Port lotniczy Berlin Brandenburg

Port lotniczy Berlin Brandenburg, powszechnie określany kodem IATA, IATA: BER, jest jedynym międzynarodowym lotniskiem w Berlinie, stolicy Niemiec. Znajduje się w Schönefeld w Brandenburgii, na południe od Berlina. Zostało otwarte pod koniec 2020 roku i jest trzecim najbardziej ruchliwym lotniskiem w kraju po Frankfurcie i Monachium. Obsługuje częste loty ze wszystkich głównych europejskich i kilku miejsc wypoczynkowych, a także usługi krajowe, ale niewiele połączeń długodystansowych. Berlin był obsługiwany przez lotnisko Tegel, które zostało zamknięte w 2020 roku, oraz lotnisko Schönefeld, które zostało włączone do BER.

Charakterystyka[edytuj]

W wyniku podziału Berlina w okresie zimnej wojny miasto posiadało aż cztery lotniska. Amerykański, brytyjski i francuski sektor demokratycznego Berlina Zachodniego kontrolował odpowiednio Tempelhof, Gatow i Tegel, podczas gdy Sowieci kontrolowali Schönefeld na obrzeżach Berlina Wschodniego, stolicę komunistycznej NRD.

Chociaż sytuacja ta odpowiadała potrzebom bohaterów zimnej wojny, na początku lat 90. stało się jasne, że konieczne będzie dokonanie dość drastycznych zmian, aby dostosować się do nowo powstałej stolicy zjednoczonych Niemiec. Gatow zamknięto w 1995, a Tempelhof w 2008; spowodowało to, że Tegel i Schönefeld stały się odpowiednio głównymi i drugorzędnymi lotniskami miasta. Planowano rozbudowę Schönefeld i przekształcenie w nowe, pojedyncze lotnisko dla całego Berlina, a wkrótce potem Tegel zostanie zamknięty. Choć w teorii mógł to być dobry pomysł, w rzeczywistości stał się największym wolno poruszającym się wrakiem samolotu w historii zjednoczonych Niemiec i to na oczach opinii publicznej.

Po pierwsze, właściciele lotniska (kraje Brandenburgia i Berlin oraz rząd federalny) postanowili odłożyć na półkę plany rozbudowy lotniska Schönefeld, które zostały opracowane w czasach NRD, ale nigdy nie zostały wdrożone w praktyce. Zdecydowali się także zignorować propozycję prywatnej firmy dotyczącą budowy całego projektu za dwa miliardy euro. Przecież rządy najwyraźniej wiedziały, co robią.

Po rozpoczęciu prac w 2006 projekt rzekomo postępował szybko, a uroczyste otwarcie zaplanowano na rok 2011. Jednak wykrycie błędu konstrukcyjnego w systemie przeciwpożarowym wywołało w ostatniej chwili zakłopotanie. Wyobraźcie sobie tę scenę: zaplanowali największą imprezę roku, zamówili całe skrzynki szampana i rozesłali zaproszenia do znanych osobistości z bliska i daleka. Ich największy partner lotniczy, Air Berlin, sprzedał już tysiące biletów na loty z ich „nowego domu”. A potem dowiedzieli się o śmiertelnym naruszeniu bezpieczeństwa i higieny pracy i zostali zmuszeni do odwołania. Tak. Ale nieważne: z pewnością ten problem można łatwo rozwiązać w ciągu kilku miesięcy. Prawidłowy? Nowy termin otwarcia wyznaczono na rok 2012.

Tyle że nie było to łatwe ani możliwe do naprawienia; system był z natury niebezpieczny i wymagał całkowitego przeprojektowania. Od tego momentu problemy narastały i mnożyły się. Termin otwarcia był wielokrotnie przesuwany, a koszty rosły. Kilku szefów lotnisk zostało zwolnionych, a zdenerwowani klienci korporacyjni wszczęli postępowanie sądowe. W jednej pamiętnej sprawie szef Air Berlin złożył pozew przeciwko lotnisku, by później zmienić pracę na rzecz władz lotniska i zakończyć w sądzie w obronie swojego nowego pracodawcy przed starym. Całe to fiasko uczyniło z Berlina pośmiewisko Niemiec, a całemu szampanowi groziło wyczerpanie się. Do tego czasu lotnisko zyskało szyderczą nazwę Fluchhafen – gra słów określająca Flughafen (lotnisko) i Fluch (klątwa/zaklęcie).

Dziewięć lat, sześć miliardów euro i jedno zbankrutowanie Air Berlin później Berlin Brandenburg Willy Brandt w końcu otworzył się dla podróżujących publiczności w dziwnie pasującym dniu 31 października. Pytasz, który rok? Dlaczego 2020, oczywiście! Jednak otwarcie w środku globalnej pandemii zadziałało na korzyść BER. Okazuje się, że czkawkę w ostatniej chwili można znacznie łatwiej załagodzić, gdy karuzele są puste, a rozległe sale ciche jak grób. Na szczęście wraz ze stopniowym powracaniem tłumów począwszy od 2022 wiele początkowych problemów zostało rozwiązanych.

Oficjalna nazwa Flughafen Berlin Brandenburg Willy Brandt na cześć Willy’ego Brandta, który był burmistrzem Berlina Zachodniego w latach 1957–1966 i kanclerzem Niemiec Zachodnich w latach 1969–1974, jest praktycznie zawsze używana wyłącznie w formalnej komunikacji urzędowej, ale zdobi także główny terminal w dużymi literami, podobnie jak nieistniejące już lotnisko Berlin Tegel Otto Lilienthal.

Terminale[edytuj]

Lotnisko posiada jeden budynek terminala, w którym znajdują się terminale 1 i 2. Terminal 1 został otwarty po kilku opóźnieniach w 2020. Zdecydowana większość linii lotniczych odlatuje z terminala 1, w którym znajduje się również większość punktów sprzedaży detalicznej i gastronomicznej - ma on kształt litery U i zawiera odloty obszary A, B (obie strefy Schengen) oraz C, D (poza Strefą Schengen) na poziomie wyższym. Bezpośrednio obok znajduje się znacznie prostszy Terminal 2, który został otwarty jako nowa strefa odpraw w 2022 roku, aby zapewnić większą przepustowość w przypadku tanich lotów i lotów rekreacyjnych. Łączy strefę operacyjną ze strefą odlotów B Terminalu 1.

Loty[edytuj]

Prawie wszyscy dotychczasowi przewoźnicy europejscy latają do swoich baz z lotniska, obsługuje także znaczną liczbę operatorów tanich i rekreacyjnych. Od czasu upadku Air Berlin miasto nie ma własnego dziedzictwa ani własnego przewoźnika. Najwięcej kierunków oferują tani przewoźnicy easyJet i Ryanair. Największe linie lotnicze, takie jak Lufthansa, Air France, British Airways i Turkish Airlines, zapewniają kilka lotów dziennie i dalsze połączenia za pośrednictwem swoich węzłów przesiadkowych. Na przykład Lufthansa oferuje do siedmiu lotów dziennie na lotniska we Frankfurcie i Monachium (czas lotu około 50 minut). Większość linii lotniczych obsługuje loty z Terminalu 1, niektóre tanie usługi i usługi rekreacyjne docierają do Terminalu 2.

Trasy długodystansowe[edytuj]

Loty długodystansowe z Berlina zawsze były rzadkie, szczególnie od czasu pandemii. Od 2023 roku regularne loty długodystansowe odbywają się do:

Pekin-Capital (Hainan Airlines)
Doha (Qatar Airways)
Newark (United Airlines)
Nowy Jork-JFK (Delta Air Lines, sezonowo)
Singapur (Scoot)

Dla niektórych zaskakujące, skądinąd wszechobecne Emirates nie mogą obsługiwać Berlina ze względu na dwustronne umowy przewozowe. Condor ma rozpocząć loty do Doha w październiku 2024.