Iwonicz-Zdrój
Iwonicz-Zdrój | |
Herb | |
Informacje | |
Państwo | Polska |
Region | Województwo podkarpackie |
Powierzchnia | 5,89 km² |
Ludność | 1890 |
Nr kierunkowy | +48 13 |
Kod pocztowy | 38-440 |
Strona internetowa |
Iwonicz-Zdrój – miasto w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Iwonicz-Zdrój.
Charakterystyka
[edytuj]Położenie geograficzne:49°34′24″N 21°47′37″E
W latach 1975-1998 miasto należało administracyjnie do ówczesnego województwa krośnieńskiego. Miasto (prawa miejskie otrzymało w 1973 r.) położone w Beskidzie Niskim, w dolinie Iwonickiego Potoku, na wysokości 410 m n.p.m.
Miasto jest otoczone wzniesieniami:
- od strony zachodniej Ispak (483 m n.p.m.), Winiarska (528 m n.p.m.), Przedziwna (553 m n.p.m.), Żabia (555 m n.p.m.)
- od strony wschodniej: Piekliska (447 m n.p.m.), Borowinowa (482 m n.p.m.), Glorieta (550 m n.p.m.), Wólecka (Uhliska) (611 m n.p.m.) w grzbiecie Przymiarek (Beskid Niski)
Iwonicz-Zdrój to jedno z najstarszych w Polsce uzdrowisk. Z 1413 r. pochodzi wzmianka o istnieniu w miejscowości wód mineralnych. W 1464 r. zbudowano we wsi modrzewiowy kościół parafialny. W czasach renesansu, gdy rozwijały się nauki przyrodnicze, wzrosło zainteresowanie leczniczymi właściwościami wód mineralnych i uzdrowiskiem. W 1515 r. miejscowość ta należała do dóbr Tyrawa, nadanych później Tarłom. Iwonicz jako uzdrowisko wzmiankowane jest w 1578 w książce Cieplice napisanej przez Wojciecha Oczkę, nadwornego lekarza Stefana Batorego.
Władysław Bełza związany był z uzdrowiskiem w Iwoniczu-Zdroju, gdzie organizował w latach 1874-1890 życie kulturalne i towarzyskie, tu wygłaszał odczyty i urządzał wieczory poetyckie m.in. swoich wierszy. Dla regionu krośnieńskiego zasłużył się napisaniem pierwszego przewodnika krajoznawczo-turystycznego pt. Iwonicz i jego okolice wydanego w 1885 r. nakładem Zarządu Zdrojowego. W Iwoniczu-Zdroju na Kawalcach znajduje się jego pomnik ufundowany przez kuracjuszy i mieszkańców.
Na terenie miasta znajdują się liczne źródła lecznicze, dostępne w pijalni wód (Plac Karola i Józefa 2, czynna codziennie w godz 8:00 do 17:30 z przerwą 12:45-13:30), a także odwierty solanek jodobromowych i siarczkowych.
Iwonicz-Zdrój jest dużym ośrodkiem lecznictwa uzdrowiskowego i sanatoryjnego. Leczy się tu choroby narządów ruchu, układu trawiennego, reumatologiczne, dróg oddechowych, kobiece, układu nerwowego, skóry, osteoporozę i otyłość.
Dojazd
[edytuj]Samolotem
[edytuj]Lotnisko w Rzeszowie
Koleją
[edytuj]Samochodem
[edytuj]Droga krajowa nr 28 doprowadzi nas do wsi Iwonicz, skąd w odległości 5 km znajduje się uzdrowisko Iwonicz-Zdrój.
Autobusem
[edytuj]Miasto ma dobre połączenia autobusowe z Krosna (14 km), Jasła (43 km), Sanoka (38 km).
Statkiem
[edytuj]Komunikacja
[edytuj]Warto zobaczyć
[edytuj]- Modrzewiowy kościół pw. Wszystkich Świętych
- Budynek „Bazar” z 1870 r. powstał jako luksusowy hotel, dziś jest budynkiem mieszkalnym, zamieszkałym głównie przez pracowników uzdrowiska
- Willa (hotel) „Biały Orzeł” i inne obiekty uzdrowiskowe
Praca
[edytuj]Nauka
[edytuj]Zakupy
[edytuj]Gastronomia
[edytuj]Festiwale, imprezy
[edytuj]Nocleg
[edytuj]Kontakt
[edytuj]Bezpieczeństwo
[edytuj]Informacje turystyczne
[edytuj]Informacja Plac Dietla 2, tel. 609 111 216 Obiekty przyrodnicze:
- Źródło „Bełkotka” (aleja Wincentego Pola)
- Jodły pospolite (5 szt. okolice Bełkotki)
- Dąb szypułkowy (Plac Wojciecha Oczki)
- Miłorząb japoński (aleja Wincentego Pola).
Popularny jest szlak spacerowy:
- Na Żabią Górę (2,5 km, szlak czerwono-biały), prowadzi przez las zboczami Góry Przedziwnej do punktu widokowego skąd widać panoramę okolicy i Beskidu Niskiego.
Gdzie dalej
[edytuj]- Do Bałucianki (5 km od Iwonicza-Zdroju, szlak W. Załuskiego, żółto-biały). Szlak prowadzi nas przez góry nad Iwoniczem-Zdrojem na górę Przymiarki, skąd schodzimy zboczami do wsi Bałucianka.
- Do Kościółka w Klimkówce (4,5 km od Iwonicza-Zdroju, szlak pomarańczowo-biały). Dojdziemy do drewnianego kościółka pw. Znalezienia Świętego Krzyża w Klimkówce.
- Do warzelni soli (4 km od Iwonicza-Zdroju, szlakiem zielono-białym). Dojdziemy do wioski Lubatówka, gdzie od lat 70. XX wieku odparowuje się solanki, by uzyskać słynną sól iwonicką. Stosuje się ją w domowych okładach oraz sanatoryjnych zabiegach, a dzięki zapachowi jest chętnie wykorzystywana w kąpielach.
Wyjazd
[edytuj]http://www.iwonicz-turystyka.pl
|
Ten artykuł ma już minimum informacji, które czynią go użytecznym. Jednak jeszcze wiele brakuje, aby stał się przewodnikiem. Możesz pomóc uzupełniając luki i rozbudowując już rozpoczęte sekcje. |