Przejdź do zawartości

Rozewie

Z Wikipodróży
Rozewie

Rozewie
Rozewie. Latarnia morska. Autor zdjęcia Tournasol7
Informacje
Państwo Polska
Region Województwo pomorskie
Strona internetowa
Przylądek Rozewie widziany z plaży w Chłapowie. Autor zdjęcia Vindicator
Latarnia morska na Rozewiu. Autor zdjęcia Adam Balcerzak
Rozewie. Pomnik Stefana Żeromskiego. Autor zdjęcia Pan Koracz
Górna część latarni morskiej Rozewie. Autor zdjęcia Tomasz Lerczak

Rozewie – przylądek w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Władysławowo, nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Kaszubskim.

Na przylądku znajduje się Latarnia Morska Rozewie. Miejsce to uważane było za najdalej wysunięty na północ obszar Polski, jednak w rzeczywistości ten punkt linii brzegowej znajduje się na terenie pobliskiej wsi Jastrzębia Góra (Gwiazda Północy).

Do 1920 r. nazwa Rozewie odnosiła się wyłącznie do przylądka i starej latarni morskiej. Wieś Rozewie (oprócz zabudowań latarni) powstała po 1920 r.

Współrzędne geograficzne: 54°49′50″N 18°20′18″E

Latarnia Rozewie (najstarsza tego typu budowla na polskim wybrzeżu) znajduje się na Przylądku Rozewie, tuż przy wschodniej granicy Jastrzębiej Góry.

Rozewie objęte jest od 1959 r. krajobrazowym rezerwatem Przylądek Rozewski o powierzchni 12,15 ha. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu wybrzeża klifowego porosłego lasem mieszanym z udziałem buka oraz w celu ochrony stanowiska jarzębu szwedzkiego (Sorbus intermedia). Ochronie podlegają resztki buczyny pomorskiej (występują drzewa ponad dwustuletnie o obwodzie pnia dochodzącym do 3 m) na wysokim brzegu klifowym. Przylądek został wzmocniony betonową ochroną mającą chronić go przed zjawiskiem abrazji. Na terenie rezerwatu występuje 196 gatunków roślin naczyniowych, w tyle wielu podlegających ochronie.

Rozewie to nie tylko legendarna latarnia morska ale i sławne dęby.

Latarnia była wielokrotnie podwyższana, a obecnie jej konstrukcję stanowi murowana podstawa i metalowa wieża. Przy latarni zwiedzić można jej maszynownię, stoją tam również 2 pomniki: popiersie Stefana Żeromskiego oraz pomnik ustawiony na pamiątkę objęcia Pomorza przez Wojsko Polskie w 1920 r. Nieopodal usytuowana jest druga, nieczynna już latarnia.

Latarnia udostępniona jest do zwiedzania (ul. Leona Wzorka 1, tel. 58 674 95 42), z jej szczytu podziwiać można rozległą panoramę okolicy. Przy okazji można obejrzeć eksponaty filii Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku – m. in. modele dawnych latarń i reflektor z latarni Stilo oraz zbiór pokazujący przekrój latarni morskich od starożytności do dzisiaj.

Przed latarnią znajduje się parking, toaleta oraz punkt małej gastronomii.

Dane techniczne: wysokość latarni: 32,7 m, wysokość światła: 83,2 m n.p.m., zasięg światła: 26 Mm (mil morskich).

Godziny otwarcia:

  • maj, czerwiec, wrzesień - od 10.00 do 14.00 i od 15.00 do 18.00,
  • lipiec, sierpień - od 09.00 do 19.00.

Ceny biletów: normalny - 8 zł, ulgowy - 5 zł (dzieci powyżej 4 roku życia, uczniowie, studenci, emeryci i renciści oraz osoby niepełnosprawne wraz z opiekunem). Ze względów bezpieczeństwa latarnię mogą zwiedzać tylko dzieci powyżej 4 roku życia, przy czym dzieci w wieku 4-7 lat zwiedzać mogą jedynie pod opieką osoby dorosłej.

W odległości ok. 12 km na południe Groty Mechowskie – jaskinia we wsi Mechowo (gmina Puck, powiat pucki, województwo pomorskie) w obrębie Wysoczyzny Żarnowieckiej, wytworzona w osadach fluwioglacjalnych zlodowacenia bałtyckiego. Duża osobliwość geologiczna w skali Niżu Środkowoeuropejskiego, chroniona od 1955 r. jako pomnik przyrody nieożywionej.

Geographical Coordinates