Witaszyce
Witaszyce to największa wieś przemysłowa i sołecka w Polsce. Liczy ona blisko cztery tysiące mieszkańców i zajmuje obszar 1376,3 ha. Znajduje się na terenie Gminy Jarocin w województwie wielkopolskim, oddalona jest zaledwie 4 km od Jarocina, z którym ma połączenia komunikacji miejskiej. Położona jest na trasie krajowej nr 11 do Ostrowa Wielkopolskiego i nr 12 do Kalisza. W miejscowości znajduje się stacja kolejowa, na której zatrzymują się lokalne pociągi osobowe kursujące trasą Jarocin – Ostrów Wielkopolski.
Historia[edytuj]
Ślady wczesnego osadnictwa we Witaszycach (według badań archeologicznych z 1929 roku, prowadzonych wówczas przez dr Z. Rajewskiego) sięgają IV – V wieku n.e. Pierwsze wzmianki o tej wsi zwanej wówczas Wythassyce datuje się w dokumentach biskupów poznańskich na rok 1350. W latach 1873-1875 wybudowano linie kolejowe na trasie Poznań – Kluczbork, a w 1901-1902 Jarocińskiej Powiatowej Kolei Wąskotorowej w Witaszycach. Rozwój Witaszyc wiąże się z rozbudowaniem obecnej drogi krajowej nr 42 łącząc bezpośrednio Wielkopolskę i Górny Śląsk. W roku 1892 wybudowano cegielnię, a w 1897 cukrownię (późniejsza Cukrownia i Rafineria „Witaszyce”).
W kraju i za granicą Witaszyce były znane z wysokiej klasy wyrobów ceramiki budowlanej oraz cukrowej kostki lanej (jedyny producent na świecie) eksportowanej w całości do krajów arabskich.
Warto zobaczyć[edytuj]
- kościół pw. św. Trójcy – budowla klasycystyczna, murowana. Drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej, oszalowana pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku. Około roku 1683, po odnowieniu, został on poświęcony. W księdze uposażenia (Liber beneficiorum) z 1510 roku wymienia się aż cztery tytuły patronalne witaszyckiego kościoła to jest: pw. św. Trójcy, Nawiedzenia NMP, św. Michała i św. Urszuli.
- Pałac neobarokowy w Witaszycach został zbudowany w 1899 roku dla Willy’ego Dulonga przez architekta niemieckiego Ludwika Otte. Korpus główny na planie prostokąta, piętrowy z poddaszem, nakryty wysokim mansardowym dachem. Fasada symetryczna z wejściem na osi, nad którym znajduje się zwieńczenie z kartuszem herbowym.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- 1 – Strona internetowa o Witaszycach i regionie [1]
- 2 – Stowarzyszenie na rzecz Witaszyc (strona organizacji pozarządowej) [2]