Przejdź do zawartości

Korea Północna

Z Wikipodróży
Korea Północna

Korea Północna
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica Pjongjang
Ustrój polityczny totalitarny
Waluta won północnokoreański
Powierzchnia 120 540
Język koreański
Religia ateizm
Numer kierunkowy +850
Domena internetowa .kp

Korea Północna – państwo totalitarne i komunistyczne powstałe w północnej części Półwyspu Koreańskiego po II wojnie światowej na terenach zajętych przez Armię Czerwoną. Graniczy z Rosją na północnym wschodzie, Chinami na północy, Republiką Korei (Koreą Południową) od południa. W Chinach oraz w samej Korei Północnej kraj zwany jest Pukchosŏn („Północny Chosŏn”; 북조선; 北朝鮮). Bukhan („Północny Han”; 북한; 北韓) to nazwa popularna wśród mieszkańców Korei Południowej.

Charakterystyka

[edytuj]

Geografia

[edytuj]

Korea Północna zajmuje północną część Półwyspu Koreańskiego o powierzchni 120 540 km². Od zachodniej strony jej granicę wyznacza Morze Zachodniokoreańskie (znane lepiej jako Morze Żółte) i Zatoka Zachodniokoreańska, od wschodu – Morze Wschodniokoreańskie (Morze Japońskie). Rzeki Amnok (inaczej Yalu; najdłuższa rzeka Korei, długość 790 km) oraz Tumen (dł. 521 km) wytyczają granicę KRLD z Chinami. Najwyższy punkt Korei Północnej stanowi góra Pektu (2744 m n.p.m.). Na północno-wschodnim krańcu państwa przebiega granica z Rosją. Strefę buforową między obiema Koreami stanowi Koreańska Strefa Zdemilitaryzowana (dł. 238 km).

Największym miastem Korei Północnej i stolicą tego państwa jest Pjongjang (3 255 388 mieszkańców, 2008). Inne duże miasta to Kaesŏng (308 tys., 2008) tuż przy granicy z Koreą Południową, Sinŭiju (285 tys., 2009) w północno-zachodniej części kraju, przy granicy z Chinami, Wŏnsan (329 tys., 2005) i Hamhŭng (581 tys., 2008) na wschodzie oraz Ch’ŏngjin (329 tys., 2008) na północnym wschodzie.

Topografia

[edytuj]

Europejscy odkrywcy, którzy docierali niegdyś na Półwysep Koreański, określali ukształtowanie geograficzne terytorium Korei jako „morze z huraganami”. Aż 80% terenu Korei stanowią góry i wyżyny przedzielone głębokimi i wąskimi dolinami. Wszystkie szczyty Półwyspu Koreańskiego, osiągające 2000 m n.p.m., znajdują się na terytorium Korei Północnej. Nadmorskie równiny są szerokie na zachodzie i nieciągłe nad wschodnim wybrzeżem. Zdecydowana większość ludności KRLD żyje właśnie na równinach i nielicznych terenach nizinnych.

Jezioro Ch'ŏnji (Rajskie jezioro) w kraterze wulkanicznej góry Pektu, najwyższego szczytu Półwyspu Koreańskiego i Mandżurii. Najwyższy punkt Korei Północnej stanowi góra Pektu (2744 m n.p.m.). Jest to szczyt pochodzenia wulkanicznego, położony przy granicy z Chinami. Składa się z płaskowyżów położonych na wysokości od 1400 do 2000 m n.p.m. Pasmo gór dzielące północno-wschodnie prowincje Hamgyŏng Północny i Południowy również obfituje w szczyty o podobnej wysokości, z których najwyższy jest wierzchołek Gwanmo-bong (1756 m n.p.m.). Inne duże pasma górskie Korei Północnej to łańcuch Rangrim w północno-środkowej części KRLD (najwyższy szczyt: Wagal-bong, 2260 m n.p.m.) i góry Kangnam wzdłuż granicy chińsko-koreańskiej. Góry Kŭmgang, znane lepiej jako Góry Diamentowe w paśmie gór Taebaek, są znane z przepięknych krajobrazów, które podziwiać mogą nielicznie przybywający do KRLD turyści. W przeciwieństwie do sąsiadów (zwłaszcza z Japonii i północnych Chin), Koreańczykom nie zagrażają trzęsienia ziemi, które Półwysep Koreański nawiedzają rzadko.

Klimat

[edytuj]

W Korei Północnej panuje klimat kontynentalny z czterema wyraźnymi porami roku. Terytorium Korei posiada oznaczenie Dwa w klimatologicznej klasyfikacji Köppena. Zimy są bardzo mroźne i uciążliwe, szczególnie w rejonach górskich i wyżynnych, które stanowią 80% powierzchni kraju. W całym kraju typowe są silne mrozy, pomimo utrzymującej się ładnej, słonecznej na ogół pogody. Wieją tam często silne, północne i północno-zachodnie wiatry znad Syberii. Wywołują one burze śnieżne, które występują na zmianę z ładną pogodą. Śnieg pada średnio przez 37 zimowych dni. Lata są krótkie, lecz gorące i wilgotne. Trwa krótki sezon deszczowy, po koreańsku zwany changma. Ulewne deszcze związane są z monsunami, wiejącymi z południa i południowego wschodu. Monsuny przynoszą wilgotne powietrze znad Pacyfiku. 7 sierpnia 2007 roku najgorsze w skutkach od 40 lat powodzie zmusiły rząd Korei Północnej do zwrócenia się do społeczności międzynarodowej o pomoc humanitarną. Organizacje pozarządowe, takie jak Czerwony Krzyż, wezwały do pilnego zbierania funduszy dla Korei Północnej, gdyż obawiały się katastrofy humanitarnej w tym kraju. Wiosna i jesień w Korei to pory przejściowe. Aura i temperatury są wówczas stosunkowo najprzyjemniejsze. Wiosną występują często susze na zmianę z gwałtownymi powodziami. Co roku, późnym latem i wczesną jesienią Półwysep Koreański nawiedzają także tajfuny.

Historia

[edytuj]

Wizy

[edytuj]

Wizy turystyczne do Korei Północnej wydawane są wyłącznie grupom zorganizowanym.

Polityka

[edytuj]

Totalitarną władzę w państwie sprawuje oparta na idei dżucze monopartia, Partia Pracy Korei. Krajem rządzi Kim Dzong Un, zwany Szanownym Przywódcą. 167 Korea Północna 1,08 Reżim autorytarny Demokracja ludowa, songun

Gospodarka

[edytuj]

Korea Północna zalicza się do krajów słabo rozwiniętych.

Dojazd

[edytuj]

Samochodem

[edytuj]


Brak możliwości.

Samolotem

[edytuj]

Największym portem lotniczym Korei Północnej jest międzynarodowy port lotniczy w Pjongjangu.

Pociągiem

[edytuj]
Dworzec główny w Pjongjangu

Do Pjongjangu można dostać się głównym szlakiem z Pekinu prowadzącym przez nadgraniczne Dandong po stronie chińskiej i po przekroczeniu rzeki Yalu (Jalu) Sinŭiju po stronie północnokoreańskiej. Pociąg kursuje cztery razy w tygodniu, a bilety powinniśmy zarezerwować kilka dni wcześniej. Możemy to zrobić samodzielnie lub za pośrednictwem agencji, bądź biura podróży, co jest bardziej kosztowne, ale bezpieczniejsze i pewniejsze.

Istnieje także drugi szlak prowadzący przez granicę z Rosją bardziej interesujący, ale także bardziej ryzykowny. Pociąg relacji Moskwa – Pjongjang kursuje dwa razy w miesiącu przez tzw. szlak Tumangan. Ta trasa jednak nie jest polecana turystom ze względu na trudności związane z odprawą celną i dużym ryzykiem niepowodzenia. Przejście graniczne Hasan/Tumangan jest przeznaczone głównie dla Koreańczyków wracających zazwyczaj z pracy w Rosji, dlatego widok turystów w wagonie północnokoreańskim może zaskoczyć strażników. Jeżeli na tej trasie pojawiają się turyści, są to zazwyczaj grupy rosyjskie, które jednak przemieszczają się w celach handlowych do nieodległej strefy ekonomicznej. Przekroczenie tej granicy może być niebanalnym pomysłem dla osób nielubiących trzymania się sztywnego planu podróży lub utartych szlaków.

Autobusem

[edytuj]

Autobusy są głównym środkiem transportu w kraju, jeżeli chodzi o pokonywanie długich odległości. W miastach jest to najpopularniejszy środek transportu po rowerach, tramwajach i trolejbusach. Ceny przejazdów autobusami nie są wysokie, za to jazda może być mało komfortowa. Co ciekawe większość pojazdów tego środka komunikacji pochodzi z zagranicy.

Statkiem

[edytuj]

Transport wodny wzdłuż głównych rzek odgrywa dużą rolę dla przewozu ludzi i towarów. Śródlądowe szlaki handlowe i pasażerskie liczą łącznie 2253 kilometrów długości. Z wyjątkiem granicznych rzek Amnok (Yalu) i Tumen, pływają po nich głównie niewielkie łodzie.

Nie zaleca się jednak przypływać do Korei statkiem, ani korzystać z tego środka transportu w kraju.

Regiony

[edytuj]

Od 2005 roku w Korei Północnej są dwa miasta bezpośrednio administrowane przez rząd (kor. Chikhalsi; 직할시; 直轄市), trzy regiony specjalne oraz dziewięć prowincji. Miastami „specjalnymi” są Pjongjang i Rasŏn. Regionami specjalnymi KRLD są: Obszar Przemysłowy Kaesŏng, Turystyczny Region Kŭmgangsan i Specjalny Region Administracyjny Sinŭiju.

Miasta administrowane przez rząd

[edytuj]
  • Miasto administrowane przez rząd Pjongjang (kor. P'yŏngyang Chikhalsi; 평양 직할시; hancha: 平壤直轄市) - Miasto jest sklasyfikowane jako administrowane przez rząd (Chikhalsi), a nie jest miastem specjalnym jak Seul w Republice Korei Południowej.
  • Miasto administrowane przez rząd Rasŏn (Rajin-Sŏnbong) (kor. Rasŏn (Rajin-Sŏnbong) Chikhalsi; 라선 (라진-선봉) 직할시; hancha: 羅先 (羅津-先鋒) 直轄市)

Regiony specjalne

[edytuj]
  • Obszar Przemysłowy Kaesŏng (Kaesŏng Kongŏp Chigu; 개성 공업 지구; 開城工業地區)
  • Region Turystyczny Kŭmgangsan (Kŭmgangsan Kwan'gwang Chigu; 금강산 관광 지구; 金剛山觀光地區)
  • Specjalny Region Administracyjny Sinŭiju (Sinŭiju T'ŭkbyŏl Haengjeonggu; 신의주 특별 행정구; 新義州特別行政區)

Prowincje

[edytuj]
  • Chagang (Chagang-do; 자강도; 慈江道)
  • Hamgyŏng Północny (Hamgyŏng-pukto; 함경 북도; 咸鏡北道)
  • Hamgyŏng Południowy (Hamgyŏng-namdo; 함경 남도; 咸鏡南道)
  • Hwanghae Północne (Hwanghae-pukto; 황해 북도; 黃海北道)
  • Hwanghae Południowe (Hwanghae-namdo; 황해 남도; 黃海南道)
  • Kangwŏn (Kangwŏndo; 강원도; 江原道)
  • P’yŏngan Północny (P'yŏngan-pukto; 평안 북도; 平安北道)
  • P’yŏngan Południowy (P'yŏngan-namdo; 평안 남도; 平安南道)
  • Ryanggang (Ryanggang-do; 량강도; 兩江道 - zapisywane także jako „Yanggang”)

Miasta

[edytuj]

Według danych oficjalnych pochodzących z 2008 roku KRLD posiadało ponad 25 miast o ludności przekraczającej 80 tys. mieszkańców. Stolica kraju Pjongjang jako jedyne miasto liczyło ponad 1 milion mieszkańców; 2 miasta z ludnością 500÷1000 tys.; 20 miast z ludnością 100÷500 tys. oraz reszta miast poniżej 100 tys. mieszkańców.

Ciekawe miejsca

[edytuj]

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO

[edytuj]
  • Groby władców państwa Koguryŏ (wspólnie z Chinami)
  • Historyczne pomniki i miejsca w Kaesŏng

Transport

[edytuj]

Język

[edytuj]

Językiem urzędowym w Korei Północnej jest koreański. Przewodnicy turystyczni, niewielka część urzędników i ważne postacie polityczne w kraju znają język angielski lub inne języki obce.

Zakupy

[edytuj]

Za zakupy w Korei Północnej turyści muszą płacić w walutach obcych (np. dolarach, euro bądź w chińskich juanach). Turystom nie wolno posiadać lokalnej waluty Korei Północnej.

Gastronomia

[edytuj]

Noclegi

[edytuj]

Przebywając w Korei nie należy poszukiwać samemu miejsc noclegowych. Koreańczycy specjalnie dla dobrej opinii zagranicznej nie pozwalają korzystać z pomysłów turystów i podsuwają dobre oraz wygodne miejsca dla turystów.

Bezpieczeństwo

[edytuj]

Wskaźnik przestępczości praktycznie i oficjalnie nie istnieje ze względu na dużą rygorystykę ustroju Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Turysta może czuć się całkowicie bezpiecznie pod warunkiem, że nie narusza zasad i dostosuje się do panującego ustroju. Ważne jest, aby pomimo własnego światopoglądu nie wykazywać krytyki wobec Ideologii Dżucze i Umiłowanego Wodza Kim Dzong Ila oraz jego zmarłego ojca Wielkiego Przywódcy Kim Ir Sena, którzy są otoczeni powszechną czcią i szacunkiem. Krytyka ta może się skończyć w najlepszym przypadku upomnieniem lub wydaleniem z kraju, a w najgorszym zesłaniem do więzienia lub do obozu pracy. Dla obywateli polskich pomocny może być adres polskiej ambasady w Pjongjangu. .

Zdrowie

[edytuj]

Kontakt

[edytuj]

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

[edytuj]

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Korei Północnej

[edytuj]

Ambasada RP w KRLD

Adres: Taedonggang - Munsudong, Pyongyang, DPR of Korea

Telefon dyżurny: +85 02 381 73 33

Fax: +85 02 381 76 34

Strona www: https://pjongjang.msz.gov.pl/pl/

E-mail: pjongjang.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce

[edytuj]

Ambasada Korei Północnej w Warszawie

ul. Bobrowiecka 1A

00-728 Warszawa

Telefon: 22 840 58 13

Faks: 22 840 57 10

Strona www: http://www.krld.pl

E-mail: korembpl@yahoo.com



Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Korea Północna opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0