Muzeum Wsi Opolskiej
Muzeum Wsi Opolskiej to jedyne muzeum w województwie opolskim położone na świeżym powietrzu.
Położenie[edytuj]
Muzeum znajduje się przy ulicy Wrocławskiej, niedaleko centrum handlowego Karolinka, w dzielnicy Bierkowice.
Dojazd[edytuj]
Z centrum Opola najlepiej kierować się drogą krajową numer 94, przy której znajduje się skansen.
Ze strony Wrocławia lub Katowic kierować się autostradą A4. Zjechać z niej na drogę krajową numer 46, następnie kierować się drogą krajową numer 94.
Ekspozycje[edytuj]
Brama z Brzezinek została zbudowana na terenie muzeum w 1971 r. i jest częścią ogrodzenia kościoła w Brzezinkach.
Spichlerz ze Sternalic został zbudowany w 1809 r. Jest to budynek o jednym wnętrzu. Dach jest pokryty słomą. Do 2009 r. służył jako kasa.
Spichlerz folwarczny z Grudyni Małej należał dawniej do zespołu zabudowań folwarcznych. Został zbudowany w 1773 r. Jego dach jest pokryty gontem. Ma dwie kondygnacje i poddasze. W muzeum jest używany do prezentowania wystaw czasowych.
Spichlerz z Ligoty Książęcej został zbudowany na początku XIX w. Pod spichlerzem znajduje się murowana z kamienia piwniczka do przechowywania płodów rolnych.
Spichlerz folwarczny ze Sławięcic pochodzi z dawnych zabudowań folwarcznych z okolic Koźla. Został zbudowany prawdopodobnie w 1610 r. Dach jest pokryty gontem. W budynku znajdują się dwie kondygnacje i dwa poddasza. Obecnie pełni funkcję magazynową.
Spichlerz z Głogówka został zbudowany na początku XIX w. Jego zewnętrzne ściany zostały pokryte gliną. W spichlerzu prezentowane są wystawy czasowe.
Karczma z Przewozu- obecnie Karczma u Karola Malajki.
Spichlerz z Przewozu- pełni funkcję magazynu karczmy.
Spichlerz z Murowa zbudowano w połowie XIX w. na niewielkim obszarze. Ma dwie kondygnacje i poddasze. Jego dach jest kryty gontem. Na parterze eksponowane jest wnętrze dawnego spichlerza ze sprzętem wówczas użytkowanym- dużą maślnicą klepkową, stojakiem na kołacze oraz skrzynią malowaną.
Stodoła z Dąbrówki Dolnej zbudowana w połowie XIX w. jest przykładem stodoły o dwóch sąsiekach i jednym glinianym klepisku. Prezentowane są w niej narzędzia i maszyny używane w gospodarstwie gburskim, m. in.: młocarnia o napędzie kieratowym, wialnia do wiania zboża oraz kosiarka konna.
Piwnica z Dąbrówki Dolnej jest rekonstrukcją. W części jest ukryta pod ziemią, w części obsypana wałem ziemnym. Służyła do przechowywania produktów żywnościowych.
Całupa z Dąbrówki Dolnej zbudowana w 1827 r. jest budynkiem szerokofrontowym. Chałupa składa się z dwóch izb, czterech komór i sieni. Kuchnia jest wyposażona jest w piec piekarski nakryty kapą. Izba gościnna jest wyposażona w łóżko i kołyskę.
Spichlerz ze Sternalic z II połowy XVIII w. ma parter i poddasze.
Chałupa z Karmonek Nowych zbudowano w 1876 r. Prezentuje wnętrze domu zagrodnika. Obok domu usytuowany jest niewielki ogródek ziołowy.
Pasieka znajduje się za chałupą z Karmonek Nowych. Dachy wszystkich uli są pokryte gontem.
Chlewik z Jagiennej składa się z czterech pomieszczeń: dwóch przeznaczonych dla bydła i dwóch dla trzody chlewnej.
Stodoła z Dąbrówki Łubniańskiej jest przykładem zagrody o jednym klepisku i jednym sąsieku. Wewnątrz prezentowane są narzędzia gospodarcze i rolnicze.
Chałupa z Kamieńca została zbudowana prawdopodobnie w 1798 r. Jest wyposażona w sprzęty z połowy XIX w. W sieni znajdują się: kamienne żarna, przedmioty związane z obróbką lnu i wełny oraz sprzęty gospodarcze. W izbie można zobaczyć piec, drewnianą ławę, łóżko ustawione pod ścianą, przykryte zdobioną pościelą oraz szlabanek, czyli skrzynię służącą również jako łóżko i ławę. W chałupie znajduje się również wycug, czyli komora przeznaczona dla rodziców.
Chałupa z Wichrowa była domem dla najbiedniejszych warstw społecznych ludności. W izbie można zobaczyć m. in.: piec piekarski z kominkiem, kredens, ławkę narożną, półkę wiszącą i łóżko.
Chałupa z Karmonek Nowych II była kiedyś karczmą. Obecnie w jej dwóch izbach urządzono obecnie sklep i karczmę z okresu międzywojennego. Karczma wyposażona jest w stoły i krzesła, stół bilardowy, ladę, tablicę do zapisywania wyników gry oraz reklamy dawnych browarów śląskich.
Spichlerz ze Sternalic II został zbudowany prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX w. Spichlerz posiada pomieszczenie na parterze oraz strych.
Stodoła ze Sternalic zbudowana została w I poł. XIX w. Składa się z dwóch sąsieków i jednego glinianego klepiska.
Chlew-obora z Wichrowa zbudowano w początkach XIX w. Składa się z kilku chlewów i wozowni, w której prezentowane są maszyny rolnicze.
Chlewik z Wichrowa zbudowano w połowie XIX w. Jest dosyć mały. Składa się ze strychu oraz dwóch pomieszczeń na trzodę chlewną.
Ekspozycja stała ,,Mechanizacja rolnictwa na wsi śląskiej" składa się z dwóch otwartych wiat. Pod nimi prezentowane są maszyny rolnicze.
Wieża-dzwonnica z Goli to pozostałość po drewnianym kościele w Goli, zbudowanym w XVII w. Dzwonnica pochodzi z II poł. XIX w.
Chałupa ze Sternalic została zbudowana na przełomie XVII i XVIII w. Prawdopodobnie dawniej mieścił się w niej dom starców. Obecnie można w nim zobaczyć wnętrze dawnej szkoły wiejskiej, składającej się z izby lekcyjnej i mieszkania nauczyciela. W izbie lekcyjnej prezentowane są: katedra nauczyciela, ławki z ruchomymi siedziskami, a także tablica wsparta na drewnianym stojaku. W szafie stojącej obok katedry przechowuje się ciśnieniomierze, cyrkle, manometry i inne przybory szkolne. Na ścianach wiszą mapa i plansze. W sąsiednim pomieszczeniu, w gablotach, prezentowane są zeszyty, fotografie, podręczniki i przybory szkolne.
Kuźnia z Ziemiełowic zbudowana została w 1726 r. Wyposażona jest w miech, palenisko, a także narzędzia i wyroby kowalskie.
Chlewik z Domaradzkiej Kuźni wzniesiono w II poł. XIX w. Podzielony jest na dwa odrębne pomieszczenia i strych.
Chałupa z Radłowa zbudowano w 1823 r. Wnętrza prezentują mieszkanie z lat 20. XX w. Chałupa została podzielona na kuchnię, sypialnię, sień i wycug.
Wiata do realizacji zajęć dydaktycznych przeznaczona jest do realizacji warsztatów, zajęć muzealnych oraz pokazów.
Piec do wypalania ceramiki jest repliką używanych do dzisiaj w południowej Polsce pieców. Został wybudowany dla celów dydaktycznych.
Chałupa ze Starego Lasu pochodzi z końca XVIII w. Składa się z dwóch pomieszczeń gospodarczych, izby i stodoły.
Budynek mieszkalno-gospodarczy ze Starego Lasu został wybudowany w 1798 r. Obecnie trwają prace nad wyposażeniem obiektu.
Brama wjazdowa i stajnia ze Starego Lasu powstała w II poł. XIX w. Składa się z dwóch części: stajni i bramy wjazdowej.
Piec piekarski z Rudziczki powstał w 1840 r. Obecnie jest w nim wypiekany chleb podczas lekcji muzealnych oraz w czasie imprez.
Stodoła z Rudziczki została wzniesiona w 1830 r. Składa się z dwóch klepisk i dwóch sąsieków. Obecnie służy jako magazyn.
Kościół z Gręboszowa został wzniesiony w 1613 r. Jedynym oryginalnym elementem wystroju jest ambona. Ołtarz pochodzi z kościoła pod wezwaniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Groszowicach. Obok ołtarza znajduje się rzeźba św. Jana Nepomucena, dalej- loża kolatorska, przeznaczona dla dobroczyńcy kościoła. Na ścianie zachodniej znajdują się epitafia poświęcone przedwcześnie zmarłym dzieciom. W zakrystii można zobaczyć szafę na paramenty kościelne oraz szafę ubraniową. Kościół otoczony jest drewnianym ogrodzeniem.
Wiatrak z Dobrzenia Wielkiego zbudowany został w 1734 r. Jest wyposażony w dawne urządzenia produkcyjne.
Wiatrak z Grotowic został prawdopodobnie zbudowany w połowie XIX w. Wyposażony jest we wszystkie dawne urządzenia, jakie zastano w czasie rozbiórki.
Chałupa z Kozub wzniesiona została w 1850 r. Podzielona jest na sień, dwie izby i trzy komory.
Spichlerz z Domaszowic zbudowano w roku 1754. Jest on piętrowy i posiada strych.
Chałupa z Kup wzniesiona została w 1844 r. Podzielony jest na sień, izbę, kuchnię i komorę.
Stodoła z Ozimka zbudowana została w połowie XIX w. Składa się z jednego sąsieka i jednego klepiska, a także dwóch chlewów: dla bydła i koni. W jej wnętrzu prezentowana jest kolekcja różnego rodzaju drzwi wiejskich, ciągle powiększana przez muzeum.
Chałupa z Antoniowa została zbudowana na początku XIX w. Wnętrze podzielone jest na sień, dwie izby i trzy komory.
Stodoła z Dąbrówki Dolnej wzniesiona została w połowie XIX w. Posiada jedno klepisko i dwa sąsieki. W jej wnętrzu prezentowane są urządzenia dawnej olejarni oraz bryczka dwukonna.
Młyn Wodny z Siołkowic Starych zbudowano w 1832 r. Jego koło obraca się pod wpływem wody ze sztucznego zbiornika.
Szopa z Bogacicy Nowej powstała w połowie XIX w. Prezentowane są w niej żarna, stępy i ręczne prasy do wyciskania oleju.
Spichlerz z Ligoty Górnej powstał na przełomie XVIII i XIX w. Składa się z jednego pomieszczenia na piętrze i jednego na parterze.
Chlewik z Dąbrówki Dolnej jest najmniejszym z chlewików znajdujących się na terenie skansenu. Składa się z dwóch pomieszczeń: dla kur i dla świń.
Stodoła z Dąbrówki Dolnej powstała w I połowie XIX w. Posiada tylko jeden sąsiek i jedno klepisko.
Chałupa z Budkowic zbudowana została w 1812 r. Składa się z izby, sieni i komory.
Imprezy coroczne[edytuj]
- Jarmark Wielkanocny
- Noc Muzeów
- Festiwal Folklorystyczny
- Europejskie Dni Dziedzictwa
- Targi Pszczelarskie
- Noc Kultury
Linki[edytuj]