Powiat opatowski

Z Wikipodróży
Powiat opatowski

Powiat opatowski – powiat w Polsce, w województwie świętokrzyskim, utworzony w 1999 r. w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest Opatów.

Herb powiatu opatowskiego

Podział administracyjny[edytuj]

W skład powiatu wchodzą: gminy miejsko-wiejskie: Opatów, Ożarów gminy wiejskie: Baćkowice, Iwaniska, Lipnik, Sadowie, Tarłów, Wojciechowice miasta: Opatów, Ożarów Gminy Gminy

Liczba ludności i powierzchnia gmin – 31 grudnia 2010 r.[2] Gmina Ludność Powierzchnia POL Opatów COA.svg Opatów (w tym miasto) 12 305 (6 658) 113,52 km² (9,36 km²) POL gmina Ożarów COA.svg Ożarów (w tym miasto) 11 127 (4 661) 183,29 km² (7,79 km²) POL gmina Iwaniska COA.svg Iwaniska 6 931 104,89 km² Gmina tarlow herb.svg Tarłów 5 587 163,32 km² POL gmina Lipnik COA.svg Lipnik 5 582 81,45 km² Baćkowice 5 065 96,13 km² Wojciechowice 4 330 86,46 km² Sadowie 4 187 81,81 km² Razem 55 114 910,87 km² Powiat opatowski graniczy z czterema powiatami województwa świętokrzyskiego: sandomierskim, staszowskim, kieleckim i ostrowieckim, z jednym powiatem województwa mazowieckiego: lipskim oraz z dwoma powiatami województwa lubelskiego: opolskim i kraśnickim.

Warto zobaczyć[edytuj]

w Opatowie[edytuj]

W mieście znajduje się wiele obiektów historycznych wpisanych na listę zabytków:

   Układ urbanistyczny, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.527 z 16.05.1947 i z 8.05.1985)[18].
   Kolegiata św. Marcina, świątynia w stylu romańskim pochodząca z II poł. XII w., w 2006 r. obchodząca 800-lecie nadania statusu kolegiaty; znajduje się w niej szereg unikatowych zabytków, np. odlany z brązu Lament Opatowski, przedstawiający rozpacz 41 mieszkańców Opatowa po śmierci Krzysztofa Szydłowieckiego, obok nagrobka kanclerza znajduje się także nagrobek jego córki, a także płyty nagrobne dwóch jego synów. Ponadto na ścianach kolegiaty, znajdują się malowidła przedstawiające sceny słynnych bitew – odsiecz wiedeńską, Psie Pole i Grunwald. Cenne są również XVIII-wieczne ławki i stalle, a także organy, dzieło sztuki organowej. Nr rej.: A.528/1-3 z 18.10.1956, z 21.06.1967 i z 16.06.1977[18].
   Pozostałości murów miejskich wzniesionych przez kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego z jedyną zachowaną bramą – Warszawską; nr rej.: A.536/1-2 z 30.05.1972 i z 16.06.1977[18].
   Barokowy klasztor oo. Bernardynów wzniesiony w XIV–XV w. na miejscu osady Żmigród. Wsławił się bohaterską obroną podczas wspomnianego najazdu Tatarów w XVI w. Wewnątrz szczególnie interesujący jest rokokowy ołtarz główny, iluzjonistyczne ołtarze boczne, wśród nich Tłocznia Mistyczna, oraz odnowione malowidła ścienne. Nr rej.: A.529/1-3 z 18.10.1956, z 21.06.1967 i z 16.06.1977[18].
   Podziemia Opatowskie – system dawnych piwnic kupieckich wydrążonych w lessie pod rynkiem starego miasta (Placem Obrońców Pokoju).
   Dawna synagoga przy ul. Szerokiej, niedaleko rynku (obecnie nie istnieje).
   Dom z podcieniami na Rynku z XVI w., zniszczony w czasie II wojny światowej i odbudowany po wojnie, obecnie urząd miasta (ratusz). Nr rej.: A.537 z 14.10.1949 i z 28.10.1971[18].
   Kapliczka św. Jana Nepomucena z przełomu XVIII i XIX w. – drewniana, z krytym gontem namiotowym daszkiem, pod którym znajduje się figura świętego. Odnowiona w latach 90. XX w., a następnie w 2012 r.

Żydowskie Macewy

   Symboliczna mogiła Ludwika Topór-Zwierzdowskiego, powstańca z 1863 r. (nr rej.: A.535 z 24.05.1993)[18].
   Mogiła powstańców z 1863 r. (nr rej.: A.533 z 24.05.1993)[18].
   Mogiła ks. Przybyłowskiego, powstańca z 1863 r. (nr rej.: A.534 z 24.05.1993)[18].
   Cmentarz parafialny (nr rej.: A.530 z 17.06.1988)[18].
   Cmentarz wojenny z I wojny światowej (nr rej.: A.531 z 16.05.1988)[18].
   Lapidarium na terenie dawnego cmentarza żydowskiego, obecnie park miejski (nr rej.: A.532 z 22.04.1991)[18].

poza Opatowem[edytuj]

też niewiele