Wisła

Z Wikipodróży
Wisła

Wisła (łac. Vistula) – najdłuższa rzeka Polski, a także najdłuższa rzeka uchodząca do Morza Bałtyckiego, o długości 1047 km. Dorzecze Wisły zajmuje powierzchnię 194 424 km² (w Polsce 168 000 km²). Najwyższy punkt dorzecza leży na wysokości 2655 m n.p.m. (szczyt Gerlach w Tatrach).

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2017 m.in. Rokiem Rzeki Wisły.

Flaga promująca inicjatywę „Rok Rzeki Wisły 2017”
Bieg rzeki Wisły zawarty jest w znaku Rodła. Symbol odpowiada kształtowi biegu rzeki z zaznaczonym Krakowem jako kolebką kultury polskiej
Statek na Wiśle w Krakowie
Małopolski Przełom Wisły w Bochotnicy (widok z Kazimierza Dolnego)
Wisła płynąca przez miasto Wisła
Wisła w Ustroniu
Wisła przy zamku w Przegorzałach
Wisła w Tyńcu
Wisła niedaleko Koszyc, dawna przystań promowa
Ujście Narwi do Wisły w Nowym Dworze Mazowieckim

Źródła Wisły[edytuj]

Źródła Wisły znajdują się na zachodnim stoku Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, na wys. 1106 m (sensie geograficznym Wisła ma dwa potoki źródłowe: Białą Wisełkę (1080 m n.p.m.) i Czarną Wisełkę (1107 m n.p.m.)).

Ujście Wisły[edytuj]

Wisła uchodzi do Bałtyku ale w miejscowości Biała Góra koło Sztumu około 50 km od ujścia, rozdziela się na dwa ramiona Leniwka (lewe) i Nogat (prawe), tworząc szeroką deltę, zwaną Żuławami. W miejscu noszącym obecnie nazwę Gdańska Głowa od Leniwki oddziela się w kierunku wschodnim kolejne ramię zwane Szkarpawa, zamknięte śluzą w celu ochrony przeciwpowodziowej. Kolejne ramię Martwa Wisła oddziela się w Przegalinie i uchodzi do Zatoki Gdańskiej. Średnioroczny przepływ w odcinku ujściowym wynosi 1046 m³/s.

17 sierpnia 2015 r. poziom Wisły w Warszawie osiągnął 51 cm i był to najniższy stan lustra wody od końca XVIII w.

Zbiorniki na Wiśle[edytuj]

Dopływy Wisły[edytuj]

W górnym biegu Wisły w okolicach Oświęcimia wpadają do niej dwa duże dopływy: Soła od pd. z Karpat i Przemsza od pn. z Wyżyn Śląskiej i Krakowskiej. Poniżej Oświęcimia Wisła płynie wzdłuż rowu tektonicznego pomiędzy Karpatami a Wyżyną Śląsko-Małopolską. tworząc pod Krakowem przełom przez wzniesienia zbudowane z wapieni jurajskich. W dalszym biegu głównym jej dopływem jest Dunajec, zbierający znaczne masy wód w Tatrach i Beskidach. Innymi prawobrzeżnymi dopływami Wisły są: Skawa, Raba i Wisłoka, zaś lewobrzeżnymi Prądnik, Dłubnia i Szreniawa oraz wiele drobnych potoków spływających z Garbu Tenczyńskiego.

Górny odcinek Wisły aż do ujścia Przemszy nie jest żeglowny i czasem jest nazywany Małą Wisłą. Naturalny bieg Wisły w rejonie Krakowa stracił swój charakter po usypaniu wałów ochronnych. Zbudowanie stopni wodnych mających na celu udostępnienie Wisły dla żeglugi to lepsze wykorzystanie spławnych możliwości rzeki.

Miejscowości położone nad Wisłą[edytuj]

Wisła jest za pomocą kanałów połączona z: