Vadu Crișului

	Vadu Crișului; Vadu Crișului/Rév
	Informacje
Państwo	Rumunia
Region	Bihor
Ludność	3784
Kod pocztowy	417615
	Strona internetowa

Vadu Crișului

Vadu Crișului znajduje się w okręgu Bihor. Węgierska nazwa miejscowości brzmi Rév.

Informacje

Historia

Geografia

Klimat

Kiedy jechać

Przygotowania

Dojazd

Samolotem

Pociągiem

W Vadu Crișului znajduje się stacja kolejowa. Pociągiem można dojechać z Oradei.

Samochodem

Jadąc z Oradei należy kierować się na Cluj-Napoca [Kluż-Napoka], a w miejscowości Topa de Criș zjechać w prawo.

Autobusem

Statkiem

Dzielnice

Transport

Warto zobaczyć

Okolica obfituje w jaskinie. W szczególności znajduje się tutaj jedna z największych dziur w Rumunii. Peștera Vadu Crișului ma kilometr długości, z czego udostępnionych do zwiedzania jest połowa.

Imprezy

Aktywny wypoczynek

W Vadu Crișului znajduje się atrakcyjny region wspinaczkowy.

Biwakowanie

Aby trafić do pola biwakowego, trzeba posuwać się wzdłuż rzeki oraz torów. Dobrym punktem orientacyjnym jest pensjonat Roua Munților, gdzie można zostawić samochód (najlepiej po skonsultowaniu się z właścicielami). Od pensjonatu już tylko kilka minut dzieli nas od skał oraz miejsca, gdzie można rozstawić namiot. Należy iść do końca drogi wzdłuż torów a potem odważnie samymi torami, uskakując w razie konieczności przed nadjeżdżającymi pociągami. Gdy rzeka oddali się nieco od torów czas wypatrywać ścieżki na prawo. Wiedzie ona na niewielką, ale przytulną polankę, gdzie wspinacze zwyczajowo biwakują. Dojście do skał wiedzie wzdłuż torów. Jako że teren jest gęsto zalesiony, należy wypatrywać ścieżek od torów odchodzących. Część regionu znajduje się po drugiej stronie rzeki, którą można osiągnąć poprzez most oddalony o 10 minut od obozowiska.

Krótka historia regionu

Początki wspinaczkowej eksploracji Vadu Crișului sięgają lat 50., gdy zorganizowano tu pierwszy zjazd alpinistyczny w Rumunii. W latach 80. poprowadzono najtrudniejsze drogie w regionie, wiodące imponującymi przewieszkami. W latach 90. rozpoczęto wyposażanie dróg w stałe punkty przy pomocy wiertarki.

Rodzaj wspinania

Skały zbudowane z wapieni oferują tury wielowyciągowe zachowujące jednak charakter skałkowy ze względu na pełne wyposażenie w punkty asekuracyjne oraz stanowiska zjazdowe. Znajdziemy tu drogi urozmaicone pod względem długości (od 4m do 120 m), trudności (od IV do VIII+), formacji skalnych i roślinności je porastającej. Bo na kontakt bezpośredni z przyrodą należy się przygotować. Darcie po konarach to jeden z klasycznych sposobów kończenia trasy, czasem owocuje niewielkimi lawinkami spod luźno wrośniętych korzeni. W związku z tym i z ogólną kruszyzną kaski obowiązkowe. Tutejszy wapień jest mało chodzony, przez co dostarcza możliwości wspinaczki na tarcie. Mnóstwo tu przedziwnych drobnych odstrzelonych formacji typu klamka, które o dziwo nie urywają się.

Drogi należą raczej do trudnych. Na ogólną liczbę 36 dróg (wg przewodnika opracowanego przez klub C.A.S.S.I.O. Montana Oradea, ale na żywo gołym okiem widać, że jest ich znacznie więcej) połowa przekracza VI+, które jest wyraźnie mocniejsze niż wyceny znane z dolinek krakowskich i częstochowskich. Niektóre „piątki” mogą ostro dać w kość.

Kłopoty może również zrazu sprawiać sposób określania trudności dróg. Stosowane są bowiem dwie skale jednocześnie. Skala rumuńska, oparta na skali rosyjskiej, w przypadku dróg łatwiejszych, oraz międzynarodowa skala UIAA dla tras bardziej wymagających. W praktyce jest to bardzo użyteczne, gdyż skala rosyjska daje pojęcie o trudności całej drogi, podczas gdy wycena UIAA odnosi się do cruxu. Sporym ułatwieniem jest praktyka podpisywania dróg, niekiedy przy kolorowych farb.

Topo ze strony klubu alpinistycznego Cassio Montana Oradea