Park Krajobrazowy Góra Świętej Anny
Park Krajobrazowy Góra Świętej Anny powstał w 1988 r. Ma średnio 20 km długości i 5 szerokości. Najwyższym szczytem parku jest Góra Świętej Anny (404 m n.p.m.).
Położenie
[edytuj]Park leży w środkowo-wschodniej części województwa opolskiego, na terenie dwóch powiatów: strzeleckiego i krapkowickiego oraz pięciu gmin: Leśnica, Gogolin, Strzelce Opolskie, Ujazd i Zdzieszowice. Obejmuje obszar 5.051 ha. Autostrada A4 dzieli park na dwie części: północną i południową.
Flora
[edytuj]W parku rośnie około 850 gatunków roślin, w tym 35 chronionych.
Fauna
[edytuj]Mięczaki są tu licznie reprezentowane przez ślimaki. Najczęściej spotykanym jest ślimak winniczek.
Pajęczaki znalazły swoje miejsce w parkowych buczynach. Można tu spotkać bardzo rzadkich przedstawicieli tej gromady.
Motyle są najpiękniejszymi przedstawicielami owadów w parku. Można je spotkać głównie w rezerwacie florystycznym. Żyją tu również gatunki chronione: pazia królowej i pazia żeglarza.
Płazy są w parku reprezentowane przez nieliczne i popularne gatunki, takie jak: żaby trawne i ropuchy szare.
Wśród gadów na terenie parku najliczniej występują jaszczurki. Żyją tu między innymi: padalce, jaszczurki zwinki i jaszczurki żyworodne. Poza tym możemy tu jeszcze spotkać węże: zaskrońce, żmije zygzakowate i gniewosze plamiste.
Ptaki są tu reprezentowane przez 50 gatunków, głównie pospolicie występujących. Zwykle widuje się ptaki drapieżne: myszołowy, jastrzębie, krogulce, pustułki oraz sowy: płomykówki i puszczyki. Z rzadszych ptaków można tu zobaczyć dzięcioły.
Las zamieszkiwany jest przez liczne ssaki: sarny, jelenie, lisy, dziki, kuny leśne, popielice, łasice i borsuki. Pola zamieszkują: myszy polne, norniki, darniówki, tchórze i krety. Można tu spotkać również norniki i orzesznice. Na terenie parku miejsca rozrodu i hibernacji mają także nietoperze.
Turystyka
[edytuj]Ścieżki dydaktyczne
[edytuj]Miejscowości
[edytuj]Zobacz też
[edytuj]
 |
To jest zarys artykułu. Na razie zawiera schemat artykułu i niewiele więcej. Możesz pomóc, uzupełniając artykuł choćby o podstawowe informacje, doprowadzając go do statusu użytecznego. |
 |