Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki

Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki położony jest w Polsce w województwie łódzkim, na pograniczu powiatów: łaskiego, wieluńskiego, zduńskowolskiego i sieradzkiego w obrębie gmin Widawa, Konopnica, Burzenin, Zapolice, Sieradz, Ostrówek i Zduńska Wola. Łączna powierzchnia wynosi 25330 ha.

Został utworzony w 1989 r. celem ochrony doliny rzeki Warty i rzeki Widawki wraz z ich dopływami oraz towarzyszącą tym obszarom naturalną szatą roślinną i fauną. Charakteryzuje się urozmaiconą rzeźbą terenu w dolinach rzek, zwłaszcza z przełomowymi odcinkami Warty (okolice Majaczewic, Strońska, Strobina i Strumian), gdzie wyniosłości względne stoków dochodzą do 45 m, a na powierzchni ukazują się stare utwory wapienne. W obrębie dolin można zaobserwować 3 terasy akumulacyjne; ich stoki urozmaicone są dolinkami pobocznymi różnej genezy, w strefach przystokowych widoczny jest wypływ wód podziemnych na powierzchnię w postaci licznych wysięków, młak, wycieków i źródeł warstwowo - przelewowych.
Meandrujące rzeki, liczne starorzecza, obszary wydmowe i torfowiskowe to kolejne cenne przyrodniczo i krajobrazowo obszary Parku.
Wyjątkowe pod tym względem są okolice Szynkielowa, gdzie rozległe torfowisko bezpośrednio sąsiaduje z wydmą śródlądową. Wysoką wartością przyrodniczą wyróżniają się też torfowiska w dolinie Niecieczy oraz ukryte wśród torfowisk ujście Oleśnicy do Warty pod Szynkielowem.
Wszystkie partie dolin charakteryzują się mozaikowością pokrycia - łąki przeplatają się z roślinnością nadrzeczną, a wokół starorzeczy i torfowisk chłopskie lasy wcinają się nieregularnie w pola uprawne.
Lasy w Parku stanowią zaledwie 25% ogólnej powierzchni i przeważają sztucznie nasadzone zbiorowiska borowe.
We florze Parku, niezbyt bogatej w gatunki chronione, licznie reprezentowane są rośliny związane z wszelkimi siedliskami wodnymi, nawodnymi i bagiennymi. Dość liczną grupę stanowią też gatunki kserotermiczne.
To właśnie rośliny z wymienionej wyżej grupy stanowią najważniejsze z geobotanicznego punktu widzenia elementy flory Parku i decydują o jej charakterze.
Do roślin prawnie chronionych należą m.in.: rosiczka okrągłolistna i długolistna, aster gawędka, dziewięćsił bezłodygowy, bagno zwyczajne.
W wodach Parku odnotowano 34 gatunki ryb oraz 2 gatunki minogów.
Faunę uzupełnia 136 gatunków ptaków, 12 gatunków płazów i 42 gatunki ssaków. Spośród ssaków stwierdzonych na terenie Parku 12 gatunków to nietoperze, m.in.: borowiec wielki, nocek Natterera, nocek wąsatek i Brandta, karlik malutki i większy oraz mopek.
Dla zachowania najcenniejszych walorów przyrodniczych Parku utworzono 4 rezerwaty przyrodnicze: Grabica, Hołda, Winnica i Korzeń.
Ochroną pomnikową objęto 47 okazałych drzew rosnących głównie w obrębie założeń dworsko-parkowycn. Utworzono dwa zespoły przyrodniczno-krajobrazowe: Dolina Grabi i Góry Wapienne oraz 14 użytków ekologicznych z rzeką Grabią.
Walorami kulturowymi Parku są: kurhan z okresu rzymskiego w Strobinie, kościół pw. św. Urszuli w Strońsku z XII w., klasztor w Widawie, dwory m.in.: w Konopnicy.