Indie

Z Wikipodróży
Świat > Eurazja > Azja > Indie
Indie

Indie
Flaga
Lokalizacja
Informacje
Stolica Nowe Delhi
Ustrój republika
Waluta rupia indyjska (INR)
Strefa czasowa UTC +5:30
Powierzchnia 3 287 590 km²
Liczba ludności 1 326 093 247
Język urzędowy hindi i angielski jako pomocniczy
Religia dominująca hindusi (81,3%), muzułmanie (12%), chrześcijanie (2,3%), sikhowie (1,9%)
Kod telefoniczny +91
Kod samochodowy IND
Domena internetowa .in


Indie – państwo w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.

Charakterystyka[edytuj]

Kraj oszałamia swoim ogromem, zgiełkiem i różnorodnością. To swoisty test dla wielu podróżnych. Jedni z radością powrócą do domu po przeżytych wrażeniach, dla innych zagłębianie się w kolorowy i zróżnicowany świat subkontynentu, będzie wspaniałą okazją do poznania tej zawiłej i interesującej, odmiennej od naszej kultury. By ochłonąć po zwiedzaniu i odetchnąć od natłoku kolorowych obrazów, wspaniałym miejscem na odpoczynek, będzie region Goa z pięknymi plażami nad Morzem Arabskim.

Geografia[edytuj]

Indie położone są w Azji Południowej i graniczą z Pakistanem, Chinami, Nepalem, Bhutanem, Birmą i Bangladeszem. Północna granica wyznaczona jest poprzez Himalaje, poniżej których w kierunku południowym rozciąga się Nizina Hindustańska składająca się od strony wschodniej z Niziny Gangesu, Doliny Asamu i Niziny Indusu (wschodniej części) z pustynią Thar. Niemal cały Półwysep Indyjski pokryty jest przez Wyżynę Dekan. Najwyższymi punktami Indii są: K2 (8611 m n.p.m. – drugi co do wysokości szczyt świata) oraz Kanczendzonga (8598 m n.p.m. – trzeci co do wysokości szczyt świata).

Fauna i flora[edytuj]

Około 19% powierzchni Indii zajmują lasy – wilgotne równikowe i monsunowe. Występują one głównie na wybrzeżach i w dolinach rzek. Na zachodzie Niziny Hindustańskiej znajduje się rozległy obszar pustynny – pustynia Thar. Na obszarach południowych stoków Himalajów rośnie bardzo różnorodna szata roślinna. Lasy tropikalne wraz z palmami, bambusami, drzewami goździkowymi i sandałowymi rosną na wysokościach od siedmiuset metrów do tysiąca pięciuset metrów nad poziomem morza. Można je zaobserwować także na wybrzeżu południowo-zachodnim, wschodniej części doliny Gangesu oraz w dolinie Brahmaputry. Jednak największe ilości roślinności, a dokładniej roślinności sawannowej bytują na terenach części środkowej wyżyny dekańskiej. Las monsunowy, który nie posiada liście w czasie pory suchej porasta w znacznej większości półwysep.

Świat zwierzęcy Indii jest bardzo bogaty. Spotkać tu można lwy, tygrysy, lamparty, czarne pantery, słonie, nosorożce, dzikie bawoły, szakale i hieny. Występuje tu także wiele gatunków gadów, jak kobry, pytony, krokodyle, żółwie i jaszczurki. Ponadto występuje duża różnorodność ptaków.

Klimat[edytuj]

Indie położone są w strefie klimatu zwrotnikowego monsunowego. Jedynie w zachodniej części Niziny Hindustańskiej występuje klimat zwrotnikowy pustynny, a w Himalajach i Karakorum klimat podzwrotnikowy górski, chłodny.

Średnia temperatura powietrza w maju waha się od 25°C na północy do 30°C na południu, a w styczniu od 15°C u podnóży Himalajów do 28°C na południu.

Historia[edytuj]

Kiedyś docierały tu szlaki handlowe z Europy i Afryki. Liczne konflikty wojenne utrudniały dostarczanie surowców. Jednym z głównych szlaków był szlak przebiegający przez Szarm el-Szejk.

Indie w późniejszym czasie stały się kolonią brytyjską.

Kultura i sztuka[edytuj]

Hindusi chętnie widzą uczestnictwo turystów w uroczystościach religijnych. Należy jednak pamiętać, że dostęp do niektórych świątyń może być ograniczony. W miejscach uczęszczanych przez turystów należy liczyć się z żądaniem drobnej opłaty za pozowanie do zdjęć. Do sytuacji konfliktowej może dojść w przypadku spowodowania wypadku drogowego, zwłaszcza gdy jego ofiarą będzie człowiek lub krowa.

Polityka[edytuj]

Indie są republiką federacyjną z głową państwa w osobie prezydenta. Władzę ustawodawczą sprawuje parlament – Sansad. Każdy ze stanów ma własne władze z gubernatorem na czele.

Gospodarka[edytuj]

Podstawą gospodarki Indii jest rolnictwo. W ostatnich latach następuje jednak dynamiczny rozwój nowoczesnych dziedzin gospodarki. Mimo iż wzrost gospodarczy kraju postępuje, ponad 40% społeczeństwa żyje poniżej granicy ubóstwa. Gospodarka Indii jest uzależniona od rolnictwa. Produkcja rolnicza nie jest jednak wystarczająca dla ogromnej liczby ludności zamieszkującej kraj. Część terenów uprawnych jest nawadnianych, jednak większość z nich jest zależna od letnich monsunów, które nie zawsze jednak przychodzą regularnie. Zdarzają się także częste klęski żywiołowe, jak cyklony czy susze, które niszczą uprawy. Metody uprawy są ponadto przestarzałe, niezmechanizowane, nie stosuje się także nawożenia, stąd rolnictwo jest bardzo niewydajne. W kraju występuje największe na świecie pogłowie bydła, jednak ze względu na wyznawaną religię jest ono w ogóle nie wykorzystywane (święte krowy hinduizmu).

Społeczeństwo[edytuj]

Indie są drugim państwem na świecie pod względem liczby ludności (ponad 1 mld). Są także jednym z najgęściej zaludnionych krajów Azji. Większość ludności koncentruje się w dolinie rzeki Ganges oraz na Nizinie Hindustańskiej.

Indie są krajem bardzo zróżnicowanym etnicznie: ok. 40% ludności stanowią Hindusi, 8% – Bengalczycy, 8% – Telugowie, 7% – Marathowie, 7% – Tamilowie. Mieszkają tu także Gudźaratowie, Kannadowie, Keralczycy i inni.

Zwyczaje[edytuj]

Napiwki są zwyczajem tylko w większych miastach i w ośrodkach turystycznych, ale bakszysz obowiązuje wszędzie. Kierowcy i przewodnikom należy dać napiwki na końcu wycieczki/zwiedzania. Podczas zwiedzania wiele razy dojdzie do spotkania z naciągaczami i nachalnymi handlarzami – jeżeli nie jesteśmy zainteresowani usługą/produktem, należy zignorować i spokojnie odejść, w przeciwnym wypadku wskazane jest twarde targowanie.

Przygotowania[edytuj]

Wybór czasu podróży[edytuj]

Wizy[edytuj]

Przy wjeździe do Indii konieczna jest wiza. Można ubiegać się o wizy: pobytową (na 6 miesięcy, 1 rok lub do 5 lat), turystyczną (na 6 miesięcy, bez prawa przedłużenia na miejscu), tranzytową (do 15 dni). Wizy pobytowe i turystyczne wydawane są z prawem do jedno-, dwu- i wielokrotnego przekraczania granicy. Wjazd bez ważnej wizy indyjskiej jest możliwy w nagłych i uzasadnionych przypadkach, na 72 godziny lub maksymalnie do 15 dni, po przedstawieniu listu gwarancyjnego od instytucji, ważnych osobistości lub przedstawicieli placówek dyplomatycznych. Wymagany jest 12-miesięczny okres ważności paszportu (liczony od daty uzyskania wizy). Wjazd do Indii powinien nastąpić przed upływem 6 miesięcy od daty wystawienia wizy. Przy wizie tranzytowej wymagane jest okazanie biletu na dalszą podróż lub powrotnego do kraju. Wizy są wydawane odpłatnie w Ambasadzie Indii w Warszawie.

UWAGA – Ambasada sama w sobie nie wyrabia wiz. Wszelkie formalności załatwia się przez firmę, która wszystko organizuje. Podawany termin 3 do 4 dni na wyrobienie wizy to bzdura. Prawie zawsze zajmuje to ponad tydzień a czasami nawet i dłużej.

Przepisy prawne i celne[edytuj]

Zabrania się wwozić i wywozić narkotyki. Osoby próbujące przemycić narkotyki podlegają karze pozbawienia wolności od 10 do 20 lat. W Indiach od niedawna obowiązuje podatek VAT.

Nie ma ograniczeń co do wysokości przewożonych kwot pieniędzy. Należy zgłosić kwoty przewyższające 10 tys. USD, ale zaleca się zgłaszanie nawet niższych sum. Bez wcześniejszej deklaracji wwozu można wywieźć bez zezwolenia do 2500 USD. Obowiązujące przepisy celne mieszczą się w granicach ogólnie przyjętych. Bez cła można wwieźć: rzeczy osobiste, upominki o wartości do 100 USD na osobę, 200 szt. papierosów i 1 l mocnego alkoholu. Wwożenie aparatów fotograficznych, komputerów, sprzętu audiowizualnego i telefonów komórkowych jest odnotowywane w paszportach przez urząd celny. Bezwzględnie zabroniony jest przywóz broni i amunicji. Nie wolno wwozić złota i srebra poza przedmiotami osobistego użytku. Z Indii nie wolno wywozić: antyków (przedmioty mające ponad 100 lat), wyrobów z kości słoniowej, skór zwierząt (szczególnie gadów), skorup żółwi.

Wymiana waluty[edytuj]

Walutę można wymienić na lotniskach, w hotelach, upoważnionych bankach i u uprawnionych dealerów. Średni dzienny koszt pobytu może zamknąć się w 10 dolarach.

Ubezpieczenia[edytuj]

Bezwzględnie należy mieć tzw. Carnet de Passage. Polisy ubezpieczeniowe uznawane są zgodnie z przyjętymi na świecie zasadami. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.

Ekwipunek[edytuj]

Warto zabrać z sobą leki przeciwmalaryczne, jakiś antybiotyk, kłódkę, długopisy dla napotykanych dzieci.

Dojazd[edytuj]

Samolotem[edytuj]

Główne lotniska w kraju znajdują się w Kalkucie, Bombaju, Delhi i Madrasie. Można na nie dolecieć z wielu miast na całym świecie.

Pociągiem[edytuj]

Z Nepalu i Pakistanu dostać się można pociągiem, dodatkowo z Nepalu codziennie kursują autobusy.

Samochodem[edytuj]

Autobusem[edytuj]

Przejścia graniczne[edytuj]

Podział administracyjny[edytuj]

Indie podzielone są na 29 stanów, 6 terytoriów związkowych i 1 terytorium stołeczne:

Terytoria związkowe:

Narodowe terytorium stołeczne:

Miasta[edytuj]

Według danych oficjalnych pochodzących z 2013 roku Indie posiadały ponad 200 miast o ludności przekraczającej 250 tys. mieszkańców. Największe miasto Mumbaj (Bombaj) oraz była stolica kraju Delhi liczą ponad 10 milionów mieszkańców; 44 miast z ludnością 1÷10 mln.; 55 miast z ludnością 500÷1000 tys. oraz reszta miast poniżej 500 tys. mieszkańców. W Indiach miasta można podzielić na 3 kategorie:

  • z ludnością powyżej 5 000 000 mieszkańców - Megacity
  • z ludnością od 1 000 000 do 4 999 999 - Metropolis
  • z ludnością od 500 000 do 999 999 - Sub-Metropolis

Największą aglomeracją na zachodzie jest Mumbaj, na północy – Delhi, na wschodzie – Kolkata, a na południu – Bengaluru i Ćennaj.

Ciekawe miejsca[edytuj]

Indie to olbrzymi i różnorodny kraj. Mnóstwo miejsc posiada wspaniałą architekturę. Wiele z nich związanych jest z religiami, które mają tam swój początek lub przybyły do Indii.

  • Bodh Gaya – miejsce, gdzie Budda doznał oświecenia. Najświętszy cel pielgrzymek buddystów z całego świata.
  • Golden Temple – główna atrakcja Amritsaru w Punjabie. Najważniejsza gurudwara. Numer 1 dla kolejnej religii wywodzącej się z Indii – sikhizmu.
  • Delhi – stolica Indii i wielkie, zanieczyszczone miasto Azji. Mnóstwo zabytków związanych przede wszystkim z islamem.
  • Khajuraho – wspaniale rzeźbione świątynie z szokującą Kamasutrą.
  • Udaipur – Wenecja Wschodu, Lake Palace znany z Jamesa Bonda.
  • Ranakpur – wspaniała świątynia dźinijska z marmuru w południowym Radżastanie
  • Jaipur – witalna stolica Radżastanu W pobliżu Amber w którym turyści wjeżdżają do pałacu maharadży na słoniach.
  • Jodhpur – Blue City. Fort w tym mieście nie ma sobie równych pod względem widokowym w całych Indiach.
  • Pushkar – kolejne święte miasto. W tym mieście odbywa się największy targ wielbłądów na świecie.
  • Waranasi – Miasto Śmierci nad brzegiem rzeki Ganges Najstarsze miasto na świecie nieprzerwanie zamieszkane przez ludzi słynące między innymi z ghatów, na których kremuje się zwłoki.
  • Taj Mahal – jedna z najwspanialszych budowli na świecie w mieście Agra
  • Dharamsala – mały Tybet w Indiach, pierwszy krok w Himalaje.

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO[edytuj]

  • Czerwony Fort w Agrze
  • Tadź Mahal w Agrze
  • Górskie linie kolejowe w Indiach: linie kolejowe w Dardżylingu i w Górach Nilgiri w stanie Tamil Nadu
  • Stacja kolejowa Chhatrapati Shivaji Terminus w Bombaju
  • Groty w Adżancie
  • Groty w Elefancie
  • Groty w Elurze
  • Zabytkowy zespół w Mahabalipuram
  • Grobowiec Humajuna w Delhi
  • Kompleks Czerwonego Fortu w Delhi
  • Kutb Minar i zespół zabytkowy w pobliżu Delhi
  • Fatehpur Sikri
  • Kościoły i klasztory Goa
  • Lasy namorzynowe Sundarban (razem z Bangladeszem)
  • Park Archeologiczny Champaner-Pavagadh
  • Park Narodowy Kaziranga
  • Park Narodowy Manas
  • Park Narodowy Keoladeo
  • Park Narodowy Nanda Devi i Park Narodowy Dolina Kwiatów
  • Schroniska skalne Bhimbetka
  • Świątynia Bryhadiśwara w Tańdźawur
  • Świątynia Słońca w Konaraku
  • Zabytki buddyjskie w Sańći
  • Zespół świątynny Mahabodhi w Bodh Gaya
  • Zespół zabytkowy w Khadżuraho
  • Zespół zabytkowy w Hampi
  • Zespół zabytkowy w Pattadakal

Transport[edytuj]

Kolej – dosyć tani i szybki sposób poruszania się po Indiach. Podróż koleją to także jedna z największych atrakcji tego kraju. Warto korzystać z agentów w celu rezerwacji biletów, zwłaszcza w okresie święta Diwali.

Taxi – droższy, lecz niezwykle wygodny sposób przemieszczania się po Indiach. Niestety ze względu na stan dróg w wielu miejscach, sposób prowadzenia wielu Hindusów, a także wszelakie niespodzianki jakie mogą pojawić się podczas jazdy vide wielbłądy, krowy, słonie, małpy itd. nie jest to najbezpieczniejsza forma podróżowania.

Autobus – zazwyczaj ślamazarny środek transportu (są wyjątki: na przykład autobusy na trasie Delhi-Dharamsala). Podróż często odbywa się w warunkach do jakich przyzwyczajone są sardynki w konserwach.

Samolot – można, jeśli kogoś na to stać.

Riksza rowerowa – środek transportu na dystanse maks. kilku kilometrów, aczkolwiek dystanse mogą być krótsze na co wpływ mają następujące czynniki: wiek rikszarza, stopie nachylenia drogi oraz waga łącznie z bagażem potencjalnych pasażerów.

Auto-riksza – świetny środek transportu do przemieszczania się po mieście. Niestety łączy się z nim spotęgowane i mimowolne przyjmowanie spalin do organizmu.

Pieszo – można wszędzie, wymaga koncentracji (lepiej nie wpaść nigdzie i nie wdepnąć w niektóre przeszkody) i cierpliwości, która jest niezbędna do skutecznego opędzania się z tzw. ciekawskich.

Wyjazd[edytuj]

Język[edytuj]

Języki, jakimi posługują się mieszkańcy Indii, należą do dwóch głównych rodzin językowych: indoaryjskiej i drawidyjskiej. Językami należącymi do pierwszej mówi około 74% ludności, do drugiej – 24%. Oficjalnym językiem kraju jest hindi, posługuje się nim najwięcej osób (ok. 337 milionów), podczas gdy bengalskim mówi ok. 207 milionów. Angielski jest powszechnie używany w biznesie i administracji.

Zakupy[edytuj]

Gastronomia[edytuj]

Kuchnia indyjska oferuje z pewnością jedne z najlepszych wegetariańskich potraw na świecie. Jedzenie w Indiach jest tanie, a żywienie się w restauracjach jest powszechnie praktykowane przez turystów przybywających do tego kraju. Warto wystrzegać się ostrych przypraw w posiłkach i informować o tym każdorazowo kelnera przy składaniu zamówienia. Hinduskie potrawy są zwykle bardzo pikantne, co dla przybyszy z Europy, a zwłaszcza ich żołądków, może okazać się sporym problemem.

W Indiach jada się prawą ręką, często maczając chleb (chapati, roti) w przypominających sosy daniach. Herbata po indyjsku to Masala Tea, podawana z mlekiem i przyprawami. Alkohol jest drogi, często w restauracjach nawet nie ma go w menu (choć zamówić można). W „świętych miastach” obowiązuje prohibicja, choć nie jest ona rygorystycznie przestrzegana. Dostępne jest głównie piwo i różne odmiany whisky. Wielu Hindusów uważa, że piwo to alkohol przeznaczony dla kobiet.

Noclegi[edytuj]

W miejscowościach atrakcyjnych dla turystów lub pielgrzymów zwykle jest obfitość hoteli. Warto się targować w większości hoteli, chyba że mają „fixed prices”. Warto sprawdzić pokój przed jego wyborem pod względem czystości, insektów, twardości łóżka i solidności zamknięć (przydaje się własna kłódka). Warto pamiętać, iż natężenie hałasu z zewnątrz, a także brak okien lub niesprawny wentylator dla wielu może stanowić dodatkowy dyskomfort.

Nauka[edytuj]

Praca[edytuj]

Bezpieczeństwo[edytuj]

Generalnie jest bardzo bezpiecznie. Nie należy oczywiście prowokować Hindusów jakimś skandalicznym zachowaniem lub brakiem szacunku. Niebezpieczeństwo kradzieży istnieje, ale największym i widocznym problemem są wszelakiej maści oszuści, którzy pragną służyć pomocą i tłumnie wyczekują na turystów na przysłowiowym każdym rogu ulicy.

Zdrowie[edytuj]

W Indiach człowiek nabiera przekonania, że co jak co, ale z brudu się nie umiera. Warto zabezpieczać się natomiast przed moskitami (malaria) i na wypadek dolegliwości żołądkowych. Na miejscu funkcjonuje medycyna ayurvedi, która okazuje się skuteczna, choć dla wielu jest z pewnością nazbyt egzotyczna.

Nie występują szczególne zagrożenia epidemiami, choć można się liczyć ze wzrostem zachorowań na malarię i dengę w okresie bezpośrednio po monsunie. Nie są wymagane żadne szczepienia, jednak zaleca się szczepienia przeciw żółtaczce typu A i B oraz tężcowi. W niektórych rejonach, np. Mumbaju, uzasadnione jest przyjmowanie leków przeciwko malarii. Zaleca się przestrzeganie higieny osobistej, picie wyłącznie wody przegotowanej lub napojów zamkniętych fabrycznie. Dostęp do opieki medycznej zależy od miejsca pobytu. W dużych miastach nie ma problemów z uzyskaniem fachowej pomocy. Koszt wizyty lekarskiej waha się od 10 do 20 USD, doba w szpitalu kosztuje od 30 do 120 USD (bez zabiegów i badań). W mniejszych miastach ceny tych usług są odpowiednio niższe.

Kontakt[edytuj]

Telefon[edytuj]

Internet[edytuj]

Poczta[edytuj]

Informacje turystyczne[edytuj]

Pomimo informacji w kilku renomowanych przewodnikach, obecnie w Jhansi nie można przesiąść się z pociągu na autobus do Khajuraho na dworcu. W tym celu należy przemieścić się najlepiej zmotoryzowaną rikszą na drugą stronę miasta, gdzie znajduje się dworzec autobusowy.

Przedstawicielstwa dyplomatyczne[edytuj]

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Indiach[edytuj]

Ambasada RP w Nowym Delhi

50-M Shantipath, Chanakyapuri, Nowe Delhi - 110 021

Telefon: +91 11 414 96 900

Fax: +91 11 268 71 914

Strona www: https://newdelhi.msz.gov.pl/pl/

E-mail: newdelhi.polemb.info@msz.gov.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce[edytuj]

Ambasada Republiki Indii w Warszawie

ul. Myśliwiecka 2

02-459 Warszawa

Telefon: +48 22 540 00 00

Fax: +48 22 540 00 01

Strona www: https://www.indianembassywarsaw.gov.in/

E-mail: hoc.warsaw@mea.gov.in



Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Indie opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0