Singapur

	Singapur; Singapore; 新加坡; Singapura; சிங்கப்பூர
	Flaga
	Lokalizacja
	Informacje
Stolica	Singapur
Ustrój	republika
Waluta	dolar (SGD, S$); 1 S$ = 100 centów
Strefa czasowa	UTC +8
Powierzchnia	692,7 km²
Liczba ludności	5 353 494
Język urzędowy	angielski,; mandaryński,; malajski,; tamilski
Religia dominująca	buddyzm
Kod telefoniczny	+65
Napięcie elektryczne	230 V / 50 Hz
Typ gniazdka	G
Kod samochodowy	SGP
Ruch samochodowy	lewostronny
Domena internetowa	.sg

Singapur

Singapur (ang. Singapore; chiń. 新加坡, Xīnjīapō; malaj. Singapura; tamil. சிங்கப்பூர, Cingkappūr) – państwo-miasto w Azji Południowo-Wschodniej. Założone w 1819 roku jako brytyjska kolonia handlowa, przeszło długą drogę do niepodległego, zamożnego, nowoczesnego i dynamicznego organizmu gospodarczego. Choć ma korzenie europejskie, to dzisiaj jest przede wszystkim fascynującą mieszanką kulturową wpływów malajskich, hinduskich i chińskich. Singapur to gorący klimat, egzotyczne jedzenie, zakupowe i rozrywkowe centrum regionu.

Informacje

Singapur to jedno z najmniejszych oraz najzamożniejszych państw na świecie. Jest też jednym z najważniejszych światowych portów i centrów finansowych. Unikatowa mieszanka kultury malajskiej, chińskiej, hinduskiej i europejskiej oraz świetna infrastruktura czyni z niego dogodną, bezpieczną i ciekawą bazę wypadową/przystanek na drodze do zwiedzania całego regionu Azji Południowo-Wschodniej. Bardzo wysoki poziom rozwoju tego państwa sprawia, że wielu podróżników uważa Singapur za swego rodzaju „Azję dla początkujących”.

Geografia

Singapur jest bardzo małym, wyspiarskim państwem położonym na południowym krańcu półwyspu Malajskiego. Archipelag otaczają wody Cieśniny Singapurskiej, która łączy wody cieśniny Malakka (czyli Oceanu Indyjskiego) z Morzem Południowochińskim. Cieśnina Singapurska jest jednym z najważniejszych i najbardziej obleganych na świecie szlaków morskich. Singapur składa się z kilkunastu wysp, ale niemalże wszyscy mieszkańcy i cała działalność gospodarczo-polityczna koncentruje się na głównej i zdecydowanie największej wyspie – Singapurze. Wyspa ta jest mniej więcej wielkości Warszawy, lecz zamieszkuje ją ponad dwa razy więcej ludzi (5 milionów). Pomimo tak dużego zagęszczenia ludności, w Singapurze nietrudno natrafić na rozległe tereny zielone i spore zbiorniki wodne. Dzięki dużym opadom deszczu (więcej w sekcji „Klimat i warunki naturalne” poniżej) Singapur ma kilka rzek i jezior, które spełniają ważną funkcję gromadzenia wody pitnej. Nie znajdziemy tutaj większych wzniesień – najwyższym jest Bukit Timah, którego wysokość nie przekracza 200 m n.p.m.

Klimat i warunki naturalne

Singapur ulokowany jest tuż nad równikiem, co sprawia, że panuje tu wybitnie wilgotny klimat równikowy. W zasadzie nie wyróżnia się pór roku. Cały rok panują bardzo wysokie temperatury (około 33°C w dzień i 26°C w nocy) i bardzo duża wilgotność powietrza (około 90%). Częste są gwałtowne burze i silne opady deszczu (tzw. deszcze zenitalne), duże jest także zachmurzenie. Dwa razy do roku odczuwalne są wpływy monsunu (raz między grudniem a lutym, a drugi raz między czerwcem a lipcem), które oznaczają jeszcze więcej opadów deszczu, w tym okresy kilku dni niemalże bezustannych opadów. Szczególnie mokro jest w czasie zimowego monsunu, czyli w okolicach grudnia. Z uwagi na bliskość równika, długość dnia i nocy jest niemal identyczna przez cały rok. Słońce wstaje około godziny 7 rano i zachodzi około 7 wieczorem.

Historia

Współczesny Singapur został założony jako brytyjska kolonia w 1819 roku przez przedstawiciela Kompanii Wschodnioindyjskiej, Sir Stamforda Rafflesa. Przed przybyciem Brytyjczyków, Singapur był słabo zaludnioną wyspą zamieszkałą głównie przez malajskich rybaków. Badania archeologiczne wykazały, że kilka wieków wcześniej na terenie Singapuru istniał port morski, który uległ całkowitemu zniszczeniu około 1613 roku. Po 1819 roku Singapur bardzo szybko stał się jednym z najważniejszych brytyjskich przyczółków w Azji oraz największym portem Azji Południowo-Wschodniej. O sukcesie Singapuru przesądziła doskonała lokalizacja oraz niespotykany w regionie status wolnego portu. Dzięki zachętom rządu brytyjskiego, a także ze względu na dynamiczną gospodarkę, wyspa ta w krótkim czasie przyciągnęła ogromne rzesze imigrantów z południa Chin oraz południowych Indii (Tamilowie). W czasie II wojny światowej Brytyjczycy ponieśli spektakularną klęskę w Singapurze, który wpadł w ręce Japończyków. Po wojnie, Singapur uzyskał pewną autonomię, a następnie zdecydował się utworzyć wraz z pozostałymi terytoriami tzw. British Malaya, Federację Malezji, z której został wykluczony w 1965 roku. Od 1965 roku Singapur jest niepodległym państwem, które, pomimo swych małych rozmiarów i znikomych zasobów naturalnych, jest jednym z najważniejszych graczy na geopolitycznej mapie regionu.

Polityka

Oficjalnie w Singapurze panuje ustrój wielopartyjnej demokracji, lecz pod wieloma względami daleko mu do ideałów liberalnej europejskiej czy amerykańskiej demokracji. Od uzyskania niepodległości Singapurem rządzi partia People’s Action Party (Partia Akcji Ludowej), której długoletnim przewodniczącym i premierem państwa był Lee Kuan Yew. Lee Kuan Yew jest uważany za jednego z głównych „ojców założycieli” Singapuru. Wielu Singapurczyków i cudzoziemców podkreśla jego zasługi w budowaniu bezpieczeństwa i dobrobytu państwa, jednakże też często jest on krytykowany za stworzenie w Singapurze wyjątkowo wyrafinowanej formy autorytarnych, fasadowo-demokratycznych rządów, które charakteryzuje niski szacunek dla wolności jednostki i stosowanie takich środków karno-porządkowych jak tortury czy kara śmierci.

O ile same wybory w Singapurze odbywają się regularnie i powszechnie uważane są za przebiegające zgodnie z międzynarodowymi standardami, to pozostałe elementy procesu demokratycznego są już nieco bardziej kontrowersyjne. W Singapurze istnieje zakaz publicznych zgromadzeń (poza tymi, które organizuje państwo lub które są organizowane za jego przyzwoleniem i przy jego kontroli), praktycznie wszystkie media (w dosyć dużej mierze poza internetem) są pod ścisłą kontrolą organów państwowych. Jakakolwiek działalność, która może być interpretowana jako polityczna, musi być ograniczona do polityki partyjnej i oficjalnych wyborów. Tak wiec istnieje zakaz demonstracji, happeningów czy tez inicjatyw o zabarwieniu politycznym (interpretowanym dosyć swobodnie), o ile nie są one częścią procesu wyborczego. Prawo Singapuru przewiduje surowe kary dla tych, których uznaje się za „niebezpiecznych”. Zgodnie z ustawą o nazwie Internal Security Act, władze mają prawo zatrzymać i więzić praktycznie w nieskończoność te jednostki, które uważa się za zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa (znowu, dosyć swobodnie może być to interpretowane). Jednocześnie, nie ma specjalnych ograniczeń, jeśli chodzi o wolność słowa (rozumianego jako indywidualne wyrażenie poglądów) czy sumienia. Wolność wyznania czy też bezwyznaniowość są w istocie jednym z fundamentów polityki państwa.

People’s Action Party ma korzenie socjalno-etatystyczne, co widać w wielu aspektach działalności państwa. Singapur znany jest z: jednego z najambitniejszych programów mieszkalnictwa państwowego (blisko 90% Singapurczyków mieszka we własnościowych mieszkaniach budowanych przez państwo), doskonałej opieki medycznej (również dosyć powszechnie dostępnej), obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnych, doskonałego szkolnictwa na poziomie uniwersyteckim (wraz z systemem stypendiów dla najzdolniejszych).

Wojsko

Singapur wydaje ogromną część swojego budżetu na armię. Służba wojskowa jest obowiązkowa dla wszystkich mężczyzn kończących 18 rok życia i trwa dwa lata. Duża część powierzchni tego mini-państwa zajmowana jest przez tereny wojskowe. Dodatkowo, singapurscy rekruci odbywają szkolenia w takich krajach jak Tajwan, Brunei, Australia czy Nowa Zelandia. Żołnierze przemieszczają się swobodnie po mieście, zatem nie powinien dziwić widok grup umundurowanej młodzieży w metrze czy na głównych ulicach miasta.

Polityka zagraniczna

W czasach „zimnej wojny” Singapur był sojusznikiem państw Zachodu, aczkolwiek starał się utrzymywać raczej niekonfrontacyjną pozycję względem Chin i Związku Radzieckiego. Obecnie jest to państwo popierające większość działań USA w polityce zagranicznej. Singapur opowiada się za wolnym handlem i jest krajem zdecydowanie prokapitalistycznym.

W swoim regionie Singapur stara się odgrywać znaczącą rolę mediatora. Wspiera on działania ASEAN-u (regionalna wersja Unii Europejskiej). Jednakże z wielu przyczyn Singapur często wchodzi w konflikty ze swoimi dużymi sąsiadami – Malezją i Indonezją. Co prawda sytuacja wydaje się być dużo lepsza dziś niż w przeszłości, jednak nadal dochodzi do zgrzytów. Indonezja oskarża Singapur o bycie miejscem ucieczki i pralnią brudnych pieniędzy dla skorumpowanych indonezyjskich urzędników i biznesmenów, Malezja zaś podnosi kwestię kupowania wody przez Singapur (Malezyjczycy chcieliby większej opłaty), jak i domniemanie dyskryminującego traktowania malajskiej mniejszości w tym kraju. Obydwa państwa mają krytyczny stosunek do singapurskich projektów powiększania terytorium kosztem wód cieśniny singapurskiej. Dodatkowo spory podsycane są przez tradycyjny konflikt etniczny między Chińczykami (Singapur jest najważniejszym przeważająco chińskim miastem Azji Południowo-Wschodniej) a Malajami.

Gospodarka

Singapur jest statystycznie jednym z najbogatszych państw na świecie w przeliczeniu na mieszkańca. Gospodarka opiera się na usługach finansowych, działalności portu, oraz na byciu regionalną bazą dla rozlicznych międzynarodowych korporacji. Coraz istotniejsza rolę w rozwoju państwa odgrywa turystyka (singapurskie lotnisko Changi jest jednym z najważniejszych portów lotniczych na świecie). Singapur ma bardzo przyjazną biznesowi legislację i wyjątkowo niskie podatki. Jednocześnie widać zaangażowanie państwa w wiele obszarów gospodarki, co nie zawsze przynosi zamierzone efekty.

Społeczeństwo

Singapur jest państwem wielowyznaniowym i wieloetnicznym. Główną grupą etniczną są Chińczycy (ponad 75%), następnie Malajowie i Tamilowie. Ostatnimi laty bardzo wzrosła liczba imigrantów (Chiny, Indie, pozostałe państwa Azji Południowo-Wschodniej). Dosyć dużo jest Europejczyków, Amerykanów i Australijczyków. Szybki wzrost liczby cudzoziemców (szczególnie spoza tzw. państw Zachodu) powoduje pewne napięcia natury politycznej i jest dosyć kontrowersyjnym tematem.

Polonia

Szacuje się, że w Singapurze przebywa na dłużej (powyżej 3 miesięcy) około 450 Polaków. Większość z nich przyjechała w ostatnich latach i zajmuje się niemal wyłącznie pracą umysłową, studiami lub prowadzeniem szeroko pojętych interesów.

Przygotowania

Singapur jest wysoko rozwiniętym państwem, które posiada wszelkie możliwe udogodnienia, zatem przyjazd tu nie wymaga zbytnich przygotowań. Warto jednak zaznajomić się z kilkoma przydatnymi informacjami, by jak najlepiej spędzić tu czas.

Szczepienia ochronne i choroby

W Singapurze praktycznie nie występują żadne choroby tropikalne, poza dengą (bardzo, bardzo rzadka), na którą i tak nie ma możliwości szczepienia, zatem można jechać w zasadzie bez żadnych dodatkowych szczepień. Nie ma zagrożenia malarią, ale z racji na potencjalne (lecz bardzo niskie) ryzyko wystąpienia dengi, można zabrać ze sobą (lub kupić na miejscu) środki odstraszające (nieliczne) komary.

Insekty i zwierzęta

Z uwagi na geograficzne położenie Singapuru, występuje tutaj wiele insektów i zwierząt niespotykanych lub rzadko spotykanych w Polsce. Zdecydowana większość z nich jest nieszkodliwa dla człowieka. Uciążliwe (ale raczej nieszkodliwe) mogą być jedynie duże karaluchy (szczególnie sporo jest ich w starszym budownictwie i w historycznych dzielnicach) i/lub szczury (parki, lasy – szczególnie w nocy). Uwaga: karaluchy mogą latać!

Wszechobecne są małe jaszczurki (gekony), które są zupełnie nieszkodliwe, a wręcz pożyteczne, bo zjadają pajączki, mrówki i małe karaluchy. Na północy wyspy można natrafić na wielkie jaszczury (tzw. warany), które potrafią być agresywne (ale tylko, gdy zostaną zaatakowane). Dodatkowo w parkach można spotkać małpy, których karmienie jest nie tylko zakazane, ale może okazać się niebezpieczne, gdyż małpy często atakują turystów, gdy poczują się zagrożone lub gdy wyczują jedzenie. Komarów jest bardzo mało (dużo mniej niż w Polsce latem), ale na wszelki wypadek można smarować się kremem, gdy decydujemy się na wyprawę do zoo czy któregoś z większych parków.

Mapy

Mapy są łatwo dostępne. Po przylocie można otrzymać darmową mapę miasta w lotniskowej informacji turystycznej. Na każdej stacji metra można również poprosić o darmową mapę/schemat singapurskiego metra. Dodatkowo cały obszar Singapuru jest naniesiony na Google Maps (mapa Google zawiera także widok 3D i tzw. streetview).

Koszty pobytu

Singapur można uznać za drogi jak na standardy azjatyckie, ale o umiarkowanych kosztach pobytu w porównaniu z innymi rozwiniętymi państwami należącymi do OECD. Kwota 50$ na dzień dla turysty z plecakiem powinna być wystarczająca, a kwota 100$ zapewni komfort. Szczególnie koszty pożywienia są przystępne, doskonałe hawker food można dostać za mniej niż 5$ za solidną porcję. Noclegi są już droższe, ale za łóżko w hostelu nie zapłacimy więcej niż 20$, natomiast noc w 3-4 gwiazdkowym hotelu w centrum miasta może kosztować około 100–300$ w pokoju standardowym, a w luksusowym hotelu na wyspie (może za wyjątkiem Raffles) można się rozgościć za 300$ ze sporymi upustami w okresie poza sezonem.

Turyści, którzy chcą oszczędzać, muszą wiedzieć, że Singapur jest znacznie droższy niż inne państwa w Azji Południowo-Wschodniej i powinni to uwzględnić w budżecie, jeśli zamierzają tam zawitać. Średnio biorąc, ceny w Singapurze są około 2 razy wyższe niż w Malezji i Tajlandii, a 3-5 razy wyższe niż w Indonezji, Indochinach i na Filipinach.

Wybór czasu podróży

Singapur można odwiedzać cały rok. Pogoda panuje tutaj niemalże taka sama w każdym miesiącu. Zawsze jest duszno, bywa pochmurno i słonecznie oraz często pada. Więcej deszczu (ciągle przy wysokich temperaturach) można się spodziewać w grudniu i styczniu (monsun zimowy).

Wizy

Polscy obywatele nie potrzebują wiz, by przebywać turystycznie w Singapurze do 90 dni. Do pracy lub nauki konieczna jest wiza/karta pobytu (ang. Employment Pass lub Student Pass), którą można uzyskać na miejscu. Prawo imigracyjne jest bardzo restrykcyjnie przestrzegane, więc należy uważać, by nie przekraczać terminów zaznaczonych stemplami w paszporcie i/lub na kartach pobytu (w przypadku pracy/nauki).

Przepisy celne

Podróżni przylatujący na lotnisko Changi mogą mieć ze sobą maksymalnie do 3 litrów alkoholu, z czego można posiadać maksymalnie do 1 litra każdego z trzech rodzajów alkoholu (piwa, wina lub mocniejszych trunków). Oficjalnie istnieje zakaz przywozu wyrobów tytoniowych, ale w praktyce można mieć przy sobie jedną OTWARTĄ paczkę papierosów. Istnieje bezwzględny zakaz przywozu narkotyków (kara śmierci), broni (w tym atrap), pornografii (nie zdarzają się specjalne poszukiwania tego typu materiałów, ale mogą być problemy, gdy np. okładki DVD nie pozostawiają wątpliwości co do zawartości). Nie ma ograniczeń w przywozie żywności i napojów bezalkoholowych.

Wymiana waluty

Walutą będącą w obiegu jest dolar singapurski, w skrócie SGD, S$ lub tylko $, który dzieli się na 100 centów. Monety to:

centy (w nawiasie barwa monety): 5 (złota), 10 (srebrna), 20 (srebrna), 50 (srebrna)
oraz moneta 1-dolarowa (złota).

Banknoty występują w następujących nominałach (w nawiasie kolor banknotu):

2 S$ (fioletowy), 5 S$ (zielony), 10 S$ (czerwony), 50 S$ (niebieski), 100 S$ (pomarańczowy), 1000 S$ (fioletowy) i 10000 S$ (złoty).

Dolar Brunei jest równoważny dolarowi singapurskiemu i może być używany wymiennie. Nie należy się dziwić, jeżeli w rozliczeniu zostanie nam wydany banknot dolara Brunei. W napisach, które możemy spotkać w Singapurze, symbol $ oznacza dolara singapurskiego. Jeśli chodzi o dolara amerykańskiego, zostanie to oznaczone przez napis US$ lub USD.

1 dolar singapurski to około 2,5 zł.

Dolary singapurskie bardzo trudno jest zdobyć w Polsce i najlepiej zabrać ze sobą dolary amerykańskie lub euro, a następnie dokonać wymiany na lotnisku. Praktycznie nie ma możliwości wymiany złotówek w Singapurze (według niektórych źródeł jest taka teoretyczna możliwość – po bardzo niekorzystnym kursie – w Mustafa Center na Little India, jednakże nie ma sensu ryzykować). Z racji tego, że istnieje duża konkurencja i kontrola rządu, nie ma dużych różnic kursowych w kantorach. Popularnie uważa się jednak, że poza lotniskiem najlepiej wymienić pieniądze w Chinatown, nad stacją metra Chinatown – People’s Park, lub w Little India (Mustafa Center).

Język

Singapur ma cztery oficjalne języki: angielski, chiński (mandaryński), malajski i tamilski. W praktyce każdy mówi po angielsku, jednak singapurski angielski (nie mówiąc już o dialektowej mieszance Singlish) różni się od brytyjskiej wersji tego języka. Na początku może być trudno się porozumieć, szczególnie z taksówkarzami. Ludzie są jednak przyzwyczajeni do turystów i okazują dużo cierpliwości.

Dojazd

Samolotem

Od 2018 roku PLL LOT oferują bezpośrednie połączenie z portu lotniczego im. Chopina w Warszawie do portu lotniczego Singapur-Changi. Podróż w jedną stronę trwa nie mniej niż 11 godzin. Jest to najszybsze połączenie. Również popularne są loty przez największe huby Europy Zachodniej i Bliskiego Wschodu. Warto szukać promocji i tanich lotów w wyszukiwarkach (np. Skyscaner, Momondo lub Kayak). Trudno znaleźć lot w dwie strony tańszy niż 2400 zł (z podatkami).

Lotnisko Changi jest jednym z najważniejszych światowych portów lotniczych i posiada bardzo bogatą siatkę połączeń praktycznie z całym światem. Można się stąd dostać wszędzie w Azji, a szczególnie w Azji Południowo-Wschodniej. Istnieje wiele tanich linii lotniczych, które oferują promocyjne loty do takich miejsc jak: Tajlandia, Bali, Filipiny, Hongkong, Australia, Nowa Zelandia. Do najpopularniejszych tanich linii należą: Air Asia, Tiger Airways oraz Jet Star. Przy kupowaniu biletów należy pamiętać, że niska cena u tych linii może wiązać się z odwołaniem lub przesunięciem daty lotu bez ostrzeżenia. W związku z tym ta forma podróżowania polecana jest bardziej elastycznym podróżnikom, którzy dysponują większą ilością czasu.

Dojazd z lotniska

Najwygodniej oczywiście pojechać taksówką. Przejazd poza godzinami szczytu z lotniska do centrum (okolice Raffles Place) nie powinien kosztować więcej niż 25 dolarów singapurskich (około 60 zł).

Tańszą opcją jest podróż metrem (zielona linia). Do centrum jedzie się z jedną bezproblemową przesiadką (Tanah Merah, wystarczy przejść na drugi peron). Podróż trwa około pół godziny i kosztuje mniej więcej 1,5 dolara.

Koleją

Singapur połączony jest koleją z Malezją. Obecnie pociągi z Singapuru (Woodland) kursują wyłącznie do sąsiedniego Johor – tzw. shuttle train. Z Johor dojechać można do Tumpat tzw. Jungle Line lub do Gemas, gdzie można przesiąść się na szybkie elektryczne pociągi do Kuala Lumpur i dalej na północ Malezji.

Samochodem

Ruch lewostronny. Autostrady i główne drogi w centrum miasta są płatne (różne stawki w zależności od pory dnia).

Autobusem

Istnieje wiele połączeń autobusowych między Singapurem a Malezją (a nawet i Tajlandią). Większość z nich przekracza granicę w Woodlands i zatrzymuje się w okolicach stacji metra Lavender lub Bugis (zielona linia). Również i singapurskie autobusy miejskie jeżdżą tam i z powrotem do najbliższego miasta w Malezji (Johor Bahru – dosłownie 300 metrów od Singapuru).

Statkiem

Rejs z Europy trwa od 2 do 3 tygodni. Niektóre biura turystyczne oferują podróże statkami. Można też wynająć kajutę na statku handlowym.

Istnieje wiele połączeń promowych między Indonezją, Malezją a Singapurem. Szczególnie popularne są promy kursujące pomiędzy Bintanem (Indonezja), Batamem (Indonezja) a terminalami Tanah Merah (Singapur) lub Harbor Front (Singapur). Istnieje też połączenie promowe między Singapurem (Changi/Pasir Ris) a Malezją (Johor).

Przejścia graniczne

Poza przejściem granicznym na lotnisku Changi istnieją dwa lądowe przejścia graniczne z Malezją: Woodlands i Tuas, a także i kilka terminali promowych dokonujących odprawy dla podróżnych udających się do Indonezji (Harbour Front, Tanah Merah, Marina Bay South) oraz Malezji (Changi Ferry).

Poruszanie się po Singapurze

Singapur ma doskonale rozwiniętą sieć transportu zbiorowego i dróg. W zasadzie nie opłaca się wynajmowanie samochodu. Odległości nie są duże (Singapur jest wielkości Warszawy), a wszędzie można podróżować metrem, autobusem lub dosyć tanimi taksówkami. Po ścisłym centrum miasta i pomiędzy najważniejszymi atrakcjami w okolicach rzeki można z powodzeniem poruszać się pieszo. Chodniki są szerokie, dużo jest znaków informacyjnych i miejsc, gdzie można przysiąść i odpocząć.

Transport zbiorowy: bilety jednorazowe i Karta EZLink

Bilety na komunikację publiczną można nabywać w postaci jednorazowych kart do metra (ze zwrotnym depozytem) lub płacąc bezpośrednio w autobusie (minimum 1,1 dolara – teoretycznie zależy od miejsca docelowego, ale kierowcy rzadko o to pytają). Inną opcja jest karta EZLink. Jest to rozwiązanie na dłuższa metę tańsze i wygodniejsze, ale należy pamiętać, że wiąże się ono z początkowym wydaniem 5 dolarów na tzw. „bezzwrotny depozyt” (!). Przy pierwszej podróży metrem (na lotnisku Changi, na przykład) można poprosić w kasie o kartę EZLink (wymowa izilink). Kosztuje ona 12 dolarów (w tym 5 dolarów „depozytu” i 7 dolarów na przejazdy). Przy każdym wejściu do metra/autobusu przykłada się kartę do czytnika. Przy wychodzeniu z autobusu/metra robi się to samo i z karty ściągana jest odpowiednia opłata, która zależy od przejechanej odległości (jest opłata minimalna, która jednak odejmowana jest przy kolejnym przyłożeniu karty w przypadku gdy następuje przesiadka w przeciągu 15 minut). Gdy kończą się środki na karcie, można ja doładować w automatach lub w kasach (wystarczy położyć kartę na czytniku i podać odliczoną kwotę (cokolwiek podzielnego przez 5). Opłata pobierana za przejazd przy użyciu karty EZLink jest ZAWSZE tańsza niż jeżeli płaciłoby się za bilety jednorazowe.

Autobusy

Autobusy kursują praktycznie wszędzie, jednakże dosyć chaotyczny jest system informowania o trasach/przystankach. Najłatwiej korzystać z telefonu z GPS-em, który sam zasugeruje autobus i trasę. W przeciwnym wypadku należy uważnie czytać rozkłady, a już w autobusie mieć oczy szeroko otwarte, bo nazw przystanków często nie widać (szczególnie, gdy siedzi się na dole w piętrowym autobusie), a w środku autobusu trasa nie jest zaznaczona. W razie wątpliwości można pytać kierowcę lub współpasażerów. Kierowcy są na ogół bardzo pomocni i uprzejmi.

Metro (MRT i LRT)

Singapur ma dobrze rozwiniętą sieć metra (MRT) i małe odcinki lekkiej kolejki (LRT). Metro kursuje bardzo często, chociaż i tak potrafi być zatłoczone w godzinach szczytu (7:30 – 8:30 rano oraz 4:30 – 6 popołudniu). Pociągi są czyste i bezpieczne. Stacje są stosunkowo blisko siebie, co z jednej strony pozwala na wygodne korzystanie z metra, ale z drugiej strony sprawia, że jest ono dosyć powolne. Poza centrum metro kursuje nad ziemią, co z punktu widzenia turysty jest dobrym rozwiązaniem, bo pozwala na oglądanie tego państwa. Na dłuższych dystansach, metro jest najszybszym i najdogodniejszym środkiem transportu. W przypadku poruszania się po samym centrum, wygodniej (i ciekawiej) może być spacerowanie lub podróżowanie autobusami i taksówkami.

Co zwiedzać

Pomimo małych rozmiarów, Singapur ma do zaoferowanie wiele atrakcji i miejsc wartych zobaczenia. Należy pamiętać, że Singapur to w zasadzie jedno miasto. Jedyne tereny, które można by sklasyfikować jako będące odrębne od struktur miejskich Singapuru to małe wioski na wyspie Pulau Ubin (można się tam dostać łodzią z Changi Ferry Terminal).

Ciekawe miejsca

Centrum Finansowe i Marina Bay – warto wybrać się na spacer po centrum finansowym i zatoce Marina Bay. Najwygodniej jest dostać się do stacji metra Raffles MRT (zielona i czerwona linia) i przejść się w kierunku Marina Bay (zatoka otoczona futurystyczną zabudową, w tym słynne kasyno i hotel Marina Bay Sands). W zasadzie z każdej strony zatoki rozpościera się ładna panorama miasta, zatem warto przejść się dookoła całego zbiornika wodnego. Wiele z wieżowców od strony centrum finansowego ma bary lub tarasy widokowe z pięknymi widokami. Przy samej stacji metra Raffles znajduje się wieżowiec One Raffles Place, na którego szczycie mieści się robiący wrażenie bar z oszałamiającym widokiem. Sam hotel Marina Bay Sands (trzy wieże połączone wielkim tarasem) również oferuje ładne widoki, ale jest to dużo droższa i bardziej turystyczna impreza.

Boat Quay/Clark Quay/Robertson Quay – czyli zabudowa wzdłuż głównej rzeki. Idąc od strony zatoki (Marina Bay) w górę rzeki mija się po lewej stronie niezliczone knajpki, bary i kawiarenki (Boat Quay), które są nad samą rzeka, tuż koło wielkich wieżowców centrum finansowo-handlowego. Po drugiej stronie rzeki widać Parlament oraz Muzeum Cywilizacji Azjatyckich. Jednak zanim dojdzie się do samego Boat Quay można zobaczyć majestatyczny Fullerton Hotel, który niegdyś pełnił funkcję poczty. Tuż obok hotelu (nad rzeką) jest pamiątkowa tablica ku pamięci Josepha Conrada (częstego gościa w Singapurze) odsłonięta przez Aleksandra Kwaśniewskiego kilka lat temu. Idąc dalej dalej w górę rzeki dochodzi się do Clark Quay, czyli dzielnicy klubów, barów i muzyki. Jest to dosyć kiczowate i drogie miejsce, ale jest to prawdziwe centrum życia nocnego Singapuru. Studenci i mniej zamożni turyści często przesiadują na pieszym moście łączącym Clark Quay z drugą stroną rzeki (nieopodal jest całodobowy sklep monopolowy), gdzie „impreza” rozkręca się około 22–23. Zarówno Boat Quay, jak i Clark Quay przyciągają dużo więcej ludzi wieczorami. Idąc dalej można zobaczyć spokojniejsza okolice, z mniej turystycznymi (ale i może trochę snobistycznymi) kawiarniami, barami i restauracjami (początkowo nazywała się Robertson Quay, a potem już bez specyficznych nazw).

Chinatown – dosyć kiczowate, aczkolwiek ciekawe centrum kultury chińskiej. Jest to jedna z najstarszych części miasta, położona bardzo blisko centrum finansowego – można przejść na piechotę, podjechać metrem na stację Outram Park MRT (zielona linia) lub na Chinatown MRT (fioletowa). Do zobaczenia ciekawa architektura, dużo świątyń. Jest też wiele knajpek chińskich i straganów z pamiątkami.

Mapa okolic Bugis. Arabska dzielnica w prawym górnym rogu mapy

Arab Street – bardzo urokliwa okolica z małymi uliczkami pełnymi arabskich/malajskich kawiarenek oferujących fajki wodne (sheesha) i napoje (również alkoholowe, ale nie wszędzie) i kuchnię bliskowschodnią. Można też tu nabyć różne orientalne produkty i zobaczyć ładną architekturę zarówno muzułmańską, jak i kolonialną. Najbliższa stacja metra to Bugis MRT (zielona linia), ale można też się przejść z centrum, idąc cały czas na północ South Bridge Rd (ulica między Boat Quay a Clark Quay). Jest to jakieś 20 minut spaceru, po drodze mija się duży kościół z XIX wieku i Bibliotekę Narodową.

Little India – duża, kolorowa i dosyć chaotyczna indyjska dzielnica (stacje metra Little India MRT i Farrer Park MRT – fioletowa linia). Dużo dobrych indyjskich restauracji, dużo sklepów z tanią (i raczej niezbyt dobrej jakości) odzieżą. Wieczorami w weekendy jest tu bardzo dużo ludzi (szczególnie mężczyzn – robotników budowlanych z Indii i Bangladeszu). Z racji na znaczną przewagę mężczyzn i duży tłok, miejsca tego raczej powinny unikać samotne kobiety późniejszym wieczorem w weekendy (zdarzają się przypadki obmacywania). Ale ogólnie jest to miejsce przyjazne i bezpieczne.

Orchard Road – główna ulica handlowa Singapuru. Znajduje się ona na północny zachód od centrum finansowego, można przejść spacerem, ładny spacer przez dzielnicę rządową (Civic District) lub podjechać metrem (początek ulicy obok stacji metra Dhoby Gaut – fioletowa, pomarańczowa i czerwona linia; środek ulicy to Somerset MRT, a prawie już koniec to Orchard Rd MRT). Wzdłuż tej ulicy znajdują się niezliczone i często ekskluzywne galerie handlowe, kawiarnie i hotele. Przy stacji Orchard Rd jest Ambasada RP (17 piętro, niebieski budynek WISMA dosłownie nad stacją Orchard RD, wyjście C).

National Museum of Singapore – Narodowe Muzeum Singapuru. Ciekawa i przyjemna placówka. Ulokowana jest między Orchard Road a Clark Quay (od Clark Quay oddziela je górka z ruinami Fortu – Fort Canning). W bardzo przystępny i interaktywny sposób ukazuje historię i kulturę Singapuru. Warto się wybrać, szczególnie w deszczowy dzień.

Sentosa – wyspa nie tylko plaż, kiczu i rozrywki dla hazardzistów, dzieci i miłośników wesołych miasteczek. Zwiedzić tu możemy też niewielkie oceanarium z podwodnymi korytarzami oraz ekspozycję Images of Singapore składającą się z wielu dioram, pokazującą wielokulturowe dzieje Singapuru – z tym, że skutecznie pominięto angielskie wpływy na rozwój tego miasta. Na wyspę najwygodniej dostać się taksówką. Tańsza opcja to pojechanie metrem na stację Harbor Front (zarówno pomarańczowa, jak i fioletowa linia). Stacja znajduje się pod centrum handlowym Vivo City. Na najwyższym pietrze tego centrum można złapać tzw. monorail, czy też Sentosa Express (pociąg na jednej szynie), który jedzie na wyspę. Pierwszy przystanek to Universal Studios, czyli wesołe miasteczko i kasyna inspirowane motywami filmowymi. Ostatni przystanek to wrota do (sztucznie usypanych) plaż, barów, rozlicznych atrakcji dla dzieci oraz największego na świecie centrum spadochroniarstwa (a raczej samego latania) wewnątrz budynku (indoor skydiving).

East Coast Park – malowniczy park-plaża na wschodzie Singapuru. Park ten mija się po lewej stronie, gdy jedzie się taksówką z lotniska do centrum. Niestety nie dojeżdża tam metro, ale można w miarę wygodnie dostać się tam z centrum autobusami (szczególnie z Orchard Rd). W parku istnieje możliwość wynajęcia rowerów i korzystanie z bardzo długiej ścieżki rowerowej biegnącej wzdłuż plaży. Ponadto jest możliwość uprawiania sportów wodnych (wake boarding, windsurfing). Oficjalnie można się kąpać w morzu (w większości miejsc), ale woda potrafi być dosyć brudna z uwagi na ogromną ilość statków towarowych płynących lub będących na redzie w okolicy.

Ogrody Botaniczne – niedaleko Orchard Road znajdują się słynne ogrody botaniczne. Jest to przyjemne miejsce na spacer czy piknik. Dużo ciekawych roślin, ścieżek i miejsc do wypoczynku. W weekendy często organizowane są tam koncerty. Szczególnie ciekawe są ogrody orchidei.

Pulau Ubin – mała wyspa nieopodal lotniska. Jest to w zasadzie ostatnia „wiejska i dzika” część Singapuru. Można się tam dostać mini-promem z Changi Ferry Terminal (tam z kolei najłatwiej dostać się taksówką, lub zieloną linią metra na Tanah Merah i stamtąd autobusem). Na wyspie można wypożyczyć rowery i korzystać z wielu kilometrów tras rowerowych. Łatwo spotkać małpki, egzotyczne ptaki, a także zobaczyć ciekawe drzewa namorzynowe.

Zakupy

Nieuczciwy sklep?

Jeśli taki fakt zaistniał można zadzwonić do Singapore Tourism Board na bezpłatną gorącą linię 1800 736 2000. Także kolegium do spraw wykroczeń, czyli The Small Claims Tribunal (1 Havelock Sq) rozpatruje sprawy w trybie ekspresowym (24 godziny).

Singapur uchodzi za centrum zakupowe regionu, a czy będzie to dla nas wymarzone miejsce na zakupy będzie z jednej strony zależeć od zasobności naszego portfela, a z drugiej naszych oczekiwań. Można powiedzieć, że Singapur żyje zakupami i handlem tak samo jak żyje rozbuchaną gastronomią. Niesamowita ilość najprzeróżniejszych placówek handlowych w połączeniu z niskimi podatkami i cłami oraz skalą sprzedaży powoduje, że ceny potrafią być bardzo konkurencyjne. Praktycznie nie spotka się lokalnego rękodzieła (jest sprowadzane z innych państw regionu), ale trzeba stwierdzić, że dzięki polityce państwa jakość towarów jest całkiem zadowalająca, a sprzedawcy są w większości uczciwi.

Większość sklepów jest czynna codziennie w godzinach 10:00-22:00, choć mniejsze sklepy poza głównymi centrami handlowymi może być zamykana wcześniej zwykle o 19:00 i jest nieczynna w niedziele. Mustafa w Little India jest czynny 24-godziny na dobę 365 dni w roku. Wartym zainteresowania jest „Great Singapore Sale” , która zwykle ma miejsce w czerwcu–lipcu, kiedy sklepy dostają kręćka żeby ściągnąć klientów. Wiele sklepów w regionie Orchard Road i Scotts Road organizuje nocne zakupy w ostatni piątek miesiąca kiedy ponad 250 sklepów handluje do północy.

W restauracjach możemy się spotkać z cenami pisanymi w formie $19.99++, co znaczy, że dodatkowe opłaty, tj.: service charge (10%) i sales tax (7%) zostaną doliczone do rachunku. Jeśli widzimy oznaczenie NETT, znaczy to, że opłaty te już zostały uwzględnione. Dawanie napiwków zwykle nie jest przyjęte w Singapurze i nie jest popierane przez władze, chociaż boye hotelowi oczekują, że dostaną po ok. $2 za walizkę. Taksówki wydają resztę co do centa, lub nawet zaokrąglają na korzyść klienta.

Bankomaty są w Singapurze na każdym kroku, a karty kredytowe są powszechnie akceptowane (choć niektóre sklepy liczą sobie 3% prowizję, a taksówki aż 15%). Czeki podróżne zwykle nie są akceptowane w sklepach, ale można je spieniężyć w większości kantorów. Karty eZ-Link i Nets Flash Pay są niekiedy akceptowane w sklepach spożywczych i w sieciach fast-foodów.

Kantory są w każdym centrum handlowym i są korzystniejsze niż banki pod względem kursu, godzin otwarcia i szybkości obsługi. 24-godzinny Mustafa w Little India wymienia praktycznie każdą walutę po naprawdę dobrym kursie, to samo dotyczy małych kantorów w Change Alley blisko stacji metra Raffles Place. Przy dużych sumach warto zapytać o kurs dla tej transakcji bo będzie on znacząco lepszy od tego zwykle oferowanego. Kursy wymiany na lotnisku nie są tak korzystne jak w mieście, a chociaż domy towarowe przyjmą większość walut obcych to ich przelicznik bedzie tragiczny.

Ceny, w porównaniu z polskimi, mogą jednak okazać się dość wysokie. Dosyć popularnym mitem panującym wśród podróżnych z Polski jest rzekomo tania elektronika w Singapurze. O ile elektronika była faktycznie dużo tańsza w Singapurze 20 lat temu, to teraz sporo produktów można nabyć taniej w Polsce.

Miejsca na zakupy

Orchard Road – ulica z wieloma domami towarowymi, sklepy w zasadzie wszystkich międzynarodowych marek.
Chinatown – pamiątki.
Bugis – największy „bazar” z ciuchami w Singapurze (tzw. Bugis Street). Dużo produktów, dosyć niskie ceny i niezbyt wysoka jakość.
Little India – wszystko co możliwe z Indii, Bangladeszu i Pakistanu.
Vivo City – największa galeria handlowa w Singapurze (tuż nad stacją Harbor Front, po drodze na Sentosę).
Lotnisko – podobno jedne z najtańszych duty free na świecie.

Gastronomia

Singapur jest prawdziwym rajem dla smakoszy. W zasadzie w każdej części państwa znajdują się dziesiątki mniejszych i większych restauracji serwujących kuchnię całego świata, a szczególnie z regionu Azji Płd-Wschodniej. Niezwykle popularne są tzw. Hawker Centres, czyli zadaszone przestrzenie z wieloma stoiskami serwującymi różne potrawy. W Singapurze można zjeść tanio i dobrze. Dodatkowo, rząd wymusza wysokie standardy higieny, także śmiało i bez obaw można próbować rozmaitych potraw. Podczas zwiedzania centrum finansowego, warto odnaleźć jeden z najstarszych Hawker Centers o nazwie Lau Pa Sat (najbliższa stacja metra – Raffles Place MRT). Do wyboru dziesiątki różnych kuchni, a wszystko w dobrej atmosferze i przy niskich cenach.

Inne sugestie:

Tajskie: „żółta” restauracja na Pagoda Street (jakieś sto metrów po lewej od wyjścia A ze stacji Chinatown MRT). Doskonałe tajskie jedzenie przy bardzo rozsądnych cenach. Również tanie i dobre tajskie piwo.
Indyjskie: Banan Leaf Appollo na Little India: blisko kanałku, znane miejsce, można pytać miejscowych. W miarę tanie i wyśmienite dania kuchni indyjskiej.
Singapurskie: w zasadzie każde hawker center. Bardziej „eleganckie” (ale z miłą atmosferą) to Chinese Heritage Center, też na Pagoda Street, parędziesiąt metrów od stacji Chinatown MRT (wyjście A).

Talerz z krabem w sosie chilli (Chilli Crab)
Tzw. laksa, czyli pikantna lokalna zupa
Wyborne szaszłyczki „satay” podawane z sosem orzechowym

Życie nocne

Alkohol jest niesamowicie drogi w Singapurze i jest to jeden z głównych czynników kształtujących życie nocne tego państwa. Najtańszą opcją (poza piciem na ulicy, co jest legalne) są hawker centers (zadaszone, ale półotwarte stołówki) i lokalne knajpki (szczególnie te z plastikowymi krzesłami i stolikami), gdzie duża butla piwa (0,6 litra) kosztuje około 5–6 dolarów. Dużo droższe są bary w okolicach Clark Quay, albo Club Street (na wschód od Chinatown), gdzie małe piwo (0,33 litra) kosztować może nawet 15 dolarów. Wejście do klubów jest na ogół płatne (i to sporo), ale w cenie jest jeden lub dwa drinki. W określony dzień tygodnia (najczęściej środa) panie mogą korzystać z promocji „ladies’ night”, która oznacza w wielu klubach co najmniej darmowe wejście, a często również i darmowy alkohol.

Do najbardziej znanych klubów należą: Zouk (w górę rzeki od Clark Quay); Attica (Clark Quay), Avalone (Marina Bay Sands), lub kompleks St James Powerstation (dawna elektrownia obok wjazdu na Sentosę). Sporo osób jeździ też na Sentosę, gdzie można napić się swojego alkoholu na plaży, lub korzystać z oferty licznych barów i klubów (szczególnie popularne: Cafe del Mar oraz Tanjong Beach Club).

Co roku (grudzień) na Sentosie organizowana jest wielka impreza plenerowa pn. Zouk Out (coś w stylu Open’er Festival nad polskim morzem).

Prostytucja w Singapurze jest legalna, ale legalnych prostytutek (z pozwoleniem od rządu) jest na pewno dużo mniej, niż tych działających pod przykrywką hostess, masażystek itp. Głównym centrum uciech cielesnych jest dzielnica Geylang (głównie dla lokalnych – jest tam dużo bocznych uliczek i łatwo się zgubić), lub kompleks Orchard Towers (wieżowiec na końcu Orchard Road znany z 4 pięter klubów z prostytutkami, strip-teasem itp.).

Noclegi

Hotele należą do drogich, ale sporo jest też tańszych hosteli. Szukać można z powodzeniem w serwisach Hostel World lub Hostel Bookers.

Najtańsze opcje znajdują się w okolicach dzielnicy Geylang, która jest też dzielnicą czerwonych latarni i ogólnie dosyć brudną i podejrzaną (jak na Singapur) częścią miasta.

Jeśli chodzi o lepsze okolice, to sporo dobrych i w miarę tanich możliwości hosteli jest w okolicach Arab Street lub Chinatown.

Jeżeli podróżujemy Singapore Airlines, a Singapur jest dla nas miastem tranzytowym, to możemy skorzystać z opcji „over stop” i kupić razem z biletem lotniczym voucher na nocleg w hotelu. Jest to naprawdę dobre rozwiązanie, gdyż zanocujemy w dobrym hotelu, za przyzwoitą cenę, a dodatkowo będziemy mieli bezpłatny transfer do hotelu, a potem na lotnisko.

Nauka

Singapur jest najważniejszym i największym centrum edukacji na wysokim poziomie w Azji Południowo-Wschodniej (i jednym z najważniejszych w całej Azji, jak i na świecie). Poza doskonałymi uniwersytetami państwowymi (znajdującymi się w światowej czołówce), czyli National University of Singapore, Nanyang Technological University i Singapore Management University, jest też duża liczba szkół specjalistycznych oraz oddziałów uniwersytetów amerykańskich, australijskich i europejskich. Na wszystkich uczelniach językiem wykładowym jest angielski, a zajęcia prowadzą profesorowie z całego świata. Bardzo duża jest też liczba studentów uczestniczących w wymianie studenckiej.

W Singapurze można z powodzeniem uczyć się angielskiego, mandaryńskiego, malajskiego czy tamilskiego. Są też znane na całym świecie doskonałe szkoły gotowania, fotografii czy projektowania.

Praca

W Singapurze jest niskie bezrobocie, wysokie zarobki i znikome podatki. Pracownicy umysłowi o międzynarodowych kwalifikacjach na ogół nie mają problemu ze znalezieniem pracy. Kłopotem może być natomiast uzyskanie odpowiedniego pozwolenia (Employment Pass), szczególnie przy obecnym upolitycznieniu kwestii imigrantów.

Bezpieczeństwo

Singapur jest bardzo bezpiecznym miastem. Nie oznacza to, że nie występuje tu drobna przestępczość taka jak kradzieże kieszonkowe, czy też oszustwa na turystach w formie „specjalnych okazji”. Należy ostrożnie traktować oferty sprzedawców ulicznych. Panowie powinni być ostrożni w kontaktach z przypadkowo poznanymi paniami, szczególnie w miejscach takich jak Orchard Towers, ale również i na Clark Quay. Zdarzają się przypadki, gdy ustawiana jest sytuacja, która może posłużyć do oskarżenia o molestowanie (bardzo poważnie traktowane przez singapurskie prawo) w celu wyłudzenia pieniędzy. W zasadzie nie ma przemocy (poza pijackimi bójkami) i bez przeszkód i obaw można przemieszczać się po całym mieście o dowolnej porze.

Prawo i przepisy

Prawo w Singapurze jest surowe i rygorystycznie przestrzegane.

Stosowane są surowe kary takie jak chłosta, przymusowe roboty, a nawet kara śmierci za morderstwo czy też przemyt lub posiadanie narkotyków. Ostrzega się przed posiadaniem nawet najmniejszej ilości narkotyków, gdyż w przypadku ich wykrycia konsekwencje są tragiczne, a władze są nieczułe na dyplomatyczne interwencje, nawet te na najwyższym szczeblu. Zdecydowanie zabronione jest śmiecenie, lub spożywanie pokarmów/napojów w środkach transportu zbiorowego.

Jest to państwo prawa, praktycznie nie występuje korupcja (przynajmniej w skali dotyczącej turystów), służby bezpieczeństwa są bardzo uprzejme i profesjonalne.

Zaleca się ostrożność i wyważenie w krytyce istniejącego w tym państwie systemu politycznego jako że część Singapurczyków jest na tym punkcie względnie wrażliwa i może się czuć urażona. Jednocześnie nie trzeba się obawiać dyskusji na tematy polityczne czy religijne tak długo jak nie prowadzi się ich za pomocą megafonu i w miejscu publicznym (w Singapurze istnieje zakaz publicznych zgromadzeń, jak i publicznego nawoływania do obalenia istniejącego systemu politycznego).

Zdrowie

Nie ma żadnych poważnych zagrożeń dla zdrowia. Woda jest zdatna do picia. Należy uważać na słońce, gdyż z racji na bliskość do równika, bardzo łatwo nabawić się poważnych poparzeń. Osoby uczulone na pleśń, powinny zaopatrzyć się w leki antyhistaminowe. Opieka medyczna jest doskonała, lecz w dużej mierze płatna. Dobrze być ubezpieczonym od następstw nieszczęśliwych wypadków w podróży.

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

Polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Singapurze

Ambasada RP w Singapurze
Ambasador: Waldemar Dubaniowski
Konsul: Dominik Malek
Sekretariat: Aleksandra Lis

Ambasada organizuje wiele wydarzeń kulturalnych i polonijnych. W przypadku dłuższego pobytu w Singapurze, warto zapisać się na specjalną listę mailingową dostępną u Pani Aleksandry Lis.

Adres i kontakt:

435 Orchard Road
17-02/03 Wisma Atria
Singapore 238877
tel. (00-65) 6235 9478 (ext. 102), 6734 0466
fax (00-65) 6235 9479
e-mail: aleksandra.lis@msz.gov.pl
singapore.polemb.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce

Brak jest fizycznego przedstawicielstwa Republiki Singapuru w Polsce. Biuro akredytowanego ambasadora mieści się w samym Singapurze.

Ambasada Republiki Singapuru
C/o International Press Softcom Limited
32 Kallang Place, Singapore 339160
tel. (0-0 65) 629 251 21 (Biuro)
(0-0 65) 639 800 70 (linia bezpośrednia)
fax (0-0 65) 639 800 90
e-mail: vkhloh@singnet.com.sg

Gdzie dalej

Singapur jest dobrym miejscem wypadowym na podróże do krajów Azji Południowo-Wschodniej, ponieważ wszystkie kraje tego regionu wraz z głównymi atrakcjami turystycznymi, np. Bangkok, Phuket, Angkor Wat, Ho Chi Minh czy Bali, są oddalone zaledwie o 2 godz. lotu samolotem. Wraz z nadejściem tanich przewoźników Singapur stał się także doskonałym miejscem na „łapanie” tanich przelotów do Chin i Indii. Poza tym, Singapur ma bezpośrednie połączenia lotnicze z wieloma mniejszymi miejscowościami w Malezji, Indonezji i Tajlandii.

Do najpopularniejszych wycieczek na 1 dzień lub na weekend należą:

Batam – najbliższa indonezyjska wyspa, na którą można dostać się promem. Głównie przemysłowa i znana z nielegalnego handlu, ale ma też parę kurortów;
Bintan – inna indonezyjska wyspa odległa tylko o 55 min. promem. Są tam luksusowe kurorty, ale też można tam poczuć „prawdziwą” Indonezję;
Johor Bahru – malezyjskie miasto po drugiej stronie Causeway. Tylko 20 min. autobusem nr 950 z Woodlands Bus Interchange. Niewiele atrakcji, ale tanie jedzenie i zakupy oraz Legoland Malaysia przyciągają turystów;
Kuala Lumpur – tętniąca życiem stolica Malezji. 35 min samolotem, 4–5 godz. autobusem lub 7–8 godz. pociągiem;
Malacca – w przeszłości jedna z brytyjskich kolonii (Straits Settlements), teraz senne miasto kolonialne, 3–4 godz. autobusem;
Tioman – najbliższa rajska wyspa malezyjskiego, wschodniego wybrzeża, autobusem i promem lub promem.

Dla tych turystów, którzy mają więcej czasu poniżej miejsca chętnie odwiedzane przez Singapurczyków:

Bali – jedna z największych atrakcji turystycznych Indonezji, piękne plaże i egzotyczne jedzenie. Około 2,5 godz. samolotem;
Bangkok – stolica Tajlandii uważana przez licznych Singapurczyków za zakupowo-rozrywkowy raj. Położony 2 godz. lotu lub 2 dni pociągiem, jeśli nie robi się postoju w Kuala Lumpur lub Butterworth (Penang);
Phuket – jedna z największych wysp Tajlandii, chętnie odwiedzana przez mieszkańców Singapuru. Doskonała na weekend, zaledwie 2 godziny lotu od Singapuru. Nieco taniej niż Singapur, więc warto tam „zagrzać” miejsce;
Ipoh – stolica malezyjskiego stanu Perak, uwielbiana przez singapurskich turystów dla pysznego jedzenia, 7–8 godz. autobusem lub godzinę samolotem;
Langkawi – wyspa w Malezji (stan Kedah), przy granicy z Tajlandią, znana z bardzo ładnych plaż. Nieco ponad godzinę samolotem;
Penang – była kolonia brytyjska (Straits Settlements) o bogatej historii i egzotycznej kuchni. Około 12 godz. autobusem lub godzinę, jeśli wybierzemy się tam samolotem. Ponoć cel turystyki medycznej.

Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Singapur opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0