Koszalin
| Koszalin | |
| |
| Herb | |
| |
| Flaga | |
| |
| Mapa | |
| |
| Informacje | |
| Państwo | Polska |
| Region | Województwo zachodniopomorskie |
| Powierzchnia | 83,31 km² |
| Ludność | 107 146 |
| Nr kierunkowy | (+48) 94 |
| Kod pocztowy | 75-004, 75-016, 75-017, 75-113, 75-202, 75-238, 75-350, 75-454, 75-455, 75-606, 75-617, 75-640, 75-840, 75-847, 75-900, 75-901, 75-903 |
| Strona internetowa | |
.jpg)
Koszalin – miasto na prawach powiatu położone w północno-zachodniej Polsce w województwie zachodniopomorskim, drugi ośrodek miejski na Pomorzu Zachodnim.
Charakterystyka[edytuj]
Znajduje się na Pobrzeżu Koszalińskim, w dorzeczu rzeki Dzierżęcinki, 11 km od Morza Bałtyckiego. Siedziba powiatu koszalińskiego.
Historia[edytuj]
W 1214 r. książę pomorski Bogusław II nadał wieś Koszalin (łac. Cossalitz), koło Góry Chełmskiej, w ziemi kołobrzeskiej klasztorowi w Białobokach k. Trzebiatowa.
W 1248 r. wschodnia część ziemi kołobrzeskiej z Koszalinem przeszła na własność biskupów pomorskich (kamieńskich), dając początek biskupiemu księstwu kamieńskiemu. 23 maja 1266 r. biskup Herman von Gleichen lokował miasto na prawie lubeckim, nadając mu okoliczne wsie i liczne przywileje i ustanawiając w nim swoją główną rezydencję oraz stolicę biskupiego księstwa kamieńskiego.
Nabywając wieś Jamno (1331), część jeziora Jamno wraz z mierzeją i grodem Unieście (1353) Koszalin uzyskał bezpośredni dostęp do morza, uczestnicząc intensywnie w następnych wiekach w handlu morskim jako członek Hanzy. Prowadziło to do zatargów z Kołobrzegiem i Darłowem – m.in. w 1446 doszło do wygranej bitwy z Kołobrzegiem. W 1516 wprowadzono zakaz kupowania towarów od osób, które mówiły językiem słowiańskim. Zarazy i wojna trzydziestoletnia zmniejszyły znaczenie miasta – w 1535 na dżumę zmarło 1,5 tys. z 2,5 tys. mieszkańców.
W 1582 roku ukończono budowę zamku-rezydencji książąt pomorskich.
Po wymarciu książąt pomorskich w 1637 r. miasto dostało się w ręce kuzyna Gryfitów – Ernesta Bogusława de Croy, a następnie margrabiów brandenburskich.
W 1690 wielki sztorm zamulił Jamieński Nurt, co zakończyło funkcjonowanie miasta jako portu morskiego.
Prawie całe miasto spłonęło w pożarze w 1718 r. i od tego czasu miasto rozwijało się bardzo powoli. W 1816 r. w Koszalinie umieszczono stolicę rejencji koszalińskiej (obok szczecińskiej i stralsundskiej) wchodzącej w skład prowincji Pomorze państwa pruskiego. Miasto stało się w tym samym roku również siedzibą powiatu Fürstenthum, w 1872 przemianowanego na powiat Köslin. W 1859 r. ukończono budowę linii kolejowej Koszalin – Stargard jako część linii do Gdańska. W 1890 r. do Koszalina przeniesiono szkołę kadetów z Chełmna. W kwietniu 1933 w jej miejscu powstał Narodowosocjalistyczny Instytut Wychowawczy (NPEAs; jeden z trzech pierwszych w Rzeszy) – rodzaj nazistowskiego gimnazjum realnego zakończonego egzaminem maturalnym. W latach 1911–1937 w mieście funkcjonowała komunikacja tramwajowa. 1 kwietnia 1932 miasto wyłączono z powiatu Koszalin i przekształcono w powiat grodzki.
4 marca 1945 miasto zajęła Armia Czerwona (3 Korpus Pancerny Gwardii generała Aleksego Panfiłowa), radzieckim wojennym komendantem miasta został major Woronkow. Miasto zostało zburzone w 40%.
Na mocy ustaleń konferencji w Poczdamie Koszalin znalazł się w Polsce. W lipcu 1945 r. administracja polska rozpoczęła proces wysiedlania dotychczasowych mieszkańców miasta do Niemiec. 9 maja przybył z Gniezna pierwszy transport 500 polskich osadników[13]. Niemców wysiedlono z Koszalina ostatecznie do końca 1947 r.
W 1945 r. władze dwa razy przenosiły siedzibę administracyjną pierwszego województwa szczecińskiego (Pomorze Zachodnie) między Koszalinem i Szczecinem (19 maja – 9 czerwca; 19 czerwca – 5 lipca). W 1950 r. podzielono województwo na województwo szczecińskie i województwo koszalińskie. Koszalin był w latach 1950–1975 stolicą „dużego” województwa koszalińskiego (jednego z 17) oraz w latach 1975–1998 siedzibą władz „małego” województwa koszalińskiego (jednego z 49). W latach 1946–1954 siedziba wiejskiej gminy Koszalin.
4 lutego 1954 r. do Koszalina przyłączono obręb Rokosowo. 31 grudnia 1959 r. do Koszalina przyłączono tereny zakładu remontowo-montażowego z Chełmoniewa o powierzchni 3,31 ha.
W wyniku reformy administracyjnej z 1998 Koszalin znalazł się w województwie zachodniopomorskim, mimo że część mieszkańców – głównie z Koszalina – opowiadała się za utworzeniem województwa środkowopomorskiego (pokrywającego się w części z dawnym woj. koszalińskim, istniejącym w latach 1950–1975).
1 stycznia 2010 roku zmianie uległy granice miasta, przyłączono tereny o powierzchni 15,01 km², w kierunku północnym, wraz z dawnymi wsiami Jamno i Łabusz.
Dojazd[edytuj]
Samolotem[edytuj]
Najbliższym lotniskiem jest Port lotniczy Szczecin-Goleniów.
Pociągiem[edytuj]
W Koszalinie znajduje się stacja kolejowa, na linii kolejowej Szczecin – Gdańsk i Koszalin – Kołobrzeg. Posiada połączenia kolejowe ze Szczecinem, Gdańskiem, Warszawą, Poznaniem, Wrocławiem, Olsztynem i Krakowem.
Samochodem[edytuj]
W Koszalinie krzyżują się drogi krajowe nr 6 Szczecin – Gdańsk i nr 11 Kołobrzeg – Poznań – Bytom.
Autobusem[edytuj]
Transport zbiorowy w regionie obsługuje PKS Koszalin.
Komunikacja[edytuj]
Koszalin posiada autobusową komunikację miejską.
Warto zobaczyć[edytuj]
- Katedra pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny - budynek z drugiej połowy XIV wieku
- Mury obronne
- Kaplica św. Gertrudy
- Koszalińska Kolej Wąskotorowa
- Pałac Ślubów
- Budynek Poczty
- Ratusz
- Góra Chełmska - miejsce kultu chrześcijańskiego i ważne miejsce na szlaku pielgrzymek. Na szczycie wzniesienia Krzyżanka (najwyższego w okolicy) znajduje się wieża widokowa zbudowana w 1888 roku skąd rozpościera się panorama na cała okolicę.
- Muzeum w Koszalinie bilet wstępu 10 zł.
- Park Wodny
- Filharmonia Koszalińska im. Stanisława Moniuszki
Najbliższe okolice[edytuj]
Praca[edytuj]
Nauka[edytuj]
W Koszalinie swoją siedzibę ma Politechnika Koszalińska.
Zakupy[edytuj]
Centra handlowe:
- Atrium Koszalin
- Galeria Emka
Galerie:
- Galeria Kosmos
- Saturn
- Galeria Merkury
Gastronomia[edytuj]
W każdym centrum handlowym znajdują się restauracje franczyzowe typu fast food, poza tym znajduje się tutaj sporo restauracji na terenie całego miasta. Restauracje:
- Gospoda Jamneńska - potrawy w stylu staropolskim, na gości do posiłku zawsze czeka stół ze smalcem i ogórkami. Latem uruchamiany jest ogródek zwiększający powierzchnię gospody prawie dwukrotnie. Gospoda udekorowana jest rękodziełem i obrazami które można zakupić. Lokal znajduje się tuż obok muzeum.
- Restauracja Studnia - makarony, oryginalne zupy i potrawy oraz ciekawy wystrój to wizytówki tego miejsca.
- Bistro Loft 7 - restauracja z industrialnym wystrojem i oryginalną kuchnią.
- Mini Browar Koszalin - restauracja znajduje się w piwnicach Browaru Brok, miejsce klimatyczne. Dodatkową atrakcją jest możliwość wypicia piwa ważonego na miejscu.
Imprezy[edytuj]
- Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych Młodzi i Film - impreza z prawie 20-sto letnim stażem której motywem przewodnim są debiutanckie filmy nowych twórców, festiwal przedstawia filmy krótko- i długometrażowa jak również wiele imprez towarzyszących.
- Międzynarodowy Festiwal Organowy - ponad dwu miesięczny cykl koncertów organowych które odbywają się na terenie całego byłego województwa koszalińskiego (m. in. Szczecinek, Bobolice, Sarbinowo, Darłowo, Dźwirzyno, Białogard).
Noclegi[edytuj]
- Hotel Sport** – hotel dwugwiazdkowy
- Hotel Gromada
- Club 2 CV - hotel blisko centrum położony w parku miejskim
Kontakt[edytuj]
Bezpieczeństwo[edytuj]
Informacje turystyczne[edytuj]
KoszalinCity.pl - jeden z najpopularniejszych portali lokalnych na którego łamach znajduje się dział "Atrakcje w Koszalinie" oraz Turystyka. To właśnie tam można znaleźć wiele ciekawych artykułów na temat atrakcji zlokalizowanych na terenie miasta i najbliższych okolic.
Wyjazd[edytuj]
Autokary i busy[edytuj]
W Koszalinie działa kilka firm oferujących transport busem i autobusem:
- Sindbad - największy w Polsce przewoźnik autokarowy;
- XpressLane - www.xpresslane.pl - przewozy osób z Koszalina do Holandii i Belgii. Przewozy w systemie door-to-door.