten klub jazzowy był kiedyś jednym z kilkudziesięciu w okolicy i jest ostatnim, który pozostał do dziś. Nadal należący do rodziny i zarządzany przez rodzinę, prawdopodobnie zobaczysz utalentowanych i pełnych pasji studentów Berklee, którzy zaszczycą scenę. Pomaszeruj drogą do Berklee Performance Center, kolejnego wspaniałego miejsca dla żądnego przygód podróżnika, aby posłuchać utalentowanych, ale nieznanych muzyków.

Nieustraszeni odkrywcy melodii mogli również zajrzeć do Midway Café na Jamaica Plain. Nigdy nie wiesz, co znajdziesz, ale często jest tu coś queerowego lub punkowego. Latem udaj się do dzielnic i wędruj po Porchfest lub dwóch. Właściciele domów pozwalają, aby ich ganki stały się improwizowanymi przestrzeniami do występów dla lokalnych i niekonwencjonalnych zespołów. Sąsiedzi i goście wędrują po ulicach miasta, zatrzymując się w tym, co ich interesuje. Oryginał w Somerville z setkami wykonawców jest najlepszy, ale JP ma też dobrego, a Roslindale też jest pretendentem.

Sztuki sceniczne

Udaj się do dzielnicy teatralnej, aby znaleźć niezwykłe programy kulturalne i rozrywkowe, do których można uczęszczać przez cały rok. Centrum bostońskiej sceny teatralnej można znaleźć wśród dziesiątek XIX-wiecznych budynków rozsianych między ulicami Waszyngtonu i Tremont. Nawet jeśli teatr nie jest dla Ciebie, spacer po tej zabytkowej dzielnicy może być spektaklem samym w sobie. Jeśli kupujesz bilety; jednak spójrz na spektakle odbywające się w należącym do Emerson Cutler Majestic Theatre lub Paramount Theatre. Przez lata scenę Teatru Wang, kolejnego zabytkowego budynku o statusie przełomu, zdobiło wielu znakomitych wykonawców.

Wykorzystując ozdobną salę symfoniczną jako bazę, światowej sławy Boston Symphony Orchestra wykonuje godną uwagi muzykę klasyczną jesienią, zimą i wiosną. Latem przemieniają się w Boston Pops Orchestra, aby wykonywać programy lekkiej muzyki klasycznej i popularnej, niezmiennie zadowalając publiczność. Pierwszy profesjonalny zespół baletowy w Nowej Anglii, Boston Ballet występuje wyłącznie w Operze w Bostonie. Szczególnie popularny jest ich występ Dziadek do orzechów, który jest wystawiany corocznie od końca lat 60. XX wieku.

New England Conservatory to światowej sławy szkoła muzyczna tuż za rogiem Symphony Hall. Jest dobrze znany wśród muzyków, ale często pomijany przez wszystkich innych. Występy, recitale i koncerty zespołów kameralnych, które można tu znaleźć, są zazwyczaj bezpłatne i niebiletowane. Nie przegap Berklee Performance Center, kolejnego świetnego miejsca w mieście, w którym można zobaczyć utalentowanych wykonawców (zazwyczaj) po przystępnej cenie.

Pod koniec lipca na Copley Square przyjeżdża wielu przyjaznych rodzinom wykonawców, aby urządzić Boston Summer Arts Weekend. Jest wspierany przez WGBH — lokalną publiczną stację nadawczą — i Boston Globe. Outside The Box to kolejny wielki festiwal sztuk performatywnych, który odbywa się na Common w połowie lipca. To dość korporacyjne, ale wciąż jest kilka zabawnych, darmowych rzeczy do zrobienia dla całej rodziny.

Taniec towarzyski

Obszar Bostonu ma bardzo aktywną scenę tańca towarzyskiego, chociaż większość z nich skupia się w Cambridge lub na przedmieściach. Podróżni bez wcześniejszego doświadczenia mogą uznać tańce kontrataneczne, takie jak cykl BIDA w pierwszą i trzecią niedzielę, szczególnie zachęcające ze względu na łatwość nauki.

Sport

Boston to miasto sportu, a jego drużyny są tak samo kochane przez mieszkańców Nowej Anglii, jak i znienawidzona przez resztę kraju. Wygrywanie (lub przynajmniej rywalizacja) w prawie każdym meczu o mistrzostwo od 2002 roku będzie miało taki wpływ na ludzi. Widząc prawie każdą grę tutaj, może być atrakcją wycieczki, będziesz stłoczony z tysiącami najbardziej zagorzałych fanów sportu w kraju. Jednak trudno będzie zdobyć bilety, więc poszukaj informacji i planuj z wyprzedzeniem.

Jednym z najbardziej płodnych zwycięzców (i który najprawdopodobniej irytuje fanów piłki amerykańskiego footbolu Nowej Anglii) są New England Patriots. Grają zimą na Gillette Stadium, na południowy zachód od miasta w Foxborough. Aby rozpocząć pewne argumenty, po prostu wspomnij cokolwiek (pozytywnego lub negatywnego) o byłym rozgrywającym Tomie Bradym lub skandalu „deflategate” dla każdego tubylca noszącego koszulkę. Wychowanie braci Eli i Peyton Manning, New York Giants i Filadelfia Eagles z czasów Nicka Folesa wywoła podobną reakcję. Eli's Giants odmówiły Patsowi dwóch ringów w gorąco rywalizujących Super Bowl, podobnie jak Foles' Eagles, którym udało się zainscenizować jedno z największych wstrząsów w historii sportu, pokonując mocno faworyzowanych Patriotów w Super Bowl LII. Tymczasem Peyton ma w oczach wielu fanów piłki nożnej status „najlepszego rozgrywającego”. Upewnij się, że napiłeś się pełnego drinka, zanim poruszysz te tematy, ponieważ dostaniesz ucho. Domem Gillette Stadium jest także New England Revolution, regionalna drużyna piłkarska. Chociaż nie są tak popularni jak footbol, fani piłki nożnej są zawsze bardzo namiętni. Oba zespoły są własnością Roberta Krafta, kolejnego piorunochronu do namiętnej debaty ze względu na jego kontrowersyjną politykę i osobowość.

Dwie najstarsze drużyny z Bostonu grają w TD Garden, zwanym Boston Garden przez każdego, kto nie posiada banku. Jako jedna z oryginalnych drużyn NBA, Boston Celtics (wymawiane SEL-tiks) strzelają do kosza od 1946 roku. Mają świetną rywalizację z LA Lakers, który osiągnął swój szczyt w latach 80., kiedy Larry Bird i Magic Johnson przegraliby to na parkiecie. Również w miesiącach zimowych Boston Bruins przebywają na West Endzie i nazywają dom Garden. Bruins grają w hokeja od 1924 roku i są najstarszą drużyną NHL w USA. Oni też mają świetną rywalizację, tym razem z Montreal Canadiens na północy. „Habs”, jak są pieszczotliwie nazywani, kilkakrotnie zamykali Bruins podczas play-offów Pucharu Stanleya w ciągu dziesięcioleci, czego fani Bostonu po prostu nie mogą wybaczyć.

I wreszcie, co nie mniej ważne, Boston Red Sox jest prawdopodobnie drużyną najściślej związaną z tożsamością Bostonu. Kultowe logo Red Sox „B” zdobi czapki kulkowe, gdziekolwiek spojrzysz. Przez 86 lat Sox zaczynał każdy sezon mocny, tylko po to, by nadzieje na zwycięstwo przekreśliło jedno lub drugie niefortunne wydarzenie. Zła sztuka, przegrana rozmowa i mentalność „zawsze jest następny rok” powróciły. Wszystko zmieniło się w 2004 roku, kiedy skończyła się susza i miasto się radowało. Red Sox od ponad stu lat nazywają Fenway Park domem, a „Katedra Baseballu” jest warta odwiedzenia nawet dla osób, które mają awersję do baseballu. Skorzystaj z okazji, jeśli uda Ci się zdobyć bilety. Dostanie się do parku podczas meczu Red Sox-Yankees może być prawie niemożliwe. Jest to jedna z najbardziej zaciekłych rywalizacji w sporcie, dlatego warto rozważyć pozostawienie nowojorskich akcesoriów w domu w dniu meczu.

Lekkoatletyka uniwersytecka nie jest czymś takim w Bostonie jak w innych regionach kraju, ale wciąż można znaleźć kilka dobrych meczów I ligi. W szczególności fani hokeja na studiach nie powinni przegapić Beanpot. Ten turniej odbywa się w ciągu pierwszych dwóch poniedziałków lutego i obejmuje drużyny z czterech wymienionych poniżej szkół.

Boston College Eagles: Drużyny reprezentujące Boston College rywalizują głównie w Atlantic Coast Conference (ACC), jednej z tak zwanych konferencji „Power Five” w sporcie uniwersyteckim. Drużyny hokejowe dla kobiet i mężczyzn rywalizują na Hockey East. Drużyna piłkarska gra na 45-tysięcznym stadionie absolwentów w Chestnut Hill. Drużyny koszykówki i hokeja grają w sąsiednim Conte Forum, znanym z meczów hokejowych jako Kelley Rink.
Boston University Terriery: Grają głównie w Lidze Patriotów, obie drużyny hokejowe grają na Hockey East i nie mają drużyny piłkarskiej od ponad 20 lat. Na terenie kampusu w Allston znajdują się obiekty sportowe o najwyższym profilu. Męska drużyna hokejowa gra w Agganis Arena; kobieca drużyna hokejowa w Walter Brown Arena; drużyny koszykówki głównie w Case Gym (chociaż drużyna mężczyzn korzysta czasem z jednej z dwóch pozostałych aren); i drużyny w kilku sportach na świeżym powietrzu grają na Nickerson Field. Ostatnie z tych miejsc znajduje się na dawnym terenie Braves Field, gdzie Boston Braves grali w baseball, zanim przenieśli się do Milwaukee, a później do Atlanty; oryginalna brama wjazdowa i prawe trybuny są nadal w użyciu, a dawna kasa biletowa mieści obecnie komisariat policji kampusu BU.
Harvard Crimson: The Crimson grają w piłkę nożną na Harvard Stadium (również w Allston) od 1903 roku. Ten stadion i pobliski Jordan Field służyły jako domy dla Boston Breakers, profesjonalnej kobiecej drużyny piłkarskiej, zanim drużyna się rozpadła po sezonie 2017. W przeciwieństwie do innych wymienionych tutaj szkół, drużyny hokejowe Crimson grają w ECAC Hockey zamiast Hockey East, a mecze domowe w Bright-Landry Hockey Center.
Northeastern Husky: Northeastern, podobnie jak BU, nie ma drużyny piłkarskiej; gra głównie w Colonial Athletic Association, z drużynami hokejowymi na Hockey East. W Matthews Arena grają drużyny hokejowe z Northeastern. Otwarty w South End w 1910 roku, jest oryginalnym domem Boston Bruins.

Wycieczki

Wycieczki w Bostonie to wielki biznes. Nazwij dowolny środek transportu, a prawdopodobnie znajdziesz zbudowaną wokół niego wycieczkę. Najszerszy wybór wycieczek rozpoczyna się w centrum miasta, w pobliżu Akwarium. Fakt, że Duck Tours porusza się po mieście drogą lądową i morską, prawdopodobnie stawia ich na szczycie, ale ich konkurenci też nie są garbami. Różne firmy oferują rejsy po porcie, przyjemny i relaksujący sposób na zwiedzanie miasta. Jeśli zdecydujesz się na oglądanie wielorybów, wybierz ten powiązany z Akwarium.

Zawsze możesz odwiedzić wybrane zabytki rowerem, pieszo, deskorolką lub Segwayem; chociaż przy ładnej pogodzie jest znacznie fajniej. Nie zapomnij, że niektóre z bardziej popularnych firm turystycznych oferują również wyjazdy z Back Bay.

Wydarzenia

Pierwsza Noc: 31 grudnia – 1 stycznia rocznie. Obchody sylwestrowe w Bostonie są najstarszą publiczną imprezą sylwestrową w Ameryce i zostały skopiowane przez miasta na całym świecie. To ogólnomiejski, przyjazny rodzinie festiwal sztuki i kultury, który rozpoczyna się późnym rankiem od imprez dla dzieci i trwa do północy z dziesiątkami muzyki, tańca, poezji i innych wystaw, których kulminacją są fajerwerki na nabrzeżu. Ubierz się odpowiednio!
Dzień Ewakuacji (Dzień Św. Patryka): 17 marca rocznie. To, co reszta Ameryki nazywa Dzień Świętego Patryka, Boston nazywa Dzień Ewakuacji; lokalne święto upamiętniające wypędzenie z miasta brytyjskich sił okupacyjnych. Pamiętaj, aby ubrać się na zielono, wypić piwo i założyć coś z napisem „Kiss Me I'm Irish!”. Dołącz do obchodów ogromnej parady, która odbędzie się w Southie w najbliższą niedzielę.
Dzień Patriota (Maraton Bostoński): . Trzeci poniedziałek kwietnia, czyli „poniedziałek maratonowy”, jak nazywają go miejscowi, jest najstarszym maratonem na świecie. Wyścig rozpoczął się w 1897 roku i odbywa się w święto upamiętniające słynną przejażdżkę Paula Revere'a w 1775 roku. Bieg z Hopkinton 26,2 mil do mety na Copley Square, wyścig przyciąga ponad pół miliona widzów. Ogromne części miasta są zamknięte na czas wyścigu, więc nie planuj zbytniego przemieszczania się. The Red Sox również grają u siebie w Dzień Patriota; upewnienie się, że do południa każdy bar, pub i wodopoj są wypełnione po brzegi. (data wymaga ustalenia)
Parada dumy w Bostonie: . Druga co do wielkości impreza w mieście po 4 lipca. Bostońska społeczność LBGT – i wszyscy inni – wychodzi na wspaniałą paradę z Copley Square, przez South End, do Boston Common. W ten weekend zaplanowano wiele innych wydarzeń towarzyskich. Organizacja Boston Pride rozwiązała się w 2021 roku, więc przyszłość wydarzenia jest niepewna. (data wymaga ustalenia)
Harborfest: . Rodzinny festiwal nad oceanem podczas przygotowań do Dnia Niepodległości (4 lipca). Zobacz prezentacje na temat technologii muszkietów, XVIII-wiecznej produkcji czekolady, a nawet dyskutuj o ustawie o znaczkach! OK, ale są też puby i jest fajniej niż się wydaje. Kilka specjalistycznych wycieczek historycznych, architektonicznych, przyrodniczych i krajoznawczych dostępnych również drogą lądową i morską. (data wymaga ustalenia)
Święto Niepodległości: 4 lipca rocznie. W ciągu dnia odbywa się wiele wydarzeń, których kulminacją są fajerwerki i koncert Boston Pops na Esplanade. Wiele dróg jest zamkniętych, a pociągi pękają w szwach, a blisko milion widzów próbuje przecisnąć się wzdłuż brzegów rzeki Charles. Aby poznać „Bostońskie” święto narodowe, udaj się w ciągu dnia do Old State House. Tutaj można posłuchać, jak Deklaracja Niepodległości jest odczytywana w całości z głównego balkonu, tak jak co roku od 1776 roku.
Uroczystość św. Antoniego: . Święto religijne odbywające się we włoskiej dzielnicy North End w ostatnią niedzielę sierpnia. Patron ubogich, św. Antoni znany jest również jako „Święty Cudów” i odkrywca zaginionych artykułów. Ta uczta obejmuje mnóstwo jedzenia, gier, muzyki i oczywiście paradę wzdłuż Hanover Street. (data wymaga ustalenia)
Allston Christmas: 31 sierpnia – 1 września rocznie. To bardzo nieoficjalne święto upamiętnia coroczną „zmianę warunków najmu”, kiedy studenci w całym mieście zamieniają się mieszkaniami. Wyobraź sobie dziesiątki tysięcy młodych ludzi jednocześnie wynajmujących ciężarówki w ruchu i ciągnących wszystko, co posiada, pół mili w dół drogi. Cokolwiek nie zmieściło się w ciężarówce, trafia na ulicę. Sprawdź krawężniki w gęsto zaludnionych dzielnicach studenckich, aby znaleźć wszystko, od mebli i naczyń kuchennych po ubrania, a nawet jedzenie! Miejskie DPW pracuje cały dzień i noc, aby nadążyć za chaosem.
Head of the Charles Regatta: . Połowa października. Tysiące wioślarzy z całego świata spotykają się na dwa dni rywalizacji w jednej z największych regat na świecie. Dojedź tam przed 8 rano, aby zobaczyć pierwszy bieg czaszek. Kurs znajduje się na rzece Charles River między Cambridge a Allston, przejście trzymilowego kursu może zająć około godziny. Jedź T do Harvard, Central lub dowolnego przystanku Boston University.

Nauka

Myślisz o pójściu do szkoły w Bostonie? Dołączyć do klubu. Boston ma około 250 000 studentów, a dziesiątki uczelni nazywają domem obszar Greater Boston. Nauka jest zakorzeniona w kulturze Bostonu, a podsłuchiwanie rozmów na temat stałej Plancka lub teorii kontekstu podczas picia porannej kawy nie jest niczym niezwykłym.

Niewątpliwie najbardziej prestiżowy jest Uniwersytet Harvarda w Cambridge, na którym kształciło się ośmiu prezydentów USA. Dwie mile dalej, Massachusetts Institute of Technology (MIT) to kolejny z najbardziej prestiżowych uniwersytetów na świecie. Te dwie szkoły nie tylko posiadają miliardy dolarów w darowiznach; masowo produkują także laureatów Nagrody Nobla, uczonych z Rodos, nowe firmy i patenty. To jedne z najbardziej wybrednych szkół na świecie, więc jeśli aplikujesz tutaj, powodzenia!

W Bostonie istnieją oczywiście inne najwyższej klasy uniwersytety badawcze. Boston University liczy 65 000 osób i rozciąga się na półtoramilowym miejskim kampusie w całym Fenway i Allston. W BU uczestniczył dr Martin Luther King, Jr., który uzyskał tu tytuł doktora w 1955 roku. Boston College nie jest uczelnią (jest to w pełni akredytowany uniwersytet), ani też nie znajduje się w całości w Bostonie (jego główny kampus znajduje się na przedmieściach Chestnut Hill, z kampusem satelitarnym w Brighton). BC jest wysoko cenionym prywatnym jezuickim katolickim uniwersytetem badawczym. Ponad 40 000 studentów uczęszcza na Northeastern University, kolejną powszechnie szanowaną uczelnię sztuk wyzwolonych w Fenway. Kolejną świetną szkołą jest Tufts University, na północ od miasta w Medford.

W Fens, obok Muzeum Isabelli Stewart Gardner, Simmons College skupia się prawie wyłącznie na kobietach i oferuje szeroki zakres kierunków humanistycznych. Koncentrując się na projektowaniu technicznym i inżynierii, Instytut Technologii Wentworth również nazywa Fenway domem. Na zachód od miasta, w Waltham, Brandeis University jest bardzo selektywny i znany z niewielkich rozmiarów klas i żydowskich korzeni.

Przekonasz się, że sztuki piękne są również dobrze reprezentowane w Bostonie. Emerson College jest poświęcony wyłącznie komunikacji i sztuce, a do tego ma świetną stację radiową. Berklee College of Music to największa niezależna uczelnia muzyki współczesnej na świecie. Często jest mylony z zupełnie niepowiązanym Berkeley w Kalifornii. Jedna z najstarszych szkół artystycznych, Massachusetts College of Art and Design, jest jedyną szkołą artystyczną finansowaną ze środków publicznych w Stanach Zjednoczonych. Dodatkowe uczelnie w okolicy obejmują rozwijające się Bunker Hill Community College i Lesley University, szkoły państwowe, takie jak UMass Boston, oraz liczne szkoły podmiejskie, które nie zostały jeszcze objęte.

Pamiętaj, że powyższe to tylko przegląd. Jeśli jesteś zainteresowany kontynuowaniem studiów wyższych w rejonie Bostonu, szukaj dalej, aby odkryć wiele innych ofert w dziedzinie sztuki, architektury, języka, prawa, medycyny, muzyki, badań i nauki. Nie zapomnij o bardziej przystępnych cenach, takich jak UMass Boston lub jedna z wielu lokalnych uczelni w mieście. Gęstość możliwości edukacyjnych tutaj działa na twoją korzyść, aby zapewnić duże wykształcenie przy małych budżetach.

Praca

Wielka powódź melasy z Bostonu

„Melasa, sięgająca do pasa, pokryła ulicę, wirowała i bulgotała wokół wraku”… Tu i ówdzie szarpała się forma – – nie można było powiedzieć, czy to zwierzę, czy istota ludzka. Dopiero zamieszanie, miotanie się w lepkiej masie, pokazało, gdzie jest jakiekolwiek życie... Konie ginęły jak muchy na lepkim lepiku. Im bardziej się zmagali, tym głębiej wpadali w sidła. Istoty ludzkie – „mężczyźni i kobiety” – „tak samo cierpieli” (The Boston Post).

W jednej z najdziwniejszych katastrof Bostonu, North End został kiedyś zalany milionami funtów lepkiej brązowej melasy. Chociaż możesz myśleć o tych rzeczach jako o kolejnym składniku do pieczenia, w przeszłości melasa miała wiele zastosowań, w tym była rafinowana na alkohol. Alkohol był wielkim biznesem, a wiele ogromnych zbiorników z melasą stało wzdłuż bostońskich portów i nabrzeży.

Tuż po południu 15 stycznia 1919 eksplodował ogromny zbiornik magazynujący ponad dwa miliony galonów melasy. Jak? Wiał front karaibskiego powietrza, gwałtownie podgrzewając mroźne temperatury w nocy. Gdy melasa zaczęła się rozszerzać, tandetnie skonstruowany zbiornik zaczął się wyginać. Nity trzymające razem stalowe płyty wystrzeliły, brzmiąc jak ogień karabinu maszynowego dla tych nieszczęśników w zasięgu słuchu.

Fala pływowa melasy wysoka na 25 stóp grzmiała we wszystkich kierunkach, poruszając się z prędkością do 35 mil na godzinę. Budynki zostały zmyte z fundamentów, a stalowe dźwigary podtrzymujące wzniesione pociągi zostały poważnie uszkodzone. Powódź ostatecznie pozbawiłaby życia 21 osób i zraniłaby 150 kolejnych.

Niektórzy twierdzą, że podczas wilgotnych, letnich dni wciąż można od czasu do czasu wyczuć delikatny powiew melasy. To z pewnością tworzy dobrą historię; jednak stulecie budowy i pogody z pewnością wyeliminowało do tej pory wszelkie ślady lepkiego materiału. Poszukaj małej tablicy upamiętniającej katastrofę w Langone Park, obok bocków do gry w bocce.

Boston – wraz z ogólnie Nową Anglią – dawno temu przeszedł od gospodarki opartej na produkcji do opartej na usługach. Wiele miejsc pracy w Bostonie wymaga zaawansowanych stopni naukowych i lat specjalistycznego szkolenia. Ci, którzy próbują dołączyć do siły roboczej, będą musieli zmierzyć się z ostrą konkurencją o wysoko płatne prace. Wielu kandydatów na stanowiska wyższego szczebla będzie posiadało wyższe stopnie naukowe; możesz znaleźć tytuł magistra, MBA, a nawet doktora, aby się wyróżnić. Nawet jeśli nie posiadasz tych kwalifikacji, nie trać nadziei. Stopnie naukowe nie są powszechnie wymagane, a wielu profesorów i kierowników zatrudnia duży personel pomocniczy do pomocy. Budownictwo to również prężnie rozwijający się biznes, ale aby skorzystać z tych miejsc pracy, będziesz musiał jakoś przedrzeć się do związku zawodowego.

Nie jest zaskoczeniem, że szkolnictwo wyższe jest tutaj głównym pracodawcą, a opieka zdrowotna jest kolejną z największych branż. Zobacz sekcję naukową dla uniwersytetów, które zawsze zatrudniają pracowników, lub spójrz na obszar medyczny Longwood na Fenway, gdzie znajduje się wiele najznakomitszych szpitali. W szczególności Longwood zatrudnia dziesiątki tysięcy ludzi w dziesiątkach szpitali, w tym: Beth Israel Deaconess, Brigham and Women's, Dana-Farber, Children's Hospital i Harvard Medical School. Nie zapomnij o szpitalu Mass General Hospital na West Endzie, często uznawanym za najlepszy w kraju.

Często wymykają się ze środowiska akademickiego; start-upy, high-tech i biotechnologia to wielki biznes w Bostonie od dziesięcioleci. Jest tu ogromna ilość kapitału wysokiego ryzyka, najwięcej poza obszarem zatoki. Firmy takie jak Formlabs, Runkeeper i Hopper to tylko kilka z setek startupów działających w mieście. Największą koncentrację inkubatorów można znaleźć w Seaport Innovation District i na Cambridge Kendall Square. Znane firmy, takie jak Boston Dynamics, Broad Institute i Akamai, to kilka przykładów udanych „startupów” z minionych lat. Firmy biotechnologiczne są dziś skoncentrowane w Cambridge i na przedmieściach wzdłuż Route 128.

Firmy międzynarodowe stają się coraz bardziej widoczne w mieście. Gillette (lub Procter & Gamble) jest tu od lat, a w 2016 roku powitali nowego sąsiada, General Electric. Usługi finansowe, takie jak Bain Capital, Liberty Mutual, Fidelity i kilka firm zajmujących się funduszami hedgingowymi, znajdują się w centrum. Z nieznanych powodów firmy sneakersowe wydają się kochać Boston. Converse, New Balance i Reebok mają siedziby w granicach miasta. Prawdopodobnie twoja ulubiona korporacja Fortuny 500 ma przynajmniej swoją placówkę w Bostonie.

Zakupy

Jeśli istnieje w Nowej Anglii (i można ją kupić), to istnieje w Bostonie. Jasne, w Ameryce można znaleźć wielonarodowe produkty, których oczekujesz, ale wiele obszarów działa na rzecz utrzymania niezależnego ducha, który przetrwa. Rosnące ceny nieruchomości wywarły presję na właścicieli, aby „sprzedali się”, jednak wielu przedsiębiorców znalazło sposób na to, aby ich biznes działał.

Jednym z pierwszych miejsc, które ludzie mogą odwiedzić, jest centrum Quincy Market. Sklepy tutaj są dość wyraźnie zorientowane na tłum autobusów turystycznych. To nie wszystkie kule śnieżne, kieliszki i pocztówki; jednak jest tu też kilka nowatorskich drobiazgów. I nie zapomnij o Boston Public Market podczas swojej wyprawy, to tylko przecznica na północ. Alternatywnie, udaj się do Downtown Crossing, gdzie wielu mieszkańców wybiera szybką modę i inne niedrogie produkty.

Prawdopodobnie najczęściej odwiedzanym miejscem zakupów jest Newbury Street w Back Bay. Gęsta aleja pokolorowana historycznymi kamieniami z brązu, sklepy i restauracje są jednymi z najlepszych w mieście. Jeśli metki zawierają o kilka zer za dużo, może to być spowodowane tym, że znajdujesz się w pobliżu Ogrodu Publicznego. Spróbuj iść na zachód. Zobaczysz, jak szok naklejki stopniowo zmniejsza się, im dalej idziesz. Będąc tutaj, nie przegap Boylston Street kilka kroków na południe. Wiele sklepów z dumą nazywa tę ulicę domem, a z Boylston można również uzyskać dostęp do dwóch gigantycznych, luksusowych centrów handlowych.

Jedna z ciekawszych dzielnic handlowych w Bostonie, Charles Street w Beacon Hill, zaczyna się na północ od Common. Mieszanka witryn sklepowych nadaje się tutaj równie dobrze do robienia zakupów w witrynach, jak i do zbierania niezbędnych do życia rzeczy. Wiele opcji posiłków lub po prostu kawy sprawia, że jest to przyjemny i malowniczy spacer. Jeśli jesteś w mieście w weekend, udaj się na otwarty targ SoWa w South End. To świetna okazja, aby kupić jedyne w swoim rodzaju ręcznie robione towary i nabrać lokalnego koloru.

Jeśli robisz zakupy w Cambridge, pierwszym przystankiem niech będzie Harvard Square. Tak, jest trochę bardziej korporacyjny, niż chcesz, ale to Harvard i pozostało więcej niż kilka interesujących sklepów. Jeśli znajdziesz się na Brookline, udaj się do Coolidge Corner. Obszar ten ma najgęstszą koncentrację sklepów, restauracji i rozrywki w Brookline.

Wyżywienie

Chociaż pierwszą rzeczą, o której myśli większość odwiedzających, są doskonałe owoce morza, Boston ma inne opcje wysokiej jakości. Wielu podróżnych uważa, że delektowanie się wyśmienitym włoskim posiłkiem w uroczej dzielnicy North End jest niezapomnianym przeżyciem, podczas gdy inni wolą odkrywać klasyczne lokale gastronomiczne rozrzucone po całym Back Bay i South End. Aby wieczór był łatwiejszy dla portfela, sprawdź szeroką gamę azjatyckich restauracji znajdujących się w Chinatown lub Allston. A jeśli jesteś przyzwyczajony do późnego spożywania posiłków, pamiętaj o tym, że wiele tutejszych restauracji może zostać zamkniętych o 22:00 lub 23:00.

Przykłady wyśmienitej kuchni bostońskiej często pociągają za sobą podwójne obowiązki, podobnie jak dobrze znane dania z Nowej Anglii. Są one często uważane za tradycyjne potrawy na Święto Dziękczynienia, co ma sens, biorąc pod uwagę pochodzenie święta. Chociaż odmiany tych potraw serwowanych w mieście mogą być bardziej „wzniosłe”, przykłady znalezione na wsi są nie mniej aromatyczne. Ponadto fasolka po bretońsku z Bostonu nie jest już czymś. Jeśli jednak nie chcesz ich wypróbować, sprawdź menu w niektórych bardziej turystycznych restauracjach w centrum miasta.

Owoce morza

Dorsz atlantycki: Ten ceniony przez wczesnych kolonistów artykuł spożywczy jest ściśle związany z jedzeniem w Bostonie. Ceniony ze względu na smak, zdolność do solenia i wartość handlową; w latach 90. dorsz był przełowiony, a stada załamały się. Dzisiaj możesz zamiast tego zaoferować scrod, którym może być łupacz lub inna ryba o białym miąższu. Wszystkie szczerze smakują mniej więcej tak samo (pod warunkiem, że są świeże!), a wybierając tę „śmieciową rybę”, pomagasz temu wrażliwemu zwierzęciu na powrót do zdrowia.
Chowder z mięczaków: Trochę jak wersja pho z Nowej Anglii, w której każda miska jest podobna, ale każdy sklep stara się nadać temu tradycyjnemu daniu swój własny mały obrót. Bez względu na to, gdzie go kupisz, z pewnością znajdziesz małże pływające w gęstym bulionie z kremu, pokrojone w kostkę ziemniaki, cebulę i seler. Możesz również zobaczyć w misce kolorowe dodatki, różnego rodzaju krakersy, a nawet całe małże. Możesz być pewien, że dostajesz to, co najlepsze, o ile pomidory nigdy nie są dodawane, jak to bluźnierczo robią w pewnym dużym mieście na południu.
Smażone Małże: Kolejne kultowe danie regionalne, tutaj małże zostały usunięte z muszli, zanurzone w cieście i smażone w głębokim tłuszczu. Niezbyt zdrowe, ale zawsze całkiem smaczne. Te również są dość wszechobecne, ale podobno najlepiej smakują, gdy są spożywane na świeżym powietrzu przy wątpliwej czystości przy stole piknikowym. Zobacz, czy możesz wytrzymać, dopóki go nie znajdziesz.
Lobster Roll: Ach, odwieczny spór o to, kto ma najlepszą bułkę z homarem. Bardzo popularny sposób jedzenia homara, ponieważ cała praca jest wykonywana za Ciebie. Preferowane przykłady będą miały pokrojone w kostkę mięso homara nasączone masłem i jest po prostu całowane z majonezem i różnymi przyprawami. Muszą być również podawane na tostowanej bułce w stylu Nowej Anglii, podzielonej wzdłuż góry, a nie z boku. Roladki z homarem są zwykle podawane na zimno, więc nie zdziw się. Jeśli zobaczysz bułkę wypełnioną dodatkami i ociekającą majonezem, prawdopodobnie jest to gorszy produkt.
Ostrygi: Bostończycy uwielbiają swoje ostrygi i często są oferowane po pracy za tanią cenę, zwłaszcza w czasie happy hours. Te małże mogą mieć różne smaki i tekstury w zależności od konkretnej zatoki lub wlotu, z którego pochodzą. Ostrygi z Duxbury i Wellfleet są często pierwszymi na liście, które się kończą. Dodatkami są zazwyczaj różne opcje, ale sos koktajlowy i cytryny są zawsze obecne. Zwykle zobaczysz kilka dodatkowych dodatków, często z ostrzejszymi krawędziami.
Parowce: Są to małże, które, jak można się spodziewać, były gotowane na parze we własnych muszlach. Diners następnie nabieraj mięso małym widelcem i zanurza je krótko w maśle, zanim je wyssą. W zależności od tego, gdzie je znajdziesz, będą również dostarczane z szeregiem innych dodatków.

Desery

Boston Cream Pie: Prawdziwy bostoński oryginał i oficjalny deser Massachusetts. Wynaleziony w Parker House Hotel w 1856 roku, nadal można zamówić tutaj kawałek tego żółtego ciasta z kremem (nie ciasta!). Jeśli wykwintna kuchnia jest trochę bogata jak na twoje gusta, spróbuj wersji przygotowanej przez jeden z ładniejszych sklepów z pączkami w mieście. To ten sam pomysł. Możesz także wybrać wszechobecną wersję Dunkin' Donuts, jeśli naprawdę nie chcesz wkładać żadnego wysiłku.
Puch: Ten cukierek to w zasadzie pianka marshmallow upłynniona w pastę do smarowania. Sztuczny i mdły słodki, często łączy się go z masłem orzechowym, aby zrobić kanapkę "Fluffernutter", którą cieszą się dzieci w każdym wieku w całej Nowej Anglii. Ta słodka uczta jest tak ukochana, że Somerville – miejsce narodzin Fluffa – poświęca cały weekendowy festiwal na świętowanie tego wszystkiego pod koniec września. Chwyć słoik w każdym sklepie spożywczym lub po prostu uważnie obserwuj swoje menu. Gallows w South End używają go na przykład w swoim crème brulée.
Lody: Mieszkańcy Nowej Anglii są jednymi z najbardziej płodnych konsumentów lodów na całym świecie, a Boston odgrywa niemałą rolę w zwiększaniu tych statystyk. Nie tylko letnia uczta, zobaczysz ludzi pożerających rzemieślnicze odmiany z całego regionu, nawet w mroźne zimowe miesiące. Kilku z bardziej znanych lokalnych mleczarzy to: J.P. Licks, Emack and Bolio's, Toscanini's (Cambridge), The Ice Cream Smith, Picco, Ron's Gourmet Ice Cream... i to dopiero początek. W Bostonie jest wiele innych miejsc, a niektóre oferują również opcje kremu lub lodów.

Napoje

Frappe: Koktajl mleczny w Nowej Anglii to głównie mleko, a nie lody do picia, których szukasz. Tutaj nadal nazywa się to frappe, przeciwstawiając się globalistycznemu trendowi w kierunku konwergencji. Są pyszne, niezależnie od tego, czy wymawiasz to „frap”, „frap-PAY”, a nawet – ugh – koktajl mleczny. Niektóre z najlepszych są robione w Lizzie's na Harvard Square lub wypróbuj jedną z kilku lokalizacji UBurger. Wiele lodziarni w mieście może być również dobrym frappe.
New England IPA: Czy to naprawdę odrębny styl piwa, czy nie? Ława przysięgłych wciąż jest w tej sprawie. Jeśli jednak uda ci się zdobyć ten popularny eliksir, zwróć uwagę na jego niepasteryzowany, mętny i zamglony wygląd. Znajdziesz tradycyjną goryczkę IPA stłumioną w NEIPA, ponieważ piwowarzy starają się wydobyć gładsze kwiatowe i owocowe cechy chmielu. Trillium to najlepszy zakład w mieście, aby go znaleźć, ale ustaw się w kolejce wcześnie.
Raspberry Lime Rickey: Tradycyjnie przyrządzany z syropu malinowego, sody klubowej i świeżych limonek. Niektóre nowoczesne wersje będą zamiast tego używać mdlącego słodkiego Sprite'a i taniego sztucznego smaku limonki, nie akceptuj żadnych substytutów! Aby uzyskać wysokiej jakości RLR, spróbuj Bartley's Gourmet Burgers na Harvard Square, Sullavan's w Southie lub jednej z różnych lokalizacji Tasty Burger w całym mieście. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli znajdziesz się w miejscu, które serwuje hamburgery i nie jest zbyt wyszukane, mogą podać jednego, nawet jeśli nie ma go w menu.

Food trucki

Niektóre z najlepszych potraw dostępnych w Bostonie można kupić z ciężarówki. Ze względu na niebotycznie wysokie ceny nieruchomości może być taniej i łatwiej rozpocząć działalność w zakresie food trucków niż pełnowymiarowa restauracja. Wielu przedsiębiorców używa ciężarówek jako odskoczni do otwarcia własnej restauracji, więc zobaczysz, że niektóre z tych ciężarówek mają również stałe lokalizacje. Po mieście krążą setki ciężarówek, obsługujących każdy rodzaj kuchni, jaki można sobie wyobrazić. Podczas gdy wiele osób koncentruje się na lunchu, więcej niż garstka oferuje również opcje śniadania i kolacji.

W wielu dzielnicach można znaleźć ciężarówki z jedzeniem, przy czym najwyższe stężenie znajduje się wzdłuż Greenway i innych hotspotów w centrum miasta. Copley Square w Back Bay to kolejne miejsce do obejrzenia, a ciężarówki pojawią się również w popularnych miejscach, takich jak market SoWa w South End i Lawn on D w Southie. Ciężarówki zmieniają lokalizacje co roku, więc sprawdź tę listę, którą można filtrować, aktualizowaną przez miasto Boston. Jeśli poczujesz się przytłoczony wszystkimi opcjami, po prostu zaufaj mieszkańcom i ustaw się w kolejce w tej, która jest najdłuższa.

Bon Me: Najbardziej płodne ciężarówki w mieście. Dobry wybór wietnamskich produktów, które można jeść w podróży. Posiada również kilka stacjonarnych lokacji.
Chicken & Rice Guys: zgadnij, co tu oferują. inspirowany Bliskim Wschodem; więc nie śpij na jagnięcinie, to też jest świetne! Ładnie łączy się z kilkoma ich aromatycznymi sosami, zwłaszcza z miętą. Ma kilka stałych restauracji.
Clover: amerykańskie fast foody natchnione technologią. Wszystko jest świeże i ciągle się zmienia; tak musi być, ponieważ nie używają zamrażarek. Cyfrowe menu informują dokładnie, jak długo będziesz czekać na zamówienie. Założone przez absolwentów MIT, mają teraz kilka lokalizacji w całym regionie.
Jamaica Mi Hungry: Fantastyczna ciężarówka oferująca niezbędne pikantne paluszki, ryż i groszek, mleko kokosowe i czerwoną fasolę oraz inne jamajskie specjały. Na razie tylko ciężarówki.
Mei Mei: Rodzeństwo produkuje to znakomite chińsko-amerykańskie jedzenie, które zmienia się wraz z porami roku; wielokrotnie nagradzany od 2012 roku. Jedna ceglana lokalizacja w pobliżu BU.
Tenoch: Ciężarówki są malutkie, ale smaki meksykańskie już nie. Tacos, torty i burrito z najwyższej półki, ale tylko gotówką. Ma jeszcze jedną lokalizację w North End. Tak, w North End jest dobry Meksykanin.

Życie nocne

Boston ma kwitnące życie nocne i jest znany jako miasto picia. Łatwo jest przeskakiwać z baru do baru, a znajdziesz lokale dla studentów, biznesmenów i fanatyków sportu. W Massachusetts nie ma „szczęśliwej godziny”, można za to podziękować purytanom (a może politykom?). Ponieważ po pracy drinki ze zniżką nie są już dostępne, szukaj firm, które będą kreatywnie wykorzystywać swoje zachęty. Zamiast tego często zobaczysz zniżki na jedzenie; Szczególnie popularne są ostrygi dolarowe.

Jedną z wad imprez w Bostonie jest to, jak wcześnie wszystko się zamyka. Większość miejsc jest zamykana do pierwszej w nocy, a tylko kilkadziesiąt lokalizacji w mieście posiada licencje na zamknięcie o drugiej w nocy. Może to działać na twoją korzyść, jeśli bierzesz T, ponieważ i tak przestaje działać o 00:30. Wszystkie miejsca będą miały 21+, z jednym lub dwoma rzadkimi wyjątkami dla publiczności 18+.

Jeśli szukasz autentycznego irlandzkiego pubu, przygotuj się na kopyto lub przygotuj się na rozczarowanie. Większość barów i pubów w centrum miasta i w Back Bay jest nieco zbyt dopracowana i korporacyjna, aby mieć tę ciepłą, historyczną atmosferę. Najbliższa rzecz, jaką znajdziesz w centrum, to Mr. Dooley's, wszystko inne w okolicy Faneuil Hall jest jawnie turystyczne. JJ Foleys to kolejna przyzwoita opcja, znaleziona w pobliżu w dzielnicy South End. Jeśli jesteś oddany, udaj się na Jamaica Plain i odwiedź Doyle's Cafe lub naprawdę posmakuj i wpadnij do The Eire Pub w Dorchester. Na pewno wyjdziesz z fajną historią do opowiedzenia, jeśli dotrzesz aż do Eire.

Bary sportowe? Zajrzyj do Canal Street w dzielnicy West End w pobliżu Boston Garden lub Landsdowne Street w okolicy Fenway. Szukasz modnego nowego miejsca ze szklanymi ścianami, dachami i widokami? Oczywiście, dzielnica Seaport. Boylston Street w Back Bay również podrapie to swędzenie. Szukasz tanich miejsc do picia? Wiele opcji? Udaj się na skrzyżowanie Harvard i Brighton Ave w Allston Village. Zarówno Centralny, jak i Harvard Square w Cambridge są podobnie gęste od barów.

Browary i gorzelnie

Niewątpliwie największy, browar Samuel Adams w J.P. i browar Harpoon w południowym Bostonie oferują wycieczki i degustacje. Trillium jest również w Southie i warzy jedne z najbardziej uznanych mydlin w stanach. Jeśli jesteś bezglutenowy (lub po prostu kochasz jabłka!), wypróbuj Downeast Cider House we wschodnim Bostonie. Kierując się na południe do Dorchester, znajdziesz jeszcze dwa browary. Dorchester Brewing Company posiada 20 kranów serwujących świeże piwo domowe i regionalne piwa partnerskie. Deadwood to szanowany mały browar produkujący własne piwo dla spragnionych meloników. Jeden z nowszych browarów w mieście, Turtle Swamp, został otwarty wiosną 2017 roku w JP.

Na północy znajdziesz doskonały browar Lamplighter w Cambridge, podczas gdy Somerville oferuje Aeronaut, Slumbrew, Winter Hill Brewing Company i Bantam Cider Company, aby zaostrzyć twój gwizdek. Dla żądnych przygód, jedne z najlepszych piw można znaleźć na północy miasta. Nieruchomości są nieco tańsze, więc ludzie mogą sobie pozwolić na trochę większe ryzyko. Aby zobaczyć świetne przykłady, sprawdź Idle Hands w Malden lub Mystic Brewery w Chelsea. Wreszcie, Everett ma kilka świetnych opcji z browarami Night Shift, Bone Up i Down the Road, które zaznaczają swoją obecność.

Jeśli szukasz czegoś nieco trudniejszego, Boston ma opcje. GrandTen Distilling w południowym Bostonie i Bully Boy Distillers w Roxbury oferują wycieczki i degustacje. Short Path Distillery, również w Everett, skupia się w szczególności na rumie i ginu.

Kawa

Niewiele osób wypija codziennie tyle filiżanek kawy, co bostończycy. W rzeczywistości badanie z 2015 roku oszacowało, że 15% małych dzieci w Bostonie pije trochę java razem ze swoimi rodzicami. Możesz spodziewać się wielu opcji w mieście. Z niemal orwellowską obecnością Dunkin' Donuts — założona w pobliskim Quincy — dominuje. Powinieneś być w stanie zobaczyć co najmniej dwa miejsca z dowolnego miejsca, w którym mogą cię zabrać twoje małe nogi. Bardziej użytkową kawę można również znaleźć w Starbucks i innych sieciach, choć nic nie jest bardziej popularne niż „Dunks”. Zamów go „zwykły” do śmietany i cukru, a „czarny” bez.

Szukasz czegoś bardziej inspirowanego? Jeśli jesteś w centrum, sprawdź Gracenote lub Ogawa; podczas gdy Pavement Coffeehouse, Boston Common Coffee, Barrington Coffee Roasting i Thinking Cup to świetne opcje w okolicy Back Bay i pobliskich dzielnicach. Prawie każda kawiarnia w North End jest wypełniona atmosferą i prawdopodobnie tym, czego oczekujesz.

Zakwaterowanie

Największa i najśmielsza kradzież sztuki w historii

We wczesnych godzinach po dniu św. Patryka do dziś pozostaje nierozwiązana i uważana jest za największą kradzież własności prywatnej w historii. Muzeum wciąż oferuje nagrodę w wysokości 5 milionów dolarów za informacje prowadzące do odzyskania skradzionych dzieł sztuki.

Podstęp mundurów policyjnych działał na tyle dobrze, że złodzieje oszukali strażników, umożliwiając im dostęp do budynku. Strażnicy zostali następnie natychmiast „aresztowani”, zaklejając usta taśmą i przykuwając kajdankami do rur w piwnicy. Złodzieje mieli wtedy nieograniczony dostęp do muzeum przez prawie półtorej godziny, wystarczająco dużo czasu, aby zrobić dwie wycieczki i zabrać wszystko, co chcieli. Niektóre z skradzionych dzieł były artefaktami holenderskich mistrzów Vermeera i Rembrandta, a także francuskich impresjonistów Degasa i Maneta. Ze względu na ograniczony dorobek artysty, sam Vermeer jest wyceniany na ponad 200 milionów dolarów.

Szybko przekazując sprawę FBI, przeprowadzili setki wywiadów; prosząc o informacje i współpracując z dziesiątkami międzynarodowych autorytetów, muzeów i marszandów. Śledczy uważają teraz, że złodzieje byli przestępcami-amatorami, a nie ekspertami; ze względu na to, że podczas nocnych eskapad w muzeum nie zostały skradzione bardziej znane i cenniejsze obrazy. Mniej więcej co dekadę pojawiają się nowe tropy dotyczące lokalizacji zaginionych dzieł sztuki. Generują one wielkie podekscytowanie, ale zawsze są fałszywe (lub mistyfikacje) i nigdy niczego nie osiągnęły.

Zgodnie z postanowieniami testamentu pani Gardner, prace wystawione w muzeum należy pozostawić tak, jak je umieściła, ale nie było przepisów na skradzione artefakty! Bez takich wskazówek w muzeum nadal wiszą puste ramy. Funkcjonują zarówno jako przypomnienie tego, co zostało utracone, jak i pełne nadziei miejsce na dzień, w którym w końcu zostaną zwrócone.

Boston oferuje szeroką gamę zakwaterowania, od opcji budżetowych przez hotele średniej klasy po luksusowe penthouse'y na niebie. Większość hoteli jest skoncentrowana w Back Bay, a wiele innych opcji jest dostępnych w sąsiednich dzielnicach, takich jak South End, Seaport i Cambridge. Jeśli koncentrujesz się przede wszystkim na Szlaku Wolności, skoncentruj się na lokalizacji tak centralnej, na jaką możesz sobie pozwolić. W przeciwnym razie szukaj dowolnego miejsca w pobliżu stacji T, gdy jesteś za bramą, możesz być praktycznie wszędzie w ciągu pół godziny.

Jeśli cokolwiek zrujnuje twój budżet, będą to noclegi. Boston ma jedne z najdroższych nieruchomości w kraju, tuż za Bay Area i Nowym Jorkiem. W lipcu 2019 przeciętny pokój w mieście kosztował 280 dolarów za noc! Miasto zdaje sobie sprawę z problemu i w planach lub budowie jest więcej hoteli. Najlepiej rezerwować z dużym wyprzedzeniem i pamiętać o popularnych terminach. Może być szczególnie źle podczas majowych dyplomów i w okolicach powrotu do szkoły na początku września. Ceny spadają zimą, chociaż sezon barkowy to chyba lepszy kompromis.

W mieście jest kilka hosteli, a czasami można znaleźć tańsze zakwaterowanie w dzielnicach studenckich, takich jak Allston i Fenway. Ewentualnie bądź kreatywny. Znajdź starego znajomego, rozbij czyjąś kanapę lub przejrzyj swoją ulubioną aplikację do wypożyczania pokoi. Jeśli zostajesz trochę dłużej, letni podnajem może być dobrą opcją. Studenci wracający do domu często mają dodatkowe 2-3 miesiące na dzierżawę, które można przejąć przy odrobinie papierkowej roboty.

Bezpieczeństwo

W Bostonie, podobnie jak w pozostałej części kraju, zadzwoń pod numer 911 w nagłych wypadkach. Ta bezpłatna rozmowa wezwie policję, służby medyczne i straż pożarną do pomocy.

Jak na duże amerykańskie miasto, wskaźnik przestępczości w Bostonie jest niezwykle niski, a większość zagrożeń nie stanowi problemu, chociaż oczywiście należy kierować się zdrowym rozsądkiem.

Wielkie atrakcje turystyczne przyciągają tłumy, tłumy mogą przyciągać złodziei, więc miej oko na coś więcej niż tylko tego zabawnego artystę ulicznego! Te same zasady obowiązują, jeśli planujesz cieszyć się nocnym życiem Bostonu. Uważaj późno w nocy, kiedy bary i kluby opróżniają się z pijanych biesiadników i, co najważniejsze, studentów. Nawet jeśli nie pijesz, młodsi ludzie mogą być, więc szukaj nieregularnych kierowców i innych zachowań. Bądź szczególnie ostrożny w noce, kiedy Red Sox grają z New York Yankees. Noszenie stroju Yankees w dowolnej części miasta, zwłaszcza w rejonie Fenway, jest zaproszeniem do werbalnego nękania przez mieszkańców. Chociaż na ogół nieszkodliwe i dające dobrą zabawę, w miarę upływu nocy i zmniejszania się zahamowań, spotkania te mogą stać się fizyczne.

W pociągu lub metrze pamiętaj o swoim przystanku. Staraj się nie dać zbytnio pochłonąć swojemu osobistemu urządzeniu i rozejrzyj się. Zdejmij słuchawki. Zachowaj szczególną ostrożność przy wychodzeniu z pociągu w nocy. Boston nie ma jeszcze większego problemu z buszowaniem w samych pociągach. Większość stacji T jest obsługiwana, gdy są otwarte, więc poproś o pomoc pracownika, jeśli czujesz się nieswojo. Zgodnie z ogólną zasadą, każde miejsce w promieniu pół mili od stacji kolejowej lub stacji T prawdopodobnie przeszło renowację od 2010 roku i prawdopodobnie jest w porządku.

Bardziej niż inne duże miasta Boston ucierpiał z powodu kryzysu opioidowego. Od 2018 r. obszar wokół Boston Medical Center jest jedynym obszarem, którego turyści powinni unikać. Obszar ten, potocznie znany jako Metadone Mile, znajduje się na granicy Roxbury i South End i charakteryzuje się dużą koncentracją narkomanów rozbijanych w namiotach i prowizorycznych schroniskach dla bezdomnych. Wiele biednych dusz zmagających się z uzależnieniem od opioidów korzysta z programów i usług dostępnych tylko tutaj. Te ciasno upakowane budynki znajdujące się na skrzyżowaniu ramp Mass Ave i Route 93 są jednym z niewielu miejsc w Nowej Anglii oferujących leczenie. Ludzie tutaj są w większości nieszkodliwi; z mieszanką uzależnionych próbujących wyzdrowieć, dealerów próbujących sprzedać i policji próbującej utrzymać porządek.

Pomimo mrocznych przedstawień w niezliczonych filmach i programach telewizyjnych, południowy Boston, Dorchester i Charlestown nie są szczególnie niebezpiecznymi obszarami. Zaleca się jednak unikanie chodzenia tam samemu w nocy, jeśli nie znasz tych obszarów. Nie dlatego, że wskaźniki przestępczości są wysokie, ale te części są dla nich nieprzyjemne.

Jest kilka przecznic na północ i na wschód od Franklin Park w Roxbury, których należy unikać, ponieważ w okolicy znajduje się przemoc ze strony gangów, ale zwykle ma ona charakter odwetowy, a turyści nie zawsze są celem. Niektóre obszary, w których wymagana jest dodatkowa ostrożność, to Jamaica Plain, Mission Hill i Mattapan. Chociaż przez lata mieli swój udział w zepsuciu i przemocy (zwłaszcza w tych ostatnich), sytuacja zaczęła się powoli poprawiać.

Zdrowie

Kontakt

Greater Boston używa wybierania 10-cyfrowego. Oznacza to, że podczas wykonywania połączenia musisz podać numer kierunkowy. Standardowy numer kierunkowy to 617, ale niektóre numery telefonów, zwłaszcza telefony komórkowe, korzystają z nowej nakładki 857.

Informacje turystyczne

Greater Boston Convention & Visitors Bureau, ☏ +1 617-536-4100, numer bezpłatny: +1-888-733-2678, info@bostonusa.com. To świetne miejsce do rezerwacji wycieczek, uzyskania broszur i innych informacji. Może to zabrzmieć dość szaleńczo, ale można tu nawet kupić pamiątki.
- 1 Boston Common Visitors Center, 139 Tremont St (T: Park Street). Pn-Sb 8:30-17, Nd 9:00-18:00. Wolny.
National Park Service, ☏ +1 617-242-5601. National Park Service utrzymuje tutaj również dwa centra dla zwiedzających, ponieważ wiele historycznych miejsc Bostonu uważa się za część NPS. Otrzymuj aktualne informacje o stanie budynków i wydarzeń na Szlaku Wolności. Jeśli masz telefon komórkowy, wypróbuj ich aplikację Freedom Trail. Jest przepełniony historycznymi anegdotami i pomocnymi informacjami.
- 2 Centrum dla odwiedzających Charlestown Navy Yard (USS Constitution), budynek 5 (T: Community College). 9:00-17:00 codziennie. Wolny. (aktualizacja marzec 2017 | edytuj)
- 3 Centrum Turystyczne Śródmieście (Faneuil Hall), 1 Faneuil Hall Sq (T: State Street). 9:00-17:00 codziennie. Wolny.
Massachusetts Bay Transportation Authority ("The T" Ⓣ), ☏ +1 617 222-3200, numer bezpłatny: +1 800 392-6100. MBTA obsługuje transport publiczny — autobusy, metro, trolejbusy, pociągi podmiejskie i promy — w całym regionie. Autobus 1,70 USD/2,00; metro 2,25/2,75 USD; kolej podmiejska 2,25–12,50 USD.

Publikacje

The Boston Globe. Boston Globe to największa codzienna publikacja. To najbardziej szanowany z codziennych dzienników. edytować
The Boston Herald. The Herald jest publikacją tabloidową.
The Boston Metro. Wydawane w wielu miastach Boston Metro jest bezpłatne, wypełnione reklamami i zaprojektowane tak, aby można je było przeczytać w pociągu w około 10-15 minut.
DigBoston. Bezpłatna alternatywna publikacja tygodniowa.
Bay State Banner. Banner to niezależna gazeta skierowana do społeczności afroamerykańskiej.
Bay Windows. Bay Windows to gazeta zorientowana na LGBT, publikowana co tydzień.
Sampan Newspaper. Kup egzemplarz The Sampan, aby dowiedzieć się więcej o historii Chinatown.
Spare Change. Ten dwutygodnik zawiera alternatywne wiadomości, artykuły o sztuce, wywiady, beletrystykę i poezję, które są pisane przez pisarzy i dziennikarzy, a także przez osoby bezdomne. Egzemplarze zapasowe są kupowane przez bezdomnych, którzy sprzedają je przechodniom za 2 dolary.

Konsulaty

Oto krótki przegląd usług konsularnych w Bostonie i Cambridge. Ta lista nie jest ostateczna, niektóre konsulaty znajdują się nieco poza miastem.

Austria (honorowy), 15 School Street, 5. piętro, ☏ +1 617-227-3131, faks: +1 617-227-8420.
Brazylia, 175 Zakup Street, ☏ +1 617-542-4000, faks: +1 617-542-4318.
Kanada, Three Copley Pl Ste 400, ☏ +1 617-247-5100, numer bezpłatny: +1-844-880-6519 (usługi konsularne), faks: +1 617-247-5190.
Republika Zielonego Przylądka, 607 Boylston Street, 4 piętro, ☏ +1 617-353-0014, faks: +1 617-859-9798.
Chile (honorowy), Jeden Bernardo O’Higgins Circle, ☏ +1 617-232-0416, faks: +1 617-232-0817.
Kolumbia, 31 Saint James Avenue, Suite 960, ☏ +1 617-536-6222 (wew. 202), faks: +1 617-536-9372.
Cypr (honorowy), 70-7 Kirkland Street (Cambridge), ☏ +1 617-497-0219.
Dania (honorowy), 60 State St 11F, ☏ +1 617-542-1415, faks: +1 617-482-6201.
Dominikana, 20 Park Plaza, Suite 601, ☏ +1 617-472-8121, faks: +1 617-482-8133.
Salwador, 46 Bennington Street, ☏ +1 617-567-2864, faks: +1 617-567-8686.
Finlandia (honorowy), 101 Arch Street, 12. piętro, ☏ +1 617-654-1800, faks: +1 617-654-1735.
Francja, 31 Saint James Ave, Park Square Bldg Ste 750, ☏ +1 617-832-4400, faks: +1 617-542-8054.
Gruzja (honorowy), 17 Berkeley Street (Cambridge), ☏ +1 617-492-0727.
Niemcy, Three Copley Pl Ste 500, ☏ +1 617-369-4934, faks: +1 617-369-4940. 9 rano-południe.
Grecja, 86 Beacon St, ☏ +1 617-523-0100, faks: +1 617-523-0511.
Gwatemala, info@guatemala-embassy.org, ☏ +1-202 745 4953. Tymczasowo zamknięte. Numer telefonu dociera do ambasady Gwatemali w Waszyngtonie.
Haiti, Boylston Street 545, Apartament 201, ☏ +1 617-266-3660, faks: +1 617-266-4060.
Węgry (honorowy), 111 Huntington Avenue, 26 piętro, ☏ +1 617 342-4022, faks: +1 617-342-4001.
Irlandia, 535 Boylston St, ☏ +1 617-267-9330, faks: +1 617-267-6375.
Izrael, 20 Park Plaza, apartament 1020, ☏ +1 617-535-0200.
Włochy, 600 Atlantic Ave, 17 piętro, ☏ +1 617-722-9201, faks: +1 617-722-9407.
Jamajka (honorowy), 183 State Street, Suite 6, ☏ +1 617-778-0021, faks: +1 617 778-7234.
Japonia, 600 Atlantic Ave, 22. piętro, ☏ +1 617-973-9774, faks: +1 617-542-1329.
Luksemburg (Honorowy), 50 Milk Street, piętro 19, ☏ +1 617-772-1399, faks: +1 617-772-2401.
Meksyk, 55 Franklin St, 1. piętro, ☏ +1 617-426-4181, faks: +1 617-695-1957.
Monako (Honorowy), 40 Broad St., 10. fl, ☏ +1 617-226-9797.
Maroko (Honorowy), 101 Arch Street, 12. piętro, ☏ +1 617-654-1701, faks: +1 617-654-1735.
Nepal (Honorowy), 151 Tremont Street, Apt. 21K, ☏ +1 617-948-9449, faks: +1 617-948-9448.
Holandia (Honorowa), 590 Milk Street, 16. piętro, ☏ +1 857-415-4773, boston@nlconsulate.com.
Norwegia (Honorowy), 253 Summer Street, Apartament 203, ☏ +1 617 423-2515, faks: +1 617-423-2057.
Peru, 20 Park Plaza, Suite 511, ☏ +1 617-338-2227, faks: +1 617-338-2742.
Portugalia;, One Exeter Plaza 7F, ☏ +1 617-536-8740, faks: +1 617-536-2503.
Hiszpania, 31 Saint James Ave Ste 905, ☏ +1 617-536-2506, +1 617-536-2527.
Szwecja (Honorowy), 253 Summer Street, Apartament 203, ☏ +1 617-451-3456, faks: +1 617-451-2057.
Republika Korei, 300 Washington St #251, Newton, ☏ +1-617-641-2830.
Szwajcaria, 420 Broadway (Cambridge), ☏ +1 617-876-3076, faks: +1 617-876-3079.
Tajlandia (Honorowy), 41 Union Street, ☏ +1 617-720-8424, faks: +1 617-227-2306.
Turcja, 31 St. James Avenue, Suite 840, ☏ +1 857-250-4700.
Zjednoczone Emiraty Arabskie, One International Place, Suite 2901, ☏ +1 617-505-3300.
Wielka Brytania, One Broadway (Cambridge), ☏ +1 617-245-4500, faks: +1 617-621-0220.
Wenezuela, 545 Boylston Street, 3. piętro, ☏ +1 617-266-9368, faks: +1 617-266-2350.

Gdzie dalej

Boston ma wyjątkową lokalizację na północnym krańcu najgęściej zaludnionego obszaru w Stanach Zjednoczonych. Stąd łatwo jest odkrywać malownicze miasta Nowej Anglii, urocze nadmorskie wioski oraz mnóstwo historycznych i naturalnych parków.

Greater Boston

W większości, ale nie w całości w mieście, zwiedzanie Boston Harbor Islands oferuje zupełnie inne spojrzenie na życie w mieście, jeśli masz czas. Dostępne promem.
Nie przegapiłeś Cambridge, prawda? Nie jest częścią Bostonu, ale nie można przegapić jego muzeów, architektury, historii, restauracji i sklepów. Dostępne metrem MBTA Red Line.
Przeskocz czerwoną linią do Narodowego Parku Historycznego Adams w sąsiednim Quincy. To był dom rodzinny Johna Adamsa i Johna Quincy Adamsów, 2. i 6. prezydentów Stanów Zjednoczonych.
W pobliżu miasta można znaleźć wiele szlaków pieszych i rowerowych. Na północy znajdziesz Middlesex Fells Reservation w Stoneham, a Blue Hills Reservation znajduje się na południu w Milton.
Mówiąc o jeździe na rowerze, wybierz Minuteman Bike Trail – przebudowany tor kolejowy – i podążaj nim do Bedford. Po przybyciu pozwól nogom zdecydować, czy powinieneś iść dalej, czy zawrócić do Cambridge.
Udaj się na zachód do Concord, aby znaleźć Walden Pond, staw z kotłem, który niegdyś należał do Ralpha Waldo Emersona. Tutaj jego przyjaciel i autor Henry David Thoreau napisał swoją książkę Walden; lub Życie w lesie. Pojedź koleją podmiejskim Fitchburg Line do Concord.
Następnie odwiedź miejsce, w którym „strzał słyszany „na całym świecie” został oddany z mostu północnego w Narodowym Parku Historycznym Minute Man. To właśnie w Lexington podróżni znajdą bogactwo zabytków i urok małego miasteczka. Jedź czerwoną linią do Alewife, a następnie autobusem MBTA #62 lub #76 (lub jedź Minuteman Bikeway lub Route 2 ).
Tuż obok w Lincoln znajdziesz Muzeum DeCordova. Prezentuje sztukę współczesną, z naciskiem na wiele dużych rzeźb plenerowych. Pobliski Dom Gropiusa został zaprojektowany przez Waltera Gropiusa, ojca kultowego ruchu artystycznego Bauhaus. Jedź linią Fitchburg Line MBTA (lub Route 2 samochodem) do Lincoln.
Salem, miejsce słynnych procesów czarownic z Salem, wykonało fantastyczną robotę, trzymając się swoich historycznych korzeni. Spacerując po zabytkowej dzielnicy łatwo wyobrazić sobie, jak mogło przebiegać życie kontrolowane przez przypływy. To tętniące życiem przedmieście, które bardziej przypomina małe miasto, pełne nowych sklepów i restauracji. Salem dostaje szaleństwa w październiku i jest kompletnym domem wariatów w Halloween. Jedź linią Newburyport/Rockport MBTA do Salem lub samochodem, jedź Route 1 do Route 128 i kieruj się znakami na Salem.

Massachusetts

North Shore to zawsze fantastyczna mała ucieczka. Nadmorskie wioski, takie jak Gloucester i Rockport (między innymi), są dobrze znane ze swojego uroku, sztuki i świeżych owoców morza. Jedź trasą 1 do Route 128 lub I-95 albo jedź liniami Newburyport lub Rockport.
Jeśli jedziesz na południe, zatrzymaj się przy Plimoth Plantation w Plymouth; godzinę jazdy samochodem przez I-93 południe i Trasę 3. Żywe muzeum z repliką Mayflower i poświęcone pokazaniu sposobu, w jaki żyliby pierwsi koloniści pielgrzymi.
Zabierz dzieci do wioski Old Sturbridge w Sturbridge. Kolejne żywe muzeum, tym razem odtwarzające życie w wiejskiej Nowej Anglii po wojnie rewolucyjnej. Godzina i piętnaście minut z Bostonu samochodem autostradą I-90.
Udaj się na południe do New Bedford, aby zobaczyć mniej turystyczną wersję Salem. Dowiedz się, jak lukratywny przemysł wielorybniczy ukształtował silne powiązania z Portugalią i Republiką Zielonego Przylądka. Wypełniona wspaniałymi muzeami i historią, słynie również jako miejsce, w którym nakręcono klasyczną powieść Melville'a, Moby Dick. To nieco ponad godzina jazdy samochodem bez ruchu (kieruj się I-93 na południe do Route 24, a następnie kieruj się znakami na New Bedford); w 2023 r. ruszą koleje podmiejskie do miasta.
Podążaj za tłumem przez most Sagamore i „Escape to the Cape”. Poświęć tyle czasu, ile potrzebujesz, aby rozkoszować się zapierającym dech w piersiach przylądkiem Cape Cod National Seashore.
Król Przylądka, Provincetown jest boleśnie piękny, łatwo dostępny z Bostonu i jest idealnym miejscem na resztę eksploracji [[Cape Cod[[. Dostępne samolotem, autobusem lub promem.
Jeśli bardziej lubisz życie na oceanie, nie przegap Martha's Vineyard i Nantucket. Ten pierwszy jest bliżej lądu, bardziej krzykliwy i bardziej zabudowany. Ta ostatnia jest nieco mniejsza i bardziej odległa, co często zapewnia spokojniejszy pobyt.
W miesiącach letnich Boston Symphony Orchestra zamieszkuje w Lenox w Tanglewood, gdzie odbywają się koncerty muzyki klasycznej i niektórych współczesnych wykonawców. 2½ godziny samochodem przez I-90 West.
Jeśli jesteś w Berkshires] o każdej porze roku, nie przegap Muzeum Sztuki Współczesnej Massachusetts. Nazywane w skrócie Mass MoCA, w ich kolosalnych przestrzeniach galerii zawsze krążą świeże eksponaty. Trzy godziny jazdy samochodem w North Adams (podążaj drogą nr 2 do końca), obecność muzeum powoli przywraca to stare fabryczne miasto do życia, otwierając nowe restauracje, sklepy i browary.

Nowa Anglia

Jeśli wybierasz się w stronę Rhode Island, jedź lub wsiądź do pociągu do Providence, miasta z własną sztuką i kulturą, doskonałym włoskim jedzeniem i uroczym centrum miasta; lub zdobądź ładunek oszałamiających rezydencji i festiwal jazzowy w Newport. Przejdź się po plaży w Newport, aby zobaczyć tak okazałe posiadłości, w zasadzie to dlatego Amerykanie muszą teraz płacić podatek dochodowy. Cały stan jest oddalony o około 45 do 90 minut, w zależności od natężenia ruchu – jedź I-95 na południe lub koleją podmiejskim Providence.
W New Hampshire, nadmorskie miasto Portsmouth jest historycznym portem morskim, który pęka w szwach od uroku, restauracji i sklepów. Jeśli chcesz spędzić więcej czasu na świeżym powietrzu lub poczuć się bardziej aktywny, wybierz się na wędrówkę po Białych Górach New Hampshire. Trawers Franconia Ridge Traverse o długości 13,4 km zajmuje cały dzień i jest jednym z najpopularniejszych szlaków turystycznych w okolicy. Około 4 godzin jazdy samochodem, Mount Washington State Park to kolejna świetna opcja.
Vermont jest pełne zadaszonych mostów i uroczych miasteczek, takich jak Woodstock. Ale tak naprawdę każde rustykalne miasto jest idealną bazą wypadową do podziwiania dramatycznych jesiennych liści, gdy zmieniają się pory roku. W Burlington, największym mieście Vermont, możesz spróbować jednych z najlepszych piw w Ameryce. Wiele innych znakomitych browarów znajduje się na pobliskich wsiach. 3h 30min samochodem.
Jeśli jesteś w New Hampshire, kieruj się na północny wschód do Maine, aby znaleźć Portland. Największe miasto w Maine oferuje również jedne z najlepszych opcji na posiłki, napoje i tańce. Jeśli szukasz miejsca na świeżym powietrzu, spędź dzień lub tydzień w Parku Narodowym Acadia. Ten wspaniały park szczyci się jednymi z najbardziej spektakularnych nadmorskich krajobrazów w całej Nowej Anglii. 5 godzin jazdy z Bostonu bez korków.
Connecticut znajduje się obok Providence na drodze międzystanowej 95 i oferuje Mystic, popularną miejscowość turystyczną oferującą akwarium, plaże i wieloryby bieługi, zróżnicowane kulturalne miasto New Haven, główne indyjskie kasyna i niektóre półduże miasta będące częścią Wielkiego Nowego Jorku. Nowy Jork jest oddalony o około 5 godzin jazdy bez korków z Bostonu.

Poza

Podróżuj autobusem, samolotem lub pociągiem, aby dotrzeć do najwspanialszego amerykańskiego miasta, Nowego Jorku.
Jeśli zamiast tego szukasz zielonych wież, zaledwie trzy godziny jazdy od Bostonu znajdziesz się w dolinie Hudson Valley i Catskills.
Jedź na północ do kanadyjskiej prowincji Quebec. Największe miasto prowincji, Montreal, oddalone jest o 5 godzin jazdy samochodem, a stolica prowincji, Quebec, o 6,5 godziny drogi.
Jeśli wolisz podróżować wolniej, rozpocznij (lub zakończ) wędrówkę szlakiem Appalachów w Baxter State Park w stanie Maine.
Możesz także jechać około 5 godzin lub wybrać się na półtoragodzinny lot do Adirondacks. Po prostu jedź Interstate 90 (Massachusetts Turnpike) na zachód do Albany, a następnie Interstate 87 North.
Boston jest także początkiem ogromnego megalopolis, Bos-Wash Corridor, który ciągnie się aż do Waszyngtonu, który jest oddalony o 8 godzin jazdy.