Benin

Z Wikipodróży
Benin

Benin
Lokalizacja
Flaga
Główne informacje
Stolica Porto-Novo
Ustrój polityczny republika
Waluta frank CFA
Powierzchnia 112 620
Język francuski
Religia animizm, chrześcijaństwo, islam
Numer kierunkowy +229
Domena internetowa .bj

Benin – państwo w Afryce nad Zatoką Gwinejską. Graniczy z Burkiną Faso, Nigrem, Nigerią i Togo oraz członek Unii Afrykańskiej.

Charakterystyka[edytuj]

Geografia[edytuj]

Północną część kraju pokrywa sawanna z akacjami i baobabami, natomiast na wybrzeżu rosną namorzyny. Wewnątrz kraju występują lasy suche, okresowo zrzucające liście. Zdarzają się również enklawy wilgotnych, wiecznie zielonych lasów. Tutejsze parki narodowe, tj. Pendjari i W du Niger, rezerwaty dzikich zwierząt reprezentowane przez takie gatunki jak m.in. lamparty, antylopy, słonie, hieny i wiele gatunków małp, stanowią dużą atrakcję turystyczną.

Klimat[edytuj]

Historia[edytuj]

Począwszy od XIII wieku na tereny te zaczęły napływać ludy Adża. Powstało wtedy kilka państewek, z których pierwsze pojawiły się na wybrzeżu. Były to Allada i Ouidah. W XV wieku obszar ten odkryli dla Europy Portugalczycy. Od XVII wieku na wybrzeżu faktorie i forty budowała Francja, Anglia i Niemcy. Państwa Adża utrzymywały z przybyszami kontakty handlowe, sprzedawały głównie niewolników. W drugiej połowie XVII wieku najważniejszą siłą polityczną w tym rejonie stał się Dahomej. W ciągu XVIII wieku Dahomej podporządkował sobie państewka ludu Adża i zmonopolizował handel z Europejczykami. Od połowy XIX wieku wskutek zakazu handlu niewolnikami zmianom uległa gospodarka Dahomeju. Niewolnicy zatrudnieni zostali na plantacjach władcy.

W 1851 roku Dahomej podpisał traktat handlowy z Francją. W 1890 roku w wyniku traktatu Dahomej oddał Kotonu i Porto-Novo pod francuski protektorat. Dahomej sprzeciwiał się dalszemu poszerzaniu wpływów Francji. Opór zakończył się karną ekspedycją Francji w 1892 roku. W 1894 roku Dahomej stał się kolonią, a w 1904 roku został przyłączony do Francuskiej Afryki Zachodniej. W trakcie kolonialnych rządów dobrze rozwinęło się szkolnictwo, w wyniku czego powstała dość liczna wykształcona elita. W 1915 i 1923 miały miejsce powstania antyfrancuskie. Po 1945 roku narastał ruch wyzwoleńczy. W 1957 roku Francja została zmuszona do dopuszczenia do udziału w rządzie przedstawicieli ludności tubylczej, a w 1958 uznała Dahomej za republikę autonomiczną w ramach Wspólnoty Francuskiej. Pełna niepodległość ogłoszona została w 1960 roku.

Pierwszym prezydentem republiki został Hubert Maga. W 1963 roku wojsko obaliło go w wyniku puczu. Przez kolejne dziewięć lat doszło do kilku następnych zamachów. W 1972 roku polityczny chaos zakończył przewrót majora Mathieu Kérékou. W 1974 roku ogłosił on obowiązywanie w kraju orientacji marksistowskiej a rok później zmienił nazwę kraju na Ludowa Republika Beninu. W republice ludowej pełnię władzy sprawowała Partia Ludowej Rewolucji, z Kérékou jako przewodniczącym. Nowy rząd znacząco zreformował politykę gospodarczą i przeprowadził nacjonalizację najważniejszych przedsiębiorstw, szkolnictwa i banków. W 1980 roku Kérékou został prezydentem. W 1989 roku po wcześniejszych niepokojach społecznych i gospodarczych ruszył proces demokratyzacji. W 1990 roku wprowadzono system wielopartyjny, z nazwy państwa usunięto termin „Ludowa”. Pierwsze wolne wybory w 1991 roku wygrał opozycjonista Nicéphore Soglo. Nieudolna polityka gospodarcza Soglo doprowadziła do powrotu do władzy Kérékou. Były dyktator wygrał wybory prezydenckie w 1996 i 2001 roku. Wybory w 2006 i 2011 zwyciężył liberalny ekonomista Yayi Boni. Benin stanowi rzadki w Afryce przykład udanego przejścia do demokracji.

W 2016 roku w Beninie zniesiono karę śmierci za wszystkie przestępstwa.

Polityka[edytuj]

Gospodarka[edytuj]

Dojazd[edytuj]

Samochodem[edytuj]

Samolotem[edytuj]

Największym portem lotniczym jest międzynarodowy port lotniczy w Kotonu.

Statkiem[edytuj]

Regiony[edytuj]

Departamenty:

Alibori

Atacora

Atlantique

Borgou

Collines

Couffo

Donga

Littoral

Mono

Ouémé

Plateau

Zou

Miasta[edytuj]

Według danych oficjalnych pochodzących z 2002 roku Benin posiadał ponad 60 miast o ludności przekraczającej 10 tys. mieszkańców. Siedziba władz Kotonu jako jedyne miasto liczyło ponad pół miliona mieszkańców; stolica kraju Porto-Novo plasuje się dopiero na trzecim miejscu i razem z Godomey i Parakou kwalifikują się do miast z ludnością 100÷500 tys.; 4 miasta z ludnością 50÷100 tys.; 18 miast z ludnością 25÷50 tys. oraz reszta miast poniżej 25 tys. mieszkańców.

Ciekawe miejsca[edytuj]

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO[edytuj]

Transport[edytuj]

Ganvié.


Kultura[edytuj]

Święta państwowe[edytuj]

Święta państwowe
Data Polska nazwa Oryginalna nazwa
1 stycznia Nowy Rok
10 stycznia Dzień Suwerenności Państwowej
2 lutego Eid-ul-Adha
12 kwietnia Poniedziałek Wielkanocny
2 maja Urodziny Proroka Eid-Milad Nnabi
20 maja Wniebowstąpienie
1 sierpnia Dzień Niepodległości
15 sierpnia Wniebowzięcie
26 października Dzień Sił Zbrojnych
1 listopada Wszystkich Świętych
14 listopada Koniec ramadanu
25 grudnia Boże Narodzenie

Język[edytuj]

Językiem urzędowym jest francuski.

Religia[edytuj]

Dane na 2010 rok:

  • Katolicyzm – 30%
  • Islam – 23,8%
  • Protestantyzm – 23,2% (głównie: zielonoświątkowcy, baptyści i metodyści)
  • Tradycyjne religie plemienne – 18,1%
  • Ateizm – 5%.

Liczba wyznawców lokalnych wierzeń jest zaniżona - wiele osób, które nominalnie identyfikują się jako chrześcijanie lub muzułmanie praktykują również tradycyjne religie.

Zakupy[edytuj]

Gastronomia[edytuj]

Noclegi[edytuj]

Bezpieczeństwo[edytuj]

Zdrowie[edytuj]

Kontakt[edytuj]

Przedstawicielstwa dyplomatyczne[edytuj]

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Beninie[edytuj]

Państwo obsługiwane przez Ambasadę RP w Abudży.

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce[edytuj]

Adres: Englerallee Str. 23, 14195 Berlin

Telefon: + 30 2363 147 10/40

Fax: + 30 2363 147 10/40

e-mail: contacts@botschaft-benin.de