Majorka
| Majorka | |
| |
| Lokalizacja | |
| |
| Flaga | |
| |
| Główne informacje | |
| Stolica | Palma de Mallorca |
| Waluta | euro |
| Powierzchnia | 3640 |
| Język | hiszpański, kataloński |
| Religia | katolicyzm |
| Numer kierunkowy | +34 971 |
Majorka – największa w archipelagu Balearów wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym o długości około 100 km i powierzchni 3640 km². Zamieszkuje ją około 859 289 mieszkańców. Głównym miastem i stolicą wyspy jest Palma de Mallorca.
Charakterystyka[edytuj]
Geografia[edytuj]
Wyspa jest zbudowana głównie z wapieni mezozoicznych. Wzdłuż północno-zachodnich wybrzeży wyspy rozciąga się skrasowiałe pasmo górskie Serra de Tramuntana, z najwyższym szczytem Puig Major, wznoszącym się na wysokość 1445 m n.p.m. Drugim co do wysokości szczytem jest Puig de Massanella - 1367 m n.p.m. Południowo-wschodnią część wyspy zajmuje wyżyna z rozwiniętą rzeźbą krasową, część centralna natomiast ma charakter nizinny.
Klimat[edytuj]
Leży w strefie klimatu śródziemnomorskiego z suchym latem i opadami w zimie sięgającymi 650 mm na rok.
Historia[edytuj]
Jako pierwsi około 1000 r. p.n.e. zajęli ją Fenicjanie, następnie przez kilka wieków na wyspie panowali Grecy, którzy nadali Balearom nazwę od słowa ballein czyli strzelać z procy. Z wyspy wywodzili się procarze, którzy brali udział w wojnach punickich. W starożytności należała do Kartaginy i Rzymu (przez 5 wieków), którzy założyli na Majorce miasta Pollentia (obecnie Alcúdia) i Palmaria (obecnie Palma de Mallorca), przejściowo była podbita przez Wandalów i Wizygotów (V i VI wiek n.e), a później przez Arabów, którzy ostatecznie zdobyli Majorkę w 902 r. n.e. W wyniku rekonkwisty od 12 września 1229 w posiadaniu Aragonii. W latach 1276–1349 stanowiła część samodzielnego Królestwa Majorki. Później znowu aragońska i hiszpańska.
W swojej historii Majorka była też wielokrotnie obiektem ataków piratów. U jej zachodniego brzegu, na wysepce Sa Dragonera, Barbarossa miał swoją bazę. Wiele miast w tych czasach powstawało w oddaleniu od brzegu, aby uniknąć złupienia przez piratów.
W latach 1838–1839 przez jakiś czas gościł na niej Fryderyk Chopin, co upamiętnia otwarte w 1929 muzeum kompozytora w miejscowości Valldemossa. W czasach dyktatury generała Franco zakazano używania na wyspie innego języka niż język hiszpański, choć obecnie na wyspie status języka urzędowego ma zarówno język hiszpański, jak i język kataloński. Od lat 50. XX wieku na Majorce doszło do burzliwego i niekontrolowanego rozwoju turystyki. Początkowo budowano gigantyczne betonowe hotele, które znacznie szpeciły naturalny krajobraz. W latach 90. XX wieku jednak wyburzono wiele betonowych molochów i obecnie powstające hotele mają bardziej kameralny charakter i muszą spełniać warunki ochrony środowiska naturalnego. W roku 1999 wprowadzono na wyspie podatek ekologiczny wynoszący 1 euro dziennie od przebywającego turysty, co spotkało się jednak z negatywną reakcją i doprowadziło do spadku liczby turystów. W 2003 wycofano się z tego podatku.
W roku 2004 33 plaże Majorki uzyskały Błękitną Flagę. Obecnie 90% dochodu wyspy pochodzi z turystyki.
Polityka[edytuj]
Gospodarka[edytuj]
Dojazd[edytuj]
Samochodem[edytuj]
Na Majorkę można trafić samochodem jedynie przez prom z Alcudii lub Palmy.
Samolotem[edytuj]
Jedyny port lotniczy znajduje się w Palma de Mallorca.
Statkiem[edytuj]
Największy port morski na wyspie znajduje się w Palma de Mallorca, na drugim miejscu jest port w Alcudii.
Miasta[edytuj]
Ciekawe miejsca[edytuj]
Warto zobaczyć stare miejsca w Palmie. Dużą atrakcją turystyczną jest miasto Sóller oraz miasto Alcudia.
Transport[edytuj]
Zakupy[edytuj]
Gastronomia[edytuj]
Warto zjeść coś w miejscowości Palma de Mallorca czy w Alcudii.
Noclegi[edytuj]
Znaczna ilość hoteli na Majorce znajduje się w miejscowości Can Pastilla.