Koleją po Stanach Zjednoczonych

Stany Zjednoczone mogą być krajem samochodów, ale to także fantastyczny kraj do zwiedzania pociągiem pasażerskim. Prywatni operatorzy oferują ekskluzywne i luksusowe pakiety w pociągach, ale to na pokładzie pociągów państwowego i dotowanego Amtrak większość turystów i podróżników doświadcza Ameryki koleją. Podróż pociągiem z wybrzeża na wybrzeże z San Francisco do Nowego Jorku jest jedną z najwspanialszych podróży koleją na świecie i jest znana z zapierających dech w piersiach widoków i historycznego znaczenia.
Charakterystyka
[edytuj]
Amtrak, quasi-rządowa spółka kolejowa, jest jedynym operatorem regularnych dalekobieżnych pociągów pasażerskich w zwartych Stanach Zjednoczonych. Z wyjątkiem należącego do Amtrak i utrzymywanego przez niego Northeast Corridor (między Bostonem, Nowym Jorkiem, Filadelfią, Baltimore i Waszyngtonem), a także niektórych usług w Pensylwanii, Kalifornii i okolicach Chicago, usługi Amtrak są znacznie wolniejsze, mniej niezawodne i rzadsze niż w praktycznie każdym innym rozwiniętym kraju na świecie. Bez prawdziwych linii dużych prędkości (i ogólnego ograniczenia prędkości do 79 mil na godzinę (127 km/h)) pociągi w USA często podróżują dłużej niż samochody lub samoloty i są często droższe niż samoloty podczas podróży między dużymi miastami (choć do mniejszych miast można dotrzeć znacznie taniej Amtrak niż samolotem).
Pomimo tego wszystkiego, wyjątkowe doświadczenie może przewyższyć często wysokie koszty i długą podróż. Pociągi pozostają popularne wśród wielu podróżnych ze względu na towarzyską atmosferę na pokładzie, mniejszy wpływ na środowisko w porównaniu z samolotami, przestronną konstrukcję wagonów, malownicze trasy i ogólny komfort podróży. Podróż z jednego wybrzeża USA na drugie jest z pewnością jedną z najwspanialszych podróży koleją, jaką można odbyć gdziekolwiek na świecie, a dzięki różnym klasom zakwaterowania na pokładzie oraz różnorodności dostępnych biletów i karnetów może być również niezwykle przystępna cenowo.
Największe miasta w Stanach Zjednoczonych, w których nie ma ani jednej stacji kolejowej (ani Amtrak, ani kolei podmiejskiej, ani zabytkowej) to Phoenix (obecnie kolejka miejska), Columbus i Las Vegas (istnieje krótka linia jednoszynowa).
Szybka kolej w USA
[edytuj]Najbliższą rzeczą, jaką Stany Zjednoczone mają do linii kolei dużych prędkości, jest Acela Amtrak, która biegnie między Bostonem a Waszyngtonem przez Nowy Jork. Chociaż same pociągi Acela są w stanie osiągnąć bardzo duże prędkości, trasa nie kursuje po żadnych dedykowanych torach dużych prędkości, jak robią to pociągi dużych prędkości w Europie i Azji Wschodniej, więc są ograniczone do stosunkowo niskich prędkości przez większość podróży. Z tego powodu należy się spodziewać, że czas podróży Acela będzie tylko nieznacznie krótszy niż w przypadku zwykłych pociągów Northeast Corridor, które zatrzymują się częściej i mają niższą prędkość maksymalną, ale kosztują znacznie mniej. Podczas gdy przygotowywano plany budowy dedykowanych linii kolei dużych prędkości w różnych częściach kraju, silna konserwatywna opozycja polityczna i skuteczne lobbingi linii lotniczych i producentów samochodów wielokrotnie udaremniały te próby.
Historia
[edytuj]Przed 1971: Złota era
[edytuj]Stany Zjednoczone były jednym z pionierów podróży koleją. W czasach przed lataniem transport kolejowy był głównym sposobem podróżowania na duże odległości i odegrał kluczową rolę w kolonizacji Dzikiego Zachodu pod koniec XIX wieku. Być może najważniejszym wydarzeniem w historii amerykańskich kolei było przebicie ostatniego szpikulca w Promontory w stanie Utah w 1869 roku, co oznaczało ukończenie budowy Pierwszej Transkontynentalnej Kolei między Nowym Jorkiem a San Francisco. Pojawienie się transportu kolejowego odegrało również kluczową rolę w industrializacji Stanów Zjednoczonych, ponieważ umożliwiło szybki transport surowców i towarów przez cały kraj oraz umożliwiło ludziom stosunkowo szybkie podróżowanie z domów na obszarach wiejskich do dużych, uprzemysłowionych miast, aby pracować w fabrykach. Zachowane przykłady dworców kolejowych z okresu przedwojennego, takie jak Grand Central Terminal w Nowym Jorku i Union Station w Waszyngtonie, D.C., służą jako przypomnienia o blasku podróży koleją w dawnych czasach.

Przed latami 60. wiele dużych prywatnych firm kolejowych świadczyło usługi przewozu pasażerów między głównymi miastami Ameryki, konkurując ceną, luksusem i szybkością. Jednak po pojawieniu się samochodu, komercyjnych podróży lotniczych, a później systemu autostrad międzystanowych, ludzie podróżowali pociągami coraz rzadziej. Doprowadziło to prywatne firmy kolejowe na skraj finansowej ruiny, gdzie zdecydowały się na poważne ograniczenie usług pasażerskich.
1971-1999: Amtrak i jego zmagania
[edytuj]Upadek większości prywatnych usług kolejowych dla pasażerów doprowadził do powstania Amtrak w 1971 w celu przejęcia obsługi międzymiastowych pociągów pasażerskich od prywatnych firm kolejowych. Przed wyruszeniem na kolejową przygodę po Ameryce warto zrozumieć niepewną sytuację, w jakiej znajduje się Amtrak. Podczas gdy Stany Zjednoczone nadal mają najdłuższą sieć kolejową na świecie, jest ona obecnie wykorzystywana głównie do transportu towarów, a wiele byłych linii pasażerskich jest obecnie wykorzystywanych wyłącznie do przewozu towarów. Gdzieś pomiędzy byciem spółką prywatną a publiczną (wszystkie akcje uprzywilejowane Amtrak są własnością rządu USA), Amtrak musi świadczyć usługi publiczne i jednocześnie starać się być rentownym jako konkurencyjny środek transportu. Pomimo wzrostu liczby pasażerów (napędzanego rosnącymi cenami benzyny i coraz większymi niedogodnościami związanymi ze środkami bezpieczeństwa linii lotniczych), Amtrak jest zależny od ponad miliarda dolarów rocznie ciężko wywalczonego finansowania rządowego i często podlega sprzecznym i dziwacznym nakazom politycznym Kongresu.
Finansowanie Amtrak nie jest jego jedynym problemem. Większość linii kolejowych, z których korzysta Amtrak, jest własnością prywatnych firm przewozowych i jest przez nie utrzymywana (głównym wyjątkiem jest ruchliwy Korytarz Północno-Wschodni, z którego większość należy do Amtrak lub lokalnych dostawców transportu publicznego). Podczas gdy Amtrak ma prawo do pierwszeństwa przed pociągami towarowymi, nie ma sposobu na wyegzekwowanie tego, więc w praktyce pociągi towarowe mają zazwyczaj pierwszeństwo przed pociągami Amtrak, co prowadzi do wielu opóźnień. Wiele linii kolejowych nie jest dwutorowych, a mijanki są często nieliczne i oddalone od siebie. W jaskrawym przeciwieństwie do wielu krajów w Europie lub Azji Wschodniej, zelektryfikowane linie poza korytarzem północno-wschodnim są raczej wyjątkiem niż normą, a podczas gdy nowoczesne pociągi spalinowe są o wiele lepsze od swoich poprzedników, nadal mają ograniczone przyspieszenie i prędkość maksymalną w porównaniu z podobnymi zestawami pociągów elektrycznych. Co więcej, zbiór uciążliwych przepisów (uchylonych później) wymagał od Amtrak zakupu taboru kolejowego, który był niepotrzebnie ciężki i naruszał europejskie i wschodnioazjatyckie specyfikacje, nie przynosząc w zamian żadnych namacalnych korzyści — doprowadziło to do wyższych kosztów taboru kolejowego oraz powstania Aceli, która była zarówno cięższa, jak i bardziej podatna na awarie niż francuskie pociągi, na których się opierała.
2000 i dalej: Odrodzenie
[edytuj]Podczas gdy wszystkie duże programy kolei dużych prędkości albo zawiodły, albo są od ukończenia za dekadę lub więcej, sytuacja Amtrak powoli, ale systematycznie poprawia się od przełomu tysiącleci dzięki pozytywnemu cyklowi wzrostu liczby pasażerów i wzrostu finansowania na szczeblu federalnym, stanowym i lokalnym. W latach 2007–2019 roczna liczba przejechanych pasażerów wzrosła dwukrotnie. Stany czasami interweniowały, gdy rząd federalny chciał obciąć finansowanie tras Amtrak przez ich stan, w wyniku czego niektóre stany mają teraz więcej usług i mniejsze ryzyko anulowania usług niż kiedykolwiek wcześniej w erze Amtrak. Wiele przyrostowych modernizacji torów (czasami w połączeniu z Amtrak lub lokalnymi podmiotami kupującymi tory od kolei towarowych) pomogło poprawić punktualność i ogólny czas podróży. Wreszcie rosnąca świadomość niekorzystnych skutków dla środowiska samolotów i samochodów przyczyniła się do wysiłków niektórych miast, nawet mniejszych, na rzecz wprowadzenia systemów kolei podmiejskich. Pozytywnymi przykładami tego są Nashville i Albuquerque, które wprowadziły niektóre linie kolei podmiejskich w połowie lat 2000.
Stacje
[edytuj]
Podobnie jak w Europie, firmy kolejowe XIX wieku budowały okazałe „katedry burżuazyjne” jako świadectwo swojego bogactwa i statusu podróży koleją. Później wiele miast budowało „stacje Union”, często w jeszcze bardziej okazałej formie, aby służyć jako punkty przesiadkowe między pociągami obsługiwanymi przez różne firmy. Być może najnowszą z okazałych starych stacji jest Los Angeles Union Station, wybudowana w latach 30. XX wieku w kalifornijskim stylu Mission Revival, chociaż inne znane stare stacje nadal działają w Bostonie, Chicago, Nowym Jorku, Filadelfii, San Diego i Waszyngtonie.
Wraz ze spadkiem podróży koleją wiele okazałych stacji zostało opuszczonych lub przeznaczonych do innych celów, a niektóre nawet zburzono, a najbardziej znaczącymi ofiarami były oryginalny nowojorski dworzec Pennsylvania Station oraz Chicago and North Western Terminal w Chicago. Wspaniałe, ozdobne stare stacje kolejowe były często zastępowane stosunkowo prostymi, mało inspirującymi budynkami, które służyły jedynie absolutnemu minimum funkcji, które były pogardliwie nazywane „Am-shacks”. Jednak najgorsze lata wydają się być już za nami, a wiele wspaniałych starych stacji zostało pieczołowicie odrestaurowanych i odzyskało obsługę kolejową, a niektóre godne uwagi przykłady odrestaurowanych stacji to Cincinnati, Denver, Kansas City, St. Paul i Seattle. Odbyło się nawet kilka spektakularnych budowy nowych stacji, takich jak zastąpienie Transbay Terminal w San Francisco. Wiele miast planuje również przywrócić Amtrak do swoich historycznych stacji kolejowych, ale koszty często stanowią problem.
W wielu miastach wiele stacji kolejowych służy również jako stacje autobusowe dla różnych linii autobusowych międzymiastowych, a także jako węzeł dla lokalnych autobusów miejskich obsługiwanych przez władze miasta lub hrabstwa. „Dworzec autobusowy” może być serią przystanków autobusowych ustawionych na ulicy lub ulicach przy dworcu kolejowym lub na parkingu lub w innym budynku obok dworca kolejowego z kasami biletowymi firm autobusowych wewnątrz dworca kolejowego lub budynku dworca autobusowego obok. Kilka stacji kolejowych jest również połączonych z lokalną koleją miejską, ale wiele systemów nie zostało opracowanych z dworcem kolejowym jako centralnym węzłem, dlatego dostęp może być czasami utrudniony. Znanymi przykładami dworców kolejowych pełniących funkcję lokalnych węzłów kolei miejskiej są Union Station w Denver i Los Angeles.
Spółki kolejowe pasażerskie
[edytuj]W tym artykule mowa jest głównie o podróżach Amtrak, głównej krajowej kolei pasażerskiej w Stanach Zjednoczonych. Aby uzyskać więcej informacji na temat podróży regionalnymi (podmiejskimi) pociągami kolejowymi, zapoznaj się z sekcją „Komunikacja” miasta lub regionu, który chcesz odwiedzić.
Amtrak, ☏ +1-215-856-7924, bezpłatny numer: +1-800-872-7245. Amtrak to quasi-państwowa spółka kolei pasażerskich w Stanach Zjednoczonych, obsługująca połączenia na około 35 000 km (22 000 mil) torów, obsługująca ponad 500 społeczności w 46 stanach USA i trzech największych miastach Kanady. Pociągi mają jedną lub więcej klas zakwaterowania: wagony pasażerskie, klasy biznes i wagony sypialne. Miejsce w klasie ekonomicznej jest zazwyczaj konkurencyjne cenowo w stosunku do biletu autobusowego Greyhound, podczas gdy cena miejsca sypialnego może być konkurencyjna w stosunku do ceny biletu lotniczego; jednak zależy to od trasy, a w niektórych przypadkach bilet autokarowy jest bardziej porównywalny do biletu lotniczego, podczas gdy cena miejsca sypialnego jest jeszcze wyższa. Większość informacji w tym artykule dotyczy Amtrak.
Alaska Railroad, ☏ +1-800-544-0552, to dalekobieżna kolej będąca własnością stanu Alaska i zarządzana przez ten stan, przewożąca pasażerów i ładunki w całości na terenie Alaski. Kolej słynie z letnich usług pasażerskich, ale odgrywa również istotną rolę w transporcie zasobów naturalnych Alaski do portów w Anchorage, Whittier i Seward, a także paliwa i żwiru do wykorzystania w Anchorage. Niektóre z ich pociągów towarowych są również połączone z 48 stanami za pomocą barek kolejowych między Whittier i Seattle. Pociągi pasażerskie kursują z Seward przez Anchorage, Talkeetna i Denali do Fairbanks, z odnogą do Whittier. Trasa Hurricane Turn między Talkeetna i Denali obejmuje ostatnią w Ameryce Północnej pozostałą usługę pociągu „flag stop”: odcinek torów wzdłuż obszaru niedostępnego drogą, gdzie mieszkańcy czekają przy torach i „flagują” pociąg, aby się zatrzymał, co dało mu nazwę. Te pociągi czasami poruszają się dość szybko i istnieje procedura, aby oznaczyć go na znaczną odległość, zanim faktycznie chcesz, aby się zatrzymał. Więcej szczegółów znajdziesz na stronie internetowej.
Brightline to prywatna firma, która obsługuje połączenie kolejowe na Florydzie między Miami i Orlando, przez Fort Lauderdale i West Palm Beach.
W całych Stanach Zjednoczonych wiele zabytkowych linii zostało utrzymanych lub przebudowanych jako prywatne linie turystyczne, które czasami łączą się z Amtrak lub systemami regionalnymi. Większość z tych linii wykorzystuje stary sprzęt kolejowy (taki jak lokomotywy parowe), który został odnowiony. Istnieje wiele takich linii, ale niektóre z najbardziej malowniczych to Durango & Silver Narrow-Gauge Railroad i Royal Gorge Route Railroad w Kolorado, Grand Canyon Railway w Arizonie, Cumbres & Toltec Scenic Railroad w Chama w Nowym Meksyku; Skunk Train w Północnej Kalifornii, Cass Scenic Railroad w pobliżu Marlinton w Zachodniej Wirginii i Adirondack Railroad w północnej części stanu Nowy Jork. Istnieje również międzynarodowa trasa White Pass and Yukon Route, która biegnie między Skagway na Alasce a Carcross w Jukonie w Kanadzie, z przystankami w północnej Kolumbii Brytyjskiej, zapewniając dostęp do początku szlaku Chilkoot Trail.
Wiele dużych amerykańskich miast ma krótkodystansowe i średniodystansowe systemy kolei podmiejskiej, które łączą centrum miasta z pobliskimi przedmieściami lub mniejszymi miastami. Zgodnie z nazwą linie podmiejskie zazwyczaj koncentrują się na obsłudze pasażerów w godzinach szczytu w dni robocze, dlatego też oferują najczęstsze połączenia w tych godzinach. Niektóre z nich oferują jednak również połączenia wieczorne lub weekendowe, co może być świetnym sposobem na wydostanie się z dużego miasta na jednodniową lub weekendową wycieczkę. Na amerykańskim północnym wschodzie kilka systemów kolei podmiejskiej zbiega się i jest ze sobą połączonych; możliwe jest na przykład podróż z Connecticut do Delaware wyłącznie liniami podmiejskimi, chociaż zajęłoby to znacznie więcej czasu niż Amtrak i wymagałoby licznych przesiadek. Więcej informacji na temat podróżowania koleją podmiejską można znaleźć w sekcji „Komunikacja” danego stanu lub miasta.
W szczególności Albuquerque, Boston, Los Angeles, Nowy Jork, New Jersey, Filadelfia, Waszyngton/Baltimore, Chicago i San Francisco/San Jose mają dobrze rozwinięte systemy kolei podmiejskiej, które są rozległe, kursują bardzo często, mają dużą liczbę pasażerów i są dobrze połączone z lokalnymi systemami transportu publicznego i Amtrak. Poza tymi obszarami systemy kolei podmiejskiej mają tendencję do bycia bardziej ograniczonymi pod względem zakresu i usług, a miasta takie jak Dallas, Denver, Fort Lauderdale/West Palm Beach, Miami, Minneapolis, Orlando, San Diego, Seattle i Salt Lake City zbudowały nowe systemy dopiero w XXI wieku; wiele z tych nowszych systemów działa tylko na jednej trasie z bardzo ograniczoną obsługą poza godzinami szczytu w dni robocze. Kalifornia ma zestaw wybitnych systemów kolei podmiejskiej, które obsługują największe miasta stanu; na szczególną uwagę zasługuje system Amtrak California, składający się z trzech tras Amtrak (Capitol Corridor, Pacific Surfliner i San Joaquin; wszystkie opisane bardziej szczegółowo poniżej) oraz łącząca je linia autobusowa Amtrak Thruway, która jest dotowana przez stan Kalifornia i kursuje częściej niż typowe dalekobieżne trasy Amtrak.
Planowanie podróży
[edytuj]


Chicago jest głównym węzłem Amtrak dla pociągów dalekobieżnych, więc osoby chcące przejechać kraj ze wschodniego na zachodnie wybrzeże pociągiem najprawdopodobniej będą musiały przesiąść się w Chicago. Na przykład ktoś, kto chce odtworzyć klasyczną transkontynentalną podróż koleją z San Francisco do Nowego Jorku, będzie musiał wsiąść do California Zephyr z San Francisco do Chicago, a następnie przesiąść się do Lake Shore Limited lub Cardinal z Chicago do Nowego Jorku.
Kiedy podróżować
[edytuj]Okres szczytowy dla większości firm kolejowych w Ameryce Północnej przypada gdzieś między kwietniem a wrześniem, a koszt karnetów kolejowych i biletów wzrośnie w tych okresach, aby to odzwierciedlić. Jeśli planujesz wizytę w Stanach Zjednoczonych i dużo podróżujesz pociągiem, okresy wiosenny i jesienny prawdopodobnie zapewnią Ci najlepszą kombinację niższych cen biletów i godzin światła dziennego do oglądania krajobrazów z pociągu. Pociągi zapełniają się znacznie szybciej latem i w okolicach świąt narodowych (zwłaszcza weekendu Święta Dziękczynienia), a pasażerowie klasy ekonomicznej w szczególności będą mieli mniej miejsca do wyciągnięcia się.
Rozkłady jazdy i broszury
[edytuj]Wszyscy główni operatorzy kolejowi w USA mają strony internetowe z informacjami o rozkładach jazdy, trasach i udogodnieniach na pokładzie. Jednak wielu pasażerów nadal woli planować swoje podróże, korzystając z drukowanych rozkładów jazdy. Amtrak, na przykład, publikuje szereg broszur, w tym broszurę podróżniczą Amtrak America, ale rozkład jazdy Amtrak System Timetable (z rozkładami jazdy dla każdego pociągu Amtrak i autobusu Thruway) można znaleźć tylko online. Jednak Amtrak publikuje indywidualne rozkłady jazdy dla każdej trasy.
Czytaj
[edytuj]On-Track-On-Line.com ma wiele wskazówek dotyczących podróży dla początkujących użytkowników Amtrak, a także forum internetowe. Doświadczonych podróżnych koleją można znaleźć w Internecie na wielu dedykowanych forach kolejowych, którzy zazwyczaj chętnie odpowiedzą na pytania dotyczące wybranej trasy. Oto kilka innych forów, na których warto poszukać informacji i do których warto dołączyć:
Ponadto, następująca książka zawiera znacznie więcej szczegółów na temat głównych tras kolejowych Ameryki Północnej:
- USA By Rail autorstwa Johna Pitta, 8. wydanie, luty 2012, Bradt Travel Guides (ISBN 184162389X)
Karnety kolejowe
[edytuj]Jeśli planujesz więcej niż jedną podróż pociągiem Amtrak, lepiej zainwestować w karnet kolejowy, który umożliwia nieograniczone podróże koleją w określonym czasie i obszarze. Powinieneś jednak porównać koszty poszczególnych biletów podczas ustalania cen i planowania podróży.
- Karnet USA Rail Pass. Ilość podróży, którą możesz odbyć z tym karnetem, jest obliczana w „segmentach” — mówiąc ogólnie, jeden segment zaczyna się, gdy wsiadasz do pociągu, i kończy, gdy z niego wychodzisz, niezależnie od odległości. Jeśli zaplanowana trasa obejmuje wiele przystanków lub przesiadek, zwykłe bilety mogą być bardziej opłacalne. Otrzymujesz 10 segmentów, a karnet jest ważny tylko przez 120 dni lub 30 dni po przejechaniu pierwszego segmentu. Obowiązują ograniczenia.
- Karnet California Rail Pass. Ten karnet oferuje siedem dni podróży w ciągu 21 dni w większości pociągów w Kalifornii.
Karnety kolejowe nie są biletami i powinieneś zarezerwować bilet (i miejsce), gdy tylko dowiesz się, którym pociągiem będziesz jechać, ponieważ liczba miejsc zarezerwowanych dla posiadaczy karnetów kolejowych jest ograniczona.
Bilety
[edytuj]Bilety Amtrak można kupić osobiście na dowolnej stacji Amtrak z obsługą, telefonicznie ☏ +1-800-USA-RAIL (872-7245) w USA i Kanadzie lub przez Internet. Bilety można wydrukować w domu, pobrać na smartfon lub dostarczyć w kasie/kiosku. Pasażerowie, którzy kupują bilety w kasach z obsługą, powinni mieć przy sobie dowód tożsamości wydany przez rząd, ale mogą również poprosić o wysłanie biletów na swój adres e-mail. Na stronie internetowej Amtrak wymieniono wiele biur podróży sprzedających bilety Amtrak w innych krajach, ale mogą one wiązać się z dodatkową opłatą.
Bilety na większość tras są wyceniane w przyrostowych „grupach”: innymi słowy, gdy miejsca w pociągu się wyprzedają, pozostałe bilety stają się droższe. Kupując bilety z punktu do punktu, szczególnie w okresach wzmożonego ruchu świątecznego, ważne jest, aby zarezerwować je z wyprzedzeniem. Ceny biletów w obie strony oblicza się poprzez dodanie dwóch najtańszych dostępnych cen biletów w jedną stronę.
Zniżki
[edytuj]Wielu pasażerów może otrzymać zniżkę na koszt biletu. Zniżki są dostępne na bilety (ale nie na ulepszenia zakwaterowania) dla członków następujących organizacji:
Zniżki są również oferowane czynnym członkom wojska, weteranom wojennym, osobom starszym, pasażerom niepełnosprawnym i ich towarzyszom oraz studentom. Studenci oszczędzają teraz 15%, bez konieczności posiadania członkostwa; poprzednia zniżka 10% na kartę Student Advantage zostaje tym samym anulowana. Studenci zagranicznych uczelni, którzy nie mają legitymacji studenckiej w języku angielskim (wymaganej do 15% zniżki), mogą skorzystać z Międzynarodowej Karty Tożsamości Studenta (ISIC), która zapewnia 10% zniżki. We wszystkich przypadkach należy podać numer członkostwa, jeśli taki istnieje, podczas rezerwacji biletu i okazać kartę członkowską lub inny obowiązujący dokument tożsamości na żądanie na pokładzie. Aby uzyskać zniżkę na pociągi Amtrak, pasażerowie muszą zarezerwować bilety na trzy dni przed przyjazdem na wszystkie pociągi.
Gorące okazje
[edytuj]Amtrak oferuje mocno obniżone ceny biletów na niektóre pociągi w sekcji „Hot Deals” na swojej stronie internetowej. Te bezzwrotne i niezmienne ceny są zazwyczaj dostępne na podróże w ciągu najbliższych trzydziestu do sześćdziesięciu dni na trasach, na których jest wolna przepustowość. Strona jest aktualizowana co piątek i powinieneś regularnie sprawdzać, jeśli chcesz upolować okazję. Ceny biletów na duże odległości wynoszące 70 USD z Chicago do Seattle (na przykład) nie są rzadkością, chociaż stają się znacznie mniej popularne w bardziej popularnych miesiącach letnich. Tych cen nie można zmienić na miejsca sypialne w momencie rezerwacji, chociaż możesz to zrobić, jeśli są dostępne po wejściu do pociągu.
Od 2005 oferta Amtrak obejmująca wiele z tych mocno obniżonych cen biletów jest ograniczona zapisami w ustawodawstwie, które przyznają Amtrak roczną dotację. Jednak ten zapis ustawodawczy nie ma wpływu na trasy, które otrzymują dotację od poszczególnych stanów. W związku z tym te trasy kolejowe często pojawiają się na stronie internetowej w zakładce „Gorące okazje”.
Wsiadanie do pociągu
[edytuj]
Bilety Amtrak zazwyczaj nie wskazują wagonu ani numeru miejsca, a jedynie miejsce w zarezerwowanym wagonie. Zwracaj szczególną uwagę na ogłoszenia i obsługę stacji, która powie Ci, gdzie czekać i wsiąść do pociągu. Obsługa będzie musiała zobaczyć Twój bilet, dowód osobisty i/lub przepustkę podczas wsiadania do pociągu i wskaże Ci wagon, w którym powinieneś usiąść. W niektórych przypadkach na bilecie może być widoczny numer rezerwacji miejsca i numer wagonu. W takim przypadku numery wagonów są wyświetlane na drzwiach; zwracaj na nie uwagę podczas wjazdu pociągu, abyś mógł znaleźć się we właściwym miejscu na peronie na czas, aby wsiąść do swojego wagonu. Niektóre stacje mają wskaźniki na peronie, które pokazują, gdzie zatrzyma się każdy wagon.
Jeśli masz konkretny numer miejsca w rezerwacji, zaleca się, abyś go zajął. W przeciwnym razie postępuj zgodnie ze wskazówkami konduktora, który sprawdza Twój bilet, a po wejściu do wagonu możesz wybrać własne miejsce. Po znalezieniu miejsca będziesz chciał pozostać na nim, dopóki konduktor nie przyjdzie sprawdzić Twojego biletu po odjeździe. Po wykonaniu tej czynności konduktor umieści nad twoim siedzeniem kartę siedzenia (mały kawałek papieru), aby wskazać, że miejsce jest zajęte. Zabierz ją ze sobą, jeśli zdecydujesz się zmienić miejsce, zwłaszcza jeśli opuszczasz pociąg w trakcie podróży, ponieważ ten kawałek papieru zawiera kod stacji, który pomoże konduktorowi poinformować cię, kiedy twój przystanek jest bliski i pokazuje, że już dałeś mu/jej bilet.
Bagaż
[edytuj]Usługi bagażowe w dalekobieżnych pociągach Amtrak są porównywalne z usługami w transporcie lotniczym, choć z dużo mniejszą liczbą ograniczeń i niewielką liczbą punktów kontroli bezpieczeństwa. Dalekobieżne pociągi Amtrak będą miały dedykowany wagon bagażowy na bagaż rejestrowany, który można nadać na stacji i odebrać w miejscu docelowym; możesz mieć maksymalnie cztery bagaże rejestrowane – pierwsze dwa bezpłatnie, a dwa kolejne za 20 USD za sztukę, każdy o wadze nieprzekraczającej 50 funtów. Przedmioty specjalne, takie jak rowery, podlegają innym ograniczeniom. Pasażerom wolno mieć maksymalnie dwa bagaże podręczne, z wyjątkiem małych przedmiotów potrzebnych w podróży. Wagony pasażerskie będą miały półki nad siedzeniami lub specjalne przedziały przy wejściu. Szczegółowe informacje na temat polityki bagażowej można znaleźć tutaj.
Niestety, niektóre stacje Amtrak nie oferują bagażu rejestrowanego jako usługi i zaleca się sprawdzenie tego w Amtrak przed wejściem na pokład. Dobrym wskaźnikiem tego, czy Twój przystanek oferuje bagaż rejestrowany, jest sprawdzenie czasu przyjazdu/odjazdu z Twojego przystanku. Na wiele stacji, takich jak wszystkie stacje obsługiwane przez Amtrak Capitol Limited i Lake Shore Limited w stanie Ohio, można dotrzeć tylko pociągami, które przyjeżdżają przed świtem; w związku z tym nie ma na nich obsługi ani możliwości nadania bagażu.
Na pokładzie
[edytuj]Informacje tutaj odnoszą się konkretnie do usług świadczonych przez Amtrak. Prywatne firmy kolejowe i usługi kolei podmiejskich oferują różne standardy udogodnień na pokładzie. Zazwyczaj pociągi podmiejskie mają miejsca bez rezerwacji i niewiele udogodnień poza toaletami, chociaż niektóre systemy mogą oferować usługi, takie jak miejsce na rowery lub ciche wagony. Sieci pociągów podmiejskich są opisane w odpowiednich artykułach regionalnych lub miejskich.
Dłuższe trasy Amtrak obejmują to, co potocznie nazywa się „przystankami dla palaczy”, dłuższe przystanki, na których można wyjść na peron, aby rozprostować nogi. Są tak nazwane, ponieważ palenie jest zabronione na pokładzie pociągu, więc pasażerowie, którzy chcą zapalić, wysiadają na tych przystankach.
Klasy wagonów
[edytuj]
Klasa ekonomiczna jest najtańszą klasą podróży Amtrak i jest oferowana we wszystkich pociągach z wyjątkiem szybkich pociągów Acela na północno-wschodnim korytarzu (między Bostonem, Nowym Jorkiem i Waszyngtonem). Bilet na klasę ekonomiczną gwarantuje miejsce w wagonie z 40 do 60 innymi siedzeniami, ustawionymi parami po obu stronach przejścia. W prawie wszystkich przypadkach siedzenia będą zwrócone w kierunku jazdy. Dostępne są bagażniki i miejsca na większe przedmioty, a także toalety na końcu wagonu lub na dolnym poziomie pociągów dwupoziomowych.
W przeciwieństwie do typowych pociągów międzymiastowych, powiedzmy, w Europie, większość pociągów Amtrak nie pozwala na rezerwację konkretnego miejsca — „zarezerwowane” miejsce gwarantuje jedynie, że miejsce będzie dostępne w jakimś miejscu w pociągu. Grupy 4 miejsc naprzeciwko siebie są teoretycznie zarezerwowane dla rodzin i grup składających się z trzech lub więcej osób. To, jak ściśle jest to egzekwowane, zależy od trasy i zatłoczenia pociągu. Personel zazwyczaj dba o to, aby dzieci mogły siedzieć obok co najmniej jednego z rodziców lub opiekunów, nawet jeśli wiąże się to z koniecznością przesuwania innych pasażerów.
Siedzenie w klasie ekonomicznej Amtrak jest mniej więcej porównywalne z siedzeniem w klasie biznesowej w samolocie: jest dużo miejsca na nogi, odchylane oparcie i stałe podłokietniki na zewnątrz każdej pary siedzeń. Jeśli przed Tobą znajduje się siedzenie, dostępny będzie składany stolik. Na dłuższych trasach jest więcej miejsca na nogi, a także głębsze odchylenie i wyściełane oparcie, które można złożyć, aby podeprzeć nogi podczas odchylania.
Klasa biznesowa
[edytuj]Klasa biznes jest oferowana w większości pociągów, w których nie ma pierwszego (sypialnego) miejsca. Jest więcej miejsca niż w klasie ekonomicznej, a niektóre mają obsługę siedzącą z bezpłatnymi napojami i gazetą. W niektórych pociągach siedzenia są ustawione w stylu „2+1”, parami po jednej stronie przejścia i pojedynczo po drugiej stronie przejścia. W innych przypadkach siedzenia są podobne do klasy ekonomicznej, tylko z nieco większą przestrzenią na nogi i prawdopodobnie łatwiejszym dostępem do gniazdek elektrycznych. Pociągi dalekobieżne, które kursują nocą, zazwyczaj nie oferują klasy biznesowej; zamiast niej dostępna jest klasa sypialna.
Zwykła pierwsza klasa
[edytuj]Jedyny serwis pierwszej klasy oferowany przez Amtrak, który nie obejmuje wagonu sypialnego, znajduje się w pociągach Acela wzdłuż Northeast Corridor. Te pociągi oferują tylko pierwszą i biznesową klasę. Acela Business Class ma siedzenia 2+2, First Class obejmuje szersze siedzenia 2+1 i bezpłatne posiłki na miejscu.
Pierwsza klasa (sypialna)
[edytuj]
Amtrak reklamuje i wycenia miejsca sypialne jako „pierwszą klasę”, a poziom usług ma być równy poziomowi usług hotelowych. Oprócz prywatnego pokoju na pokładzie pociągu pasażerowie pierwszej klasy mogą skorzystać z szeregu innych udogodnień, w tym:
- Dostęp przed odjazdem do saloników Club Acela i Metropolitan na stacjach Boston South Station, Chicago Union Station, New Orleans, Miami, New York Penn Station, Philadelphia 30th Street Station, Portland, Raleigh, Saint Paul-Minneapolis i Washington, D.C. Union Station
- Wszystkie posiłki na pokładzie wliczone w cenę biletu
- Usługa obsługi na pokładzie
- Świeża pościel i ręczniki
- Bezpłatna woda butelkowana
Noclegi w pierwszej klasie są wyceniane dodatkowo do najniższej dostępnej ceny biletu w wagonie i są wyceniane w „grupach” o rosnących cenach, w zależności od dostępności. W miarę wyprzedawania się każdej „grupy” pokoi cena rośnie. Na przykład, jeśli w pociągu jest jeden wolny pokój na tydzień przed odjazdem, zostanie on wyceniony w najdroższym „przedziale”. Na większości tras dalekobieżnych Amtrak wystawia na aukcję przedziały sypialne 36 godzin przed odjazdem za pośrednictwem swojego programu BidUp, który ma minimalną ofertę w okolicach najniższego przedziału taryfowego za odpowiednie przedziały sypialne. Ponadto, po odjeździe pociągu Amtrak ze stacji początkowej, jeśli w pociągu są jeszcze dostępne jakieś przedziały sypialne, ich cena wraca do najniższej pierwotnie dostępnej ceny.
Amtrak obsługuje dwa rodzaje wagonów sypialnych; dokładny standard zakwaterowania, które będziesz mieć, zależy od rodzaju pociągu, którym będziesz jechać. Sprawdź rozkład jazdy lub stronę internetową Amtrak, aby dowiedzieć się, jakim rodzajem pociągu będziesz jechać.
Wagony Superliner
[edytuj]Wagony dwupoziomowe Superliner są używane we wszystkich pociągach dalekobieżnych na zachód od Chicago i na niektórych innych trasach. Oferują one lepszą jakość jazdy i lepsze widoki niż wagony jednopoziomowe. Większość miejsc noclegowych znajduje się na górnym poziomie, a toalety i inne udogodnienia na dolnym poziomie. Wagony sypialne Superliner oferują następujące miejsca noclegowe:
- Roomette (dla dwóch osób, bez toalety ani prysznica)
- Sypialnia (dla dwóch osób, z toaletą i prysznicem)
- Sypialnia Suite (dwie sypialnie połączone otwieranymi drzwiami)
- Sypialnia rodzinna (dla dwóch dorosłych i dwójki dzieci, bez toalety ani prysznica)
- Sypialnia dostępna (dla dwóch osób z toaletą, ale bez prysznica)
Chociaż nie ma żadnych faktycznych ograniczeń, pokoje dostępne powinny być rezerwowane wyłącznie przez osoby o ograniczonej sprawności ruchowej lub niepełnosprawne fizycznie, a pokoje rodzinne powinny być rezerwowane wyłącznie przez rodziny podróżujące razem. Pokoje rodzinne i pokoje dostępne znajdują się na dolnym poziomie wagonu Superliner. Amtrak pozwala trzem osobom na zajęcie dwuosobowej sypialni, z czego dwie mogą spać na dolnym łóżku, jeśli rezerwacja zostanie dokonana telefonicznie. Ze względu na ograniczenia przestrzenne takie rozwiązanie byłoby bardziej odpowiednie dla rodziców podróżujących z małym dzieckiem, a nie dla trzech dorosłych.
Wagony Viewliner
[edytuj]Wagony jednopoziomowe Viewliner są zazwyczaj używane we wszystkich pociągach dalekobieżnych, które kursują do i z New York Penn Station (gdzie pociągi Superliner są zbyt wysokie, aby wjechać do tuneli zbliżających się do stacji). Wyróżniają się dwoma rzędami okien z boku pociągu, umożliwiającymi pasażerom z górnych i dolnych łóżek widok z ich łóżek. Oferują następujące miejsca do spania:
- Roomette (dla dwóch osób, z toaletą, ale bez prysznica)
- Bedroom (dla dwóch osób, z toaletą i prysznicem)
- Bedroom Suite (dwie sypialnie połączone otwieranymi drzwiami)
- Accessible Bedroom (dla dwóch osób z toaletą, ale bez prysznica)
Dostępne sypialnie powinny być rezerwowane wyłącznie przez osoby o ograniczonej sprawności ruchowej lub niepełnosprawne fizycznie.
Jedzenie i picie na pokładzie
[edytuj]W przypadku najkrótszych podróży Amtrak oferuje usługę wózka na siedzenia z napojami i lekkimi przekąskami; jednak w większości pociągów będzie wydzielony wagon restauracyjny lub salonik, który oferuje nieznacznie szerszy wybór ciepłych i zimnych napojów, piwa, wina i alkoholi oraz przekąsek, chociaż wszystkie przekąski będą wstępnie zapakowane, a wszystkie gorące przekąski będą podgrzewane w mikrofalówce. Spodziewaj się bardzo podstawowego wyboru kanapek i przekąsek, chociaż kilka pociągów może zaskoczyć Cię innymi opcjami (na przykład wagony kawiarniane w wielu pociągach sprzedają lokalne wina i piwa rzemieślnicze). Wagony kawiarniane i saloniki oferują otwartą przestrzeń do siedzenia wokół stolików, które będą otwarte przez większość podróży, więc nawet jeśli nie kupisz niczego w kawiarni, możesz usiąść w wagonie, cieszyć się widokiem i może spotkać innych pasażerów i personel pokładowy.
W prawie wszystkich pociągach dalekobieżnych Amtrak oferuje wydzielony wagon restauracyjny, który będzie otwarty na śniadanie, lunch i kolację. Posiłki są zazwyczaj przygotowywane poza pociągiem przed odjazdem, a następnie podgrzewane i podawane na pokładzie. Na przykład podczas lunchu i kolacji klientom przedstawia się wydrukowane wcześniej menu z wyborem kilku przystawek, około sześciu dań głównych i kilku deserów.
Główny pracownik obsługi Amtrak (LSA), który prowadzi wagon restauracyjny, sadza pasażerów razem, aby zajęli stolik, zamiast przydzielać pojedyncze osoby lub pary do stolika osobno (jednak LSA sadza rodzinę razem). Ta praktyka ma tendencję do zaskakiwania osób, które nie są z nią zaznajomione. W wielu przypadkach podróżny znajdzie ciekawą rozmowę, do której w innym przypadku nigdy by nie doszło.
Jak wspomniano powyżej, wszystkie posiłki i jeden napój alkoholowy podczas kolacji (na całą podróż, nie za każdy posiłek) są wliczone w bilety sypialne. Pasażerowie wagonów mogą płacić zgodnie z menu, z wyjątkiem pociągów samochodowych, które oferują bezpłatne posiłki wszystkim pasażerom, w tym pasażerom wagonów. Za każdy posiłek menu śniadaniowe jest najtańsze, a kolacja najdroższa. Rezerwacje są wymagane na lunch i kolację; po wejściu na pokład LSA przejedzie przez pociąg, przyjmując rezerwacje. Rezerwacje są obsługiwane w odstępach czasowych, więc w czasie posiłków LSA będzie okresowo ogłaszać, kiedy każda grupa rezerwacji zostanie obsłużona.
Ze względu na wysokie ceny posiłków w wagonie restauracyjnym, wielu doświadczonych podróżnych zabiera ze sobą do pociągu własne przekąski, a następnie uzupełnia je o dziwne rzeczy z wagonu salonikowego lub kawiarnianego. Jednak nie wolno spożywać żadnego jedzenia, które wniesiesz na pokład w wagonie restauracyjnym, a wytyczne federalne zabraniają personelowi jadalni dotykania jakiegokolwiek jedzenia, które wniesiesz na pokład (nawet jeśli jest to tylko do podgrzania czegoś w kuchence mikrofalowej).
Pociągi Amtrak oferują posiłki i napoje na miejscu dla pasażerów niepełnosprawnych, którzy nie mogą dostać się do wagonu restauracyjnego i kawiarni.
Z wyjątkiem pasażerów sypialnych, którzy spożywają je we własnych kabinach, pasażerom nie wolno wnosić własnego alkoholu na pokład żadnego pociągu Amtrak.
Inne udogodnienia
[edytuj]
Wiele pociągów Amtrak na krótkich i średnich trasach, a także niektóre z najbardziej ruchliwych stacji oferują darmowe Wi-Fi, choć usługa ta może być dość zawodna i blokuje niektóre zastosowania o dużej przepustowości, takie jak strony ze strumieniowym przesyłaniem wideo. Ponadto prawdopodobnie przejedziesz przez tereny wiejskie, na których nie ma sygnału telefonu komórkowego. Dlatego dobrym pomysłem jest zabranie książki do czytania w okresach, gdy nie patrzysz na krajobrazy ani nie śpisz i nie masz połączenia z Internetem.
Większość pociągów dalekobieżnych na zachód od Chicago obejmuje wagony widokowe, znane również jako wagony salonowe, z bardzo dużymi oknami do oglądania krajobrazów. Są one otwarte dla wszystkich pasażerów, niezależnie od tego, czy masz pokój, czy tylko miejsce w wagonie, a siedzenia i stoliki są obsługiwane według kolejności przybycia.
Niektóre linie na krótkich i średnich trasach, a mianowicie te w Northeast Corridor, oferują również Cichy Wagon, w którym rozmowy przez telefon komórkowy są wyraźnie zabronione, a każde urządzenie wytwarzające hałas musi zostać wyciszone (a jeśli złamiesz zasady, otrzymasz brzydkie spojrzenia i zostaniesz poproszony o przesunięcie się). Jest to stosunkowo nowa usługa, którą stopniowo rozszerza się na inne trasy krótkodystansowe.
Napiwki
[edytuj]Oczekuje się, że podróżni dadzą napiwek kelnerom w wagonach restauracyjnych, a także obsłudze wagonów sypialnych, jeśli podróżują w kabinach sypialnych. W przypadku kelnerów w wagonach restauracyjnych ogólną zasadą jest 15-20% kosztu posiłku, jeśli jesteś pasażerem wagonu płacącym za posiłek, lub 2-3 USD za osobę za śniadanie, 3-5 USD za osobę za lunch i 5-10 USD za osobę za kolację, jeśli podróżujesz w wagonie sypialnym, a posiłki są wliczone w cenę. W przypadku obsługi wagonów sypialnych ogólnie przyjęta stawka wynosi około 10-20 USD za osobę za noc.
Prywatne wagony kolejowe
[edytuj]Szczególnie na zachodnich trasach Amtrak, na końcu pociągu często można zobaczyć prywatne wagony kolejowe. Przed pojawieniem się prywatnych odrzutowców były one ostatnim słowem w luksusowych podróżach w Ameryce, a wiele zamożnych osób nadal posiada prywatne wagony, z których niektóre można wynająć za pośrednictwem różnych stron internetowych.
To nadal bardzo drogi sposób podróżowania, ponieważ musisz zapłacić nie tylko za wynajem wagonu, ale także za jego transport przez Amtrak i za wszelkie przesiadki. Pomyśl o tym jak o odpowiedniku luksusowych pociągów za granicą, takich jak Orient Express w Europie, Blue Train w RPA lub Maharaja Express w Indiach. Jeśli masz wystarczająco dużą grupę, koszt na osobę może zbliżyć się do przystępnej ceny, chociaż nadal będzie wielokrotnością miejsca sypialnego w Amtrak. Zobacz stronę internetową Amtrak podaną powyżej, aby uzyskać informacje o tym, jak zorganizować podróż prywatnym wagonem, oraz linki do kilku brokerów.
Opóźnienia
[edytuj]Niestety, opóźnienia są powszechne na dalekobieżnych trasach Amtrak. Dzieje się tak, ponieważ prywatne koleje są właścicielami większości torów używanych przez Amtrak i bardziej interesują się własnymi pociągami towarowymi niż pociągami pasażerskimi Amtrak. Średnie opóźnienia znacznie różnią się w zależności od trasy. W ciągu ostatniej dekady Amtrak zwiększył swoje wysiłki, aby zapewnić punktualność pociągów, a większość pociągów przyjeżdża punktualnie w ponad 50% przypadków. Niektóre stany (w szczególności Kalifornia, gdzie przebiegają trzy z sześciu najpopularniejszych tras Amtrak) podjęły kroki w celu zapewnienia większej punktualności, dając Amtrak priorytet nad transportem towarowym lub inwestując w infrastrukturę. Baza danych Amtrak Status Maps Archive Database dostarcza mnóstwa informacji na temat punktualności Amtrak, a jej sprawdzenie jest warte poświęconego czasu, jeśli chcesz sprawdzić, jakie jest prawdopodobieństwo, że uda Ci się przesiąść lub dotrzeć na miejsce o określonej porze.
Trasy
[edytuj]Amtrak oferuje ponad 30 usług pociągów pasażerskich. Na północnym wschodzie i środkowym zachodzie występuje duża koncentracja tras, z wieloma liniami łączącymi, a trasy są bardziej prawdopodobne, że będą kursować kilka razy dziennie. Na południu lub zachodzie (poza niewielką koncentracją linii w Kalifornii) usługi drastycznie maleją, ponieważ jest tylko kilka linii i niewielka liczba punktów przesiadkowych, jednak linie te są również jednymi z najbardziej malowniczych w kraju.
- Acela zabierze Cię z Bostonu w stanie Massachusetts do Waszyngtonu przez Nowy Jork, Filadelfię i Baltimore. Zatrzymuje się również w Providence i New Haven, zapewniając łatwy dostęp do uniwersytetów Brown i Yale. Jest to jedyna trasa w kraju, która przypomina linię kolei dużych prędkości, z maksymalną prędkością 150 mil na godzinę (241 km/h), chociaż może jechać tak szybko tylko na kilku krótkich odcinkach. Istnieje wiele odjazdów dziennie, a długość podróży z Bostonu do D.C. wynosi siedem godzin. Acela jest przeznaczona głównie dla podróżujących służbowo i jest dość droga według amerykańskich, a nawet światowych standardów. Northeast Regional (opisany poniżej) obsługuje wszystkie stacje (i więcej), które obsługuje Acela, często z niewielkim ograniczeniem komfortu, prawie żadnym wydłużeniem czasu podróży i zwykle jest znacznie tańsza. Na stronie internetowej Amtrak po wpisaniu pary miast i pożądanej daty podróży zostaną wyświetlone wszystkie dostępne pociągi między tymi miejscami docelowymi, więc łatwo je porównać.
- Adirondack kursuje z Nowego Jorku do Montrealu przez Albany i jest jedną z najbardziej malowniczych tras Amtrak, przebiegającą przez dolinę rzeki Hudson i góry Adirondack. Jesienne kolory na tej trasie są znane i sprawiają, że jest to spektakularna podróż jesienią i ładna o każdej porze roku, szczególnie między Nowym Jorkiem a Albany. Trasa kursuje codziennie i trwa 10 godzin. Usiądź po lewej stronie wagonu, jadąc z Nowego Jorku do Schenectady, i po prawej stronie przez resztę podróży na północ do Montrealu i odwrotnie, jadąc na południe, jeśli to możliwe. Jeśli nie, spędź trochę czasu po tych stronach w wagonie restauracyjnym, aby móc podziwiać piękne widoki na rzekę Hudson, jezioro Champlain i inne zbiorniki wodne. Po wyjeździe na północ ze Schenectady, gdy przekroczysz rzekę Mohawk, która przepływa obok tego miasta, następny widok na zbiornik wodny, jaki będziesz mieć, będzie prawdopodobnie na północ od Saratoga Springs, krótko przed kolejnym przystankiem w Fort Edward, ale jest też wiele przyjemnych lasów za Saratogą. Jezioro Champlain zaczyna się tuż za przystankiem Whitehall, jadąc na północ i jest często widoczne aż do obszaru Plattsburgh.

- Amtrak Cascades zabierze Cię z Eugene w stanie Oregon do Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej przez Portland w stanie Oregon i Seattle w stanie Waszyngton, choć żaden pociąg nie przejedzie całej trasy Eugene-Vancouver. Na tej trasie zamiast standardowego niebieskiego malowania używa się charakterystycznego brązowego składu pociągów Talgo i mija się piękne krajobrazy Pacyfiku Północno-Zachodniego, w tym piękne linie brzegowe i lasy sosnowe. Ponadto wagon restauracyjny na pokładzie serwuje wino i dania kuchni regionalnej. Na różnych odcinkach trasy kursuje wiele pociągów dziennie; łącznie, wliczając Coast Starlight, który kursuje na tej samej trasie między Seattle i Eugene, kursuje dwa pociągi dziennie między Vancouver i Seattle, siedem pociągów dziennie między Seattle i Portland oraz trzy pociągi dziennie między Portland i Eugene. Podróż z Vancouver do Seattle trwa 4 godziny, z Seattle do Portland trwa 3½ godziny, a z Portland do Eugene trwa 2¾ godziny.
- Linia Amtrak Hartford biegnie z New Haven w stanie Connecticut do Springfield w stanie Massachusetts przez Hartford.
- Auto Train to wyjątkowa usługa zaprojektowana do przewozu pasażerów i ich samochodów z północnego wschodu na Florydę, z wagonami specjalnie zaprojektowanymi do przewozu samochodów. Są tylko dwa przystanki: Lorton, Wirginia tuż za Waszyngtonem, D.C. i Sanford, Floryda niedaleko Orlando. Usługa jest dostępna codziennie i trwa 17½ godziny.
- Berkshire Flyer kursuje tylko latem, jako program pilotażowy do 2026, łącząc Nowy Jork z Berkshires w Massachusetts, przez północną część stanu Nowy Jork.
- Borealis kursuje codziennie z Chicago do Minneapolis/Saint Paul przez Milwaukee, podążając tą samą trasą co Empire Builder.
- California Zephyr Amtrak kursuje z Chicago, Illinois do Emeryville/San Francisco (San Francisco jest krótką podróżą autobusem od Emeryville) przez Omaha, Nebraska; Denver, Kolorado; Salt Lake City, Utah; i Reno, Nevada. Jest to prawdopodobnie najbardziej malownicza trasa Amtrak, przebiegająca przez spektakularne przełęcze górskie i wąskie kaniony w Górach Skalistych i Sierra Nevada oraz przez rozległe równiny i pustynie. Usługa jest codzienna i jej ukończenie zajmuje 51½ godziny.
- Capitol Corridor to linia podmiejska z Auburn do San Jose w Kalifornii przez Sacramento, Emeryville i Oakland (z połączeniami autobusowymi do San Francisco). Choć jest to linia krótkodystansowa, pociąg przejeżdża przez piękne krajobrazy Bay Area. Istnieje wiele odjazdów dziennie, a podróż trwa 3½ godziny.
- Capitol Limited kursuje z Chicago do Waszyngtonu przez Cleveland w stanie Ohio i Pittsburgh w Pensylwanii. Ta trasa biegnie historyczną linią kolejową B&O, przechodząc przez wiele malowniczych wąskich dolin rzecznych i starych miast przemysłowych, przecinając Góry Allegheny. Usługa jest dostępna codziennie i jej ukończenie zajmuje 18 godzin.
- Cardinal łączy Nowy Jork z Chicago przez Waszyngton, Cincinnati w stanie Ohio i Indianapolis w stanie Indiana. Trasa przebiega przez piękne krajobrazy Wirginii i Wirginii Zachodniej, przecinając Góry Allegheny i Blue Ridge, pagórki i bujne doliny rzeczne. Pociąg kursuje trzy dni w tygodniu, a podróż trwa 26½ godziny.
- Pociąg Carolinian kursuje z Nowego Jorku do Charlotte w Karolinie Północnej; przez Filadelfię w Pensylwanii, Waszyngton i Raleigh w Karolinie Północnej. Pociąg kursuje codziennie, a jego ukończenie zajmuje 13½ godziny. Uzupełnieniem pociągu Carolinian w Karolinie Północnej jest Piedmont, który cztery razy dziennie pokonuje 3-godzinną trasę między Raleigh a Charlotte w Karolinie Północnej.
- City of New Orleans zabierze Cię z Chicago, Illinois do Nowego Orleanu, Luizjana, przez Memphis, Tennessee. Podróż trwa 19 godzin i odbywa się codziennie.
- Coast Starlight kursuje z Los Angeles, Kalifornia do Seattle, Waszyngton przez Santa Barbara, Kalifornia; San Jose, Kalifornia; Emeryville, Kalifornia (krótka podróż autobusem Amtrak z San Francisco); Sacramento, Kalifornia; i Portland, Oregon. Chociaż nazwa brzmi „Coast Starlight”, wybrzeże jest widoczne tylko przez krótki czas między Los Angeles i San Luis Obispo, jednak trasa przebiega również przez lasy sosnowe z doskonałymi widokami na szczyty górskie w Oregonie i Waszyngtonie. Usługa jest codzienna i jej ukończenie zajmuje 35 godzin.
- Crescent kursuje z Nowego Jorku do Nowego Orleanu, Luizjana; przez Filadelfię, Pensylwania; Waszyngton, D.C.; Charlotte, Karolina Północna; i Atlantę, Georgia. Usługa jest codzienna i jej ukończenie zajmuje 30 godzin.

- Downeaster kursuje z North Station w Bostonie w stanie Massachusetts do Portland w stanie Maine, a następnie do Brunswick w stanie Maine. Pociąg przejeżdża przez malownicze miasteczka młynarskie Nowej Anglii i wzdłuż pięknych odcinków wybrzeża Maine. Obsługuje 5 codziennych kursów w obie strony między Bostonem a Brunswick. Podróż trwa 2½ godziny z Portland do Bostonu i 3 godziny 25 minut z Brunswick do Bostonu.
- Empire Builder kursuje z Chicago do Portland w stanie Oregon lub Seattle w stanie Waszyngton przez Milwaukee w stanie Wisconsin, Minneapolis w stanie Minnesota i Glacier National Park. Jedna z najpopularniejszych tras dalekobieżnych Amtrak i jedna z najbardziej malowniczych, Empire Builder przebiega przez piękne, szerokie równiny i spektakularne widoki Gór Skalistych, z widokiem na bujne lasy sosnowe i ośnieżone szczyty. Ta trasa kursuje codziennie i trwa 46 godzin.
- Empire Service to pociąg kursujący wiele razy dziennie między Nowym Jorkiem a Albany w stanie Nowy Jork, z niektórymi pociągami jadącymi dalej do Buffalo i Niagara Falls, przejeżdżając przez dolinę rzeki Hudson i region Finger Lakes. Podróż trwa 2½ godziny do Albany i 9 godzin do Niagary. Część podróży z Nowego Jorku do Albany jest niezwykle malownicza, z fantastycznymi widokami na rzekę Hudson w ciągu dnia. Upewnij się, że siedzisz po lewej stronie jadąc na północ i po prawej stronie jadąc na południe.
- Ethan Allen Express łączy Nowy Jork z Albany w stanie Nowy Jork, Rutland w stanie Vermont i Burlington w stanie Vermont. Trasa przebiega przez cudowne krajobrazy północnej części stanu i jest doskonałą opcją na podziwianie jesiennych kolorów. Usługa ta kursuje codziennie i trwa 7½ godziny.
- Floridian kursuje między Chicago w stanie Illinois a Miami na Florydzie. Podąża trasą Lake Shore Limited do Cleveland w stanie Ohio, a następnie skręca na południowy wschód przez Pittsburgh w Pensylwanii do Waszyngtonu. Stamtąd podąża trasą Palmetto, Silver Meteor i Silver Star przez Charleston w Karolinie Południowej, Savannah w stanie Georgia i Orlando na Florydzie. Z Orlando pociąg skręci na zachód do Tampy na Florydzie, a następnie zawróci, aby zakończyć podróż do Miami. Ta usługa kursuje codziennie i trwa 47 godzin.
- Heartland Flyer kursuje z Oklahoma City w Oklahomie do Fort Worth w Teksasie, przecinając prerię i rzeki, w tym malowniczy obszar „Big Canyon” rzeki Washita (gdzie zimą można zobaczyć bieliki amerykańskie). Usługa jest dostępna codziennie i trwa 4½ godziny.
- Hiawatha to najkrótsza linia Amtrak, biegnąca z Chicago w stanie Illinois do Milwaukee w stanie Wisconsin w zaledwie dziewięćdziesiąt minut. Kilka odjazdów dziennie.
- Illinois Service to zbiór linii rozchodzących się promieniście z Chicago w stanie Illinois, przecinających stan i kończących się w Quincy w stanie Illinois, Carbondale w stanie Illinois lub St. Louis w stanie Missouri. Wszystkie linie kursują wiele razy dziennie, a najdłuższa linia trwa 5½ godziny.
- Keystone i Pennsylvanian łączą Nowy Jork z Pensylwanią przez Filadelfię, przy czym Keystone kończy się w Harrisburg, a Pennsylvanian biegnie przez Góry Allegheny do Pittsburgha. Keystone kursuje kilka razy dziennie i podróż trwa około 4 godzin, podczas gdy Pennsylvanian kursuje codziennie i trwa 9½ godziny.
- Lake Shore Limited kursuje z Chicago do Bostonu w stanie Massachusetts lub Nowego Jorku, przez Cleveland w stanie Ohio i Buffalo w stanie Nowy Jork. Kursuje codziennie i trwa 19½ godziny (Chicago-Nowy Jork) lub 22 godziny (Chicago-Boston). Trasa do i z Nowego Jorku przebiega wzdłuż malowniczej doliny rzeki Hudson.
Lincoln Service kursuje codziennie z Chicago do St. Louis i trwa około pięciu godzin.
- Maple Leaf łączy Nowy Jork z Toronto przez Niagara Falls i przebiega przez piękne krajobrazy północnej części stanu. Pociąg kursuje codziennie i trwa 12½ godziny.
- Michigan Services to zestaw tras kolejowych rozchodzących się promieniście z Chicago, Illinois do Michigan, kończących się w Grand Rapids, Port Huron (przez Lansing) lub Pontiac (przez Detroit). Pociągi Grand Rapids i Port Huron kursują codziennie, podczas gdy pociąg Pontiac przez Detroit kursuje trzy razy dziennie. Najdłuższa linia zajmuje 6½ godziny.
- Missouri River Runner przecina Missouri, łącząc St. Louis, Jefferson City i Kansas City. Usługa kursuje dwa razy dziennie i trwa 5½ godziny.
- Northeast Regional to najbardziej ruchliwa linia Amtrak, łącząca Boston, Nowy Jork, Filadelfię, Baltimore i Waszyngton, D.C. oraz wiele miast i miasteczek pomiędzy nimi, a niektóre linie kontynuują także na południe do Wirginii. Mniejsze przystanki, które mogą zainteresować turystów, to Providence na Brown University, New Haven na Yale University i Princeton Junction, gdzie można przesiąść się na autobus wahadłowy New Jersey Transit do Princeton na Princeton University. Jest to również najczęstsza linia Amtrak, z wieloma odjazdami dziennie, a najdłuższa podróż trwa 12½ godziny. Springfield Shuttle kursuje ze Springfield w stanie Massachusetts i łączy się z Northeast Regional w New Haven.

- Pacific Surfliner kursuje z San Luis Obispo w Kalifornii do San Diego przez Los Angeles i Orange County. Doskonały sposób na ominięcie korków w Południowej Kalifornii, a także świetny do odwiedzenia Disneylandu, a także podziwiania wspaniałego wybrzeża. Odcinek przez San Clemente jest jednym z niewielu miejsc na świecie, gdzie linia kolejowa biegnie bezpośrednio przy plaży. Codziennie odjeżdża wiele pociągów, a podróż z San Diego do Santa Barbara zajmuje około 6 godzin, a do San Luis Obispo trzeba poświęcić dodatkowe 2 godziny.
- Palmetto, Silver Meteor i Silver Star to trzy pociągi, które kursują z Nowego Jorku wzdłuż wschodniego wybrzeża. Palmetto kursuje z Nowego Jorku do Savannah w stanie Georgia; przez Charleston w Karolinie Południowej. Silver Meteor kursuje z Nowego Jorku do Miami na Florydzie; przez Charleston, Savannah i Orlando na Florydzie. Silver Star podąża zasadniczo tą samą trasą co Silver Meteor, z tą różnicą, że pokonuje inną trasę przez Karolinę i robi objazd do Tampy na Florydzie. Wszystkie trzy pociągi kursują codziennie, a podróż trwa do 28 godzin.
- San Joaquins łączy Sacramento w Kalifornii i obszar Zatoki San Francisco z Central Valley w Kalifornii, biegnąc na południe do Bakersfield. Istnieje wiele codziennych odjazdów, a podróż trwa do 6 godzin.
- Southwest Chief podróżuje z Chicago w stanie Illinois do Los Angeles w Kalifornii; przez Kansas City w stanie Missouri, Albuquerque w Nowym Meksyku i Flagstaff w Arizonie. Trasa jest podobna do trasy pociągu Super Chief należącego do Santa Fe Railway; biegnie równolegle do starego szlaku Santa Fe między Kansas City i Santa Fe oraz Route 66 między Albuquerque i Los Angeles. Trasa przebiega przez piękne krajobrazy pustynne i górskie, przecinając wąskie kaniony i czerwone skały. Obsługa na 40-godzinnej trasie jest codzienna.
- Sunset Limited podróżuje z Nowego Orleanu w Luizjanie do Los Angeles w Kalifornii przez San Antonio w Teksasie. Ta trasa przebiega w zasięgu wzroku granicy z Meksykiem na niektórych odcinkach trasy i przebiega przez wiele terenów pustynnych. Obsługa odbywa się trzy razy w tygodniu i trwa 48 godzin od początku do końca.
- Texas Eagle kursuje z Chicago, Illinois do San Antonio, Teksas; przez St. Louis, Missouri i Dallas, Teksas. Usługa jest dostępna codziennie i jej ukończenie zajmuje 32½ godziny. Trzy dni w tygodniu pociąg kontynuuje podróż do Los Angeles przez Sunset Limited.
- Valley Flyer kursuje kilka razy dziennie z New Haven, Connecticut, do Greenfield, Massachusetts, przez Hartford i Springfield.
- Vermonter oferuje codzienne połączenia z Waszyngtonu, D.C. do Nowego Jorku, New Haven i St. Albans w Vermont. Jest to bardzo malownicza trasa z pięknymi widokami na Vermont. Z St. Albans do Montrealu można dojechać autobusem w krótkim czasie. Podróż trwa 14 godzin.
- Winter Park Express jest skierowany do entuzjastów sportów zimowych i oferuje połączenia z Denver do Winter Park, w soboty, niedziele i wybrane piątki, od stycznia do marca. Pociąg odjeżdża z Denver rano i wraca wieczorem. Podróż trwa około 2 godzin. W dobrych warunkach narciarskich ten pociąg ma tendencję do wyprzedawania wszystkich biletów.
Autobusy dalekobieżne i inne połączenia
[edytuj]Amtrak obsługuje liczne połączenia autobusowe „Thruway”, które łączą się z jego pociągami, zapewniając usługi społecznościom, które nie mają połączeń kolejowych lub w niektórych przypadkach wypełniając „luki” w swojej sieci. Są to zazwyczaj dość nowoczesne, wygodne autokary. W większości przypadków można je zarezerwować za pośrednictwem strony internetowej Amtrak, tak jakby były pociągami — strona internetowa jasno określa, która część podróży będzie autobusem. Jeśli pociąg się spóźni, autobus zostanie zatrzymany, aby go spotkać. Choć czasami może to być wygodne, w większości przypadków nie można zarezerwować podróży, która obejmuje tylko autobus, chociaż jeśli nie masz bagażu rejestrowanego, nic nie stoi na przeszkodzie, aby zarezerwować podróż autobusem i pociągiem na jeden przystanek dalej za miejscem docelowym i po prostu nie wsiąść do pociągu.
Mapa usług Amtrak pokazuje również niektóre połączenia promowe i, w co najmniej jednym przypadku (Grand Canyon Railroad), prywatnego operatora kolejowego jako połączenia przelotowe. Zazwyczaj nie są one obsługiwane przez Amtrak, nie można ich zarezerwować za pośrednictwem Amtrak i niekoniecznie będą czekać na spóźniony pociąg.
Trasy nieobsługiwane przez Amtrak
[edytuj]- Alaska Railroad obsługuje również niektóre malownicze trasy w miesiącach letnich. „Adventure Class” to klasa ekonomiczna Alaska Railroad, a na niektórych trasach obowiązuje droższa usługa „GoldStar Service”, która zapewnia miejsce w wagonie ze szklaną kopułą, co pozwala lepiej cieszyć się krajobrazem i obejmuje posiłki na pokładzie.
- Denali Star to sztandarowa trasa Alaska Railroad, biegnąca między największym miastem stanu Anchorage a stolicą stanu Fairbanks przez Park Narodowy Denali.
- Coastal Classic biegnie wzdłuż wybrzeża między Anchorage a Seward i jest uważana za jedną z najbardziej malowniczych tras kolejowych w Ameryce.
Zobacz także
[edytuj]- Podróż autobusem po Stanach Zjednoczonych: Poza regionami północno-wschodnimi i środkowoatlantyckimi autobusy docierają do większej liczby miejsc z większą częstotliwością niż pociągi.
- Stany Zjednoczone bez samochodu
![]() |
Ten artykuł ma już minimum informacji, które czynią go użytecznym. Jednak jeszcze wiele brakuje, aby stał się przewodnikiem. Możesz pomóc uzupełniając luki i rozbudowując już rozpoczęte sekcje. |