Choroba wysokościowa

Z Wikipodróży

Choroba wysokościowa – zespół zaburzeń pracy organizmu na skutek przebywania na dużej wysokości, bez uprzedniej aklimatyzacji. Może występować już po przekroczeniu wysokości 2800 m.n.p.m.

Jej objawy to:

  • zaburzenia wzroku,
  • podniesione ciśnienie krwi oraz podwyższone tętno,
  • bóle głowy,
  • bóle mięśni.

W skrajnych przypadkach wymioty, utraty przytomności i obrzęk mózgu.
Aby uniknąć większych komplikacji należy ułożyć tak trasę zwiedzania, aby wznosić się wyżej stopniowo oraz unikać zbędnego wysiłku fizycznego, dbać o nawodnienie organizmu. W przypadku nie ustępowania objawów należy niezwłocznie przenieść się w niżej położone rejony.

Należy pamiętać, że obrzęk mózgu, w skrajnych przypadkach, może prowadzić do zgonu.



Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: [1] opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0