Knurów
| Knurów | |
 | |
| Herb | |
 | |
| Informacje | |
| Państwo | Polska |
| Region | Województwo śląskie |
| Powierzchnia | 33,95 km² |
| Ludność | 36 498 |
| Kod pocztowy | 44-190 do 44-196 |
| Strona internetowa | |
.jpg)
Knurów – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie gliwickim. Leży na historycznym Górnym Śląsku i jest znanym ośrodkiem wydobycia węgla w regionie. Zamieszkiwane przez ok. 39 tys. osób, jest jednym z największych miast w kraju niebędących siedzibą powiatu. Leży na Wyżynie Śląskiej w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym, blisko 10 km od Gliwic.
Historia
[edytuj]Początki miasta sięgają końca XIII wieku. Tereny dzisiejszego Knurowa należały pierwotnie do Królestwa Polskiego, następnie Królestwa Czech, a później austriackiej Monarchii Habsburgów. Z dalszych losów wiadomo, że w połowie XV wieku powstał Krywałd, a po 1500 r. Szczygłowice (obecnie będące dzielnicami miasta). W XVI wieku właścicielem okolicznych terenów został Adam Goszycki. Z jego polecenia wzniesiono najstarszą zachowaną budowlę Knurowa – kościół św. Wawrzyńca. Za mały dla mieszkańców i niszczejący, dzięki konserwatorom którzy docenili jego wartość, został on przeniesiony do Chorzowa, gdzie stoi od 1938 roku. Na skutek wojny siedmioletniej w 1763 r. tak jak sąsiednie miejscowości Knurów przechodzi pod panowanie Prus. W czerwcu 1902 r. państwo odkupuje miasteczko i rozpoczyna w jego okolicy drążenie szybów (odwierty w poszukiwaniu pokładów węgla wykonywano już w 1880). Wkrótce w Knurowie powstaje kopalnia, koksownia i osiedla robotnicze. Podciągnięta zostaje też kolej, a na potrzeby górników i nowoprzybyłych mieszkańców stawiane są coraz nowsze obiekty publiczne. Dynamiczny rozwój wstrzymują powstania śląskie i II wojna światowa. Od 1951 r. oficjalnie Knurów zostaje miastem.