Powiat krośnieński

Z Wikipodróży
Powiat krośnieński

Powiat krośnieński – powiat w Polsce, w województwie lubuskim, utworzony w 1999 r. w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest Krosno Odrzańskie.

Podział administracyjny[edytuj]

Podział powiatu

   gminy miejskie: Gubin
   gminy miejsko-wiejskie: Krosno Odrzańskie
   gminy wiejskie: Bobrowice, Bytnica, Dąbie, Gubin i Maszewo
   miasta: Gubin i Krosno Odrzańskie

Sąsiednie powiaty

   powiat słubicki
   powiat sulęciński
   powiat świebodziński
   powiat zielonogórski
   powiat żarski

Warto zobaczyć[edytuj]

w Krośnie Odrzańskim[edytuj]

Krosno Odrzańskie

w Gubinie[edytuj]

Zabytki Ruiny kościoła farnego Zabytki Gubina Wieża Bramy Ostrowskiej

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[13]:

   miasto w obrębie ulic: Piastowska–Nadbrzeżna–Roosevelta–3 Maja
   katedra – kościół parafialny – farny pod wezwaniem Świętej Trójcy, z połowy XV wieku, XVI wieku – jeden z największych zabytków architektury gotyku w zachodniej części Polski. Budowany od XIV do XVI wieku stanowił ozdobę obecnej ziemi lubuskiej. Pierwsza wzmianka o bazylice w formie trójnawowej, zbudowanej w stylu romańskim pochodzi z roku 1324. Po trzęsieniach ziemi w XIV zostaje rozebrany, a w jego miejscu rozpoczęto budowę gotyckiego kościoła. Prace zakończono w 1844 roku. Efektem był największy, najokazalszy kościół na Dolnych Łużycach. Podczas II wojny światowej uległ prawie całkowitemu zniszczeniu. W późniejszym okresie, mimo starań, nie udało się przywrócić obiektowi dawnej świetności obiektu. W latach 70. został zabezpieczony jako trwała ruina. Aby uratować zabytek, w 2005 powołano polską fundację „Fara Gubińska – Centrum Spotkań Polsko-Niemieckich” oraz niemiecką: „Stowarzyszenie Wspierające Odbudowę Fary”. Legendy farne[14]: 1. W miejscu, gdzie stoi dziś kościół farny, znajdował się staw. Ze stawu wyłaniał się biały jeleń. Miejscowa ludność uznała więc, że jest to miejsce święte i wybudowała świątynię. 2. W czasie oblężenia miasta przez husytów jedna z zakonnic uciekła na dach kościoła zabierając ze sobą kozę i wiązkę siana. Karmiąc się kozim mlekiem, zakonnica pozostała w ukryciu aż do czasu opuszczenia miasta przez husytów i tym sposobem ocalała. Na pamiątkę tego zdarzenia u stóp wieżyczki narożnej wmurowano figurki zakonnicy i kozy. 3. Na zachodniej stronie wieży widnieją trzy krzyże. Upamiętniają one śmierć robotników, którzy ponieśli śmierć w czasie budowy świątyni
   mury obronne z basztami-wieżami, z XIV-XV wieku:
       wieża Bramy Ostrowskiej – zabytek wraz z fragmentami muru obronnego pochodzi z przełomu XV i XVI wieku. Obiekt ten stanowił część systemu obronnego Bramy Ostrowskiej
       brama i mury przy ul.3 Maja – jest to część fortyfikacji muru zachodniego przy Bramie Ostrowskiej
       wieża Dziewicza – zlokalizowana była w najbardziej na wschód wysuniętym narożniku muru miejskiego. Pochodzi z tego samego okresu co wieża Bramy Ostrowskiej
       brama i mury przy ul. Dąbrowskiego – dekoracyjna brama z murami o charakterze ozdobnym. Symbol architektury romantycznej. Nawiązuje do dawnych murów obronnych średniowiecznego miasta. Właściciel firmy przewozowej – Wilhelm Wilke wybudował „mury obronne” w 1892 by oddzielić podwórze spedycji od części parkowej. Był to swoisty prezent dla miasta
   ratusz, z XV/XVI wieku
   dom, ul. Bohaterów 3, z połowy XIX wieku
   domy, ul. Dąbrowskiego 1, 3,6, 8, 11, 15 – willa i ogród, 22, z połowy XIX wieku, z początku XX wieku
   dom, ul. Jedności Robotniczej 6, szachulcowy, z 1820 roku
   dom, ul. Konopnickiej 4, z XVIII wieku
   willa, ul. Kunickiego 4, z lat 1881–1887, po 1920 roku: ogród, fontanna, altana, drewniana
   domy, ul. Lenino 3, 5, 7, z połowy XIX wieku
   domy, ul. 3 Maja 3, 14, z XIX/XX wieku
   domy, ul. Obrońców Pokoju 1, 5, 7, z połowy XIX wieku, z początku XX wieku
   dom, ul. Oświęcimska 1 – willa i ogród, 2, 3, 4, z połowy i końca XIX wieku
   domy, ul. Piastowska 3, 6, 7, 8 – willa i ogród, 9, 11, 12, 14, 16, 18, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 29, 39, 42, 43, 47, 48, 49, 50 – willa i ogród, 57 – willa i ogród, 61, 64, 65 – willa i ogród, z XIX/XX wieku
   dom Wilhelma Piecka, ul. Piecka 5
   domy, ul. Racławicka 1, 6, z początku XX wieku
   kamienice, ul. Roosevelta 8, 10, z XIX/XX wieku
   domy, ul. Śląska 4, 5, 12, 14b, 16, 17, 18, 19, 26, 27, 28, 29, 33, 35, 44, 46, 55, 58, 74, z XIX/XX wieku
   domy, ul. Szkolna 2, 4, 6, 8, 10, 12, 13, 14, 16, 17, 18, 19, 45, z początku XX wieku; nr 20, 22, 24, z XIX/XX wieku
   domy, ul. Wojska Polskiego 9 – willa i ogród, 20, 22, 25, 59, z połowy XIX wieku
   domy, ul. Wyspiańskiego 6, 11, 13, z początku XX wieku
   wille z ogrodami, ul. Zwycięstwa 1, 18, 20, 22, 24, 26, po 1920 roku
   dom, ul. Żwirki i Wigury 24, z końca XIX wieku
   domy, ul. Platanowa 13, 15, 16, 19, z połowy XIX wieku, z początku XX wieku
   piekarnia, dwa budynki, ul. Fabryczna 5, z XIX/XX wieku
   winiarnia z oficyną, ul. Piwna 1, z XIX/XX wieku

poza miastami[edytuj]