Jezioro Solińskie

Z Wikipodróży
Jezioro Solińskie

Jezioro Solińskie – sztuczny zbiornik wodny retencyjny na Solince i Sanie położony w Polsce w województwie podkarpackim w pobliżu miejscowości Solina.

Jezioro Solińskie
Zapora w Solinie
Zapora w Solinie
Jezioro Solińskie

Charakterystyka[edytuj]

Położenie geograficzne: 49°23′17″N 22°26′58″E

Pierwszy projekt zagospodarowania hydroenergetycznego Sanu poprzez budowę zapory wodnej opracował w 1921 r. profesor Karol Pomianowski z Politechniki Warszawskiej ale przed wojną nie stworzono planów ani nie prowadzono żadnych prac w terenie.

Nowa koncepcja zabudowy doliny Sanu powstała w 1955 r. pod kierownictwem inż. Bolesława Kozłowskiego. Zaporę postanowiono wznieść w przewężeniu doliny poniżej ujścia rzeki Solinki do Sanu, koło wsi Solina. Budowę zapory rozpoczęto w 1960 r., w 1964 r. zakończono prace ziemne i roboty fundamentowe i rozpoczęto wznoszenie korpusu tamy, które zakończono w lutym 1968 r. Jednocześnie budowano elektrownię i montowano urządzenia hydroenergetyczne. 20 lipca 1968 r. (w przeddzień święta 22 Lipca, bo takie były wówczas zwyczaje) oddano zaporę do eksploatacji.

Zapora wodna w Solinie ma 81,8 m wysokości i 664 m długości, jest najwyższa w Polsce. Powierzchnia zbiornika ma ok. 22 km², a pojemność 472 mln m³ i jest największa w Polsce. Jezioro ma bardzo rozwiniętą linię brzegową (ok. 166 km przy średnim stanie wody z lustrem na poziomie 420 m n.p.m.), z licznie występującymi zatoczkami – ujściami strumieni. Maksymalna głębokość zbiornika to 60 m przy zaporze.

Poniżej zapory znajduje się elektrownia wodna o mocy 200 MW.

Wyliczono, że na skutek częstych zmian wysokości lustra wody oraz niszczącej działalności fal (abrazja) jezioro jest zasypywane co roku ok. 200 tys. m³ materiału skalnego.

Dojazd[edytuj]

Samolotem[edytuj]

Najbliższy obiekt obsługujący ruch samolotów pasażerskich znajduje się w Rzeszowie. Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka jest oddalony od wsi Solina o ok. 120 km na północ i wymaga co najmniej 2 godzin jazdy samochodem.

Koleją[edytuj]

Samochodem[edytuj]

Kierując się autem w stronę zbiornika należy najpierw dotrzeć do Sanoka, skąd drogą krajową nr 84 przez Lesko, a następnie szlakami lokalnymi dotrzemy do północnych brzegów jeziora. Od zachodu i południa jezioro okala DW 894 prowadząca przez wsie Polańczyk, Wołkowyja i Bukowiec.

Autobusem[edytuj]

Można dojechać autobusem z Rzeszowa, Krakowa lub w trakcie sezonu również z Warszawy i Śląska. W w okolicach działa wiele firm przewozowych wynajmujących autokary).

Statkiem[edytuj]

Komunikacja[edytuj]

Warto zobaczyć[edytuj]

Najbliższe okolice[edytuj]

Myczkowice Jedna z najstarszych osad w Bieszczadach założona w 1376 r. W latach 1956–1960 – wybudowano zaporę wodną na Sanie u stóp dawnego Grodziska i powstało Jezioro Myczkowskie. W 1994 r. rzeszowska „Caritas” przejęła byłe koszary jednostki wojskowej i ośrodek wypoczynkowy rodzin wojskowych i utworzyła nowoczesny ośrodek wypoczynkowo – rehabilitacyjny. W ośrodku znajduje się kolekcja 140 makiet cerkwi greckokatolickich, prawosławnych i kościołów rzymskokatolickich z Polski, Słowacji i Ukrainy, stanowiąca część Centrum Kultury Ekumenicznej. Wstęp płatny: bilety normalne 5 zł, ulgowe 2,5 zł.

Praca[edytuj]

Nauka[edytuj]

Zakupy[edytuj]

Gastronomia[edytuj]

Imprezy[edytuj]

Noclegi[edytuj]

Kontakt[edytuj]

Bezpieczeństwo[edytuj]

Informacje turystyczne[edytuj]

Jezioro Solińskie jest licznie odwiedzane przez turystów i wczasowiczów. Powstało tu kilka ośrodków rekreacyjnych, a na zachodnim brzegu jeziora znajduje się znana miejscowość uzdrowiskowa Polańczyk.

Kąpiel jest możliwa tylko w wyznaczonych kąpieliskach – w innych miejscach kąpiel jest wysoce niebezpieczna ze względu na niedostępne brzegi i liczne przeszkody podwodne.

Jezioro jest dość popularne wśród żeglarzy i kajakarzy ze względu na walory krajobrazowe i mniejsze „skomercjalizowanie” tu w porównaniu z innych zbiornikami.

Kąpiel jest możliwa tylko w wyznaczonych kąpieliskach – poza nimi kąpiel jest wysoce niebezpieczna ze względu na niedostępne brzegi i liczne przeszkody podwodne.

Na całym zbiorniku obowiązuje strefa ciszy (zakaz używania silników spalinowych, nie dotyczy Policji i WOPR). Uprawiane jest żeglarstwo i windsurfing, ale akwen ten nie należy do łatwych – jego szczególną cechą (w porównaniu z akwenami nizinnymi), spowodowaną rozczłonkowaniem tafli wody oraz wpływem wysokich brzegów, jest zmienność i nieprzewidywalność górskich wiatrów.

Większość nadających się do cumowania miejsc jest jednak błotnista (ze względu na wahania lustra wody) lub kamienista. Poza okolicami Polańczyka na jeziorze znajduje się tylko kilka dostępnych przystani o bardzo ograniczonej infrastrukturze.

W sezonie letnim po jeziorze kursują stateczki wycieczkowe. Zabierają kilka razy dziennie po kilkadziesiąt osób. Ceny biletów z Portu Solina 18 zł dorośli, 12 dzieci i młodzież; „Biała Flota” 18 zł dorośli, 12 zł dzieci i młodzież, 16 zł seniorzy. Istnieje wiele wypożyczalni sprzętu turystycznego m.in. kajaki i rowery wodne.

Szczególną atrakcją jest zwiedzanie elektrowni wodnej, w kaskach, z przewodnikiem. Koniecznie trzeba mieć ważny dokument tożsamości ze zdjęciem. Wewnątrz zapory panuje temperatura ok. 7 stopni C.

Wyjazd[edytuj]

Zobacz też[edytuj]

Geographical Coordinates