Ścinawa
Ścinawa – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim. Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Ścinawa. Leży na Dolnym Śląsku.
Charakterystyka
[edytuj]Położenie geograficzne: 51°20′12″N 16°38′40″E
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa wrocławskiego.
To miasto o odległym rodowodzie, znane od 1202 r.
Dojazd
[edytuj]Samolotem
[edytuj]Pociągiem
[edytuj]Samochodem
[edytuj]Autobusem
[edytuj]Statkiem
[edytuj]Komunikacja
[edytuj]Warto zobaczyć
[edytuj]- Układ urbanistyczny starego miasta, z 1215 r.
- Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża - to najcenniejszy zabytek Ścinawy. Pierwsza informacja o tym kościele pochodzi z 1209 r. Poważnie przebudowany został w XV w. Kościół jest murowany z cegły gotyckiej, trzynawowy, typu halowego, z wydłużonym prexbiterium. Do wykonania dekoracji użyto piaskowca. W zachodniej części budowli dominuje potężna, czworoboczna wieża, która w górnej części przechodzi w ośmiobok. Góra nakryta ośmiobocznym hełmem zakończonym figurą krzyża. Wewnątrz zachowały się dwa nagrobki kobiet pochodzące z 1595 i 1605 roku. Nagrobki te posiadają bogate zdobienia.
- Ruiny zamku
- Mury miejskie, których fragmenty pochodzą z XIV w.-XV w. Dawniej posiadały one dwie bramy: Bramę Odrzańską i Bramę Głogowską. W XV w. bramy te zostały powiększone o dwie furty: Starą i Łazienną. Mury zbudowane z cegły typu gotyckiego zachowały się w niewielkim fragmencie w zachodniej części miasta gdyż od XIX w. były sukcesywnie rozbierane i przeznaczane na materiał budowlany. W niektórych miejscach są widoczne ślady dawnej fosy
- Wieża ratusza, z XV w. Ścinawski ratusz został znacznie przebudowany w XIX w. W czasie II wojny światowej został poważnie zniszczony i do naszych czasów zachowała się tylko monumentalna, czworoboczna wieża, która w górnych partiach przechodzi w ośmioboczną. Wieża nakryta jest stożkowatym hełmem. Do wieży ratuszowej dobudowany jest nowy budynek, w którym mieści się obecnie Urząd Miasta i Gminy Ścinawa
- Zespół dworca i stacji kolejowej z lat 1874-1900 – z drugiej połowy XIX w. wraz z całym zespołem urządzeń i budynków m.in. wieża ciśnień z 1874 r.
- Cmentarz żydowski z połowy XIX w., ul. Młynarska
Najbliższe okolice
[edytuj]- w odległości ok. 10 km od Wołowa - ruiny pierwszej na świecie cukrowni, przerabiającej buraki na cukier, zbudowanej w latach 1801-1802 z inspiracji i pod nadzorem Franza Karla Acharda. Tani cukier z buraków (dotychczas znano cukier trzcinowy) szybko sprawił, że cukier przestał być zamorskim towarem luksusowym i stał się dostępny dla każdego. Budynek cukrowni spłonął w 1945 r., a w 1964 r. został zabezpieczony jako trwała ruina. Na ścianie znajduje się tablica ku czci Acharda i jego dzieła.
Obok wsi ślady grodziska z XII w.
- Na płn.-zach. od Ścinawy znajduje się Park Krajobrazowy Doliny Jezierzycy (7953 ha), do której wpływa rzeczka Juszka. W obrębie PK Doliny Jezierzycy znajduje się ścisły rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy (576 ha).
Praca
[edytuj]Nauka
[edytuj]Zakupy
[edytuj]Gastronomia
[edytuj]Festiwale, imprezy
[edytuj]Nocleg
[edytuj]Kontakt
[edytuj]Bezpieczeństwo
[edytuj]Informacje turystyczne
[edytuj]Wyjazd
[edytuj]Zobacz też
[edytuj]
|
To jest zarys artykułu. Na razie zawiera schemat artykułu i niewiele więcej. Możesz pomóc, uzupełniając artykuł choćby o podstawowe informacje, doprowadzając go do statusu użytecznego. |