Konary (powiat wołowski)

Konary – wieś w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko. Leży na Dolnym Śląsku, w odległości ok. 5 km na wschód od Ścinawy.

Plan gminy Wińsko

Konary Ruiny cukrowni

Charakterystyka

Położenie geograficzne: 51°24′44″N 16°33′28″E

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa wrocławskiego. To wieś o odległym rodowodzie, znana od 1202 r., wymieniona w staropolskiej, zlatynizowanej formie Uconar w łacińskim dokumencie wydanym w 1202 r. we Wrocławiu przez kancelarię biskupa wrocławskiego Cypriana.

Dojazd

Samochodem

Dojazd drogą powiatową 334

Warto zobaczyć

• Ruiny pierwszej na świecie cukrowni, przerabiającej buraki na cukier, zbudowanej w latach 1801-1802 z inspiracji i pod nadzorem Franza Karla Acharda. Tani cukier z buraków (dotychczas znano cukier trzcinowy) szybko sprawił, że cukier przestał być zamorskim towarem luksusowym i stał się dostępny dla każdego. Budynek cukrowni spłonął w 1945 r., a w 1964 r. został zabezpieczony jako trwała ruina. Na ścianie znajduje się tablica ku czci Acharda i jego dzieła.

Obok wsi ślady grodziska z XII w.

• Na płn.-zach. od Konar znajduje się Park Krajobrazowy Doliny Jezierzycy (7953 ha), do której wpływa rzeczka Juszka. W obrębie PK Doliny Jezierzycy znajduje się ścisły rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy (576 ha).

Najbliższe okolice

Ścinawa

• Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża - to najcenniejszy zabytek Ścinawy. Pierwsza informacja o tym kościele pochodzi z 1209 r. Poważnie przebudowany został w XV w. Kościół jest murowany z cegły gotyckiej, trzynawowy, typu halowego, z wydłużonym prezbiterium. Do wykonania dekoracji użyto piaskowca. W zachodniej części budowli dominuje potężna, czworoboczna wieża, w górnej części przechodzi ona w ośmiobok. Góra nakryta ośmiobocznym hełmem zakończonym figurą krzyża. Wewnątrz zachowały się dwa nagrobki kobiet pochodzące z 1595 i 1605 roku. Nagrobki te posiadają bogate zdobienia.
• Ruiny zamku
• Mury miejskie, których fragmenty pochodzą z XIV-XV w. Dawniej posiadały one dwie bramy: Bramę Odrzańską i Bramę Głogowską. W XV w. bramy te zostały powiększone o dwie furty: Starą i Łazienną. Mury zbudowane z cegły typu gotyckiego zachowały się w niewielkim fragmencie w zachodniej części miasta gdyż  od XIX w. były sukcesywnie rozbierane i przeznaczane na materiał budowlany. W niektórych miejscach są widoczne ślady dawnej fosy
• Wieża ratusza, z XV w. Ścinawski ratusz został znacznie przebudowany w XIX w. W czasie II wojny światowej został poważnie zniszczony i do naszych czasów zachowała się tylko monumentalna, czworoboczna wieża, która w górnych partiach przechodzi w ośmioboczną. Wieża nakryta jest stożkowatym hełmem. Do wieży ratuszowej dobudowany jest nowy budynek, w którym mieści się obecnie Urząd Miasta i Gminy Ścinawa
• Zespół dworca i stacji kolejowej, z lat 1874-1900 – czyli z drugiej połowy XIX w. wraz z całym zespołem urządzeń i budynków m.in. wieża ciśnień z 1874 r.
• Cmentarz żydowski z połowy XIX w., ul. Młynarska

Zobacz też