Rezerwat przyrody Piskorzeniec

Utworzony 26 listopada 1990 r. rezerwat przyrody torfowiskowy „Piskorzeniec”, ma powierzchnię 409,19 ha i leży w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Przedbórz, w mezoregionie Pasmo Przedborsko-Małogoskie, bezpośrednio przy granicy województwa świętokrzyskiego, na terenie Przedborskiego Parku Krajobrazowego.

Współrzędne geograficzne: 51°02′44″N 20°02′07″E

Typ rezerwatu biocenotyczny i fizjocenotyczny, podtyp biocenoz naturalnych i półnaturalnych.
Cel ochrony: zachowanie naturalnych biocenoz torfowiskowych i leśnych, z unikatową fauną i florą i zachowaniem naturalnych procesów sukcesyjnych. Obejmuje on torfowiska otwarte i porosłe lasem oraz zarośnięty szuwarami stary staw.
„Piskorzeniec” jest ostatnim miejscem w dorzeczu Pilicy, gdzie na dużych obszarach zachowały się rozległe, prawie niezalesione kompleksy torfowisk.
Przedmiotem ochrony są torfowiska wysokie i niskie, częściowo porośnięte lasem, ze stanowiskami rzadkich gatunków roślin i zwierząt. „Piskorzeniec", to największy rezerwat torfowiskowy w Polsce Środkowej.
Ochroną objęto otwarte torfowisko wysokie, bagienne lasy olchowo-brzozowe, bory bagienne oraz kompleks stawowo-bagienny.
W roślinności rezerwatu występuje mszar wysokotorfowiskowy, zbiorowiska kilkunastu zespołów turzycowych i szuwarowych: turzycy bagiennej i strunowej, przygiełki białej, turzycy nitkowatej oraz szuwary: oczeretowy, trzcinowy, pałki szerokolistnej, turzycy tunikowej, turzycy sztywnej i inne.
Występuje tu także znajdująca się pod całkowitą ochroną wierzba borówkolistna, relikt na torfowisku, gatunek bardzo rzadki w Polsce.
Bogata jest fauna płazów, gadów i ptaków, z których odnotowano m.in.: bąka, łabędzia niemego, cietrzewia, żurawia, rycyka, słonkę, kruka i remiza.
W rezerwacie żyją dziki, sarny, łosie, a także wiele gatunków ptaków oraz bardzo licznie reprezentowane bobry.