Poddąbie

Poddąbie, które do 1945 roku nosiło nazwę Neu Strand (Nowa Plaża) należało do znanych na Pomorzu rycerskich rodów: von Below, von Puttkamer oraz von Zitzewitz, który do końca wojny posiadał pałac w pobliskim Machowinku (dziś Ośrodek Pomocy Społecznej).

Wedle niemieckich kronik osada powstała w 1772 r. (czyli w 2002 r. obchodzi swe 230 urodziny), założona przez króla Fryderyka Wielkiego. Słynny władca Prus rozpoczął ostateczny proces germanizacji Zachodnich Kaszub (Rowy, Objazda, Główczyce, Kluki, Łeba), zamieszkałych wówczas jeszcze przez rdzenną ludność. Fryderyk Wielki nadał ziemię w Poddąbiu 12 niemieckim kolonistom, którzy przybyli tu wraz z rodzinami. Uczynił to jednak wbrew woli miejscowej szlachty, toteż w latach 1840 i 1866 rody rycerskie wytoczyły królowi procesy sądowe. Jednak obie próby usunięcia kolonistów zakończyły się niepowodzeniem.

W 1901 r. w Poddąbiu osiedlili się pierwsi rybacy i drwale zatrudnieni przez hrabiów z Machowinka. Jeszcze w 1945 r. na plaży działała wyciągarka dla kilkunastu łodzi rybackich i żaglówek.

Dawny Neu Strand żył także z turystyki. Już na pocz. XX w. co roku latem mieszkańcy udostępniali swe chaty wczasowiczom ze Słupska, sami wyprowadzając się do niewielkich domków sezonowych lub budynków gospodarczych(!) W latach 20-tych powstały tu pierwsze drewniane domy letników, z których kilka zachowało się do dziś (ul. Wczasowa). W domu „Delfin” swoje dzieciństwo spędził niemiecki pisarz Siegfried Gliewe, który w wydanej wraz z G.Grassem i Ch.v Krockowem książce „Pomorze” opisał Poddąbie sprzed 70 lat.